Davranış Bozuklukları Çocuklarınızın kıskançlıklarına tepkileriniz nasıl olur?

ece73 · 26 Temmuz 2007

biliyorumki bazı bilgiler bilsek bile uygulayabilmek çok zor olabiliyor!büyük olan çocuğunuza o daha küçük bilmiyo anlamıyo gibi bahaneler söylemektense küçük çocuğunuzuda büyüğünüzüde karşınıza alıp konuşun davranışlarının nedenini yargılamadan öğrenmeye çalışın,ikisinede ortak sorumluluklar verin yaşlarına uygun ortak paylaşım içerisinde olsunlar;mesela odalarını toplamak toz almak,oyuncaklarını toplamak gibi.bunları yaptıklarındada hep teşvik ve takdir edin.asla o işin üstünden siz gitmeyin bırakın yaptıkları gibi kalsın.
kursiyerlerimdede ,ikizlerim olmasına rağmen benimde karşılaştığımız problemler
hepsi birbirine benzer şeyler.unutmayınki kıskançlık duygusu normal yaşanabilir olağan bi duygudur.önemli olan bu duygunun ifadesidir yani davranışlardır.ebeveyn olarak bunların doğal,zararsız yaşanmasını sağlamak bizim elimizde...
sevgilerimle

gxuxlse · 26 Temmuz 2007

Küçük daha yaşına girmedi oyüzden fazla sorumluluk veremiyorum!!Genelde büyükle beraber yapıyoruz ,ortak paylaşımlarda yine huzursuzluk buluyor küçüğüm abiye bakıp anlam vermeye çalışıyor,İnşallah Eylülde kreşe başlıycak umuyoruz ümit ediyoruz düzelir Tekrar teşekkürler görüşmek dileğiyle çocuklarınızıda Allah bağışlasın sağlık versin.Sevgiler

gxuxlse · 14 Eylül 2007

ece73 .!.:
biliyorumki bazı bilgiler bilsek bile uygulayabilmek çok zor olabiliyor!büyük olan çocuğunuza o daha küçük bilmiyo anlamıyo gibi bahaneler söylemektense küçük çocuğunuzuda büyüğünüzüde karşınıza alıp konuşun davranışlarının nedenini yargılamadan öğrenmeye çalışın,ikisinede ortak sorumluluklar verin yaşlarına uygun ortak paylaşım içerisinde olsunlar;mesela odalarını toplamak toz almak,oyuncaklarını toplamak gibi.bunları yaptıklarındada hep teşvik ve takdir edin.asla o işin üstünden siz gitmeyin bırakın yaptıkları gibi kalsın.
kursiyerlerimdede ,ikizlerim olmasına rağmen benimde karşılaştığımız problemler
hepsi birbirine benzer şeyler.unutmayınki kıskançlık duygusu normal yaşanabilir olağan bi duygudur.önemli olan bu duygunun ifadesidir yani davranışlardır.ebeveyn olarak bunların doğal,zararsız yaşanmasını sağlamak bizim elimizde...
sevgilerimle

Sizce küçük oğluma 14 aylık sorumluluk verdiğimizde anlatmak istediğimi anlarmı ?çünkü abimiz hep kardeşi yapsın istiyor yada abisinin ona karşı duygularını anlayabilirmi?Büyük çok bencil napcaz bilmiyorumkafamçokkarıştı

ece73 · 14 Eylül 2007

gülse .!.:
Sizce küçük oğluma 14 aylık sorumluluk verdiğimizde anlatmak istediğimi anlarmı ?çünkü abimiz hep kardeşi yapsın istiyor yada abisinin ona karşı duygularını anlayabilirmi?Büyük çok bencil napcaz bilmiyorumkafamçokkarıştı

