Evlilik savaş değildir kim haklı kim haksız düellosu da değildir .. yıllar geçer bu cümleler bir yerden gelir aklınıza .. sizde annemi gördüm yıllarca babamla bitmeyen didismelerini gordum ben de evliyim ve tüm bu acı gerçekleri görerek büyüdüğüm için egoyu attım gururu attım bir kenarasiz olayı çok yanlış anlamışsınız.
birinin yanında olmak için illa karşı tarafı kötülemek gerekmiyor.
ben haklı da olabilirim, haksız da. Illa arkamda olsun gözü kapalı beni savunsun demiyorum.
ama bu olayda nasil beni haksız gördünüz şayet soktayim.
bakış acınız buysa benimle 6 yıl yaşadı, onunla 26 yıl. O zaman orda kalmaya devam etseydi sıfırdan biriyle yaşamaya ne gerek vardı? Aynı seviyeye gelebilmek için illa 26 yıllık evli mi olmam gerek?
istemsizce güldüm kusura bakmayin
merhaba arkadaşlar.
sıcağı sıcağına bir tartışmanın ardından yazıyorum maalesef. Inşallah anlatabilirim.
görümcelerimle hiç anlaşamadım. Onlar yüzünden boşanmaya kalktim yine barıştık. Aslında onlar yüzünden değil, eşim olacak şahsın onlara olan zaafı yüzünden.
6 yıllık evliyiz. Son 3 yıldır gerçekten çok iyiydik. Tek anlaşamadığımız konu görümceler. Yani anlasamadigim dediysem öyle sac başa girmiyoruz. Ama sürekli bir laflar, kusmeler, karşılıklı eşime konuşmalar. Arada da kaliyor onu da anlıyorum ama yok yani olmuyor. Yapamıyorum.
bu son zamanlarda gerçekten çocuk istiyorduk. Zaten eşim 6 yıldır istiyor deli gibi. Ben de istiyorum şuan. Allah ın hikmeti zaten olmuyor da.
şuan düşündüm de çocuk yapmak isteğimden vazgeçtim. Öyle erteleme falan değil, ciddi ciddi hala 6 yıldır bu konuda benim tarafimdan bakamayan adama kesinlikle cocuk yapmak istemiyorum. Belki uzun uzun dusunulecek bir konu.
Ama hayatini çocuksuz devam ettirenler yok mu?
kadındaki çocuk isteği zamanla geçmez mi?
benim gibi kimse var mi?
yaşını başını almış çocuksuz kişiler pişman mi?
Eşinle aranızda önceden olan problemleri bilmiyorum ama ben kendi adıma insanların başkaları için/yüzünden kavga çıkmasına pek anlam veremeyenlerdenim. Hele bu görümce k.valide falan meseleleri bana aşırı gereksiz geliyo.. Örnekse k.validemle ilk tanıştığımızda (sevgiliyken) bana eşimin boşandığı eşini övmeler falan bişeyler yapmıştı kısacası kendisinden çok hoşlanmadım ama gayet akıllıca cevaplarla (ben de eski k.validemin ne kadar iyi insan olduğunu ama bu işlerin iyilikle yürümediğini falan söyledim) kendisini susturdum (tabi eşim yanımızda yokken oluyo bu). Sonrasında eşime hiçbişey anlatmadım o anlattıysa da benim haberim olmadı. Bikaç aramızı bozma girişimi de oldu hepsini ekarte ettim son derece politik davranarak. Bak şu an 6 yıldan fazla oldu tanışalı ve inanmazsın ama en sevdiği geliniyim (4 tane var) yere göğe sığdıramaz , kızım olsa ancak bu kadar severdim der benim için, aşkımızı herkes kıskanır falanönceki mesajlarda da defalarca yazdım aslında.
Evliligimin ilk 3 yılı ciddi anlamda benim için katlanması çok zordu ve boşanmaya karar verdim.
öyle boşanamam edemem diyen biri degilim.
sonra barıştık ve eşim ciddi oranda istediğim gibi biri oldu diyebilirim. Zaten şuan çocuk düşünmemin sebebi buydu. Son 3 yıldır güzeldi. Eşimle asamadigimiz tek konu bu oldu.
zaten aynı şehirde değiliz. Sürekli problem yaşamıyoruz. Ama dünkü konuşmada birden beni haksız gördüğünü söylemesi beni şoka uğrattı. Böyle bocalamamin sebebi de bu. Eski kocam olsa karşımda zaten durup düşünmem bile bunu ama degil
Eee eşinizden 22 yaş büyük ablasına ne yapmasını istediniz tam olarak :) görümce cahil belli . Ama bu hareketini eşiniz bilse ne olacak, ablasına parmak mı salllayacak? He deyip geçinAslında görümcelerimle şuan için bir şey yaşamadım. Sadece onlarla görüşmek istemiyorum. Eşim ise bu konuda hiç anlayışlı değil.
Yani beni zorlamıyor ama morali bozuluyor, kusuyor.
Ben de bu konuda beni hiç anlamamasina çıldırıyorum.
Mesela 8 ay önce 22 yaş büyük gorumcem hiç hiç olmayacak bir ortamda beni bir kalabalık odaya götürmeye çalışıp, koridorda" gel bak içerde senin gibi cocugu olmayan bir kadin ne yapmis cocugu olmus.gel anlatsın git sen de yap" dedi. Şok oldum. Ben böyle şeyler konuşmak istemiyorum deyip gözlerim doldu. Eşime gidelim deyip evden o an gittiğim için eşim demin " ama sen de boşuna alındın. Ne var kadın düşünememiş. Iyi niyetinden yapmış. Keşke ona abla burası yeri değil sonra konusalim deseydin, boşuna abarttin" dedi. Ve kıyamet burdan koptu demin.
