çocuklu kadın kariyer yapamaz mı?

Benim eski patronumdan örnek veriyim. Okudu evlendi doktorasini yaparken annw oldu. 3 kizi var. Ve su anda profesör kendisi. Yani isteyen yapar. Aileniz destekliyorsa vazgecmeyin
 
Yaparsiniz, en alasini yaparsiniz. Okuz kocaniza inat, çocuklarımız için, daha güçlü bi kadın olabilmek için en güzelini yaparsınız. Başarılar ;)
 
Yapar yapmalıdır istiyorsa. Çocuklar da sevdiği işi yapan, mutlu olduğu işi yapan bir anneyi örnek alarak çok daha güzel büyürler.
 
xsxeremim .!.:
Merhaba arkadaşlar, uzun yıllardır bu siteyi takip ediyorum bdv ye de sıkça takılıyorum. Burada farklı bakış açılarını okumak çok faydalı oluyor. Şimdi kendi sıkıntımı paylaşmak istiyorum. 10 yıllık evliyim. Biri 9 diğeri 3 yaşında iki çocuğum var. Öğretmenim, eşimde öğretmen. Doğuda kendi memleketimizde yaşıyoruz.

Evliliğim boyunca eşimle çok sıkıntılar yaşadık. Özellikle şu son 1 yıl psikolojim alt üst oldu. Dayak yemek dışında bir erkek bir kadına en kötü ne yapabiliyorsa hepsini yaşadım maalesef. Hakaret, aşağılanma, maddi manevi sonuna kadar sömürülme, her türlü kendimi yetersiz hissettirilme, ortak aldığımız evin benden habersiz satışa çıkarılması, eve geldiğimde emlakçı ve alıcıları görmem, öl de kurtulayım, gidişin olsunda dönüşün olmasın lafları, telefonunda bulunduğumuz ilde eskort aramalar, ailemi adam yerine koymamalar…..hep sabır çektim , artık tak etti. Ve tüm bunların sebebi benim bu yıl öğrenimime devam etmek istemem oldu.

Doktoraya başlamak istedim geçen eylül ayında, yüksek lisansımı bitirdim, dil sınavlarını geçtim, hocalarımın desteğiyle doktoraya alındım. Gittiğim üniversite evime 2 saat mesafede, kendi aracımla gidiyorum, tüm ev kamera döşeli, bakıcımız ve günlük temizlikçimizde vardı ve sadece cumartesi günleri ders var, ondada devamsızlık hakkı vs derken her dönem 8 defa ancak gittim. Ama her gidişim ve gelişim olay oldu, burnumdan geldi. Ben yeni bir şeyler öğrenmek kendimi geliştirmek isterken adam tutuştu resmen.

Zaten çok iyi bir evliliğim yoktu, şu an enkaz bile kalmadı. Bu yıl ilk yılımdı kavga dövüş gittim. Gelecek yıl sadece ilk dönem ekim ve ocak arası yine hafta sonu derslerine katılacağım. Toplamda 8 defa ancak giderim. Ondan sonrası zaten evde kendim çalışacağım yeterlilik, tez vs. eşim bu yolda asla bana destek çıkmayacağını, beni boşayacağını söylüyor. Artık hiç kaldıracak gücüm kalmadı. Yaşayan ölü oldum resmen.

Eşim Beni okuldan Vazgeçirmek için aileleri araya kattı, benim ailem arkamda, kızım sen eğitimine devam et, çocuklarına biz bakarız diyorlar. Bu yıl kullandığım antidepresanlara rağmen ağlama krizlerim hiç bitmedi. Ondan hiç bir şey istemedim şimdiye dek, ne evlenirken ne sonrasında , hep kendime yeten bir kadın oldum. Tayinim çıkmıyor, evleri ayırmak istiyorum ama bunca sorumluluğun altından kalkabilir miyim bilmiyorum. Hakkı boşamak bu adamın ama aptal mıyım ben, neden onla halen aynı evdeyim bilmiyorum. Kızlar ben mi hata yapıyorum çocuklu kadın doktora yapamaz mı, bende mi suç… Allah rızası için sağlıklı düşünemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
Genişletmek için tıkla...
Sence mesele senin çocuklu doktora yapıp yapmaman mı?
Kendine yapılan her zulme,sömürülmeye,aşağılanmaya,kişilik haklarına saldırıya kendin müsaade ediyorsun aslında.İstediğin kadar tez bitir akademik kariyer yap..Psikolojisi bozuk,babaları tarafından ezilen bir ordinaryüs profesör annenin çocuklar üzerinde kişilik kariyeri nedir sence.
Ayakları üzerinde duran,ailesi tarafından destek gören bir insan olarak neden çekiyorsun.Bunun adı sabır değil bence.
 
