Çok bencil bir insanım...

hiçbir karşılık beklemeden iyilik yapmakla başla. sonra insanları sevmeye başlayacaksın. korkma. korkulacak bişey değil.
 
Bende bencilimdir ama senin kadar degil. Benimki daha cok oz guvendir.
Kendme gore yaptiklarim ve soylediklerim dogrudur, ki tartarak soyledigim icin boyle bi dusunce sarar beni.
Yanilma payida olabiliyor bazen dogruya dogru.
Ama kimseyi ilk bakista benden alcak gormem.

Galiba sen digerlerine gore daha luks yasayan birisin.
Ne biliyim en son model telefon, en sonki moda takibi.
Bu kendini begenmislik belkide ordandir.
 
Merhabalar. Benim kendime çok düşkün olmak, bencil olmak gibi bir sorunum var. Şu an 21 yaşındayım ve çocukluk, ergenlik zamanlarında çok hor görüldüğüm zamanlar oldu. Ailemin tek çocuğuyum ve biraz yalnız kalmayı sevmemden dolayı biraz da çocuksuluğu geç atlatmamdan dolayı çoğu zaman dalgalara maruz kaldım. Şimdi ise ünide okuyorum, 3 yıllık bir ilişkim ve kendime has iyi bir arkadaş çevrem var. Ancak ne olursa olsun bencilliğimi ve kendimi beğenmişliğimi üstümden atamıyorum. Geçmişte ne kadar hor görüldüysem de kendimi aşırı beğenme huyum var. Şöyle ki fiziğine ve spora düşkün bir kızım. Kilolu birini görünce içten içe gülüyorum, asla benim gibi olamaz diyorum. Bunun dışında insanların kusurlarını ve hatalarını görmek hoşuma gidiyor. Bunları yapmamın sebebinin geçmişte yaşadıklarıdan kaynaklandığını ve zamanında insanlar bana nasıl yaklaştıysa ben de insanlara öyle yaklaşarak öc alırmışım gibi hissediyorum ancak böyle olmaktan çok rahatsızım. Bunun dışında insanlara önyargılı yaklaşımım var ve insanları çoğu zaman sevmiyorum yani kendi sevdiklerim dışında. Annem, babam, erkek arkadaşım ve sevdiğim arkadaşlarım desteklerini asla benden esirgemezler ve ben sadece onların acısına üzülüp sadece onlarla mutlu olabiliyorum, diğer insanlar umurumda değilmiş gibi.. Ve ben bunu değiştirmek, insanları daha çok sevmek ve bu bencilliğimi üstümden atmak istiyorum. Bunu nasıl yaparım yardımcı olur musunuz?
iyi tarafından baktığımda yaptığının yanlış olduğunun farkında olman güzel birşey. kendini geliştirmemiş kişi kendine bir kötülük yapıldığında daha sonra fırsatını bulduğunda o da başkalarına aynı kötülüğü yapan kişidir halbuki iyi insan olmak demek birileri sana kötüülük yaptığında bu seni mutsuz ediyorsa şunu diyebilmektir" ben elime fırsat geçtiğinde insanlara bana kötü davrandıkları gibi davranmayıp hoşgörülü olacağım" sana tavsiyem eğer haksız yere etrafındaki insanlara kötü davranışlarda bulunuyorsan pişman olduğunda gidip onlarla konuşman kendini affettirmen. bunu devamlı yaparsan bir zaman sonra sürekli insanlardan özürdilemek yerine düşünerek hareket etmeyi yeğlersin diye düşünüyorum.
 
Acikcasi saskinlikla okudum ve bunlari farkedip degismek istemeni gercekten taktir ediyorum. .
Bence sen bu anlattigin gibi biri degilsin. .tam tersisin. .ve sadece yasadiklarin her neyse ona inat istem disi davraniyorsun. ..

