Çocuk yapmak mı? Boşanmak mı?

Siz çocuk yapacaksınız.
Ama bence sonra büyük ihtimal buraya konu açacaksınız.
Bir birey dünyaya gelecek.
Her çocuk ayrı dünya.
Ve büyük ihtimal bu huzursuz ortama neden beni dünyaya getirdin diyecek.
Devir bizim jenerasyon gibi değil.
Gençler artık bizden bile bencil.
Biz belki annelerimizi suçlamadık olsun çaresi yoktu dedik.Ama çocuğunuz sizi suçlayabilir.
Çocuğunuzun fikirlerine hükmedemezsiniz.
Çok istiyorsunuz deneyeceksiniz.

Umarım pişman olmazsınız.
İnanın yapmama ihtimalim çok daha fazla. Söyledikleriniz çok doğru. Her çocuk huzurlu bir yuvayı hak eder. Ben sadece durumuma üzülüyorum
 
Eğer gerçekten annelik duygunuz varsa o yuvaya çocuk getirmezsiniz , ona yazık edersiniz. Daha baştan hayata yenik başlamış olur.

Geç kaldiginizi düşünüyorsunuz , sizi çok iyi anlıyorum ancak hayatınıza dur demezsiniz asıl o zaman geç kalmış olacaksınız.

Ve unutmayın , o ailede/babada çocuk sahibi olmak demek,asla kopmayacak bağ demek.
 
Yaşın 24 26 falan olsa boşan tabiki daha gencsin karşına yeni fırsatlar çıkar derdim ama 37 yaş zaten gebelik için ileri bir yaş artik. Ha yanlış anlama tabiki hala gençsin ama yumurtaların öyle mi? Tabi bu yasta evlenen doguranlar da var o da ayri ama sen bosanmaktan bahsediyorsun.Benim annemle aramda nerdeyse senin kadar yaş farki var oluyor mu oluyor ama bosancanda kendini toparlican da bilmemne. Ben bu konuya oyumu çocuk yaptan yana kullanıyorum. Erkek her zaman olur da çocuk işi öyle değil. Gerekirse ilerde boşanırsın cok mu lazım yani koca? Cocuk yap
Bu konuda konu açman bile hata. Bence tartismaya bile kapalı bu konu.
Hic bir kadin annelik isteginden annelikten mahrum kalmasin ya Rabbim. Insallah olur çocuğun
Aynen katılıyorum, hayatta bazı anlar var ki daha fazla ertelenmesi mümkün olmaz, bunu herkes yaşamadan bilemez tabi.
 
İnanın yapmama ihtimalim çok daha fazla. Söyledikleriniz çok doğru. Her çocuk huzurlu bir yuvayı hak eder. Ben sadece durumuma üzülüyorum

Üzülmeyin.Çözüm üretin.
Şu an hayatınızda belirsizlik var. O yüzden bu kadar karamsarsınız.
Eşinizle tamam mı devam mı kararı verseniz bu kadar moraliniz bozuk olmaz.
Önce eşinizle sorunlarınıza çare bulun, sonra çocuk konusunu düşünürsünüz.
Hepsiyle aynı anda yüzleşmeyin.
İnanın sizi anlıyorum, benimde çocuğum yok.Acaba bir gün olacak mı diye düşünüyorum.
Ama bunun için düşünmeden adım atamam. Ömür boyu karaktersiz bir eşle uğraşma riski de var.
Biliyorsunuz bizim toplumda kadınlar eşlerinden boşanır ama arada çocuk var ise, eski eş gene hesap sormaya devam eder.
Bir düşünün önce eşinizle sorunları çözmeye çalışın.

Allah yardımcınız olsun.
 
Herkese merhaba.

Sorduğum soruların çok uçlarda olduğunun farkındayım ama psikolojim tam olarak böyle.
Burada daha önce de çocuk yapmak ve eşimle ilgili sorunlarım üzerine konular açmıştım.

Anlattığım ya da anlatmadigim hiç bir sorunum bana göre bitmedi ve şöyle yurekten, oh ne güzel bir evliliğim var tam çocuk sahibi olmaya uygun diyemiyorum. Fakat son zamanlarda özellikle bir yıldır çok ama çok istiyorum çocuk. Eşim de karşı çıkmıyor. Yaşımın da etkisi var belki de. 37 oldum.

