- 12 Nisan 2015
- 12.808
- 49.712
- 34
Güldürdünüz beni :)))))
Bebekten sonra bazı erkeklerin değiştiğini bir kaç kişiden duymuştum. Nasıl değişti? Size karşı ilgisi mi azaldı, beklentileri mi değişti ?
En önemlisi siz eşinizle konuştunuz mu bunu?
Güldürdünüz beni :)))))Ya aslında bizim evliliğin bu noktaya gelmesinin sebebi uyumayan bebek değil bence. Çünkü ilk 3 ayında full uyudu oğlum ama eşim doğum yaptığım gün başka bir adam olmuştu bile. B.k yesin hayvan
Onunla hiç konuştun mu bu konuyu
Güldürdünüz beni :)))))
Bebekten sonra bazı erkeklerin değiştiğini bir kaç kişiden duymuştum. Nasıl değişti? Size karşı ilgisi mi azaldı, beklentileri mi değişti ?
En önemlisi siz eşinizle konuştunuz mu bunu?
Çok yanlış düşünüyorsunuz, ilk çocuğun evliliği ciddi biçimde etkilediği doğru ama bu hem acemilikten hem de çocuğun evin içinde sizden başka muhatabı olmamasındandır ve üzülerek söyleyeyim çocuğunuz tek olduğu takdirde sonsuza kadar böyle olacaktır. Bir yetişkin bile kendi kendine yaşayamazken çocuğun evde anne babayı hiç rahatsız etmeden yaşaması imkansızdır.Son soruna güldüm çok tatlı sormuşsun canım:)
O diğer çocukları kolaylıkla düşünen insanların çocuktan önce de süper uyumlu çift ilişkileri yok bence. Ya da çocukları uyumlu, çok kendi halinde ilişkileri aynen devam edebiliyor.
Bozulan bir ilişki de olmuyor haliyle..
Şimdi neden sizinle yatmaya başladı ve bu durum bu kadar uzun sürdü. Sanırım izin vermeseniz iyi olurdu..
Hep sizinle vakit geçirmek istemesi bana bir hayvan sahiplenseniz nasıl olur diye düşündürdü.
Umarım her şey düzelir.
Çok yanlış düşünüyorsunuz, ilk çocuğun evliliği ciddi biçimde etkilediği doğru ama bu hem acemilikten hem de çocuğun evin içinde sizden başka muhatabı olmamasındandır ve üzülerek söyleyeyim çocuğunuz tek olduğu takdirde sonsuza kadar böyle olacaktır. Bir yetişkin bile kendi kendine yaşayamazken çocuğun evde anne babayı hiç rahatsız etmeden yaşaması imkansızdır.
İkinci çocuk kısmına gelince her bebek emekleyene kadar zor bebektir ama evde kendinden daha büyük bir çocuk bulunan emekleyen bebek daima yetişkinlerdense yaşı kendisine yakın olanın peşinden gitmeyi tercih eder ve bu sonsuza kadar böyle devam eder. 2.çocuk bu durumda anne babayı sadece temel ihtiyaçları için arar bir de arada bir sarılmak için.
Sizin söyleminize bakarak mutsuz olmamak ve süper uyumlu bir çift olarak kalmak için çocuksuz kalmak lazım, ama iş hiç de öyle değil.
Sona şunu da ekleyeyim
tek çocuk çok çocuk iki çocuk hiç çocuktur. 3.Yü de yaparsanız muhtemelen emzirme dışında görmezsiniz çünkü iki büyük kardeş onu sizin yerinize büyütür
Yess emekleyene kadar prenses hayatı yaşamışım. Şimdi ağrıyan 10 ayrı kemik sayabilirim vücudumdaBazısı emekleyene kadar melek, emekledikten sonra daha zordur.
Yess emekleyene kadar prenses hayatı yaşamışım. Şimdi ağrıyan 10 ayrı kemik sayabilirim vücudumda
Eşinizin cevabı ne ?evet konuştuk sonuncusu dün akşamdı hatta. 3-4 kez konuştuk bu konuyu 11 aydır. Eşim nasıl değişti, içindeki tüm sevgi ilgi şefkat anlayış gibi duyguları bebeğimize yöneltti. Bana da izlemek düştü. Eşim zengin ya da yakışıklı biri değil kaşına gözüne aldanıp evlenmedim merhameti beni etkilemişti ama kaybettik onu da başımız sağolsun. Çok iyi bir baba o konuda hakkını yiyemem ilgilenir eder sabrı benden çoktur ama bana karşı sıfır her şeyi.
