Çocuk konusu😢

Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.
Benim annemle kv ile aramda 15 dk mesafe var kimseylede demedim al benim işim var uykum var hastayım vs sen bak diye hele gorumceme hiç demedim bakacak olan dogursun çocuğu çok saçma düşünüyorsunuz bakamiyorsaniz dogurmayin
 
İki oğlum var. İlerde ne düşünürüm bilemiyorum ama şuan ki fikrim ile torun morun asla bakamam. Ömrüm çocuk bakmakla mı geçecek benim😏
 
Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.
Evet altından kalkamiyacaginizi düşünüyorsanız girişmeyin çünkü zor gerçekten
Ben erken denebilecek yaşta anne oldum kızım 22 aylıkken oğlum doğdu evet zorlandım ama ev işlerine ağırlık vermedim
Eşim çocuklara baktığı zamanlarda ilgilenirdim işlerle
Şimdi biri 6 diğeri 4 bir de 10 aylik bi bebem var
Bizde gurbetteyiz çocuklara eşimle birlikte o işteyken tek başıma bakıyorum ucunede
Kimseye güvenerek yapmadım zaten bakmak zorunda değil kimse eğer beklentiniz varda çocuk işinden vazgeçin biz onları ebeveynlerimiz için değil kendimiz sorumluluklarını üstlenerek dünyaya getiriyoruz
 
Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.
 
Eşiniz istiyor olabilir lakin ben sizin psikolojik olarak ikinci çocuğa hazır olduğunuzu düşünmüyorum. Biraz daha bekleyebilirsiniz gibime geliyor. Hem çocuğunuza, hem de doğacak olan çocuğunuza daha iyi bir ortam sunabilirsiniz böylelikle. Ve en önemlisi kendinize bu ortamı sunabilirsiniz... Henüz 22 yaşındasınız sanırım. Çook gençsiniz..

Ay ben 22 yasinda oldugunu gormedim. 😦😦
22 yasinda 2 yasini geçmis cocugu varmiş. Kendisi kcucukken cocuk sahibi olmuş. 22 gibi bir yaşta da 2. Cocuk...
🥺 Boyle hissetmesi o kadar normal ki.
 
Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.
Sanırım bazı konularda aynı durumda sayılırız benimde 2 yaşlarında bi oğlum var ve açıkçası zorlanmayacağımı düşünsem bile 3 yaş civarını beklemek istiyorum yeni bi çocuk için. daha fazla iş olması bizi yıpratacağı gibi ilginin 2ye bölünmeside çocuğu yıpratır düşüncesindeyim tabiki en güzel zaman senin en hazır hissettiğin zamandır sonuçta gebelik doğum emzirme dönemi bunlar kolay zamanlar değil. İstemektende öte kendini hazır hissetmeden yapmamak senin in daha iyi olabilir. İşler konusundada kendi düzeninin olması emin ol paha biçilemez daha öncesinde kv ile altlı üstlü oturuyoduk ve hiçte kolay değildi bi çarşaf seren her şeye karışmaya çalışıyor falan yani bana sorarsan ne kadar zor olsa da iki elini çal başına 🤷🏻‍♀️ tabi karşındaki kişiye göre de değişir durumlar ama ben çok zorlandım ve evimin ailemin düzeninin sadece benden sorumlu olması daha kolay geldi bana
 
ben zaten kimseden yardım beklemiyorum. Kayınvalidem bana yardım etmek zorunda değil evet. Zaten benim konumda kayınvalidem değildi. Hala aynı cevaplar geliyor, herneyse konu açmam hataydı sanırım.
Hanimefendi siz degilmiydiniz, esiniz cocuk konusunu acinca adamin yuzune "ailen yardim mi ediyor " diye haykirmak isteyen?
 
Hanimefendi siz degilmiydiniz, esiniz cocuk konusunu acinca adamin yuzune "ailen yardim mi ediyor " diye haykirmak isteyen?
benim yardımdan kastım asla gelsin cocuguma baksın konusu değil. Bir gün hasta olurum birşey olur icim rahat bırakabiliyim. Ama yok, istemedigini söyledi hatta bir kere. Bende zaten yatıp uyumak için çocugumu kimseye bırakmam. Bir kere ateşim çıkmıştı hastaydım eşim aradı söyledi yarına yaprak sarması yapıcam müsait değilim dedi istemedi. Ki belkide eşimin ilk defa soruşu olabilir bu. Benim uzaktan bir akrabam bile bana gelse dese hastayım çocuğu al sende kalsın bir gün işlerimi bırakır bakarım, sonuçta bu hastalık.
 
Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum.
Bu sorumluluklar evlenen çocuğu olan herkeste var. Yemek, temizlik, çamaşır..Birde çalışan bir bayansa iş artıyor haliyle.. çocuk bakımı da zaten aynı şekilde size ve babaya ait.
Kv veya görümceden ne konuda yardım bekliyorsunuz. Bence siz ailenizden uzak, onlara yakın olduğunuzdan dolayı eşinize ve ailesine kızgınsınız. Eşiniz ev islerine yardım da ediyormuş. Bence kendinizi rahatlatacak bir hobi edinin.
 
