Çocuklarınıza nasıl davranıyorsunuz?

guiding88

Nirvana
Kayıtlı Üye
3 Şubat 2011
8.051
24.516
748
Benim bi oğlum var 22 aylik oldu Allah bağışlasın. Bazen çok sinirleniyorum tutturuyo bazen herseye kendini geri atıyo. Yapılmaması gereken şeyleri yapıyo uyarıyorum güzellikle ama beni çok dinlemiyor arkadaşlar nasıl bi anneyim ben sesimi de yükseltiyorum biliyorum çok küçük daha ama niye bubkadar kızıyorum. Ne olur bi akıl verin nasıl yapıcam. Güzellikle ve sabırla konuşarak mi davranmaliyim her zaman.
 
Benim cocugum yok ama yegenim var 2.5 yasinda. Oda bazen cok tutturucu oluyor. Fakat bagirmiyoruz asla. Guzelce anlatiyoruz. Eger bagirarak anlatirsaniz daha fevri bir cocuk olacak. Bunu yaptigimda annem bana kiziyor deyip tekrar yapmak isteyecek. Oncelikle tutturdugu zaman sakinlesmesini bekleyin, sakinlesince, onu sevin, daha sonra guzelce konusmayi deneyin konusmanizdan anlayacaktir. En azindan iligisini cekeceksinizdir..
 
22 aylık bebekten bahsediyoruz oturup hiç konuşmasa,yese içse hiiiç bi hareket,zeka belirtisi göstermese bu daha anormal olurdu...
Bebeğiniz sağlıklı haraketli ne güzel işte..
Sinirli gergin,tahammülsiz annelerin çocuklarında genelde piskolojik problemler olduğunu keşfettim nacizane önerim
 
B
Evet biliyorum aslında sabırla davranmam gerektiğini ama bazen yapamıyorum sürekli mizmizlaniyo dışarı çıkmak istiyo hep ev işi de yapamıyorum diye geriliyorum heralde ama pişman oluyorum sonra
 
Siz sakinleşmeden,o sakinleşmeź canım,bebiş sizin bağırmaniz onu huzursuz eder , birşeyler in yolunda gitmediğini hissederler, biraz Relax yapin, sorununuz var gibi
 
Çok akıllı çok sukur Rabbime yaramazlık tabiki yapıcak ama işte kendime kızıyorum sonra niye sinirleniyorum diye esimle olan huzursuzluğun acısı mi yoksa bilmiyorum sesimi yükseltmek istemiyorum örneğin bugün kapıyı açicam aldı anahtari ben açicam diye vermiyo bana kendini geriye atıyo elimde dolu aldım artık elinden ağladı üzülüyorum bu sefer
 
Bazen dayanamayacak gibi olduğumda beş dakika kadar uzaklaşırım kızımın yanından ya camı açar derin derin nefes alır sakinleşirim ya da elimi yüzümü yıkar yine derin derin nefes alıp verir sakinleştirirm kendimi.ev işi yapamadığım için hiç gerilmem evin dağınıklığı umurumda bile olmaz.yeter ki çocuğum mutlu olsun.ev işi, yemek ütü vs diye tutturan anlayışsız bir eş varsa daha da sorun olur.eşiniz yardımcı olmuyor mu hiç?
 
cocugum yok, cocuk islerinden pek anlamam ama tv de super dadi diye bir programa denk gelmistim.
Oldukca egitici buldum, sizde kendinize ornek alabilirsiniz. Sefkatli olursaniz, bagirarak ses yukselterek degilde yumusak soylemlerle elbette ki daha ikna edici olur, zitlasmalara dusmeden.
 
nimesay benim kizim onumuzdeki bayramda yasina girecek.benim tecrubelerim gittigim egitimden aldiklarimida harmanlayip bi durum olusturuyorum kendimce..mesela oglunuz anahtarla kapiyi acmak istemis engel koymamalisin birak denesin ugrassin cocuk kendi zihninde kapiyi annem aciyor bunu bende yapabilirim koy ekindekileri yere onu seyret ama zorla degil keyifle zaten yapamaz ama yardim edebilirsin sonra oglum bak gordunmu olmadi aslinda ualabilirsin ama sanki biraz daha buyumen gerekli deyip birde yanagina olucuk kondurursan yeter ona.surekli engel konulan cocuk agresif ve hircin oluyor..
 
