cocuklarima yetemiyorum

valla kardes 1 saat ayiriyorumda yine ayni iste:) tamam ozellikle dikkat edecegim
 
bekar kiz kardesim var bugun bize geldi oda dalga mi geciyor nedir ustume basima laf ediyo sanki bende hal kaliyo. ev halime. bende iki cocukla gel sen nasil oluyon dedim
Valla o kadar haklısın ki tek çocukla katılıyorum sonuna kadar her söylediğine. Annelik çok çok zor bir şey hele ki iki tane Allahım kolayliklar versin. Kardeşin bile olsa lütfen moralini bozma ne varmış üstünde başında elinden geleni yapıyorsun çocukların için. Yapabilene helal olsun ama insan gerçekten kendisini düşünmüyor, ben ilk fırsatta yatıp dinleniyorum ve ev işi yapmıyorum şahsen eşime bıraktım komple. Yoksa kırmıştım kafayı. 4.5 aylık benim minik. İlk 3 ay nerdeyse hiç uyumadı geceleri yine bu halime bile şükrediyorum.
Bazıları cok abartıyor, bu kadar kendini ikinci plana atmaya gerek yok ki ya da çok çocuk yapmadan önce bunları da düşünmek gerek
Yanlış anlamayin lütfen ama çocuk olmayınca böyle konuşmak kolay oluyor. Kim ister ki kendisini ikinci plana atmayı ama çocuk yetiştirmek gerçekten çok zor. 4.5 aylık bir kızım var öyle önceden ne planlandığı ne düşünüldüğü gibi değil. Çok şükür asla pişman değilim doğurduğuma ama aynaya bile bakmadığım, kahvaltı edemediğim, tuvalete gidemediğim günler oldu. Başkası anlatsa abartıyor veya niye kendini bu kadar salıyor diye düşünürdüm ben de sizin gibi önceden. Bazı insanların çocuğu çok sakin ve kolay uyuyan bebekler oluyor onlar belki o kadar yorulmuyordur her bebek de aynı değil. İnşallah sakın bir bebek olur bebeğiniz olursa ilerde düşünüyorsanız
 
Yanlış anlaşılacak bir durum yok, ben üst üste çocuk yaparken bunun mutlaka zorlaşacağını düşünmeyen ya da sırf birileri arayı açma dedi diye toplum baskısından yapanlar açısından söylüyorum, tek bebeği olup büyütürken zorlananlarla ilgili değildi farkındaysanız? Her şeyiyle sana bağlı bi canlı, elbette kolay olmayacak bunun farkındayım bu yüzden zaten 2 buçuk yıldır emin olmaya çalışıyorum, ara ara istesem de bazen enerjimin yetmeyeceğini düşünüyorum
 
Benim de birinci sınıfa giden oğlum, 3 yaşa girecek olan bir kızım var.
Sağolsunlar çok güzel oynuyorlar
Ben oğlumla çok oynadim, kızımla abisi oynadığı için pek ihtiyaç olmuyor.
Oğlum okuldayken biz iki saatimizi parkta geciriyoruz.
Akşam okul çıkışı da bir saat parkta oynuyorlar.
Kızımla toplamda üç saat dışarda oluyoruz.
Çok yoruluyorum fiziken ama ruhen daha az yipraniyorum.
 
Benimde de 2 çocuğum var. 6 yaş fark var arada.
Kızım okuldayken oğlum sakin epey ama 2 dakika uzaklaşsam yanımdan anne neredesin diye sesleniyor yada yanıma geliyor. Bir şekilde idare ediyorum. Her gün 1 etkinlik,dergi vs yapıyorum,gerisine pek ilişmiyorum,oyuncaklarını indiriyor kaldırıyor,koltuktan koltuğa parkur yapıyor vs bir şekilde kızımın çıkış saatine kadar takılıyoruz. Hava yaģışlı deģilse sokağa atıyorum kendimi,parkta yoruyorum yoksa evdeki hal çekilir değil. 2 gündür hava yağmurlu çıkamadık şu an beynim ağrıyor uyuyamayacak kadar hemde. Cünkü yoramadım oğlumu ama o üzerimden geçti sağolsun.
Kızım gelince didişmeleri,itişmeleri bitmiyor zaten. Bir şekilde gürültülü patırtılı yaşayıp gidiyoruz. Alışmak gerek,yetememek değil bu,insanız yani. Her dakika oyun oynayamayiz,bazen hiç canım istemiyor oynamak yalan yok. O zaman kurtarıcım leğen içine su icine arabalar koyuyorum baya yıkıyor oynuyor. Yada kek,kurabiye vs yapacaksam eline hamur,çırpma teli vs verip işime dahil ediyorum,oyalıyorum onu da.
Allah saglik versin yeter ki tatlı yorgunluklar bunlar,böyle böyle büyüyecekler.
 
