Çocuktan önce , çocuktan sonra ?


Çocuk yapmak için şartlar olgunlaşmadı henüz yaşım için uygun da daha evleneli 5 ay olmuşken korkuyorum. Çocuk bakmasına bakarım çok da severim ama etrafımdakilerin erkek baskısı beni bunaltıyor. Şu malum hesaplara baktığımda ise erkek bebek 2014 te görünüyo tabi Rabbim bilir ama kız olursa benim psikolojimi çok bozarlar halbuki kızım olsun ne çok isterdim
 
çocuktan önce çok gezerdik sürekli dışarda yemek yerdik sinemaya tiyatroya giderdik geceleri oturup film seyrederdik. renkli bir hayatımız vardı
çocuk olduktan sonra akşam 8 den sonra dışarı çıkamıyoruz
eve giriş çıkış saatlerimiz çocuğun uyku saatlerine endeksli
dışarı öıkmak istiyorsak tek çıkıyoruz h.sonu çocuğu babaya satıp 1-2 saat nefes alıyorum
sinema tiyatro hak getire
cinsel hayat ve istek sıfır
genellikle yorgun uykusuz olduğum için sinirli bir insan oldum
eşimin işi ağır yoğun olduğu için desteği yok
pek karı koca ilişkimizin kaldığını söyleyemeyeceğim
eşim eskisi gibi olmamaı istiyor ama ne vaktim nede enerjim var
erkekler çocuklu yaşama adapte olamıyorlar herşey eskisi gibi devam etsin istiyorlar anne ise yalnızsa yorgun ve huzursuz oluyor destekte göremeyince amann kocam ayak altında olmasın istiyor
tabi ben daha çok yeni anneyim arkadaşlarım zamanla herşey düzelecek diyor o günü bekliyorum
varsa yoksa oğlum oldu kocamın pek yüzünü göresim gelmiyor açıkçası bu tamamen benim yorgunluğumdan kaynaklanıyorlar
9 aydır sadece anneyim ben
 
ben de 2.5 yıllık evliyim. eşim ve ben hala çocuk sahibi olmak istemiyoruz. yaşımız da ilerliyor. ben 27, eşim 35 yaşında. anlayamadığım şey birden bire ikimize de aynı anda mı gelecek bu istek? nasıl olacak bilmiyorum. hani birimizde biraz istek olsa diğerini belki heveslendirirdi ama o da yok. korkmaya başladım ben sanırım hiç çocuk sahibi olamayacağız biz :S
 
ben şu an karar aşamasındayım, rabbim nasip ederse ikinci çocuk düşünüyorum. biri lütfen bana "ikinci çocuktan önce - ikinci çocuktan sonra" değerlendirmesi yazabilir mi :)
 
bende aynı soruyu soruyorum
2.çocuktan sonra neler değişiyor acaba
öyle bir konuda biz açsak
bir arkadaşımla görüştüm 5 aylık bir kızı
4 yaşındada büyük kızı nasıl diye sorduğumda destekçi yoksa zor dedi
ikisiyle dışarı çıkmak çok zor ya yanında biri olucak yada bırakabileceğin biri olucak diyor
ilk zamanlar bebeğin ihtiyaçları büyüğün adapte olması zor oluyormuş
 
bende aynı soruyu soruyorum
2.çocuktan sonra neler değişiyor acaba
öyle bir konuda biz açsak
bir arkadaşımla görüştüm 5 aylık bir kızı
4 yaşındada büyük kızı nasıl diye sorduğumda destekçi yoksa zor dedi
ikisiyle dışarı çıkmak çok zor ya yanında biri olucak yada bırakabileceğin biri olucak diyor
ilk zamanlar bebeğin ihtiyaçları büyüğün adapte olması zor oluyormuş
 
benim çocuktan sonra hayatım kaydı. allah günah yazmasın, çok akıllı, çok tatlı, nurtopu gibi ama çok da yaramaz. doğduktan sonra ilk 5-6 ay gece gündüz bas bas bağırarak ağlardı. bir yere gitsem her kafadan bir ses çıkar yok aç mı yok susuz mu yok şunu verin geçer bunu yapın bişeyi kalmaz... kocakarı tavsiyeleri.. evde otursam sesi benden bile çok çıkan bir bebekle bütün gün hapis... 5-6 aydan sonra biraz düzeldi, ağlamalar bitti, "ııı" lamalar başladı... sürekli memnuniyetsiz, herşeye itiraz eden bir çocuk. banyo yaptırırım bağırır, altını açarım bağırır, üstünü değiştiririm bağırır... allah ya bu çocuğun canını alsın ya benimkini dediğim çok oldu... eşimle de aramız bozuldu, annelik zevkini doğru dürüst tadamadım... 1 yaşından beri biraz daha düzeldi, ıı sesleri de pek çıkmıyor artık çok şükür ama bende sabır kalmadı artık bebeğe karşı... ve bu bir yılda sinirlerim de eşimle aram da çok bozuldu... psikoloğa daq psikiyatriye de gittim bir fayda göremedim. allah kimseye böyle huysuz bebek vermesin. şimdi iyi ama o 1 yılda hayatım alt üst oldu...
 
ayrıca benim eşim çok yardımcı olduğu halde bu hale geldik.. bir de o yardımcı olmasa ne olurdu hiç bilmiyorum.. yaşama isteğim bile kalmıyor zaman zaman. yorgunum uykusuzum üstüne bir de ne yapsam memnun edemediğim bir bebeğim var. emeklerim boşa gitmese gam yemem yani.. 1 yıl ücretsiz izin aldım evde kendim bakmak için, maddi manevi kendimi tamamen ona adadım ama şimdiki aklım olsa yapmam. ilk 1 yıl çok zor geçti, şimdiki aklım olsa ilk 1 yıl çalışır, 1-2 yaş arası izin kullanırdım, en azından biraz oyundan falan anlıyor, yanında olduğumu biliyor.
 

sevişgen lafını kaptım senden o sözü nereden öğrendin bakalım
 

çocuk isteği bize 6 yıldan sonra geldi :) üstelik o kadar çok ısrar ediliyordu ki, ama ikimiz de daha ileriki zamanlarda diyorduk... ancak şimdi eksikliğini hissetmeye başladık. birçok arkadaşım da bizim gibi geç çocuk istediler, istediklerinde çocuk yaptılar.
yani zamanı gelince o istek oluşuyor. ben de eskiden korkardım, bende mi bir anormallik var acaba diye ama zamanı gelmemiş demek... herkes aynı zamanda ihtiyaç hissetmiyor bu değişime...
 
ben eşime çok baglıyım okadarki o evdeyden ev pislikten gözükmese bile yerden bisey alıp kaldırmıyorum zaten oda izin vermiyor bosver sonra yap simdi gel oturalım diyor biz bu durumdayken çocuk olursa ilgi istiycek aynı zamanda kocabebek zatn hep ilgi istiyor ama aynı zamanda kocabebek cocukta istiyr bende istiyorum ama korkuyorum ya eşimi sevmeyi bırakcam yada çocugu sevemıycem diye napcamı hiç bilmiyorum :100:
 
çok güzel yazmışınız içim bir tuhaf oldu çok duygulu yazılmış ben istemiyorum 2 yıl ama nişanlım 1 seneye takmış durumda ben ise korkuyorum çocuktan sonra herşey değişecek diye zaten hep uzaktaydık hiç gezeedık vakıt gecıremedık ama suan da bıraz daha ıyıyım sayende Allahımda sızı nazarlardan korusun ağzınızın tadı bozulmasın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…