- 8 Temmuz 2015
- 946
- 1.816
- 113
Ya birakin bu sosyal cevre, toplum, aile ayaklarini... Bugun dussen yere, bir tekme de o cevreden toplumdan, aileden gelir adama. Ben sosyal cevreyi de toplumu da tanimam.Size katılmıyorum.
Bekar birinin de kendine,onu yetiştiren ailesine ve içinde bulunduğu sosyal çevreye karşı sorumluluğu yok mudur?
Kabahat kocada,karısını o düşünmüyorsa,
bana ne? Deyip sorumluluğu atabilir mi üzerinden?
Size sadece şu noktada katılırım; olur da bu sınırı aşılmış arkadaşlık duyulursa diğer hanım elbette önce eşinden hesap sormalı.
Normalde konu sahibi onun muhatabı değil derdim ama bu konuda onu da diyemiyorum çünkü iki kadın tanışıp, birlikte zaman geçirmişler.
Yani konu sahibi, evli olan hanımı da aldatıyor bir anlamda.
Bence hem konu sahibi hem doktor bey oturup ciddi bir vicdan muhasebesi yapmalı.
Simdi ben nedense bu tarz durumlarda hep evli ya da iliskisi olan tarafi suclarim. Sen bekarsin, birine karsi aorumlulugun var mi yok? Adam karisini dusunmuyorsa, bu seni ilgilendirmez. Etik mi? Kime gore neye gore? Resmi bi nikah ne aski verir, ne mutlulugu... Bir gun esim beni aldatirsa suc aldattigi kadin da degil, benim kocamdadir. Bu kadar vicdan muhakemesine gireceksen sen vazgec bbu sevdadan. Ama benim gibi dusunuyorsan birak o vicdani karsi tataraf yapsin sen degil . Simdi kimse benim gibi dusunmeyecektir burda ama realite budur. Sen bekarsin, ozgursun. Kimseye bagliligin olmamasi herkesle iliski yasayabilecegin anlamina gelmez ama karsi karaf okeyse burdan sonra senin sucun yoktur.
Ya birakin bu sosyal cevre, toplum, aile ayaklarini... Bugun dussen yere, bir tekme de o cevreden toplumdan, aileden gelir adama. Ben sosyal cevreyi de toplumu da tanimam.
İşin tabi karisini ttanima boyutu sıkıntılı haklisin. Tanismasa iyiymis. Ama o da adamin sucu. Adam o kadar sereften yoksun ki karisiyla sevgilisni biraraya getiriyor.
Siz kendinizi birden bire bu durumun içinde bulduğunuza inandırmaya çalışıyorsunuz ama arkadaşlarınızın bile 'eşi kiskanmiyor mu?' Diyecek kadar ortada yaşadığınız bir sey olmuş bu.
Bunu duyduktan sonra hiç mi cekinmediniz evli biri ile anılmaktan?
Hele ki doğuda görev yapıyorsunuz?
Bence kendinizi düşündüğünüzden daha çok kaybetmissiniz.
Size katılmıyorum.
Bekar birinin de kendine,onu yetiştiren ailesine ve içinde bulunduğu sosyal çevreye karşı sorumluluğu yok mudur?
Kabahat kocada,karısını o düşünmüyorsa,
bana ne? Deyip sorumluluğu atabilir mi üzerinden?
Size sadece şu noktada katılırım; olur da bu sınırı aşılmış arkadaşlık duyulursa diğer hanım elbette önce eşinden hesap sormalı.
Normalde konu sahibi onun muhatabı değil derdim ama bu konuda onu da diyemiyorum çünkü iki kadın tanışıp, birlikte zaman geçirmişler.
Yani konu sahibi, evli olan hanımı da aldatıyor bir anlamda.
Bence hem konu sahibi hem doktor bey oturup ciddi bir vicdan muhasebesi yapmalı.
Ya siz bu duygusal iliskilebu konudan bağımsız yazdığınıza cevap olsun,
kendisine saygısı olan bir kadın, bu denli düşük ahlaklı bir adamla birlikte olmaz.
adam evli, sadakatsiz, yalancı ve seviyor diye düşündüğü iki kadını da toplumda rezil rüsva ediyor...
böyle bir adamın koynuna giren kadına da sen özgürsün, nasıl olsa evli değilsin, aferin, diyecek değilim.
adamın sadakatsizliğine sebep bu kadın degil derseniz ona sonuna kadar katılıyorum.
ama kadında suç yok kısmına asla...
