Ben herhangi bir varsayım için niye bugünkü huzurumu bozayim ki? Yarın ölmeyeceğimin garantisini kim verebilir bana? Çok çalışıp birden elden ayaktan da düşebilirim. Milyonlarca ihtimal var hayatta. Neden en kötülere yogunlasiyoruz.
Anlattıklarım varsayım değil. İş hayatı. Tam olarak böyle bir yer. 25 yaşında giriş yapmakla 35 yaşında giriş yapmak aynı olmayacak.
Keske beni biraz anlasaniz. Varsayım dediğim o değil yahu.
40 yaşında pidecide masa da silersin tabi elin ayağın tutması yeter. Bu kadar rahattan sonra o tempoya hele de bi yaştan sonra katlanılmıyor. Şimdi gençlik var tabi dünyayı hophop atlayıp geçicem sanır insan bu yaşlarda.
Pidecide de çalışırım merdiven de silerim. Elim ayağım tutuyorsa dedim ya. Bu açıdan dusunursek yb hemsireliginden sonra bel rahatsızlığı çıktı bende hafiften. Demek ki devam etsem asıl o zaman elden ayaktan dusecekmisim :))
Merhaba Hemşireymişsiniz ismimden de anladığınız üzere ben de Hemşireyim. Bel sıkıntısından sonra neden bölüm değişikliği yapmadınız acaba kliniğe falan geçmediniz hatta rapor alsaydınız polikliniğe de geçerdiniz. Kusura bakmayın “devam etsem elden ayaktan düşecekmişim “ e çok güldüm
Şuan çalıştığım klinikte 25 yıllık yoğun bakım deneyimli bir Hemşiremiz var bomba gibi. Ben daha Hemşirelik yaptığı için elden ayaktan düşenini duymadım Bence siz çalışmayı sevmiyorsunuz kabul edin Siz de biliyorsunuz ki nöbetli çalışan bir mesleğiz o yüzden hergün işe gitmiyoruz. Ev yemizliği yapmaya da , komşu akraba gezmeye de,eğitim almaya da vaktimiz oluyor 
Aslında güzel anlatmışsınız. Hemen hemen aynı yaşlardayızdır arkadaşla ve aynı mseleği yapıyormuşuz. Bir an hayal ettim 35,40 yaşlarında işe yeni başlamış bir Hemşirenin malesef 25 yaşında birinden iş öğrenmeye çalışmasını.( Mesleği bilen bilir deneyim çok çok önemlidir ve pat diye hasta sorumluluğu vermezler.) Maaş kıdem farkı gibi konulara girmiyorum bile..Çok zoruna gidecek o zaman anlamış olacak. İnşallah arkadaşın eşi ömür boyu çalışır ve maddiyatları çocuklarının ve kendisinin ihtiyaçlarını karşılar diyelim. Ve eşinin ömrü uzun olur
Günümüzde mehir sizi Max 2 3 ay taş çatlasın 6 ay idare edecek. 60 yaşına geldiğinizde emekli olamadığınızda zamanla değer kaybeden para birimimizle beraber belki mehir o kadar bile idare etmeyecek.
Merhabalar. Öncelikle ben "çalışmayı seviyorum, istiyorum ama şöyle böyle" demedim. Ben zaten çalışmayı sevmiyorum. Özellikle şu şartlarda çalışmak=kölelik. Allah kimseyi muhtaç etmesin, ben haftanın 6 gününü ise, 1 gününü kendime ayırarak yaşamak istemem. Peki siz bu kanıya nerden vardınız? Ben çalışmamak için eşimi ya da başkasını ikna etmeye gerek duymadım ki. İstemedim ve çalışmadım. Bunun için bahaneye ihtiyacım da olmadı. Ama neden sevmediğimi anladım bu sayede.Merhaba Hemşireymişsiniz ismimden de anladığınız üzere ben de Hemşireyim. Bel sıkıntısından sonra neden bölüm değişikliği yapmadınız acaba kliniğe falan geçmediniz hatta rapor alsaydınız polikliniğe de geçerdiniz. Kusura bakmayın “devam etsem elden ayaktan düşecekmişim “ e çok güldüm
Mehir altın olarak veriliyor. Mesela benim mehrim şuan yaklaşık iki yıl rahatça yaşamama yeter. Bu da hamileysem çocuğun belli bi yaşa kadar gelmesi demek.