Yazdıklarınız ilk çocukta herkesin yaşadığı standart sorunlar. Kız çocukları zaten yaradılış gereği çok konuşkan ve oyun meraklısıdır, sizinki de öyle bu çok güzel bir şey aslında ama sizi yorduğu da bir gerçek, maalesef bununla yaşamaya alışmak zorundasınız çünkü tek çocuğun oyun ve sohbet arkadaşkarı sonsuza kadar enne ve babasıdır. Bunun kardeşten başka çözümü yok o da araya 4 yaş koymak koşuluyla.Herkese selamlar
Ben 9.5 yıllık evliyim. Eşimle toplamda 15 senedir falan beraberiz. Evliliğimizin 7. Yılında bir kızımız oldu ve şu an 2.5 yaşında.
İkimiz de çalışıyoruz. Her şey iyi hoş gibi görünüyor da çocuktan sonra eşimle olan hayatımız bitti gibi hissediyorum.
Sorunum şunlar:
1 yaşına kadar kendi odasında kendi yatağında uyuyan kızım 1.5 senedir bizim odamızda yatağımızda yatmaya başladı. En son babasını da yataktan attı 6 aydır ben kızımla uyuyorum, eşim de kızımın odasında.
Bence bizim ilişkimize en büyük darbeyi bu vurdu.
Çocuğum haftada 3 gün kreşe gidiyor. Kreşe gittiği günler akşam 22 de uyuyor ben onu uyuturken uyuyakalıyorum
Kreşe gitmediği günler akşam 19 -20 gibi uyuyor. Biz de çıt çıkarmadan zaten çocuk bütün gün canımı çıkarmış olduğu için koltukta sessizce oturuyoruz. Sonra kocam 21.30 gibi ben çok yoruldum diyerek uyumaya gidiyor.
Pandemi kısıtlamaları sebepli ailecek beraber hiçbir şey yapamıyoruz. Üçümüz aynı anda sokağa da çıkamıyoruz.
Kızım babasıyla yanyana oturmamıza bile tahammül edemiyor. O benim annem sen git baba ya da tam tersi sen git anne ben babacığımı seviyorum diye bizim fiziksel temasımızı anında kesiyor :)
Yemeğe hep beraber oturuyoruz ama asla beraber bitiremiyoruz çünkü iştahsız kızım illa bir olay çıkarıyor. Yemeği dökmek, ağlamak, üstünü ıslatmak vs. birimizi esir alıyor.
Ayrıca kendisi uyumuyor ise uyanık kaldığı her dakika oyun oynuyor. Ya benimle ya babasıyla ya da ilimizle. Kitap okuma, dans etme, çizgi film izleme, oyuncak oynama, bebek konuşturma, spor yapma aklınıza ne gelirse hepsini illaki ya benimle ya babsıyla yapacak. Oyuna dahil olmasak bile illa onu izleyeceğiz ve tepki vereceğiz. Sürekli anne baba bana bakın, şaşırın, alkışlayın, sen şimdi gül gibi bize rol de vererek kendi yaptığı her şeyde bizden full katılım bekliyor. Bilmiyorum bunların hepsi mi böyle bize mi böylesi denk geldi :)
Eşimle en son ne zaman çocuk dışında bişey konuşabildik bilmiyorum. Kızımın doğumundan önceki ilişkimiz saatlerce sohbet edebilen, bayağı uyumlu bir çift ilişkisi iken şimdi birbirimizl ilgilenecek mecalimiz yok.
Ben 2 yaşa kadar düzelir diyordum işler daha da zorlaştı sanki.
Gece hiç uyanmıyorsa 2 defa uyanıyor. Ben uykusuzluktan zaten tükendim.
Eşim de sen artık yüzüme bile bakmıyorsun doğru düzgün diyor. Valla ben istesem de bakamıyordum ki artık onu isteyecek halim de kalmadı sanki.