Bal gibide yapar
8 aylık hamileyken lisans tamamlama sınavlarına girdim
kimse engelleyemez laf eden lafı yer
bence eşiniz kıskanıyor sizin daha iyi kariyerde olmanızı kabullenemiyor
lütfen sizi ne mutlu ediyosa 0nu yapın
 
Çocuğunuzun denemelerde insan olmasından kaynaklı hata yapmasına bile toleransı olmayan bir eşiniz var.Sizin doktora yapmanızın da eve gelince üç çeşit yemek yapmanızın da çocuklarınıza bir faydası ne yazık ki olmamış.Once kendinizi ve cocuklarinizi bu adama karşı koruyun.Gerisi gelir
 
xsxeremim .!.:
Merhaba arkadaşlar, uzun yıllardır bu siteyi takip ediyorum bdv ye de sıkça takılıyorum. Burada farklı bakış açılarını okumak çok faydalı oluyor. Şimdi kendi sıkıntımı paylaşmak istiyorum. 10 yıllık evliyim. Biri 9 diğeri 3 yaşında iki çocuğum var. Öğretmenim, eşimde öğretmen. Doğuda kendi memleketimizde yaşıyoruz.

Evliliğim boyunca eşimle çok sıkıntılar yaşadık. Özellikle şu son 1 yıl psikolojim alt üst oldu. Dayak yemek dışında bir erkek bir kadına en kötü ne yapabiliyorsa hepsini yaşadım maalesef. Hakaret, aşağılanma, maddi manevi sonuna kadar sömürülme, her türlü kendimi yetersiz hissettirilme, ortak aldığımız evin benden habersiz satışa çıkarılması, eve geldiğimde emlakçı ve alıcıları görmem, öl de kurtulayım, gidişin olsunda dönüşün olmasın lafları, telefonunda bulunduğumuz ilde eskort aramalar, ailemi adam yerine koymamalar…..hep sabır çektim , artık tak etti. Ve tüm bunların sebebi benim bu yıl öğrenimime devam etmek istemem oldu.

Doktoraya başlamak istedim geçen eylül ayında, yüksek lisansımı bitirdim, dil sınavlarını geçtim, hocalarımın desteğiyle doktoraya alındım. Gittiğim üniversite evime 2 saat mesafede, kendi aracımla gidiyorum, tüm ev kamera döşeli, bakıcımız ve günlük temizlikçimizde vardı ve sadece cumartesi günleri ders var, ondada devamsızlık hakkı vs derken her dönem 8 defa ancak gittim. Ama her gidişim ve gelişim olay oldu, burnumdan geldi. Ben yeni bir şeyler öğrenmek kendimi geliştirmek isterken adam tutuştu resmen.

Zaten çok iyi bir evliliğim yoktu, şu an enkaz bile kalmadı. Bu yıl ilk yılımdı kavga dövüş gittim. Gelecek yıl sadece ilk dönem ekim ve ocak arası yine hafta sonu derslerine katılacağım. Toplamda 8 defa ancak giderim. Ondan sonrası zaten evde kendim çalışacağım yeterlilik, tez vs. eşim bu yolda asla bana destek çıkmayacağını, beni boşayacağını söylüyor. Artık hiç kaldıracak gücüm kalmadı. Yaşayan ölü oldum resmen.

Eşim Beni okuldan Vazgeçirmek için aileleri araya kattı, benim ailem arkamda, kızım sen eğitimine devam et, çocuklarına biz bakarız diyorlar. Bu yıl kullandığım antidepresanlara rağmen ağlama krizlerim hiç bitmedi. Ondan hiç bir şey istemedim şimdiye dek, ne evlenirken ne sonrasında , hep kendime yeten bir kadın oldum. Tayinim çıkmıyor, evleri ayırmak istiyorum ama bunca sorumluluğun altından kalkabilir miyim bilmiyorum. Hakkı boşamak bu adamın ama aptal mıyım ben, neden onla halen aynı evdeyim bilmiyorum. Kızlar ben mi hata yapıyorum çocuklu kadın doktora yapamaz mı, bende mi suç… Allah rızası için sağlıklı düşünemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
Genişletmek için tıkla...

