Çocuk konusu😢

Lolobibi .!.:

Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.

Genişletmek için tıkla...

bende yurtsışında tek başıma çocuk büyttüm. Akraba arkadaş hiç kimse yoktu başlarda. Çok zorlandım. Sonra internnetten bir uygulamadan bir bakıcı kız bulduk. Ben özellikle yaşı küçük olsun kızımla hüzel oynasın istemistim, kız 14 yaşındaydı :) ben evdeyken o kızımla ilgilenirdi, ben işimi yapar odamda kahvemi içer kendime vakit ayırırdım. Bana çok iyi gelirdi. Ya da kızım uyurken gelmişti 1 2 kez, ben çıkıp hava almıştım, tek başıma yürümek çok özgür hissrtirmişti :)

o dönem çok zorlandığım için ikinci çocuk istememiştim. Sonra çocugum 4 yaşına yaklaşırken daha önce hamile kalmadığıma pişman oldum. Çünkü bebekliğinde çok zor olan çocuk 3 yaşından sonra gayet rahatladı. Sonra da olamadı ikinci bizde o yüzden iki çocuklu hayatı anlatamayacağım ama bence acele etmeyin kendinize hazır olana kadar birkaç ay daha verin.

İki çocuklu ( 7 ay ve 2,5 yaş) bir anne olarak yardımcısız bakıyorum ama eşim bazı günler evden çalışıyor, tamamen yalnız olsam altından kalkamazdım. İkisi de çok küçük sen abisin dediğim çocuğum bile bebek ve duş almak bile lüks oluyor bazen. Kendimi şımartıcam kendim için bir şeyler yapıcam dediğimde uzun bir banyo yapabiliyorum, kendim için yaptığım tek şey o. Pandemi nedeniyle temizlik için de birini alamıyorum, eğer yalnızsanız ilk çocuğun biraz daha büyümesini bekleyin, bana herkes yaşları yakın ne güzel beraber büyürler diyorlar ama onlar büyürken ben akıl sağlığımı kaybediyorum, kızım çok huysuz çok yoruyor beni. Dedikleri büyüdükleri beraber oynadıkları, işe başladığım günleri dört gözle bekliyorum

Lolobibi .!.:

Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.

Genişletmek için tıkla...

Şimdi canım kimse kimseye yardım etmiyor ki evet yalnızsın anlıyorum ama bu işleri bir çok kadın annesi çok yakınkende yalnız yapıyor ha kızın daha küçük erteleyebilirsin ama bence bu saydığın şeyleri herkes yapıyor

ozgefe34 .!.:

Ben çok şaşırıyorum ya, kaynanan senden yardım istese ortalığı yıkardın ben hizmetçi miyim diye, nerden mi anladım yazma şeklinden bana öyle geldi
Herşeye ortak olacak kişi eşin, ailesi değil

Genişletmek için tıkla...

Bence siz çok yanlış anlamışsınız, yazım şeklinden anlayanı da ilk defa gördüm. Asla yardım etmekten gocunmam, yemek yapıp götürdüğüm zamanlar da oluyor ki bu hiç problem değil. Ben yanımda değiller derken manevi desteği kastettim.

Ben yardım konusunda manevi yardım istedim, arada bir çocuğumu da bırakmak isterdim. Bıraktığım zaman önceden söylememe rağmen öğle yemeği çikolatalı ekmek gibi şeyler yediren bir insan, yani ilgi sıfır torununa bile. Bir çorba yapar insan değil mi?! Ki bu bir kere olmadı. Keşke arada arasa sorsa, bir bağ kurmak isterdim. Evet kimse kimseye yardım etmek zorunda değil ama bir insanla evlenirken ailesiylede evleniyorsunuz gibi birşey oluyor. Ben sonuçta kocaman bir ülkede yalnız başınayım. Kızı yerine koysa ne olurdu. Ben buna sitem ettim. Ama konu kaynana değil zaten ben onu çoktan geçtim. Biliyorum kaynana konuları çok seviliyor burda, ama benim sorum bu değildi.

Yani anlamadığım çocuk doğuururken neden aile den yardım bekliyorsunuz ? Senin ailen yardımcı olmuyor ne demek ki onlara güvenip çocuk yapıcaksanız yapmayın. 2 çocuğum var herişimi kendim yapıyorum evimde kimse de yardımcı değil. Genede yardım etmiyorlar diye söylenmiyorum çünkü onlara güvenerek çocuk yapmadım

Yalnızlığınız için sosyal çevre edinmeyi deneseniz? Kv ya da görümce size yardım etse bu kez de evin içine girmiş düzeninizi değiştirmiş olacaklar. İhtiyacınız gerçekten onlar mı yoksa dertleşecek arkadaş mı sizce?
İmkanınız oldukça sizi rahatlatacak yatırımlar yapın. kurutma makinası, robot süpürge vs. Hiç olmadı yaptığınız yemeği bir kerede fazla yapın ya kavanoza atın ya buzluğa. iş yükünüzü azaltın biraz. Ancak nefes aldıktan sonra tekrar çocuk düşünün. sie de 2 yaşındaki çocuğunuza da doğacak olana da daha iyi olur böylesi bence.