gülsecim!yazı arkalara gittiği için görmemişim kusura bakma!14 aylıkda sorumluluk alabilir yani konuşulanları anladığına göre!amacımız küçüğe iş yaptırmak değil ağbiye eşit olduklarını gösterebilmek.mesela sofrayı kurarken tuzluğu küçük dardağı büyük koysun.odalarında ikisininde eline toz bezi verip hem oyun gibi hemde ortak paylaşım içerisinde olabilirler.ağbiye küçükle ilgili sorumluluk verbilirsiniz.küçükle ilgili işlerde büyük çocuğunuzdan yardım isteyebilirsin. Örneğin;biberonunun soğutulması, oyuncak ya da giysi seçimi gibi konularda büyük çocuğun katılımı sağlanabilir.Her fırsatta çocuğunuzla birebir iletişime geçmeye çalışın. Birlikte ortak faaliyetlerde bulunarak, çocuğa kardeşiyle ve evle ilgili küçük sorumluluklar verin. Böylece ona, onu hala sevdiğinizi hissettirebilirsiniz. mesela başka çocukların olduğu ortamda kardeşine sahip çıkıp korumasını yani anlıcağınınz büyüğe sevgi ve hak olarak kardeşiyle eşit olduğunu ama güç ve beceri olarak kardeşinin daha eksik olduğunu büyürken onun bazen yardıma ihtiyacı olduğunu bunuda yalnız sizin değil ağbi olarak kendininde yardımcı olabileceğini,kendisininde onun yaşlarındayken aynı durumları yaşadığını anlatın davranışlarınızlada bu konuşmayı destekleyin.kardeşler arasında kıskançlık olduğunda onları birbirinden uzaklaştıracak değil, yakınlaştıracak ortamlar yaratın.
lütfen.biraz deneyin olumlu sonuç alıcaksınız ben eminim!

gxuxlse · 14 Eylül 2007

ece73 .!.:
gülsecim!yazı arkalara gittiği için görmemişim kusura bakma!14 aylıkda sorumluluk alabilir yani konuşulanları anladığına göre!amacımız küçüğe iş yaptırmak değil ağbiye eşit olduklarını gösterebilmek.mesela sofrayı kurarken tuzluğu küçük dardağı büyük koysun.odalarında ikisininde eline toz bezi verip hem oyun gibi hemde ortak paylaşım içerisinde olabilirler.ağbiye küçükle ilgili sorumluluk verbilirsiniz.küçükle ilgili işlerde büyük çocuğunuzdan yardım isteyebilirsin. Örneğin;biberonunun soğutulması, oyuncak ya da giysi seçimi gibi konularda büyük çocuğun katılımı sağlanabilir.Her fırsatta çocuğunuzla birebir iletişime geçmeye çalışın. Birlikte ortak faaliyetlerde bulunarak, çocuğa kardeşiyle ve evle ilgili küçük sorumluluklar verin. Böylece ona, onu hala sevdiğinizi hissettirebilirsiniz. mesela başka çocukların olduğu ortamda kardeşine sahip çıkıp korumasını yani anlıcağınınz büyüğe sevgi ve hak olarak kardeşiyle eşit olduğunu ama güç ve beceri olarak kardeşinin daha eksik olduğunu büyürken onun bazen yardıma ihtiyacı olduğunu bunuda yalnız sizin değil ağbi olarak kendininde yardımcı olabileceğini,kendisininde onun yaşlarındayken aynı durumları yaşadığını anlatın davranışlarınızlada bu konuşmayı destekleyin.kardeşler arasında kıskançlık olduğunda onları birbirinden uzaklaştıracak değil, yakınlaştıracak ortamlar yaratın.
lütfen.biraz deneyin olumlu sonuç alıcaksınız ben eminim!

a.sDiğer başlıkta da söylediğiniz gibi yaşlar birbirine çok yakın ,burda en çok yıpranan ben oluyorum,babamız akşamdan akşama ne kadar ne verebilirki çok yoruluyorum ve destek vitamin kullanıyorum.Büyük aslında çok sakin kendi halinde bir çocuktu bu sene acayip tavır,davranış huylar edindi :uhm:Söylediklerinizi dikkate alıcam teşekkürler.