Kısacası bizim işler düzelir mi? İnsanların çocuğu hayatlarını bizimki gibi değiştiriyorsa ikinciye üçüncüye nasıl cesaret ediyorlar?
Ya işte bu iyi mi kötü mü bilmiyorum. Biz çok iyiydik ama her şey bombok oldu resmen, 11 aydır kabullenmekte çok zorlandım ama yavaş yavaş kabullendim eskiyi unut diyorum kendime. Dedem babannemi çok severdi, babam annemi çok severdi bize böylesi düştü napalım. Çok üzülerek kabulleniyorum.Neden?
Çünkü çocuktan önce de süper uyumlu eş ilişkimiz yoktu:)
Sevmiyosun beni diyorum saçmalama diyor. İlgilenmiyorsun diyorum işte sen şurda beni şöyle eleştirdin diye o gün canım sıkıldı filan diyor. Tam ilgilenecekmiş de ben laf sokuyormuşum soğuyormuş filan. Ne kadar sert kavga etsek de ertesi gün sarılan öpen ben oluyorum ama artık o devri dün gece itibariyle kapattım. O beni gözden çıkardıysa ben de onu gözden çıkarıyorum.Eşinizin cevabı ne ?
Ya işte bu iyi mi kötü mü bilmiyorum. Biz çok iyiydik ama her şey bombok oldu resmen, 11 aydır kabullenmekte çok zorlandım ama yavaş yavaş kabullendim eskiyi unut diyorum kendime. Dedem babannemi çok severdi, babam annemi çok severdi bize böylesi düştü napalım. Çok üzülerek kabulleniyorum.
Hamile kalmadan önce bi söz okumuştum. Bebek kötü evliliği daha kötü yapar iyi evliliği daha iyi yaparKarşılıklı çaba önemli..
Garip bir şekilde bizim çocuktan sonra ilişkimiz her anlamda daha iyi oldu.
Hatta ben çok gayretsizim az gayret etsem eşim elinden geleni yapıyor doğrusu :)
Hiç dediğiniz gibi değil. Çocuk başımdan gitsin diye çocuk yapan bir arkadaşımın hali içler acısı. İkiz değillerse yaş farkı nedeniyle anne babasız beraber güzel güzel oynayamıyorlar. Oyuncak kavgası, hır gür bitmiyor. İki çocuklu kuzenime gittiğimde baş ağrısıyla dönüyorum. Büyük olan kendi odasında yalnız oynamak istiyor küçük olan abiye yapışıyor kavga dövüş gürültü bitmiyor. Farklı yaş grubu farklı ihtiyaç be talep demektir.Yazdıklarınız ilk çocukta herkesin yaşadığı standart sorunlar. Kız çocukları zaten yaradılış gereği çok konuşkan ve oyun meraklısıdır, sizinki de öyle bu çok güzel bir şey aslında ama sizi yorduğu da bir gerçek, maalesef bununla yaşamaya alışmak zorundasınız çünkü tek çocuğun oyun ve sohbet arkadaşkarı sonsuza kadar enne ve babasıdır. Bunun kardeşten başka çözümü yok o da araya 4 yaş koymak koşuluyla.
Kızınızın kendi yatağına dönmesi için uyguladığım yöntemi yazayım size belki işinize yarar. İnternette çocuktan daha büyük bir oyuncak ayı buldum ve bundan sonra kendi yatağında yatacağına söz verirse bu ayıyı ona uyku arkadaşı olarak alacağımı söyledim. Ayıyı görümce durumu sorgulamadan kabul etti. İlk bir kaç akşam da bunun mutluluğuyla yatağında uyudu, sonrasında sizin yanınıza gelme teşebbüsünde bulunması sizin dirayetinize kalmış, kesinlikle reddedeceksiniz, çok ağlarsa pazarlık yapacaksınız "seni yatağıma almam, burası babanla bizim ama istersen çok kısa süreliğine ve sadece bir seferlik yanına yatarım ama sonra sen ayınla bu yatakta yatarsın ben kendi yatağımda yatarım, gece uyanırsan da kesinlikle yanına tekrar yatmam ve seni de yanıma almam" 2.5 yaşında çocuk pazarlığa uygun anlama kapasitesi fazlasıyla yeterli bir çocuktur. Kullanın ve dirayetli olun.