Yalnız beni inanılmaz arada bırakan ve eşime tam olarak güvenmemi engelleyen bir sorunum var. Öyle ki eğer çocuk yapmak mantıklı değilse ve bu kadar isterken bana engel oluyorsa evli kalmanın ne anlamı var diye düşünüyorum ve çok kinleniyorum.

Sorunum eltim görümcem kayınvalidem ve aslında eşimin kendisi. Şimdiye kadar asla hiç bir zaman bana en ufacık hak vermemesi. Benimle tartışmaktan hatta kavga Edip günlerce küs klamktan çekinmemesi. Buna karşılık onları her zaman ama her zaman haklı bulması. Onlar için benim aileme bile hakaret etmiş olması. Onlarla olan sorunum çözümsüz. Çünkü sorun dediğim gibi başta eşim. Onların lafını ağzıma bile alamam, konusunu bile açamam hemen hakarete başlar. Beni aile olarak sahiplendiğini bir kere bile hissetmedim. Bu çok canımı yakıyor. Eğer hissetmiş olsaydım yemin ederim ailesi ile hiç bir sorunum olmazdı. Her şeyi alttan alırdım.

Şimdiye kadar bu sorunlarla biraz kavgalı biraz barışık idare ediyordum. Ben de istemiyordum çünkü çocuk.

Eğer Allah verir de bir çocuğumuz olursa yanlış gördükleri her şey için eşime şikayet edecekler o da ben karışmam, kendiniz halledin demek yerine bana gene hakaretleri sıralar


Çok uzun oldu galiba ama inanın çok çıkmazda hissediyorum kendimi. Yaş geldi geçiyor. Şimdi değilse ne zaman? Si ne düşünüyorsunuz?
Yaşınız kaç acaba? Bu kadar çocuk istiyorsunuz ama mutsuz ve belki de sizin değersiz olduğunuz bir aşamada çocuk yapmayı düşünüyorsunuz.O kadar istiyorsanız ve mutsuzsanız neden ısrarla ve zorla yürüterek zamanınızı daha çok harcıyorsunuz? Çok mu aşıksınız? Biraz fazla soru oldu ama geleceğe bakma şansınız varsa ve kendinizi mutsuzluğa bağlıyorsanız size de yazık değil mi?
 
Aynen katılıyorum, hayatta bazı anlar var ki daha fazla ertelenmesi mümkün olmaz, bunu herkes yaşamadan bilemez tabi.
Evet belki baskasina absürd gelecektir bu dusuncem ama ben bu sitede bosanmis olan kadinlar da gordum hatta bitanesi keske bitane daha yapsaydim diyordu yani bazi seylerin ertelenmesi mumkun degil ve hayat gec kalanlari affetmez..
 
eşinize tüm hissiyatınızı içtenlikle anlatsanız düzelme imkanı olmaz mı acaba
belki hatasını anlar..
 
Düzgün evlilikler bile çocuktan sonra bozuluyor. Çocuk yapmak çok büyük bir sorumluluk hep bebek kalmıyorlar ilerisini düşünün lütfen. Anlattıklarınızdan evliliğinizin çoktan bittiğini anlıyorum yazık etmeyin kendinizede çocuğada. Çocuk değil boşanmayı düşünün.
 
Yaşınız kaç acaba? Bu kadar çocuk istiyorsunuz ama mutsuz ve belki de sizin değersiz olduğunuz bir aşamada çocuk yapmayı düşünüyorsunuz.O kadar istiyorsanız ve mutsuzsanız neden ısrarla ve zorla yürüterek zamanınızı daha çok harcıyorsunuz? Çok mu aşıksınız? Biraz fazla soru oldu ama geleceğe bakma şansınız varsa ve kendinizi mutsuzluğa bağlıyorsanız size de yazık değil mi?
37 yaşındayım ve çocuk için geç bile kaldım belki de.
 
eşinize tüm hissiyatınızı içtenlikle anlatsanız düzelme imkanı olmaz mı acaba
belki hatasını anlar..
Mümkün değil inanın. En iyi anlarımızda bile konuyu açsam hemen bağırıp çağırıyor beni suçluyor. Ben bir şeyleri çözümek falan istemiyorum artık. Harika bir evlilik hayalim de yok. Diyorum ki inanılmaz bencil bir şekilde, bir çocuğum olsaydı bari
 
Peki çocuk yapın o halde desek ( ki duymak istediğiniz cevap bu bence) hamile kaldıktan sonra bu olaylar daha da batmaya başlarsa size keşke yapmasaydım dermisiniz? Çünkü o zaman da çocuğum için katlanmalıyım dönemi başlayabilir..?
İlla yapayım da demiyorum aslında. Ne bileyim bana çocuğu düşündürebilecek bir evlilik kuramadım ona üzülüyorum. Yaşımın çok etkisi var üzülmemde. Otuzlarin başında böyle değildim.
 
