toplumun genel bakış açısı tek bir mesajdaBen kimseye cocuk istemiyorum diyenlere inanmiyorum mesela... siz kendinizde yaziyorsunuz dogal yolla olmuyor tüp bebek icinde maddi imkaniniz yoktu. Allah herkese bir evlat nasip etsin. Evin nesesidit cocuk. Iyi gez bas basa tozda nereye kadar? yaslaninca bir kapini calan evlat torun olmayinca hepsi bos geliyor bana.
Yok 10-20 yillik evliyizde cocuk istemiyoruz diyenlere bizim toplumuzda ben sahsen inanmiyorum. cocuklari olmuyor ilk aklima gelen bu...
ben inanmiyorum ki ben almanyada yasiyorum ve okadar cok cocuksiz alman cifti taniyorum ki. Bu toplumda normal ama bizim toplumuzda öyle düsünen pek nadirdir. Bana inandirici gelmiyor. Burdaki insanlar kariyere odaklaniyor yinede bir cocuklari oluyor. Bizim toplumda kac bayan dogru düzgün ayaklarinin üzerinde duruyor ki? Evlenip aile kurup esdenin parasindan gecinen onca bayan evde oturuyor. Cocuk yapmamak icin mi?toplumun genel bakış açısı tek bir mesajda
bence gerçekten istemeyen çok kişi var. Hayatlarını da gayet dolu dolu yaşayanlar da var. Ha ben o kişi miyim bilemiyorum şuan onu araştırıyorum
nıye yalan soylesın kı ? calısmaktan arda kalan tum kısımdakı yasantıları hayata karsı bakıs açılarını dogruluyor bızım gıbı evde tv karsısında oturmuyorlarolmuyordur inanma
Bizde oturmuyoruz?! Ben iki cocuklu bayanim hem calisiyorum ve 2 Üniversitenin sonuna geldim sükür bir dönem kaldi. Bunun cocukla bir alakasi yok. Bizde calisiyoruz. Ben görüsümü diyorum cocuk hic birsey icin engel degil... olmuyordurnıye yalan soylesın kı ? calısmaktan arda kalan tum kısımdakı yasantıları hayata karsı bakıs açılarını dogruluyor bızım gıbı evde tv karsısında oturmuyorlar
ıstemeyen ıstemez gercekten de olabılır yanı ben altında bırsey aramam hıc
ya tabiki gorumce istedi diye çocuk yapacak, istemedi diye yapmayacak değilim.ben inanmiyorum ki ben almanyada yasiyorum ve okadar cok cocuksiz alman cifti taniyorum ki. Bu toplumda normal ama bizim toplumuzda öyle düsünen pek nadirdir. Bana inandirici gelmiyor. Burdaki insanlar kariyere odaklaniyor yinede bir cocuklari oluyor. Bizim toplumda kac bayan dogru düzgün ayaklarinin üzerinde duruyor ki? Evlenip aile kurup esdenin parasindan gecinen onca bayan evde oturuyor. Cocuk yapmamak icin mi?
Görümce ne alaka? Biz görümüyoruz meslea. Bana ne onlardan ? Cocuk isteyip istememem onlara mi bagli?
ozaman 6 yil evli kalmanin mantigi nedir?
ıyi de siz böyle yaptiniz diye herkes yapmak zorunda değil.Bizde oturmuyoruz?! Ben iki cocuklu bayanim hem calisiyorum ve 2 Üniversitenin sonuna geldim sükür bir dönem kaldi. Bunun cocukla bir alakasi yok. Bizde calisiyoruz. Ben görüsümü diyorum cocuk hic birsey icin engel degil... olmuyordur
Bizde oturmuyoruz?! Ben iki cocuklu bayanim hem calisiyorum ve 2 Üniversitenin sonuna geldim sükür bir dönem kaldi. Bunun cocukla bir alakasi yok. Bizde calisiyoruz. Ben görüsümü diyorum cocuk hic birsey icin engel degil... olmuyordur
konu hep bebek üstüne dönüyor anlamıyorum.
eşim de ısrarla safliklarindan iyi niyetlerinden diyor.
sen de benim yerimde olsan sırf inattan yapmayacağım bebek falan demez misin?
son 3 yıldır herşeyi oturttuk diyebilirim.Sizin evliliğinizin sorunu çocuk değil ki zaten.
Böyle bir evlilikte çocuk yapılmasına karşıyım.
6 yıldır hala oturamamışsa bir sorun var demektir.