Yan yana oturmanızı bile kıskanmasına gelince, güzel güzel anlatarak ağzının payını verin ve yere yatıp çığlıklarla tepinse bile taviz vermeyin. Katı olun. Şu yaşlarda ipleri kaptırırsanız bir daha asla kontrol altına alıp sözünüzü dinletemezsiniz.
Sen yeni bir konu aç :)))Konuyu da işgal ettim ya
Valla biraz bizim de oyle bakalim ne zaman duzelir:sHerkese selamlar
Ben 9.5 yıllık evliyim. Eşimle toplamda 15 senedir falan beraberiz. Evliliğimizin 7. Yılında bir kızımız oldu ve şu an 2.5 yaşında.
İkimiz de çalışıyoruz. Her şey iyi hoş gibi görünüyor da çocuktan sonra eşimle olan hayatımız bitti gibi hissediyorum.
Sorunum şunlar:
1 yaşına kadar kendi odasında kendi yatağında uyuyan kızım 1.5 senedir bizim odamızda yatağımızda yatmaya başladı. En son babasını da yataktan attı 6 aydır ben kızımla uyuyorum, eşim de kızımın odasında.
Bence bizim ilişkimize en büyük darbeyi bu vurdu.
Çocuğum haftada 3 gün kreşe gidiyor. Kreşe gittiği günler akşam 22 de uyuyor ben onu uyuturken uyuyakalıyorum
Kreşe gitmediği günler akşam 19 -20 gibi uyuyor. Biz de çıt çıkarmadan zaten çocuk bütün gün canımı çıkarmış olduğu için koltukta sessizce oturuyoruz. Sonra kocam 21.30 gibi ben çok yoruldum diyerek uyumaya gidiyor.
Pandemi kısıtlamaları sebepli ailecek beraber hiçbir şey yapamıyoruz. Üçümüz aynı anda sokağa da çıkamıyoruz.
Kızım babasıyla yanyana oturmamıza bile tahammül edemiyor. O benim annem sen git baba ya da tam tersi sen git anne ben babacığımı seviyorum diye bizim fiziksel temasımızı anında kesiyor :)
Yemeğe hep beraber oturuyoruz ama asla beraber bitiremiyoruz çünkü iştahsız kızım illa bir olay çıkarıyor. Yemeği dökmek, ağlamak, üstünü ıslatmak vs. birimizi esir alıyor.
Ayrıca kendisi uyumuyor ise uyanık kaldığı her dakika oyun oynuyor. Ya benimle ya babasıyla ya da ilimizle. Kitap okuma, dans etme, çizgi film izleme, oyuncak oynama, bebek konuşturma, spor yapma aklınıza ne gelirse hepsini illaki ya benimle ya babsıyla yapacak. Oyuna dahil olmasak bile illa onu izleyeceğiz ve tepki vereceğiz. Sürekli anne baba bana bakın, şaşırın, alkışlayın, sen şimdi gül gibi bize rol de vererek kendi yaptığı her şeyde bizden full katılım bekliyor. Bilmiyorum bunların hepsi mi böyle bize mi böylesi denk geldi :)
Eşimle en son ne zaman çocuk dışında bişey konuşabildik bilmiyorum. Kızımın doğumundan önceki ilişkimiz saatlerce sohbet edebilen, bayağı uyumlu bir çift ilişkisi iken şimdi birbirimizl ilgilenecek mecalimiz yok.
Ben 2 yaşa kadar düzelir diyordum işler daha da zorlaştı sanki.
Gece hiç uyanmıyorsa 2 defa uyanıyor. Ben uykusuzluktan zaten tükendim.
Eşim de sen artık yüzüme bile bakmıyorsun doğru düzgün diyor. Valla ben istesem de bakamıyordum ki artık onu isteyecek halim de kalmadı sanki.
Kısacası bizim işler düzelir mi? İnsanların çocuğu hayatlarını bizimki gibi değiştiriyorsa ikinciye üçüncüye nasıl cesaret ediyorlar?
Aman yok ya şimdi saldıranlar filan çıkar sıkılmış canımı bi daha sıkamam. :) kocam kişisini Allaha havale ettim aldatma şiddet gibi abuk sabuk şeyler olmadığı sürece aynı evde bebeğimizin anne babası olmaya devam napalımSen yeni bir konu aç :)))