Belkide bu davranislarinla kendini daha guclu hissediyorsun. ..
Empati yap insanlarla. ..sisman birinin metabolik rahatsizligi oldugu icin kiloluu oldugunu veya yasadigi psikolojik sorunlar dan dolayi kilo veremedigini dusun. ..
ayni tabaktan yiyen insanlarin kulturu oldugunu boyle gorduklerini dusun

Ne kadar alcak gonullu olursan okadar guzellesirsin. .



Sevgilerimle
 
evet ben de en çok bundan korkuyorum ancak psikoloğa ayıracak vaktim de neredeyse hiç yok, bölümüm ağır ve ancak dışarı hafta sonları nadir çıkabiliyorum onda da eğlenmek istiyorum, okuldan zaten geç geldiğim zamanlar oluyor, hafta içi 3 gün okuldan sonra spora gitmeye çalışyorum vs.. amacım okulum tatile girdiğinde bunun üstüne kitaplar okumak daha da olmazsa öyle psikolojik yardım almak çünkü bu durum insanlardan çok beni yıpratıyor, dünyaya bu gözle bakmak gerçekten çok kötü bir şey.. mesela dersten kötü bir not alsam bile sanki başıma gelen en kötü şeymiş gibi hırçınlaşıyorum, hırsımdan ağlıyorum ama biliyorum ki benden daha fazla derdi olan insanlar var ve o an gerçekten kendimi aptalmışım gibi hissediyorum, kendinden başkasını düşünmeyen aptal bir insan gibi görüyorum kendimi.. ve böyle olmaktan gerçekten çok ama çok yoruldum. örneğin bu siteye bu denli bencilliğimi aktarmama rağmen burada bana bir çok insan yardımcı olmaya çalışıyor ve böyle olmaktan bir kez daha utanıyorum. umarım ben de siz ve sizin gibilerin kişiliğine bir gün sahip olabilirim..


yok cnm esteğfurullah sen zaten iyi bir insansın öyle olmasan bukadar iyi niyetli düşünemezdin sadece bilinçaltının formata ihtiyacı var biraz :KK54::KK49: :) oda ancak psikolog yardımıyla olur keşke elimizden fazlası geleblse .. :)
 
Hatalarının farkında olmak da bir erdemdir.Düzeltebilirsin , yaşında daha küçük zamanla aşabilirsin .
 
emin ol dışardan sende çok komik görünüyordursun insanlar senin tuhaf kompleksli hareketlerini görünce içlerinden gülüyordur şöyle düşün kilolu insan kilosunu verebilir diğeri kıyafetini düzeltebilir vs... ama sen kafanı değiştirmezsen belli bir yaştan sonra istesende değişmez en zor değişen şeydir bir ömür takıntıların at gözlüklerin dik burnunla yaşamak zorunda kalacaksın...
 
bencillik başka şey. sizin durumunuz faklı.
bencil insan kendi iyiliğini, çıkarnı gözetir çoğu zaman. hiç sevmem bencil insanları, çekemem de. ilgi-alaka sevmek ile bencillik bambaşkadır.
siz narsistsiniz. kendinizi güzel, akıllı, başarılı... filan buluyorsunuz. kilolu insanlar size göre kötü, çirkin, tu kaka. hata yapan insanları izlemek keyif veriyormuş size ki bu pek iyiye işaret değil.

bunun geçmişte hor görülmekle ilgisi yok, yetiştiriliş ve karakterle ilgisi var.

yaşınız çok ta küçük değil ama aslında şöyle bir silkelenip sizden çok daha güzel bir çok kız olduğunu, hayatta çok başarılı insanlar olduğunu, insanların çok farklı uğraşları ve dünyaları olduğunu ve bazen çok boş şeylerle uğraştığınızı (hepimiz uğraşıyoruz boş işlerle arada) görürseniz çok sıradan bir insan olduğunuzu anlarsınız.

azıcık okumak, farklı insanlar tanımakla başlayın bence.
 