İlgisiz anne değilsiniz. Aşırı ilgili annesiniz. Herşeyin fwzlasi zarar. Yapacağınız şey parça parça oyun olayından uzaklaşmak.cocuklarin kendilerinin oynaması ebeveynle oynamaları kadar faydalı. Hayal güçleri gelişir. Kendini oyalamayi öğrenir. Sıkılıyorum dese bile.bu da önemli. Siz hayata hazırlıyorsunuz. Sıkılmayi da bilmeli. Biz hep çok mu egleniyoruz. Bankada sıra beklerken bende sıkılıyorum mesela. Önce soyle yapın. Saat koyun. Seninle yarım saat oynayacağız. Yarım saat full onunla ilgilenin. Sonra deyin ki şimdi anne vakti. Ben yemek yapacağım yada başka bişi. Tepki de verse bırakın ses çıkarmadan işinizi yapın. Öğrenecektir zamanla. Her çağırdığında gitmek gerekli değil. Çünkü hayat böyle bişi. Çok istiyorsa siz iş yaparken yanınızda oynasın. Ama surelerinizi belirlemezseniz böyle çok yipranirsiniz.
 
Bizim çocukların arasında 1 yaş var. Salona çadır kurmuştuk, o kadar eğleniyorlardı ki. Eğer evinizde müsait bir yer varsa tavsiye ederim.

Lego, tamir aletleri vs. Bunlarla da tek başına oyalanabilir.

Bir de acaba çocuğunuzun ilgi alanı nedir? O zaman kimseye ihtiyaç duymuyorlar aslında.
 
evet oyle canim ya surekli oynayamamki zaten
Ama çocuk sürekli oyalanmasi gereken bir varlık.
Ya TV telefon karşısında hipnoz halde bir çocuk yetiştireceksin,tüm terbiyesini TV verecek,
Ya eski usul anneler gibi kapı önüne salıp gozkulak olacaksın , büyüğü kucuge emanet edeceksin
Ya da her an çocuğu oyalayacaksin.
Çocuk 6 yaşında kendi başına oyun kuramıyor. Bu hiç normal değil ki.
Çocukların cinsiyeti ne bilmiyorum ama evde manav tezgahı kurun, büyük pazarci olsun, küçük de oyuncak bebek arabaisni pazar arabası gibi kullansın, alışveriş yapsın.. siz de başlangıçta oyunu gösterin, sonra çekilin içeriye, onlar devam etsinler. "Ben mutfağa geçiyorum,oyun bitince aldıklarınızi gosterin' diyin. 'yemek yapmam için iki havuç bir soğan lazım, alışveriş yap bana getir' diyin, böyle böyle oyunu mutfaktan idare edin.
Ne bileyim, çocuklar için inşa oyunları var. Bakıp bakıp tornavida oyuncağıyla aynisini yapıyorlar. Onlardan alın 'hangisinu yapmak istiyorsunuz? Tamam, bunu bitirinceeeeeeee bir bölüm cizgifilm hakkınız olacak. Hadi beraber yapın, sen de abine yardım et' diyin sivişin.
Öğretmencilik oynayın, abi anaokulunda öğrendiklerini anlatsın kardeşine evde
Buz kırma oyunları var. O yaş için gayet güzel. Rekabet haline getirin, buzu kirilana komik cezalar verin falan.
Çocuklara oyun kurun, aradan çekilin .
Yoksa çocuğun önünde bin tane oyuncak atınca ne oluyor yani, çok mantiksiz:)
Önemli olan oyun kurmayı öğretmek. Bunu öğrendikten sonra zaten anneye de ihtiyaç yok, kendileri takilirlar
 
Annelerimiz de bizimle böyle oynuyo muydu acaba yoksa yeni nesil anneler mi böyle
Yani ne bileyim sürekli çocukla oyun oynayamazsın ki. Anca kendine ve eve zarar vermesin diye peşinde dolanır göz kulak olursun. Ne bileyim bütün gün evde iki çocukla takılmak sabır işi. Onları oyalamak zaman geçirmek.. Ben çocuk düşünmeyen birisiyim yardımcı olamam size ama bol şans dileyebilirim :) Bu arada iki çocuk konusuna laf eden olmuş ama altından kalkabilen için en ideali bence. Bi ablam olduğu için çok mutluyum mesela..
 