husel · 14 Eylül 2007

konu başlığını görünce bu olayı yazmadan edemedim..kesinlikle uydurma değil yaşanmış olaydır...kayseride annemlerin oturduğu binaya yakın bir kadın 2.bebek olunca akılları sıra büyük olan kıskanmasın diye bak bu bebek kötü....biz onu sevmiyoz...zaten atacaz onu..balkondan atacaz pencereden atacaz vs.vs.vs.bebek 3 aylık büyük olan ise 3-4 yaşlarında...birgün anne balkonda hem çocukları güneşlendiriyor hem bişeyler yadiriyor..o esnada telefon çalar acele ile telofona giderken çocukları yanlız bırakır..geri gelir birde bakar ki bebek yok ortalıkta..tabi beyninden vurulmuşa dönermki ev 6. katta heman aşağıya bakar o korkuyla ama bebeği bulamaz...hemen polisi falan arıyorlar..çevreyi evi heryeri arıyorlar ama bebek yok yok yok...aradan 2 saat kadar bir zaman geçer..bir alt kattaki komşusu balkona asmış olduğu nevresimlerini topluyor nevresimi tutmuş mandalın birini çıkarmış ki elinde bir ağırlık hissetmiş...nevresimi daha sıkı kavrayıp arasını açıp bakar bebek orda uyumaktadır...evet o an için artık mucize de diyebiliriz bebek kurtulmuş allahım onu öyle bir koruyuvermiş işte...ama burda asıl olan şu ki abisi bebeği gerçekten balkondan atmış

sevgilia nneler kıskançlık insanın doğasında olabilir ama sonradan yaşanan öğrenmelerle bu duyguyu bizler perçinliyoruz...en basitinden bebeğinize yemek yedirecez diye sen yemezsen baba yer ya da şu bu ..farketmez hepsi aynı kapıya çıkar bu tür söylemler çocukdaki bu duyuguyu geliştiriyor..

kendi adıma diyebilirim ki bunların hiçbirini yapmadım...ve çok şükür çok paylaşımcı bir kızım var...daha 3 yaşında ama hiçbir şekilde diğer çocuklarla uyumsuzluk yaşamaz her oyuncağını paylaşır...yiyeceklerini ne olursa olsun yanındaki herkese tattırır...

gxuxlse · 14 Eylül 2007

husel .!.:
konu başlığını görünce bu olayı yazmadan edemedim..kesinlikle uydurma değil yaşanmış olaydır...kayseride annemlerin oturduğu binaya yakın bir kadın 2.bebek olunca akılları sıra büyük olan kıskanmasın diye bak bu bebek kötü....biz onu sevmiyoz...zaten atacaz onu..balkondan atacaz pencereden atacaz vs.vs.vs.bebek 3 aylık büyük olan ise 3-4 yaşlarında...birgün anne balkonda hem çocukları güneşlendiriyor hem bişeyler yadiriyor..o esnada telefon çalar acele ile telofona giderken çocukları yanlız bırakır..geri gelir birde bakar ki bebek yok ortalıkta..tabi beyninden vurulmuşa dönermki ev 6. katta heman aşağıya bakar o korkuyla ama bebeği bulamaz...hemen polisi falan arıyorlar..çevreyi evi heryeri arıyorlar ama bebek yok yok yok...aradan 2 saat kadar bir zaman geçer..bir alt kattaki komşusu balkona asmış olduğu nevresimlerini topluyor nevresimi tutmuş mandalın birini çıkarmış ki elinde bir ağırlık hissetmiş...nevresimi daha sıkı kavrayıp arasını açıp bakar bebek orda uyumaktadır...evet o an için artık mucize de diyebiliriz bebek kurtulmuş allahım onu öyle bir koruyuvermiş işte...ama burda asıl olan şu ki abisi bebeği gerçekten balkondan atmış

sevgilia nneler kıskançlık insanın doğasında olabilir ama sonradan yaşanan öğrenmelerle bu duyguyu bizler perçinliyoruz...en basitinden bebeğinize yemek yedirecez diye sen yemezsen baba yer ya da şu bu ..farketmez hepsi aynı kapıya çıkar bu tür söylemler çocukdaki bu duyuguyu geliştiriyor..

kendi adıma diyebilirim ki bunların hiçbirini yapmadım...ve çok şükür çok paylaşımcı bir kızım var...daha 3 yaşında ama hiçbir şekilde diğer çocuklarla uyumsuzluk yaşamaz her oyuncağını paylaşır...yiyeceklerini ne olursa olsun yanındaki herkese tattırır...