Benim uzaktan bir akrabam bile bana gelse dese hastayım çocuğu al sende kalsın bir gün işlerimi bırakır bakarım, sonuçta bu hastalık.
Evlenirken hastalıkta, sağlıkta diyoruz. Hastayken size bakması gereken eşiniz. Gerekirse işten izin alacak çocukta olduğu için.
Kimseden birsey beklemeyin, kendi kendinize yetmeye çalışın. 2 gün sonra sen hastaydın ben baktım deme ihtimali de var.
 
Evlenirken hastalıkta, sağlıkta diyoruz. Hastayken size bakması gereken eşiniz. Gerekirse işten izin alacak çocukta olduğu için.
Kimseden birsey beklemeyin, kendi kendinize yetmeye çalışın. 2 gün sonra sen hastaydın ben baktım deme ihtimali de var.
Benim eşim pilot ve izin alma gibi bir lüksü yok hatta bir kaç gün gittiği bile oluyor
 
Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.
Bende yanlızım 12 senedir kimsem yok kv görümce herkes kendi davasında iki çocuğumu kendim büyüttüm araları 3 yaş şimdi biri 10 biri 7 oldu çok şükür Allah sabrını veriyor bişekilde geliyorsun üstesinden haa tabiki çok zorlandığım zamanlarım oldu onlarla bende ağladım yeri gelirdi birini ayağım da birini kucağımda salladım eşimde çok ağır işte çalıştığı için yardım edemiyordu sen istersen yaparsın ben çok yaş farkından yana değilim beraber büyüsünler bielikte gersinler çocukluklarını
 
Benim eşim pilot ve izin alma gibi bir lüksü yok hatta bir kaç gün gittiği bile oluyor
Pilotların çalışma şartlarını bilmiyorum ama siz evlenmeden önce biliyordunuz herhalde. Eşiniz birkaç gün gittiğinde kv size mi gelmeli.
Bence 2.cocugu düşünmeyin kendinizle ilgilenin biraz sizi mutlu eden şeyler yapın.
 
Pilotların çalışma şartlarını bilmiyorum ama siz evlenmeden önce biliyordunuz herhalde. Eşiniz birkaç gün gittiğinde kv size mi gelmeli.
Bence 2.cocugu düşünmeyin kendinizle ilgilenin biraz sizi mutlu eden şeyler yapın.
gelmesinde arayıp sorsun bi zahmet torununu insanız biz hani insani duygularımız var dimi hanımefendi merak et bazen torununu mesela. Neyse ben kaçtım konu uzadı
 
Iki cocugumuda kimseden yardim al(a)madan buyutmeye calisiyorum Allahin izniyle...yemek,bulasik,camasir hepsi bende...esimin isi cok yorucu elunden geleni yapmaya calisir fakat kiyamiyorum...cok haklisin fakat esinin ailesi sana yardim etmek zorunda degiller ki...hatta 2.bebegimde 6 gunluk lohusayken oglumla disarda top oynamaya calismistim...
 
Ben turkiye de aile apartmaninda evden calisirak cocuk bakiyor ve ayrica yemek yapip evi de derleyip toplamaya calisiyorum . Cocugum 2 yasina gelene kadar bi tanesi gelip destek olmadi. Simdi bi tanesi yeni yeni alip 1 saat oyalayip geri getiriyor.
Bence siz yukunuzden degil yalnizliktan bunalmissiniz.


Ama eklemek isterim ki ben de ayni seylere kizdim hep ama bosuna kizdim. Kafam rahat onlarsiz daha iyi. Bu gunler gecici. Oyle dusunun. Cocuk da , hazir degilseniz yapmayin.
 
Konu sahibi esiniz pilotmus maddi yonden.sikintiniz yoktur diye dusunuyorum yardimci abla uygulamalari oluyor yurt disindaki arkadasim oyle yapiip.abla bulmustu....cok rahat ettim diyordu hep...guvenir misiniz.bilemem ama denemekte fayda var
 
Yemegide yapiyorum ,evimide temizliyorum çamaşılarimida yikayip asıpserip katliyorum, ,3 aylik cocugumada bakiyorum,yanı sıra ramazan hazırlığı yufkasiydi böreğiydi,ketesiydi herdeyimi yaptım ve tek başıma yapiyorum,ne anam yardim ediyo nede kaynanam ikiside yanimda deiller kısacası her işimi kendim yapiyorum,hiçte elime gocunmuyorum.


Ellerinize saglik ama emeklemeye baslasin o zaman konusalim.
2 yas ile 3 ay kiyaslanmaz.
 
Bu kadar zorlanıyorsanız yapmayın kesinlikle.Erkeklere konuşmak kolay tabi.Evin işiyle bebeğin bakımıyla dört dörtlük ilgilenmiyorlar tabi.kendi psikolojik durumunu düşün ve önce küçük bebeğini büyüt iki sene sonra zaten bebeğin kendi işini kendi yapacak kadar büyümüş olacak o zaman bakarsın.
 
X