İyi de benim 6 yaşında oğlum 1.sınıfa gidiyor eşiniz anaokuluna da göndermeyip ne yapacakmış acaba o yaşta çocuğu evde?
Tabii ki gidecek.
2 yaşında kızım var o da seneye kreşe gidecek bizimle birlikte çıkıp gidecek yani.
Ev hanımı da olsam verirdim 3 yaşında.
Çünkü çocuklara evde vereceğimiz çok bir şey kalmıyor.
Bu arada benimkiler kendi kendilerine oynuyorlar ara sıra ben eşlik ediyorum şanslıyım sanırım bu konuda evde iki çocuk var kimse demez sessiz sedasız yaşayıp gidiyoruz şimdilik ilerde kavga ederler mi bilmiyorum
 
Tek çocuğum var,3,5 yaşında kreşe verdim. Kreşe verene kadar da günde 8-9 saat oyun oynadım. Çünkü çocuk bu elbette oyun ister,oyun ona çok şey katar,tüm gelişimi buna bağlı. Oynamazsanız ya tv ya da tablete bakar çünkü oyalanmaya ihtiyacı olur. Anne-baba olmak gerçekten zor.
 
Araları 13 ay olan 2 kızım var. Küçüğüm daha 50 günlük Küçük geleliden beri büyük depresyondaydı, çok hırçındı. Ben ikisine birden yetemediğim için babası bakımının çoğunu üstlendi. Bir kaç gündür kardeşini ana kucağında sallamaya, öpmeye filan başladı. Onları öyle görünce içim eriyor.
Ben aslında tek çocukta kalacaktım ama eşim çok baskı yaptı kardeşi olsun diye. İnşAllah ilerde birbirlerinin en iyi can yoldaşı olurlar. Bence sizin ilginizden ziyade onları yakışlaştırmanın, ortak paylaşım yapmalarının yolunu bulun.
Biz 3 kız kardeşiz. Ablam hayatı boyunca benden nefret etti, zorbalık yaptı. Ailede bitiyor bu. Aile çocuklarının arasında ayrım yapmayacak. Her birine aynı ilgiyi, adaleti sağlayacak.
 
6 yasinda anaokuluna gitmek zorunda değil mi cocuklar?
 
Benimkilerde 8 ,6 ve 3 yaşında evet gerçekten zor kriz anlarında orta yol bulunmazsa oyuncağı da her neyse kaldırıyorum ağlayip susuyorlar
Cocuklar okuldan gelince aşağıya ineriz oyun alanımız var orda vakit geçirip oyle çıkıyoruz eve biraz enerjilerini atmış oluyorlar birlikte biraz tv ye bakariz sonra ödev yapıyoruz küçüğe de kitap kalem verip dahil ediyorum
En miniginden ,büyüğüne çıkardıklarını kaldırmasını söylerim sizlana sızlana yaparlar.
Bence çocuklarla etkili iletişim oyun ama sürekli oyun oyun olmaz günlük işlerimiz var cocuklari da dahil edip mesela ben ortalığı toplarken açarım süpürgeyi en küçüğe veririm biraz dökülen toplar sıkılınca bırakır devam ederim
Mükemmel bi anne degilim ama onlar için en iyisi olmaya çabalıyorum
Eminim sizde öylesiniz 3 yas biraz sıkıntılı bizim kide her istediği olsun istiyor olmayınca küçük çaplı bi kıyamet yapmıyorum çünkü hak ne ise o biraz sabır gerekiyor
 
Cocuklar dışarıda oynayınca enerjilerini biraz boşaltmış oluyorlar daha dingin olunuyor bende öyle yapıyorum sizinki kadar çok duramayacak okuldan geldiğinde hep birlikte aşağıya iniyoruz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…