Allahım ne zor birşey yarabbim sen koru inanmıyorum işte insanlarımız ne kadar
cahil hiç çocuğa öyle şeyler söylenirmi,çocuk yani adı üstünde nekötü ne zor bir durum Allah korusun :nazar:

Kızın varmış Allah bağışlasın sağlık mutluluk dilerim :nazar:

ece73 · 15 Eylül 2007

korkunç bişey!ama maalesef gerçek hüselin de dediği gibi aslında her insanda varolan kıskançlık duygusunu anne baba,yakın akrabalar yada çevre etkin olarak perçinliyo!en basitinden yeni doğum yapmış bir yakınınıza hediyeler alarak gidiyorsunuz büyük çocuğa kaçınız ufacıkta olsa bişey alırsınız?kaçınız o yeni doğanı sevip koklarken büyük olan çocuğun neler hissedebileceğini düşünürsünüz?çoğumuz hiç farkında bile değilizdir!yada kısık seslede sorarız kıskanıyomu? yaaa niye kıskanmasın şimdiye kadar o el üstünde tutulurken şimdi kimse yüzüne bakmaz,hediyelerin hepsi küçüğe gelir,onun ihtiyaçları
2. plana düşer,herşey yeni gelen bebeğe göre ayarlanır.ben olsam benimde kıskançlık dugularım azabilir!ama burda ilgi vesevgi kıskançlığı esastır.eğer birisi benimle oturp sohbet etse bu bide annem yada babam olsa benim duygularımı anladığını söylese kendi yaşadığı şeylerden bahsetse konuşsak dertleşsek neolur?benim kızgınlığım söner daha sakinleşirim belki daha olumlu yaklaşabilirim.

ben burda kardeşi olan bir çocuğun yerine kendimi koydum yani empati yaptım bu onun duygularını daha iyi anlaamı sağladı.işte sizede diyorumki çocuğunuzu herhangi bişeyden dolayı yargılamadan kızmadan önce empati yapıp onun neler hissettiğini duygularını anlamaya çalışın!anlatabildimmi acaba kafamdakileri!

gxuxlse · 15 Eylül 2007

ece73 .!.:
korkunç bişey!ama maalesef gerçek hüselin de dediği gibi aslında her insanda varolan kıskançlık duygusunu anne baba,yakın akrabalar yada çevre etkin olarak perçinliyo!en basitinden yeni doğum yapmış bir yakınınıza hediyeler alarak gidiyorsunuz büyük çocuğa kaçınız ufacıkta olsa bişey alırsınız?kaçınız o yeni doğanı sevip koklarken büyük olan çocuğun neler hissedebileceğini düşünürsünüz?çoğumuz hiç farkında bile değilizdir!yada kısık seslede sorarız kıskanıyomu? yaaa niye kıskanmasın şimdiye kadar o el üstünde tutulurken şimdi kimse yüzüne bakmaz,hediyelerin hepsi küçüğe gelir,onun ihtiyaçları
2. plana düşer,herşey yeni gelen bebeğe göre ayarlanır.ben olsam benimde kıskançlık dugularım azabilir!ama burda ilgi vesevgi kıskançlığı esastır.eğer birisi benimle oturp sohbet etse bu bide annem yada babam olsa benim duygularımı anladığını söylese kendi yaşadığı şeylerden bahsetse konuşsak dertleşsek neolur?benim kızgınlığım söner daha sakinleşirim belki daha olumlu yaklaşabilirim.

ben burda kardeşi olan bir çocuğun yerine kendimi koydum yani empati yaptım bu onun duygularını daha iyi anlaamı sağladı.işte sizede diyorumki çocuğunuzu herhangi bişeyden dolayı yargılamadan kızmadan önce empati yapıp onun neler hissettiğini duygularını anlamaya çalışın!anlatabildimmi acaba kafamdakileri!

Çok haklısınız aslında keşke herzaman çocuğumuzun yaşına inip onun gözüyle bakabilsek herşeye ozaman herşey daha kolay olurdu bence:Aslında ben doğum yaptığımda oğlum 2 yaşındaydı ve çok pozitif bakıyordu yeni kardeşe bizde ikinci plana düştüğünü pek hissettirmemeye çalıştık ama sonradan duyguları değişebiliyor heralde,Bundan sonra daha dikkatli olucağım !!zaten kreş araştırıyorum kesin kararımızı verdik bakalım hayırlısı