Senden daha güzel olan insanları gördüğünde herhangi bir şey düşünüyor musun? Yoksa kimseyi kendinden güzel bulmuyor musun?
 
Bu arada yazdığın semptomlar bencillik değil narsisizm rahatsızlığının belirtileri.
 
Agresiflik de mi var sanki.. nick inden yola cikarak oyle dusundum. Bu arada yapman gereken sey psikolojik danismanlik almak .
 
kibir hoş bişey değil ama bu devirde de herkesle arkadaşlık etmek herkesi sevmek çok zor.
açıkcası bende sadece bir avuç insanı önemsiyorum etrafımda. diğerleri olsada olur olmasa da.
hatta bazıları olmasa daha iyi olur :63:
ne kadar çok insan o kadar çok skıntı.
 
Merhabalar. Benim kendime çok düşkün olmak, bencil olmak gibi bir sorunum var. Şu an 21 yaşındayım ve çocukluk, ergenlik zamanlarında çok hor görüldüğüm zamanlar oldu. Ailemin tek çocuğuyum ve biraz yalnız kalmayı sevmemden dolayı biraz da çocuksuluğu geç atlatmamdan dolayı çoğu zaman dalgalara maruz kaldım. Şimdi ise ünide okuyorum, 3 yıllık bir ilişkim ve kendime has iyi bir arkadaş çevrem var. Ancak ne olursa olsun bencilliğimi ve kendimi beğenmişliğimi üstümden atamıyorum. Geçmişte ne kadar hor görüldüysem de kendimi aşırı beğenme huyum var. Şöyle ki fiziğine ve spora düşkün bir kızım. Kilolu birini görünce içten içe gülüyorum, asla benim gibi olamaz diyorum. Bunun dışında insanların kusurlarını ve hatalarını görmek hoşuma gidiyor. Bunları yapmamın sebebinin geçmişte yaşadıklarıdan kaynaklandığını ve zamanında insanlar bana nasıl yaklaştıysa ben de insanlara öyle yaklaşarak öc alırmışım gibi hissediyorum ancak böyle olmaktan çok rahatsızım. Bunun dışında insanlara önyargılı yaklaşımım var ve insanları çoğu zaman sevmiyorum yani kendi sevdiklerim dışında. Annem, babam, erkek arkadaşım ve sevdiğim arkadaşlarım desteklerini asla benden esirgemezler ve ben sadece onların acısına üzülüp sadece onlarla mutlu olabiliyorum, diğer insanlar umurumda değilmiş gibi.. Ve ben bunu değiştirmek, insanları daha çok sevmek ve bu bencilliğimi üstümden atmak istiyorum. Bunu nasıl yaparım yardımcı olur musunuz?
Seninkisi bencillik değil.Huy,dar düşünce yapın,bakış açın.Ve bunlara kılıf olarakta geçmişte yaşadıklaırm diyorsun.Bakış açını nasıl değiştirirsin,kendini geliştirerek.Fiziksel görüntünün,akıl zeka yanında sıfır kaldığını zaman öğretiyor zaten.
 