Sorun her zaman değil. Normalde çok iyiyiz. Ama ablaları söz konusu olunca adamı hiç tanıyamıyorum. Üstte yazdim bakin. Hâlâ soktayim.
Ki kimsenin yanında çocuk istiyorum dememişim. Kendileri düşünüp benim çocuğum olmadığına karar vermisler
Aynen... aynen bende canım.Of özür dilerim çok sinir oldum tutamıcam içimde , ben onun ağzına sıçayım
İnşaallah, ne kadar duygusuz yazmış anne , baba olamayıp yaşanan üzüntüyü hiç umursamadan .Allah böyle insanlardan herkesi kurtarsın2 üniversite okumuşsunuz ama bu sizi sığ düşüncelerinizden arındıramamış malesef.. Tıpkı sizin gibi insanlar işte konu sahibinin bahsettiği tiplemelerBiraz kendinizi hayata bakışınızı geliştirseniz keşke de biz de sizin gibilerden bi kurtulsak
çok güzel çözüm bulmuşsunuz kendinizce. Tebrik ettim. Bu benim de aklıma gelmişti ancak daha bir kere bile karşımda oturup kızım çocuk istiyor musunuz, istemiyor musunuz, olmuyor mu gibi bile konuşmadıkları için kimse onlara bu konuları söylemedi bile.çocuk mevzusunda geline laf sokmayi görümceler kaynanalar kendine görev edinmis ben çok iyi bir taktik uyguladim sizde uygulayin beni surekli arayip baskasinin cocugunu seviyoruz derlerdi ki ben tedavi goruyordum bunu biliyorlardi
esime soyleyince cok uzuldu bana birdaha seni boyle bisey icin ararlarsa ben siz uzulmeyin diye ben rahatsizim dedim ama saglik problemi oglunuzda bundan sonraki yegen torun isteklerinizi kendisine iletirsiniz de dedi aynen oylede soyledim bir kez bile arayip bu sekilde konusmadilar ogullariyla
ben elimde kalan altinlarla tedavi parasi karsilayacagim diye kendimi yedim sorun oglunuzda diyince hergun arayip paran varmi tedavi icin para lazimmi demeye basladilar
gorumceniz hicde masum degil sizde bu yontemi deneyin goreceksiniz susacaklar
Çok teşekkür ediyorum zaman ayırıp uzun uzun yazdığınız için. Tavsiyelerinizi dikkate alacağım. SevgilerEşinle aranızda önceden olan problemleri bilmiyorum ama ben kendi adıma insanların başkaları için/yüzünden kavga çıkmasına pek anlam veremeyenlerdenim. Hele bu görümce k.valide falan meseleleri bana aşırı gereksiz geliyo.. Örnekse k.validemle ilk tanıştığımızda (sevgiliyken) bana eşimin boşandığı eşini övmeler falan bişeyler yapmıştı kısacası kendisinden çok hoşlanmadım ama gayet akıllıca cevaplarla (ben de eski k.validemin ne kadar iyi insan olduğunu ama bu işlerin iyilikle yürümediğini falan söyledim) kendisini susturdum (tabi eşim yanımızda yokken oluyo bu). Sonrasında eşime hiçbişey anlatmadım o anlattıysa da benim haberim olmadı. Bikaç aramızı bozma girişimi de oldu hepsini ekarte ettim son derece politik davranarak. Bak şu an 6 yıldan fazla oldu tanışalı ve inanmazsın ama en sevdiği geliniyim (4 tane var) yere göğe sığdıramaz , kızım olsa ancak bu kadar severdim der benim için, aşkımızı herkes kıskanır falanAma işte o sorunlar da yaşanırken ben eşime hiç tek kelime kötü bişey söylemedim annesi için.. Bu işlerde biraz politik davranmak bizim kazancımıza oluyo yani onu söylemek istiyorum. açıkçası ben sürekli ailemle çatışan bi eşim olsun istemezdim sen ister miydin? Ailemiz hatalı olsa bile onları hep savunmaya çalışmaz mıyız biri bişey dese? nasıl dokunur dimi? işte bu çok bıçak sırtı bi mevzu, yani çok dikkatli olmak gerek eşlere ailesiyle ilgili şeyler söylerken ve onların savunmasını da normal karşılamak gerek sonuçta kimse ablasının niyetinden sual etmez karşıdaki eşi bile olsa
Bizim çocuğumuz olmuyo, bu güne kadar neler duydum neler senin duyduğun ne ki? Biraz da iyi çerçeveden bakmaya görmeye çalışmalısın özellikle sözkonusu eşinin ailesiyse.. Yani görümcenin yaptığı hadsizlik olabilir ama bunun altında kötü bi niyet aramazsan kulak ardı edilebilecek bişey.. Bana iş arkadaşlarım bile her gün başka bitki falan getiriyolar bunu da iç şunu da yeyin gibi şeyler öyle çok duyuyorum ki bana artık bu tarz şeyler çok normal gelmeye başladı.. Kötü bi niyet olmadığını bildiğim herkese de en fazla" ben başka bişey kullanıyorum/doktorum bitkiden uzak dur dedi/ben böyle şeyleri sevmiyorum" gibi cümlelerle tatlıca ekarte ediyorum. Bu kadar hassas olursam kendi anneme,babama,kardeşime,kuzenime bile tavır almam küsmem lazım çünkü biz böyle bi toplumuz yani napalım ölelim miO yüzden eşine fazla kızılacak bi durum göremiyorum, her insan gibi ailesinin niyetinden şüphesi yok.. Bi de bu pencereden bakmanı tavsiye ediyorum canım, hakkınızda hayırlısı, çok sevgiler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?