Dora · 15 Eylül 2007

Slm. Benim oğlum ablasını kıskanıyor.Ablada kıskanma yok ama küçüğüm felaket 3yaşında .Ablaya konuşma fırsatı bile vermiyor.Abla büyük 12 yaşında daha iyi anlayışlı artık şakadan ablaya kızıyoruz.Sen kakasın benim oğlum cici falan diyerek tabii buda ufaklığın çok hoşuna gidiyor.Ben çözümü böyle yaptım size kolay gelsin

gxuxlse · 15 Eylül 2007

SUPERİSİ06 .!.:
Slm. Benim oğlum ablasını kıskanıyor.Ablada kıskanma yok ama küçüğüm felaket 3yaşında .Ablaya konuşma fırsatı bile vermiyor.Abla büyük 12 yaşında daha iyi anlayışlı artık şakadan ablaya kızıyoruz.Sen kakasın benim oğlum cici falan diyerek tabii buda ufaklığın çok hoşuna gidiyor.Ben çözümü böyle yaptım size kolay gelsin

Canım merhaba sağolasın sen işin kolayını bulmuşsun ama benimkiler çok küçük:çok üzgünüm::a015::a015:Anlamıyorlarrrrrrr

gxuxlse · 6 Ekim 2007

Kreşe başladı başlayalı biraz iyi gibi ama yinede kesinlikle paylaşmıyor ne yapıcam ben elimden gelen herşeyi yapıyorum (bak kardeşin sana gofret almış) örnek....hadi beraber paylaşalım falan ıııııııı eğer ufaklık dokunduysa o herneyse o an çok kıymetli oluyor nuh diyor peygamper demiyor ve çocuğa dokundurmuyor bile iki arada bir derede kaldımmm çok sıkıldım nasıl düzelcek kreşte düzelir diyorlar ama:çok üzgünüm:

ayl@ · 7 Ekim 2007

SUPERİSİ06 .!.:
Slm. Benim oğlum ablasını kıskanıyor.Ablada kıskanma yok ama küçüğüm felaket 3yaşında .Ablaya konuşma fırsatı bile vermiyor.Abla büyük 12 yaşında daha iyi anlayışlı artık şakadan ablaya kızıyoruz.Sen kakasın benim oğlum cici falan diyerek tabii buda ufaklığın çok hoşuna gidiyor.Ben çözümü böyle yaptım size kolay gelsin

gülse .!.:
Kreşe başladı başlayalı biraz iyi gibi ama yinede kesinlikle paylaşmıyor ne yapıcam ben elimden gelen herşeyi yapıyorum (bak kardeşin sana gofret almış) örnek....hadi beraber paylaşalım falan ıııııııı eğer ufaklık dokunduysa o herneyse o an çok kıymetli oluyor nuh diyor peygamper demiyor ve çocuğa dokundurmuyor bile iki arada bir derede kaldımmm çok sıkıldım nasıl düzelcek kreşte düzelir diyorlar ama:çok üzgünüm:

Superisi ablaya da küçüğe de yanlış şeyler düşündürüp hissettirirsin.Abla zaten ergenlik çağında artık. Ona özel zaman ayırıp konuşmalı, onu desteklemelisin. Bunun için "ergenlik","ergen ve ebeveyn ilişkisi" ve "kuşak çatışması" diye google da filan tarat, kıskançlık için ise "kıskançlık" diye girip taratın. Sayfalar dolusu bilgi çıkıyor, öneriler detaylı, o yüzden açıklama yapmıyorum. Superisi, çocuklarının birbirini sevip desteklemesini istiyorsan tepkini hemen değiştir. Bu sana eleştiri değil, yanlış anlama. Benim annemin tutumu da seninki gibiydi, kardeşim hiç kardeş gibi değildir, her an düşmanca bir tavrı olur.Bilinçle yapmıyor. Sevgiler.Allah kolaylık versin.

gxuxlse · 7 Ekim 2007

ayl@ .!.:
Superisi ablaya da küçüğe de yanlış şeyler düşündürüp hissettirirsin.Abla zaten ergenlik çağında artık. Ona özel zaman ayırıp konuşmalı, onu desteklemelisin. Bunun için "ergenlik","ergen ve ebeveyn ilişkisi" ve "kuşak çatışması" diye google da filan tarat, kıskançlık için ise "kıskançlık" diye girip taratın. Sayfalar dolusu bilgi çıkıyor, öneriler detaylı, o yüzden açıklama yapmıyorum. Superisi, çocuklarının birbirini sevip desteklemesini istiyorsan tepkini hemen değiştir. Bu sana eleştiri değil, yanlış anlama. Benim annemin tutumu da seninki gibiydi, kardeşim hiç kardeş gibi değildir, her an düşmanca bir tavrı olur.Bilinçle yapmıyor. Sevgiler.Allah kolaylık versin.