Merhabalar. Benim kendime çok düşkün olmak, bencil olmak gibi bir sorunum var. Şu an 21 yaşındayım ve çocukluk, ergenlik zamanlarında çok hor görüldüğüm zamanlar oldu. Ailemin tek çocuğuyum ve biraz yalnız kalmayı sevmemden dolayı biraz da çocuksuluğu geç atlatmamdan dolayı çoğu zaman dalgalara maruz kaldım. Şimdi ise ünide okuyorum, 3 yıllık bir ilişkim ve kendime has iyi bir arkadaş çevrem var. Ancak ne olursa olsun bencilliğimi ve kendimi beğenmişliğimi üstümden atamıyorum. Geçmişte ne kadar hor görüldüysem de kendimi aşırı beğenme huyum var. Şöyle ki fiziğine ve spora düşkün bir kızım. Kilolu birini görünce içten içe gülüyorum, asla benim gibi olamaz diyorum. Bunun dışında insanların kusurlarını ve hatalarını görmek hoşuma gidiyor. Bunları yapmamın sebebinin geçmişte yaşadıklarıdan kaynaklandığını ve zamanında insanlar bana nasıl yaklaştıysa ben de insanlara öyle yaklaşarak öc alırmışım gibi hissediyorum ancak böyle olmaktan çok rahatsızım. Bunun dışında insanlara önyargılı yaklaşımım var ve insanları çoğu zaman sevmiyorum yani kendi sevdiklerim dışında. Annem, babam, erkek arkadaşım ve sevdiğim arkadaşlarım desteklerini asla benden esirgemezler ve ben sadece onların acısına üzülüp sadece onlarla mutlu olabiliyorum, diğer insanlar umurumda değilmiş gibi.. Ve ben bunu değiştirmek, insanları daha çok sevmek ve bu bencilliğimi üstümden atmak istiyorum. Bunu nasıl yaparım yardımcı olur musunuz?
aynı beni anlattın sanki bende aynen senin gibiyim eşime bile bazen okadar bebncilce ve kötü davranıyorum ki kendim bile şaşıyorum merak ettim terazi burcumusun benim terazi burcu arkadaşlarım ve ben hep bu şekildeyiz de
 
Farkindaligi yuksek bir kizsin, bu guzel. Davranis bozukluklarin zamanla duzelir, yasla birlikte olgunlasirsin. Farkindalik olduktan sonra degisim zor degil

yalnız gülmek felan yani bu çok aşırı bir şey ve gerçekten biraz akılsızca bir bakış açısı.biraz hayattan korksan kaybetme korkun olsa böyle davranamazsın.bak insanların başına neler geliyor.bu hayatta ne kadar aciz oldugunu farkedebilmen için ne kadar büyüyeceksin daha
 
Merhabalar. Benim kendime çok düşkün olmak, bencil olmak gibi bir sorunum var. Şu an 21 yaşındayım ve çocukluk, ergenlik zamanlarında çok hor görüldüğüm zamanlar oldu. Ailemin tek çocuğuyum ve biraz yalnız kalmayı sevmemden dolayı biraz da çocuksuluğu geç atlatmamdan dolayı çoğu zaman dalgalara maruz kaldım. Şimdi ise ünide okuyorum, 3 yıllık bir ilişkim ve kendime has iyi bir arkadaş çevrem var. Ancak ne olursa olsun bencilliğimi ve kendimi beğenmişliğimi üstümden atamıyorum. Geçmişte ne kadar hor görüldüysem de kendimi aşırı beğenme huyum var. Şöyle ki fiziğine ve spora düşkün bir kızım. Kilolu birini görünce içten içe gülüyorum, asla benim gibi olamaz diyorum. Bunun dışında insanların kusurlarını ve hatalarını görmek hoşuma gidiyor. Bunları yapmamın sebebinin geçmişte yaşadıklarıdan kaynaklandığını ve zamanında insanlar bana nasıl yaklaştıysa ben de insanlara öyle yaklaşarak öc alırmışım gibi hissediyorum ancak böyle olmaktan çok rahatsızım. Bunun dışında insanlara önyargılı yaklaşımım var ve insanları çoğu zaman sevmiyorum yani kendi sevdiklerim dışında. Annem, babam, erkek arkadaşım ve sevdiğim arkadaşlarım desteklerini asla benden esirgemezler ve ben sadece onların acısına üzülüp sadece onlarla mutlu olabiliyorum, diğer insanlar umurumda değilmiş gibi.. Ve ben bunu değiştirmek, insanları daha çok sevmek ve bu bencilliğimi üstümden atmak istiyorum. Bunu nasıl yaparım yardımcı olur musunuz?
Bendede aynisi var başak burcusun sanirim basaklar bencil olur bende basagim :)
 
Back
X