eylülün üçünde doğum yaptım. bebeğim dört aylık, ama ben kendimi bir türlü toparlayamadım. kilolarım üstümde kaldı. çocukla uğraşmaktan ne kendime ne eve ne de kocama eskisi gibi bakamıyorum.psikolojim bozulmaya başlıyor. aileler uzakta bebeğe eşimle bakıyoruz. doğumdan sonra bu sorunları aşanlar bana yardım edin.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
çocuktan sonra kendime gelemedim
- Konu Sahibi badegul85
- Başlangıç Tarihi
öncelikle bebeğinizi sağlıkla büyütün...ve üzülmeyin bu geçici bir durum ve bi çok anne bunu yaşıyor...
benimde oğlum var 3 yaşında.3 yıl önce doğum yaptığımda bende bunları yaşarım diye oldukça endişelendim fakat çok şükürki yaşamadım.
çalışıyormusunuz bilmemiyorum tabii,ben çalışan bir anneyim ama o dönem yaz tatili,ücretsiz izin vs..derken uzunca bir süre evde kaldım ama evdede olsa işleri yoluna koymassanız aksar diye düşünüyorum...
bebeğiniz çok küçük ama önce onu bir rutine oturtmaya çalışın,o düzene girdiğinde geri kalan vakitleriniz için bir plan çizersiniz.uyku saatlerini düzene koyarsanız o uyuduğunda işlerinizi halledersiniz.yada anakucağınız varsa ona koyup siz iş yaparken onuda yanınıza alabilirsiniz.ben mutfağa giderken anakucağına koyup tezgahın üstüne yada yere koyuyordum,ben yemek yaparken onada laf atıyordum,eline bi oyuncağını verip oyalanmasını sağlıyordum.ben işimi yapıyordum oda beni izliyordu meraklı gözleriyle
yada evi süpürürken ,silerken,anakucağıyla onuda oda oda gezdirdiğim çok olurdu.çünki benimde çevremde yakın oturan bir yakınım yok ve bebeğimi tek başıma büyüttüm..dolayısıyle bebeğim var diye evimin işi hiç aksamadı.ne yemek,ne temizlik vs..
o uyuduğunda ise kendime zaman ayırıyordum.sporumu yaparak vücudumu şekillendirdim eski formuma kavuştum.(zaten toplamda 8 kg aldım hamilelik boyunca)ve saçıma başıma,tırnaklarıma ,vs..yani kısacası tüm bakımlarımı yapabiliyordum bebeğim uyurken...
böylece hiç bi işim aksamadı ve kendime yeterli zamanı ayırdığım içinde hiç bunalıma falan girmedim..sizde bebekli hayatınıza adapte olurken karşılaşacağınız zorlukları bu yöntemlerle aşabilirsiniz....
herşey zamanla rayına oturur zaten,öncelikle bebeğiniz ve siz sağlıklı olunda gerisi kolay....
benimde oğlum var 3 yaşında.3 yıl önce doğum yaptığımda bende bunları yaşarım diye oldukça endişelendim fakat çok şükürki yaşamadım.
çalışıyormusunuz bilmemiyorum tabii,ben çalışan bir anneyim ama o dönem yaz tatili,ücretsiz izin vs..derken uzunca bir süre evde kaldım ama evdede olsa işleri yoluna koymassanız aksar diye düşünüyorum...
bebeğiniz çok küçük ama önce onu bir rutine oturtmaya çalışın,o düzene girdiğinde geri kalan vakitleriniz için bir plan çizersiniz.uyku saatlerini düzene koyarsanız o uyuduğunda işlerinizi halledersiniz.yada anakucağınız varsa ona koyup siz iş yaparken onuda yanınıza alabilirsiniz.ben mutfağa giderken anakucağına koyup tezgahın üstüne yada yere koyuyordum,ben yemek yaparken onada laf atıyordum,eline bi oyuncağını verip oyalanmasını sağlıyordum.ben işimi yapıyordum oda beni izliyordu meraklı gözleriyle
yada evi süpürürken ,silerken,anakucağıyla onuda oda oda gezdirdiğim çok olurdu.çünki benimde çevremde yakın oturan bir yakınım yok ve bebeğimi tek başıma büyüttüm..dolayısıyle bebeğim var diye evimin işi hiç aksamadı.ne yemek,ne temizlik vs..
o uyuduğunda ise kendime zaman ayırıyordum.sporumu yaparak vücudumu şekillendirdim eski formuma kavuştum.(zaten toplamda 8 kg aldım hamilelik boyunca)ve saçıma başıma,tırnaklarıma ,vs..yani kısacası tüm bakımlarımı yapabiliyordum bebeğim uyurken...
böylece hiç bi işim aksamadı ve kendime yeterli zamanı ayırdığım içinde hiç bunalıma falan girmedim..sizde bebekli hayatınıza adapte olurken karşılaşacağınız zorlukları bu yöntemlerle aşabilirsiniz....
herşey zamanla rayına oturur zaten,öncelikle bebeğiniz ve siz sağlıklı olunda gerisi kolay....
bebegı cok zor uyuyanlara ne tavsiye edersinizöncelikle bebeğinizi sağlıkla büyütün...ve üzülmeyin bu geçici bir durum ve bi çok anne bunu yaşıyor...
benimde oğlum var 3 yaşında.3 yıl önce doğum yaptığımda bende bunları yaşarım diye oldukça endişelendim fakat çok şükürki yaşamadım.
çalışıyormusunuz bilmemiyorum tabii,ben çalışan bir anneyim ama o dönem yaz tatili,ücretsiz izin vs..derken uzunca bir süre evde kaldım ama evdede olsa işleri yoluna koymassanız aksar diye düşünüyorum...
bebeğiniz çok küçük ama önce onu bir rutine oturtmaya çalışın,o düzene girdiğinde geri kalan vakitleriniz için bir plan çizersiniz.uyku saatlerini düzene koyarsanız o uyuduğunda işlerinizi halledersiniz.yada anakucağınız varsa ona koyup siz iş yaparken onuda yanınıza alabilirsiniz.ben mutfağa giderken anakucağına koyup tezgahın üstüne yada yere koyuyordum,ben yemek yaparken onada laf atıyordum,eline bi oyuncağını verip oyalanmasını sağlıyordum.ben işimi yapıyordum oda beni izliyordu meraklı gözleriyle
yada evi süpürürken ,silerken,anakucağıyla onuda oda oda gezdirdiğim çok olurdu.çünki benimde çevremde yakın oturan bir yakınım yok ve bebeğimi tek başıma büyüttüm..dolayısıyle bebeğim var diye evimin işi hiç aksamadı.ne yemek,ne temizlik vs..
o uyuduğunda ise kendime zaman ayırıyordum.sporumu yaparak vücudumu şekillendirdim eski formuma kavuştum.(zaten toplamda 8 kg aldım hamilelik boyunca)ve saçıma başıma,tırnaklarıma ,vs..yani kısacası tüm bakımlarımı yapabiliyordum bebeğim uyurken...
böylece hiç bi işim aksamadı ve kendime yeterli zamanı ayırdığım içinde hiç bunalıma falan girmedim..sizde bebekli hayatınıza adapte olurken karşılaşacağınız zorlukları bu yöntemlerle aşabilirsiniz....
herşey zamanla rayına oturur zaten,öncelikle bebeğiniz ve siz sağlıklı olunda gerisi kolay....