Size verilebilecek binlerce örnek var ancak sanmıyorum ki siz bundan kendinize de birkaç tanesini alasınız. Siz çalışmayı sevmiyorsunuz olan bu
Evet sevmiyorum zaten
Evet eşim Allah korusun ölürse ve mehirim 5 para etmezse elden ayaktan düşersem kuru ekmeğe muhtaç kalırsam siz haklısınız diyeyim o zaman rahatlayınEnflasyon sadece tl ye vurmuyor 5 yıl önceki 1 kilo altınınızla bugünkü aynı değil ondan bahsetmiş arkadaş
yani bu kadar felaket tellalligi da olmaz ki. Ben zaten kenara 3 5 kuruş atan insanim kötü günler için. Ama yok o olursa yok bu olursa diye niye istemediğim halde ömür boyu çalışayım?
Asla kölelik değil hemde baya baya ASLA diyorum. Bana göre saçına taktığın tel tokayı bile alabilmek için birinin parasına muhtaç olmak asıl köleliktir. Para olmadan evin dışına adım atamazsınız, (evde boş boş oturmak bile parayla gerçi) baya baya birine muhtaçsınız ve bunun da farkında değilsiniz
Bu muhtaçlıktan korkmayıp kendi maddi özgürlüğüne sahip olma durumuna nasıl kölelik diyorsunuz aklım almıyor gerçekten. Bu arada ben eşinizi ikna ettiniz gibi birşey demedim . Haftanın 6 günü de çalışmıyorum Hemşire olarak haftanın en az 3 günü evde oluyorum haftalık çalışma saatimiz 40 yani haftada iki gün 24 nöbeti tutunca 48 saat çalışmış oluyorum zaten anlatabilmişimdir inşallah.Ben kimsenin parasına muhtaç değilim. Eşim işte çalışıyor, ben evde çalışıyorum. Bana asla paranın lafını yapmaz yapamaz da. Biz birlikte bir yuva kurduk. İkimizin de ayrı görevleri var. Birbirimizi sevdiğimiz için evlendik. Benim ona ihtiyacım var onun da bana. Aksi halde neden evleneyim zaten? Dediğiniz gibi muhtaçlık durumu yok yani.Asla kölelik değil hemde baya baya ASLA diyorum. Bana göre saçına taktığın tel tokayı bile alabilmek için birinin parasına muhtaç olmak asıl köleliktir. Para olmadan evin dışına adım atamazsınız, (evde boş boş oturmak bile parayla gerçi) baya baya birine muhtaçsınız ve bunun da farkında değilsiniz
Bahsettiğim kişiyi de görseniz en az 80 kilo vardır be 55 yaşlarında kendisi. SOMUT bir hastalık yoksa kilo, yaş gibi şeyler değil kişilik meselesi böyle şeyler. Ağır geliyor hafif geliyor muhabbeti tamamen sizin kişiliğinizle alakalı.
Ben de size niye bu kadar takıldılar anlamadım. Yani herkes de kendi ayağının üzerinde duracak zeki olacak, çalışkan olacak, kariyer yapabilecek beceriye sahip olacak diye bir şey yok kimisi de ev hanımı olmak için doğmuştur ve böyle yaşamak ister. Kocasına muhtaç olmak normaldir çünkü güya koca da ona muhtaçtır. Boş ol boş ol boş ol dedi mi hiçbir muhtaçlığı kalmaz başka kadın bulur ama bunlar uydurduğumuz şeyler yaşanacak diye bir şey yok. Tüm gün iki yemek bir temizlik evde yuvarlanmak bu mutlu ediyorsa ve sadece bunları yapabiliyorsa bırakın bu şekilde yaşasın
canım anam 