Bunu gerçekten isteyip istemediğinize karar verin bence önce eşinizden ve yaşanılan huzursuzluktan dolayimi istemiyorsunz yoksa şahsi olarak anne olmak isteğimi gitti icinzden böyle yaşayan bı çok insan var sebebi önemli Gülse Birsel mesela sanırım uzun yıllardır evli ama anne olamam ben deyip asla çocuk yapmamaya karar vermiş eşiyle ortak kararı mutluda bı evlilikleri var bunu iki tarafında isteyip kabullenmesi gerekir eşiniz cokk istiyor siz istemiyorsanz zaten olmaz evlilik yürümez eşinizle konuşup ölçün birlikte mutlu oluruz sen istemiyorsan bende istemek derse ne ala tam tersi olursa o zaman kendinizle bı oturup konusun ve kararınızı verin. Yaşadıklarınz etkiliyor olabilir kararınızı sonra annelik duygusu bi anda gelebilir ve geç olabilir.merhaba arkadaşlar.
sıcağı sıcağına bir tartışmanın ardından yazıyorum maalesef. Inşallah anlatabilirim.
görümcelerimle hiç anlaşamadım. Onlar yüzünden boşanmaya kalktim yine barıştık. Aslında onlar yüzünden değil, eşim olacak şahsın onlara olan zaafı yüzünden.
6 yıllık evliyiz. Son 3 yıldır gerçekten çok iyiydik. Tek anlaşamadığımız konu görümceler. Yani anlasamadigim dediysem öyle sac başa girmiyoruz. Ama sürekli bir laflar, kusmeler, karşılıklı eşime konuşmalar. Arada da kaliyor onu da anlıyorum ama yok yani olmuyor. Yapamıyorum.
bu son zamanlarda gerçekten çocuk istiyorduk. Zaten eşim 6 yıldır istiyor deli gibi. Ben de istiyorum şuan. Allah ın hikmeti zaten olmuyor da.
şuan düşündüm de çocuk yapmak isteğimden vazgeçtim. Öyle erteleme falan değil, ciddi ciddi hala 6 yıldır bu konuda benim tarafimdan bakamayan adama kesinlikle cocuk yapmak istemiyorum. Belki uzun uzun dusunulecek bir konu.
Ama hayatini çocuksuz devam ettirenler yok mu?
kadındaki çocuk isteği zamanla geçmez mi?
benim gibi kimse var mi?
yaşını başını almış çocuksuz kişiler pişman mi?
son 3 yıldır herşeyi oturttuk diyebilirim.
ciddi anlamda milletin aaaa keşke kocam seninki gibi anlayışlı olsaydı diye çok laf işittim.
oturtamadigimiz tek konu ablaları. Yani şöyle, onların da normal insan olduğunu, yanlış yapabileceğini düşünemiyor sanki. Sanki herkes onların iyi niyetinden şüphe etmeyerek her dediklerine göz yummak zorunda. Bana karşı da değil, herkese karşı bu tavrı.
açıkçası bunun değil 6 yıl, 36 yıl da geçse değişeceğini düşünmüyorum. Bu hali tüm iyi yanlarını siliyor mu şuan onun muhakemesini yapıyorum icimde
Off çok sinir bozucu bir durum gibi görünüyor, bence haklısınız. Benzer durumları eşimle başlarda biz de yaşadık, ablasının olumsuz tavır ve konuşmalarını hep görmezden geldi ve beni yanlış anlamakla suçladı. Fakat bizde zamanl azaldı çok şükür, artık bana hak vermeye başladı ve o dönem yalnız bıraktığı için de pişmanlık duyuyor. İnşallah sizinki de çözülür hayırlısı ile, bazen insanlar en yakını olunca objektif bakamıyor konulara maalesef. Çocuk konusunda ise yaşınız müsaitse bir-iki yıl daha bekleyip net karar verebilirsiniz belki. Açıkçası ben de hiçbir zaman çocuk isteyip istemediğimden %100 emin değildim önceleri, fakat eğer olmasaydı hep aklımda kalacağını ve pişman olacağımı düşündüm. Ben de bir ameliyat geçirdim ve sonrasında hamile kaldım, şimdi eskisi kadar korkmuyorum yaş ilerledikçe herhalde.2 yildir deniyoruz.
yani öyle ölüp bitmiyorum çocuk için. Bir defa doktora gittik sadece. Sanırım bir tedavi gerekiyor.6.ayda başlamayı düşünüyorduk.
konu görümcelerim değil tam olarak. Yani kocam onlar ne derseler ne yapsalar kıyısından köşesinden haklı çıkaracak bir taraf buluyor.
deminki kavganın da konusu şu; taa 8 ay önce beni çok üzdüler. Onla ilgili konu açıldı. O zaman arkamda olan adam, ama sen de şunu şunu deseydin, yapsaydın. Onlar art niyetli değil safliklarindan yapıyorlar demeye başladı. Benden 18 yaş büyük kadın yazık saf anlamıyor sen anlatsaydın ona diye diye beni deli etti. Kavgaya dönüştü olay.
aynen bu.Koridor mevzusunda tamam safliklarindan yapmış olabilirler ancak " karnında bebek var " konusunda iyi niyet ben de göremedim.
Dışarıdan bir arkadaş sectigimizde , üslup adap bilmediginde siliyoruz listeden ama konu akraba olunca yapisiyorlar yakamiza.