Su cocuklari aile kurtaricisi olarak gormeyi veya yas geciyor bir cocuk yapalim diye dusunmeyi bir birakin ya bosan gitsin kendin sorunu coZememisken cocuga yazil degilmi her insanin cocugi olacak diye bisey yok
 
Benim sorum bu değildi yalnız.
Sizin açınızdan sorun yok.Çocuğunuzu seviyorsunuz bunun aksini demedim zaten.
Benim sorduğum baba faktörü idi.O çocuk sorunlu bir babayla muhatap olacak. Bir çocuk bile bile bunu çekmek zorunda değil.Siz ayrıldınız ama o çocuk maalesef babasıyla ilişki halinde kalacak.
Ileride o sorunlu baba çocuğunuza külfet olacak.Çocuk sorun yaşayacak.

Buna ne gerek var demek istedim.
Sorunuzun cevabına Geleyim ozaman sizde şunu kaçırıyorsunuz. Karı koca anlaşamayıp boşanabilir hatta birbirine düşman olabilir hatta ve hatta birbirilerini dünyadaki en kötü insan olarak adledebilirler fakat çocuk ile baba ilişkisi ya da çocuk ile anne ilişkisi eşler arasındaki ilişkiden çok farklıdır. Benim için dünyanın en kötü eşi olan adam çocuğum İçin dünyanın en iyi babası olabilir. Kadın kocasından boşandı diye o adam sorunludur ve çocuğa da zarar verir diyemeyiz. Baba ile çocuk arasındaki ilişki çok iyi olabilir ki böyle çok fazla örnek var etrafımda ha benim eşimde şuan öyle. Mesela bizim durumumuzda biz yapamadık boşanıyoruz hatta görüşmüyoruz ama adam kötü bir baba değil, sorunlu değil. Hatta eğlenceli ve ilgili bir baba. Özetle biten her evlilikteki adam kadına göre sorunludur ama çocuğuna da aynı şekildedir diyemeyiz.
 
Uas 37 diye bu evlilige cocuk yapmak yerine geri kalan hayati kurtarmak ve mutlu bir omur aurmek daha mantikli degil mi? Cocuk yapmayin bu evlilige, mumkunse bosanin. Cunku saygi gormediginiz yerdrn sevgi hic gormezsiniz. Cocuk da duzeltmiyor evliligi, onu da ekleyim.
 
Arkadaşın derdi çocuk ile evliliğini kurtarmak değil. Sadece yaşı geçiyor şimdi boşan tekrar evlen yaş kim bilir kaç olacak. Belki tekrar iyi bir evliliği olacak ama ozaman da çocuğu olmayacak. Bunların hepsi kafasını kurcalıyor. Bu arada boşan tekrar evlen ya da şimdiye kadar boşanmasının hata gibi yorumlar var. Ben şunu söylemek istiyorum. Her insanın psikolojisi bir değil. Bazı kadınlar tek bir hatayı kabul edip çekmez ama bazıları sonuna kadar mücadele eder. Bu mücadelenin birçok sebebi olabilir hatta artık adamı sevmemesine rağmen evliliğini bitiremeyebilir. Bu tamamen karakter ve psikoloji meselesi. Onun İçin boşan diyen arkadaşlar ne kadar boşan deseler de, konuş Sahibi aslında boşanmanın doğru yol olduğunu bilse de dolum noktasına ulaşamadan bu evliliği bitiremez çünkü 8 yıldır bitirememiş.
Konu Sahibi sen bu evliliği vakti gelince bitireceksin belki ozaman yaşın daha da geçmiş olacak ha belki hiç bitirmeyeceksin çok mutlu bir evliliğin olmayacak ama bitirmeyi de düşünmeyeceksin. Bu şekilde evlilik süren de çok kadın var ve emin ol bu kadınlar çocuk maddiyat gibi şeylerin arkasına da sığınmıyorlar. Şuan düzenimi bozmak istemiyorum diyorlar. Bence kalbinin sesini dinle.
 
Back
X