Güzelim önerilerin için sağol o dediğin şeyleri çok yapıyorum hatta çok kitap okurum ben ama olmayınca olmuyorr biryerlerde yinede yanlış yapıyoruz demekki çok araştırıp okumak ta bazen çözüm olmuyorkafamçokkarıştı:çok üzgünüm:

gxuxlse · 7 Ekim 2007

heros .!.:
benim kızımda 20 aylık,anlamaya başladımı ne,oyuncaklarını kıskanıyo diğer çocuklardan,
gidip elinden alıyo,beni kıskanıyo sanki..ama ben kıskanmasına üzülüyorum,paylaşan,
kendisiyle barışık olsun istiyorum..ne zor çocuk yetiştirmek..

Evet çok zor çocuk yetiştirmek tek çocuk olduğu için belki daha paylaşımcı olabilir ,benim büyük 3,5 yaşındaki de kardeşi olmadan çok sakin ve herşeyini paylaşan bir çocuktu şimdi dediğin gibi beni bile kıskanıyo kardeşinden:1no2:Zaman içinde ve kardeşi gelince huylar da değişiyor.Allah yardımcımız olsuna.s.

gxuxlse · 9 Ekim 2007

heros .!.:
evet cnm belki kardeşi olursa alışır...çocukları çok seviyo,nasıl seviniyo
kuzenleri gelince,kalabalıkta bişey yokta ikili olunca gösteriyo kendini...

Evet zaten asıl sorun ikili olunca başlıyor,umarım değişir zamanla yoksa benim gibi ikiara biderede kalırsın:çok üzgünüm:

gxuxlse · 29 Kasım 2007

:çok üzgünüm::çok üzgünüm:Çok moralim bozuk ve bu sorunu yavaş yavaş atlattığımızı düşünüyordum büyük oğlum 3,5 yaşında küçük 1,5 yaşında şimdide küçükte bir kıskançlık sormayın abimizle mücadele ederken şimdi o düzeldi küçüğümüz inanılmaz kıskanç şiddet bile kullanıyor abiye saçını çekiyo,yüzünü tırmalıyo,ıssırıyo ayyy ben napcam kızlartatlicadiarzu bugün oğluşum kreşten geldi kapıda sarmaş dolaş sevştiler ,öpüştüler sonra aldım kucağıma :1hug: naptınız, nasıl geçti diye mutfakta sohbet ederken gel sen abiyi ittir ,sonrada ıssır zor kurtardım inanın :1shok::çok üzgünüm:
Çok fena bu küçükler daha bi felaket oluyor:uhm:

satiye · 6 Aralık 2007

selam benimde aynı kızım 9 yaşında oglum 2,5 yaşında aralarında çok kızkançlık var kızın çok kıskanıyo kardeşine zarar vermeye başladı bende ona kızdıgım gün altına kaçırıyor napabilirim mesajlarınızı bekliyorum

gxuxlse · 7 Aralık 2007

satiye .!.:
selam benimde aynı kızım 9 yaşında oglum 2,5 yaşında aralarında çok kızkançlık var kızın çok kıskanıyo kardeşine zarar vermeye başladı bende ona kızdıgım gün altına kaçırıyor napabilirim mesajlarınızı bekliyorum

Allah bağışlasın çocuklarını baya yaş farkı olmasına rağmen kıskançlık oluyor demekki yaşda çok önemli değil bence kızma bak altına isşiyormuş yazık anlatmaya çalış sürekli konuş onun kendisinin sizin için çok kıymetli olduğunu falan anlat biliyorum çok zor bu kıskançlıklar ama onlarada hak vermek gerekiyor :çok üzgünüm:Bende bazan çok sıkılıyorum fakat ikisi içinde zor bir durum olduğunu biliyorum bizler bile sevdiklerimizi,eşyalarımızı paylaşmak istemeyiz ki onlar çocuk bence tek taraflı değilde herzaman ikisinede hak vermek lazım:1hug:

Davranış Bozuklukları Çocuklarınızın kıskançlıklarına tepkileriniz nasıl olur?

uzman öğretmen

Aktif Üye

Aktif Üye

uzman öğretmen

Aktif Üye

er:)

Aktif Üye

uzman öğretmen

Aktif Üye

KoP Coşş HaYaT ztn boş =)

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

Benzer Konular