..
Peki ablalarını haklı görürken sizi kırıyor mu?son 3 yıldır herşeyi oturttuk diyebilirim.
ciddi anlamda milletin aaaa keşke kocam seninki gibi anlayışlı olsaydı diye çok laf işittim.
oturtamadigimiz tek konu ablaları. Yani şöyle, onların da normal insan olduğunu, yanlış yapabileceğini düşünemiyor sanki. Sanki herkes onların iyi niyetinden şüphe etmeyerek her dediklerine göz yummak zorunda. Bana karşı da değil, herkese karşı bu tavrı.
açıkçası bunun değil 6 yıl, 36 yıl da geçse değişeceğini düşünmüyorum. Bu hali tüm iyi yanlarını siliyor mu şuan onun muhakemesini yapıyorum icimde
ünlülerin çoğundan pişman olduklarını duydum...hatta çocuğu olmayan bir akrabamız, çocuğum olsun, doğurayım, sesini duyayım Allah o an canımıda alsa olur derdi...çocuk büyütmek gerçekten çok zor, ama okadarda güzel bir duygukimerhaba arkadaşlar.
sıcağı sıcağına bir tartışmanın ardından yazıyorum maalesef. Inşallah anlatabilirim.
görümcelerimle hiç anlaşamadım. Onlar yüzünden boşanmaya kalktim yine barıştık. Aslında onlar yüzünden değil, eşim olacak şahsın onlara olan zaafı yüzünden.
6 yıllık evliyiz. Son 3 yıldır gerçekten çok iyiydik. Tek anlaşamadığımız konu görümceler. Yani anlasamadigim dediysem öyle sac başa girmiyoruz. Ama sürekli bir laflar, kusmeler, karşılıklı eşime konuşmalar. Arada da kaliyor onu da anlıyorum ama yok yani olmuyor. Yapamıyorum.
bu son zamanlarda gerçekten çocuk istiyorduk. Zaten eşim 6 yıldır istiyor deli gibi. Ben de istiyorum şuan. Allah ın hikmeti zaten olmuyor da.
şuan düşündüm de çocuk yapmak isteğimden vazgeçtim. Öyle erteleme falan değil, ciddi ciddi hala 6 yıldır bu konuda benim tarafimdan bakamayan adama kesinlikle cocuk yapmak istemiyorum. Belki uzun uzun dusunulecek bir konu.
Ama hayatini çocuksuz devam ettirenler yok mu?
kadındaki çocuk isteği zamanla geçmez mi?
benim gibi kimse var mi?
yaşını başını almış çocuksuz kişiler pişman mi?
Eşinize söyleyin eğer samimi olsalardı benden özür dilersiler ozuru bırak ben üzgünüm vs de aynı şeye çıkar ama bunu yapmiyolar.siz de tıpkı bana yazdığınız şeyleri eşinize söyleyin ben de sizin gibi düşünüyorum kim olursa olsun eşimin haksız üzerine gidildiğini görsem kesinlikle müdahale ederdim eşinizin dengeyi kurması lazım. Eğer eşinizle konusamiyorsaniz yazın ama suçlayıcı olmasın daha çok senin bu davranışın bana kendimi böyle hissettiriyo ben seni herkese karşı savunup koruyabilirdim gibigüzel mesajınız için çok teşekkür ediyorum.
evet dün sinirle bunu ciddi ciddi düşündüm. Sanıyorum dediginiz gibi ha deyince giden bir istek değil.
biz çok şey yaşadık aslında. Şuan katlanamadigim nokta, ailemden biri eşimi üzerse ben hemen müdahale ederim. Gücüm yeter veya yetmez. En fazla karar senin istersen görüşme derim
eşim o an çok kızdı. Sonra ne konustularsa bana ama sen de otur konuş derdini anlat onlar cok iyi insanlar demeye başladı. Iyi de biri bana boyle bir sey yaparsa ben niye guzellikle olayi cozmeye calisayim. Buyuk olan onlar, tum olaylarin icine bodoslama dalan onlar. Kaldi ki ben bunun aciklamasini hesabini onlara vermek zorunda degilim. 8 ay oldu biri bile bir mesaj atip kusura bakma beni yanlış anladın demedi. Ama eşime anında mesaj attılar özür dilerim kardeşimler, ağlamalar sizlamalar. Beni kimse adam yerine koymuyor. Ama ben onları adam yerine koyup anlatmalıymışım derdimi. Katlanamadigim nokta bu.
aynen tüm problem bu aslında.ben sızı anladım okadar cahıller kı dogurdugunuzda da sorun yasayacaksınız durusu net olmayan esınız sızı o donem daha cok zorlayacak bunu bıldıgınızden cesaret edemıyorsunuz
aslında erteledınız bu dusunceyı esınızın gelısımıne baglı olarak sızı ıkna ederse cocugu tekrar dusunebılırsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?