O kocan olacak zır cahili boşamayı düşünmelisin
Ben de doktora yapıyorum dün yeterlik sınavım vardı hatta
çocuk da yapıyorum
Tezimin başına da çocuk da yaparım kariyer de yazıcam
Çocuk bakımı senin olduğu kadar eşinin de sorumluluğu
Bence madem bakımı tek başına üstleneceksin kocaya da ihtiyacın yok
Gölge etmesin başka ihsan istemez
 
xsxeremim .!.:
Merhaba arkadaşlar, uzun yıllardır bu siteyi takip ediyorum bdv ye de sıkça takılıyorum. Burada farklı bakış açılarını okumak çok faydalı oluyor. Şimdi kendi sıkıntımı paylaşmak istiyorum. 10 yıllık evliyim. Biri 9 diğeri 3 yaşında iki çocuğum var. Öğretmenim, eşimde öğretmen. Doğuda kendi memleketimizde yaşıyoruz.

Evliliğim boyunca eşimle çok sıkıntılar yaşadık. Özellikle şu son 1 yıl psikolojim alt üst oldu. Dayak yemek dışında bir erkek bir kadına en kötü ne yapabiliyorsa hepsini yaşadım maalesef. Hakaret, aşağılanma, maddi manevi sonuna kadar sömürülme, her türlü kendimi yetersiz hissettirilme, ortak aldığımız evin benden habersiz satışa çıkarılması, eve geldiğimde emlakçı ve alıcıları görmem, öl de kurtulayım, gidişin olsunda dönüşün olmasın lafları, telefonunda bulunduğumuz ilde eskort aramalar, ailemi adam yerine koymamalar…..hep sabır çektim , artık tak etti. Ve tüm bunların sebebi benim bu yıl öğrenimime devam etmek istemem oldu.

Doktoraya başlamak istedim geçen eylül ayında, yüksek lisansımı bitirdim, dil sınavlarını geçtim, hocalarımın desteğiyle doktoraya alındım. Gittiğim üniversite evime 2 saat mesafede, kendi aracımla gidiyorum, tüm ev kamera döşeli, bakıcımız ve günlük temizlikçimizde vardı ve sadece cumartesi günleri ders var, ondada devamsızlık hakkı vs derken her dönem 8 defa ancak gittim. Ama her gidişim ve gelişim olay oldu, burnumdan geldi. Ben yeni bir şeyler öğrenmek kendimi geliştirmek isterken adam tutuştu resmen.

Zaten çok iyi bir evliliğim yoktu, şu an enkaz bile kalmadı. Bu yıl ilk yılımdı kavga dövüş gittim. Gelecek yıl sadece ilk dönem ekim ve ocak arası yine hafta sonu derslerine katılacağım. Toplamda 8 defa ancak giderim. Ondan sonrası zaten evde kendim çalışacağım yeterlilik, tez vs. eşim bu yolda asla bana destek çıkmayacağını, beni boşayacağını söylüyor. Artık hiç kaldıracak gücüm kalmadı. Yaşayan ölü oldum resmen.

Eşim Beni okuldan Vazgeçirmek için aileleri araya kattı, benim ailem arkamda, kızım sen eğitimine devam et, çocuklarına biz bakarız diyorlar. Bu yıl kullandığım antidepresanlara rağmen ağlama krizlerim hiç bitmedi. Ondan hiç bir şey istemedim şimdiye dek, ne evlenirken ne sonrasında , hep kendime yeten bir kadın oldum. Tayinim çıkmıyor, evleri ayırmak istiyorum ama bunca sorumluluğun altından kalkabilir miyim bilmiyorum. Hakkı boşamak bu adamın ama aptal mıyım ben, neden onla halen aynı evdeyim bilmiyorum. Kızlar ben mi hata yapıyorum çocuklu kadın doktora yapamaz mı, bende mi suç… Allah rızası için sağlıklı düşünemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
Genişletmek için tıkla...


Bence sormanız gereken asıl soru bu değil ki; insan bu kadar katlanamadığı insanla neden evli kalır diye kendinize sormanız gerekir.
 
Neden boşanmıyorum cevabı ben aptalım mı gerçekten? Doğru şeyi sorgulayın. Okumak hata mı değil, bu adama beni bağlayan ne var diyin. Hiçbir şey yok. Okumuş etmiş, kendini gelişime adamış bi kadın neden bunu yapıyor kendine anlamıyorum. Üstelik ailenizde yanınızda. Önce bu boşanmayı halledin, tümseklerden kurtulun.
 
xsxeremim .!.:
bu arada asla evimi ve çocuklarımı ihmal etmedim. evde hiç ders çalışmadım korkudan kavga çıkacak diye, okulda öğle araları, teneffüs araları ve gece herkes uyuduktan sonra kaçak çalıştım. her gün düzenli yemek yaparım, büyük kızın ders ve ödevleri bende, kız bir defa denemede 2 yanlış yapmış diye yemediğim hakaret kalmadı, nasıl olur da 2 yanlış yaparmış. en basiti market alışverişi bile bende, adam aldıklarımı bile gelip arabadan eve taşımaktan aciz bir adam. hiç yoruldum bile diyemedim ,bir yandan okuldaki öğrenciler, bir yandan doktora öğrenciliği, kendi çocuklarım. eşimi şimdiye kadar yeterince tanıdığımı düşünüyordum ama adam öyle bir kendini gizlemiş ki yıllardır. şu an yaşadıklarımı aklım hayalim almıyor.
Genişletmek için tıkla...