Ev işi yapamamanızı ve eşiniz ile olan huzursuzluğunuzun çocuğunuza sinirlenmenizde neden olabileceğini yazmışsınız. Bu durumda o çocuğun suçu ne?? Sizin problemlerinizi 22aylık bebeye yüklemek olur bu.

Eminim çok zordur,evlilik,ev işi,çocuk.ama bir evlat dünyaya getirmişsiniz.her şeyden öte olmalı onun hem fiziki ve manevi sağlığı.

Bırakın ev dağınık kalsın,bırakın kapıyı o açsın.biraz sakin olmaya çalışın.içinizdeki sevgiyi yeniden bulun
 
3.5 yaşında oğlum var.. zaman zaman yorgunluktan uykusuzluktan sabrınız tükenebilir ama yine de bi elinizi yüzünüzü yıkayın bi dışarı çıkın hava alın birlikte 2nize de iyi gelir.. çok küçük daha tutturmaları çok normal..
ben oğluma sabırla şöyle annecim böyle annecim bilmem ne diye diye ısrarla izah etmeye çalışırdım.. he şu an yine yapıyo ama üzülüyorum bebeğim lütfen dinler misin beni dediğimde annecim sakın üzülme şaka yaptım ben sana diye tutturmasından vazgeçiyo.. eğer bağırıp çağırsaydım büyük ihtimal inadı daha acayip boyutlara ulaşıcaktı..

Karşımda yetişkin varmış gibi onu kaale alarak anlayacağı şekilde anlattım ve anlatıyorum hala.. çok küçük anlamaz demeyin öyle de bir anlıyolar ki aklınız durur..

Meraklı olucaklar inat edicekler elbette.. çünkü sınırlarını merak ediyor ve nerde durması gerektiğini öğrenene kadar sizi deniyor.. sevgi ve sabırla yaklaşırsanız uzun vadede evladınızı kazanırsınız..

Eğer bağırıp sindirirseniz muhtemelen o da bunu öğrenip aynısını size yapıcak ve ilerde de sizi dinlemez olucak.. dahası bağlanmak için dışarı yönelicek..
Pedagog Adem Güneş in kitaplarının tümünü tavsiye ederim.. en çok dinlediğim ve faydasını gördüğüm pedagogdur kendileri..

Bi de nacizane şunu tavsiye edebilirim.. çok sinirlendiğinizde evladınızın hasta olduğunu veya Allah korusun evladınıza bi şey olduğunu düşünün içiniz sızlıycak ve ölümlü dünyada evladınıza karşı hırçınlık kalmıycak içinizde.. Rabbim ne güzel nasip etmiş emanetlerine iyi bakmayı nasip etsin bizlere... Ya hiç olmasalardı.. ya bu duyguyu tadamasaydık.. bunları düşününce pamuk gibi olucaksınız emin olun...
 
Ilk cocugumda cok hatalar yaptim inan suan acısını cekiyorum cahillik genclik artik ne dersen cok bagirdim engelledim cok koruyucu davrandim sonuc on yasinda miz miz bagirmadan hicbirseyi yapmayan bir cocuk oldu ikinci cocugumda akillandim onu hic engellemedim sabirla dinledim her yaptigi seyde yaninda oldum izin verdim takdir ettim tesekkur ettim 4 yasinda masallah anlayisli oz guveni olan bir cocuk gecmis yillari dusununce hala icim sızlıyor aman ev dagilacak aman biri bisey der demem o ki sana nacizane tavsiyem engelleme cocugu yaninda ol arkasinda koruyucusu ol dussun kalksin ama kendi yapsin sen arkasinda golgesi ol
 
Benim bebeğim 9 aylık. Kirpikleri ne bile ölürüm o denli. Ben yaptığı yaramazlıklara bile guluyorum. Zaten anlatsamda ne kadar anlarki simdi. Bence sakın olmayı kendini kontrolde tut. O yaşlar zor yaslar. 2 yaş sendromu.diye bir şey duymuştum .
 