Bahar2930 .!.:

Yemegide yapiyorum ,evimide temizliyorum çamaşılarimida yikayip asıpserip katliyorum, ,3 aylik cocugumada bakiyorum,yanı sıra ramazan hazırlığı yufkasiydi böreğiydi,ketesiydi herdeyimi yaptım ve tek başıma yapiyorum,ne anam yardim ediyo nede kaynanam ikiside yanimda deiller kısacası her işimi kendim yapiyorum,hiçte elime gocunmuyorum.

Genişletmek için tıkla...

maşallah

Lolobibi .!.:

Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.

Genişletmek için tıkla...

Kimse sizin çocugunuzla ılgılenmek zorunda deıl.Bız dogurduysak bızım sorumlulugumuzdadır.Ha yaparlarsa allah razı olsun yapmazlarsa kendılerı bılırler

İkinci çocuğu şu aşamada yapmayın zaten.

Bebeğim 7 aylıkken ise basladım. temizligim yemegim cocugum hersey bana bakıyordu. üstelik bebegimi işteyken annemin evine ben bırakıyordum isten gelip bebegi alıp kendi evime gecip yemegimi hazirlayıp hafta sonu da temizliğimi yapıyordum.

Bu arada annem ay cocugun bugun durmadı evi supuremedim cumartesi teyzenler gelecek ev pis kaldı dedi diye cumartesi erken kalkıp anneme gidip annemin evini süpürüyordum. bir de annem cocuguma bakıyor minneti ile misafirinin pastasını tatlısını yapıyordum.

Ayrıca kayinvalidem rahatsızlandı hastaneye yattı hafta sonu bebegimi anneme birakip yanına ziyarete gidiyordum hafta ici calisıyorum gidemedim kadin hastanede yattiyor gitmezsem ayıp olur diye.

o sure zarfinda çok yıprandım çok yoruldum ama kimseye gelip yardim etmediler diye kusmedim.

keske benimde tek derdim kendi evimin temizliği ve cocuğum olsaydı.

ileride de gelinim 1 tane cocuğu var diye benden temizlik yemek cocuk bakma konusunda beklentiye girerse kusura bakmasın bana buyuklerden beklentiye girmek tuhaf geliyor.

Size yardım etmesi gereken eşiniz . Kv ya da görümce değil bunlara güvenerek çocuk yapılmaz sonuçta kendi ailenizi kurmanızın mantığı da bu

sabahvesen .!.:

Size yardım etmesi gereken eşiniz . Kv ya da görümce değil bunlara güvenerek çocuk yapılmaz sonuçta kendi ailenizi kurmanızın mantığı da bu

Genişletmek için tıkla...

aynen katılıyorum kendimiz büyüttük kimsenin yardımı olmadan çocuğumuzu .planlamayı güzel yaparsak gayet te oluyor.

Lolobibi .!.:

Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle eşinizin ailesi size yardım etmek zorunda değil..yani bugün birçok bayan herşeyle kendi tek başına ilgileniyor..ikinci çocuğun sorumluluğunu alıp alamayacagina siz karar vereceksiniz..fakat şuanda yalnızlıktan ve desteğinizin olmamasından zaten sikayetciyken ikinci bir çocuğun sorumlugunu alamayabilirsiniz gibi geldi

2 yaş aralığı zor ama güzel. Fakat siz zorlanıyorsunuz. Bu durumda 4 yaş farkı düşünmeniz mantıklı olur. 1. Nin tuvalet eğitimini filan vermiş, uykularınız düzene girmiş olur.

Biras abartmiyor musunuz,benim ikizlerim var,hafta sonu evde tek basinayiz,hicde şikayetçi degilim, 3. Bebek Geliyor,normal yani yemek camasir bulasik supurge ,ise gitmediğimiz zaman hep evde bunlarla vakit geciyor ,siz bekarlik gunlerinizi mi ozlediniz ozgur sorumsuz,kim kimin cocuguna gelip bakiyor ki,annemde bizi buyuttu calisti tek basina ,babamdan zerre yardimda almadi

ben zaten kimseden yardım beklemiyorum. Kayınvalidem bana yardım etmek zorunda değil evet. Zaten benim konumda kayınvalidem değildi. Hala aynı cevaplar geliyor, herneyse konu açmam hataydı sanırım.

Eşiniz istiyor olabilir lakin ben sizin psikolojik olarak ikinci çocuğa hazır olduğunuzu düşünmüyorum. Biraz daha bekleyebilirsiniz gibime geliyor. Hem çocuğunuza, hem de doğacak olan çocuğunuza daha iyi bir ortam sunabilirsiniz böylelikle. Ve en önemlisi kendinize bu ortamı sunabilirsiniz... Henüz 22 yaşındasınız sanırım. Çook gençsiniz..

Alvernia .!.:

Eşiniz istiyor olabilir lakin ben sizin psikolojik olarak ikinci çocuğa hazır olduğunuzu düşünmüyorum. Biraz daha bekleyebilirsiniz gibime geliyor. Hem çocuğunuza, hem de doğacak olan çocuğunuza daha iyi bir ortam sunabilirsiniz böylelikle. Ve en önemlisi kendinize bu ortamı sunabilirsiniz... Henüz 22 yaşındasınız sanırım. Çook gençsiniz..

Genişletmek için tıkla...

Bence çok haklısınız