Niye kendinize bu işkenceyi yapıyorsunuz ? Kişi kendinin de kulla hakkına girmemeli bunu araştırın derim çok yazamayacağım bu konuda. Hele çocuklarınız için çok kötü bir ortam,ben de huzursuz bir evlilikte büyüdüm her gün boşansınlar diye dua ettim, ve bana o kadar negatif etkisi oldu ki. Huzursuz bir ailede büyümek ileriki hayatı etkiliyor, yapmayın bunu çocuklarınıza. Eşinizin derdi ne? Sizi sevmiyorsa boşanın gitsin yahu, kendi memleketiniz, aileniz arkanızda, doktora yapacaksınız mis gibi bir hayat. Silkinin ve kendinize gelin. Önünüzü göremiyorsunuz şu anda.
 
xsxeremim .!.:
Hakkı boşamak bu adamın ama aptal mıyım ben, neden onla halen aynı evdeyim bilmiyorum
Genişletmek için tıkla...
size katiliyorum, isiniz gucunuz arkanizda aileniz var, illa evli kalmak mi lazim... Evlilik iki kisi anlasiyorsa anlamli. Yoksa geriye ne kaliyor?
 
Esiniz yalnizca kotu bir koca degil kotu bir baba da. Denemede 2 yanlisi cikti diye olay olur mu yahu. Bu iyiligini istemek degil ki bu bezdirmek hepimiz gectik bu yollardan.
Evli ve cocuklu bir bayanin doktora yapmasi tuhaf degil ancak sizin gibi ayaklari yere basan,kendini bilen,tahsilli bir bayanin bunlara katlanmasi uzucu. Kaldi ki 8 kere guc bela gidiyorum demissiniz. Beyefendi farz etti isiniz cikti halletmeye gittiniz. Bir basiniza disari hic mi cikmiyorsunuz. Allah sabir versin.
Ama bence gerek kendi ruh sagliginiz gerek cocuklariniz icin gec olmadan keskin kararlar verin.
Yazik yazikki boyle insanlara emanet ediliyor ogrenciler. Esinizin ogretmen oldugundan bahsetmistiniz sanirim..
 
xsxeremim .!.:
şu an 3 yaşındaki oğlum babasından nefret ediyor, babam korkunç diyor. babasıyla hiç vakit geçirmek istemiyor. babasına kızıyor o küçücük boyuyla sen neden hep anneme kızıyorsun diye.
Genişletmek için tıkla...
yani, cocuklara da yansimis ve etkileniyorlar. Daha ne sebep lazim insana? Boyle bir suru yetiskin var, buyurken keske annemle babam bosansaydi hergun kavga etmeseydi diye dusunen
 
xsxeremim .!.:
bu arada asla evimi ve çocuklarımı ihmal etmedim. evde hiç ders çalışmadım korkudan kavga çıkacak diye, okulda öğle araları, teneffüs araları ve gece herkes uyuduktan sonra kaçak çalıştım. her gün düzenli yemek yaparım, büyük kızın ders ve ödevleri bende, kız bir defa denemede 2 yanlış yapmış diye yemediğim hakaret kalmadı, nasıl olur da 2 yanlış yaparmış. en basiti market alışverişi bile bende, adam aldıklarımı bile gelip arabadan eve taşımaktan aciz bir adam. hiç yoruldum bile diyemedim ,bir yandan okuldaki öğrenciler, bir yandan doktora öğrenciliği, kendi çocuklarım. eşimi şimdiye kadar yeterince tanıdığımı düşünüyordum ama adam öyle bir kendini gizlemiş ki yıllardır. şu an yaşadıklarımı aklım hayalim almıyor.
Genişletmek için tıkla...
Boşanırsam tek başıma kaldirabilir miyim diyosunuz ama bu adamin size ne hayri var ki? Hatta yük oluyor!
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Kayra19
Eşimin ailesi
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
2K
Siyah Palto
S
TheQueeninthenorth
kendini liseli ergen sanan anne
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
2K
migrenimsi
M
A
Eşimle artık anlaşamıyoruz büyük bir çıkmazdayız…
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
5K
AmberMila
AmberMila
C
O kadar doluyum kiii….
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
2K
MFF
M
H
Bana akıl verin napıyım ben…?
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
moonlite_
moonlite_
Back
X