Tam iki yaş dönemi, o şimdi kendince sınırlarını deniyor, herşeyde inat etmesi, herşeyi yapmaya çalışması, bağırıp çağırıp ağlaması normal. Bütün gün yanında olan annesi olarak ara sıra sizin de ona bağırmanız normal. Böyle böyle sınırlarını öğrenecek işte. Ama bağırmayı ne kadar az kullanırsanız o kadar etkili olur. Mesela ters strateji yapmayı deneyin. Bu dönemdeki çocuklar için 'jandarma desen jandarcam işte der ' derler. :) Atıyorum yemeğini gönülsüz yiyorsa Tiyatral bir tonda 'aa sen mi yiyorsun yemeğin hepsini, yeme sakın bende yiyeceğim filan diyin.' Işleri yarışa çevirmeye çalışın oyuncakları önce ben toplayacağım gibi. Bir şeyleri denemesine mümkün olduğunca izin verin. Bir şey yapmasına izin vermediniz ağlama/tutturma krizlerine girdi. Yapamazsın diye ısrar etmeyin. Anahtar örneğinden yola çıkarsak, anahtarı çevirmek için çok kol kuvveti gerekiyor, büyüdüğünde sen de açarsın, ya da herhangi birşey başka birşey için basitçe bunu sadece anneler/babalar/büyükler yapar gibi basit bir açıklama yapın. Ağlamaya devam ederse tamam ağlayabilirsin diyip farklı bir odaya geçin ya da en azından başka bir işle ilgilenin. Kendisine Zarar verecek ya da gerçekten mümkün olmayacak bir şey istemiyorsa sizi yavaşlatacağını düşünseniz dahi denemesine izin vermeye çalışın. Sırayla deneyelim önce sen yap sonra ben -ya da tam tersi- diyin. Böylelikle sıra kavramı da gelişmeye başlamış olur. Yaşıtlarıyla sosyalleşmeye başladığında işine yarar. Tabi bu söylediklerim teorik şeyler. Hiç bir anne 7/24 sakin kalmıyor, her anı çocuğunun dikkatini dağıtmak için şaklabanlık yaparak geçirmiyor. Arada sırada bunalmak, bağırmak kimseyi canavar anne yapmaz. Ama ne kadar oyuncu ve sakin kalabilirseniz o kadar rahat edersiniz, ne kadar sert davranırsanız, çocuğunuz da o kadar sert karşılık verir.
 
O yaslarda yegenimde aynen dediginiz gibiydi cok zor bir cocuktu.bir yere gitsek gittigimize pisman ederdi.yolda zaptedemezdik.krese baslayinca duzeldi sanirim o donem bir tozutuyor cocuklar
Cevreyi anlama algilama yasi oluyor ve gercekten sabir gerekiyor
 
Canım senin sorunun sinirin kocana karşı o yüzde sinirlisin bence dr a gitmeyi denesen belki daha sakin olabilirsin ayrıca çocuklara kızmadan etmeden büyüten annemi var sanki elbette sinirlenilen durumlar olur
 
Benim kizim 17 aylik ve 1 yasindan beri bu 2 yas sendromunu yasiyoruz. Gun geliyor sabrim tukeniyor. Herseyi anliyor yapma diyince yapmiyor bazen ama artik iyice kudurmaya basladi. Biraksam duz duvari tirmanir o derece. Bide ikinciye hamileyim bazi seylerde birakiyorum aglasin cunku cok simarik. Ne yapsak psikolojileri etkileniyor ne yapmaliyiz bende sasirdim artik
 
Tabiki dayak olmamali ama yapma etme diyorum işte sesimin yükselmesi iyi olmuyo çünkü agliyo bazen bende dayanamiyorum kendime kızıyorum sonra
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Dertleşeceğim kimsem yok…
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
12K
pembesincap
K
  • Kilitli
Eşim hizmetçisiyim gibi davranıyor
7 8 9
Yorumlar
172
Görüntüleme
8K
Hidrosfer
N
Kızlar yardımcı olun lütfen evliliğim söz konusu
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
4K
elifnurbeyza
E
sınır çizmeye çalışırken nankör evlat oldum
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
5K
pisekar
P
H
Eşim bana kötü davranıyor
15 16 17
Yorumlar
321
Görüntüleme
75K
bukettok
B
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…