Belki kadin ani yasamak istiyordur :))kadın da o kadar ahlak timsali ki, şeref yoksunu bu adama ayna tutuyor :)
Evli bir erkekle birlikte olan bir kadin, dini, ahlaki, gelenekle ilgili sorgulama ve etiketlerden muaf olsun, oyle farz edelim.Simdi ben nedense bu tarz durumlarda hep evli ya da iliskisi olan tarafi suclarim. Sen bekarsin, birine karsi aorumlulugun var mi yok? Adam karisini dusunmuyorsa, bu seni ilgilendirmez. Etik mi? Kime gore neye gore? Resmi bi nikah ne aski verir, ne mutlulugu... Bir gun esim beni aldatirsa suc aldattigi kadin da degil, benim kocamdadir. Bu kadar vicdan muhakemesine gireceksen sen vazgec bbu sevdadan. Ama benim gibi dusunuyorsan birak o vicdani karsi tataraf yapsin sen degil . Simdi kimse benim gibi dusunmeyecektir burda ama realite budur. Sen bekarsin, ozgursun. Kimseye bagliligin olmamasi herkesle iliski yasayabilecegin anlamina gelmez ama karsi karaf okeyse burdan sonra senin sucun yoktur.
eşi kıskanmıyor mu diye soranlar buradan arkadaşlarım değil.
Ben ne beni yetiştiren aileme, ne de içinde yaşadığım ve beni geliştiren topluma,Ya birakin bu sosyal cevre, toplum, aile ayaklarini... Bugun dussen yere, bir tekme de o cevreden toplumdan, aileden gelir adama. Ben sosyal cevreyi de toplumu da tanimam.
İşin tabi karisini ttanima boyutu sıkıntılı haklisin. Tanismasa iyiymis. Ama o da adamin sucu. Adam o kadar sereften yoksun ki karisiyla sevgilisni biraraya getiriyor.
Ya birakin bu sosyal cevre, toplum, aile ayaklarini... Bugun dussen yere, bir tekme de o cevreden toplumdan, aileden gelir adama. Ben sosyal cevreyi de toplumu da tanimam.
İşin tabi karisini ttanima boyutu sıkıntılı haklisin. Tanismasa iyiymis. Ama o da adamin sucu. Adam o kadar sereften yoksun ki karisiyla sevgilisni biraraya getiriyor.
Yalnızbiz sevgili falan değiliz öncelikle burda bir anlaşalım. Eşiyle tanıştığım zaman çok çok eski zamandır. En son bundan 3 4 gün önce konuştum..hala iletişim halindeyim buda onun varlığını unutmamak adınadır. Kaldı ki sevgili olmak gibi bir şey de yok sadece artık arkadaş olmadığımızı konuştuk.bu konudan bağımsız yazdığınıza cevap olsun,
kendisine saygısı olan bir kadın, bu denli düşük ahlaklı bir adamla birlikte olmaz.
adam evli, sadakatsiz, yalancı ve seviyor diye düşündüğü iki kadını da toplumda rezil rüsva ediyor...
böyle bir adamın koynuna giren kadına da sen özgürsün, nasıl olsa evli değilsin, aferin, diyecek değilim.
adamın sadakatsizliğine sebep bu kadın degil derseniz ona sonuna kadar katılıyorum.
ama kadında suç yok kısmına asla...
eh anı yaşamanın sonucuna da dusuk ahlaklı bir insana dönüştüğü gercegi ile birlikte katlanacak o zaman.Ya siz bu duygusal iliskile
Belki kadin ani yasamak istiyordur :))
Suc adamda aldatmasin karisini.
Soran sayemde seni degil beni topa tutuyorlar
Dini boyutu Allah soracak, inan inanma bu seni bağlar, ama sonuç değişmez, soracak, kaçış yok.Birincisi herkes Musluman degildir, olmak zorunda da degildir. Hayatini dinlere gore yasamayan insanlar vardir.
İkincisi dava acsa kac yyazar . Bilmiyordum evli oldugunu der cikar isin icinden. Hem bilse ne olacak
Haysiyet meselesine gelirsek once evli olani yatirin tezgaha da bekar surda dursun.
Yalnızbiz sevgili falan değiliz öncelikle burda bir anlaşalım. Eşiyle tanıştığım zaman çok çok eski zamandır. En son bundan 3 4 gün önce konuştum..hala iletişim halindeyim buda onun varlığını unutmamak adınadır. Kaldı ki sevgili olmak gibi bir şey de yok sadece artık arkadaş olmadığımızı konuştuk.
Su an bana konu feyk gibi gelmeye basladi.C carpeDiem88 bu arkadaşa yazdıklarım konudan bağımsız.
Dini boyutu Allah soracak, inan inanma bu seni bağlar, ama sonuç değişmez, soracak, kaçış yok.
Bunu geçelim.
Ha bide adaleti yanıltıyoruz evli olduğunu bilmiyordum diye yalan beyanat vererek öylemi?? Ne güzel...
Sizin mantığınıza göre adam öldürüp bir şekilde yırtan ve yakalanmayanda suçsuz o zaman, bi şekilde çıktı işin içinden bitti gitti... hiçbir fark yok sizin söylediğinizden dimi?
Hayır, suç yakalanma yada yakalanmama durumuna göre değişen bişey değildir. Dediğiniz gibi işin içinden çıksada bu o suçu işlediğini değiştirmez. Yakalanmasada suçludur aslında, yasaları çiğnemiştir, üstüne yalan söyleyip adaleti yanıltıp suçunu örtbas etmiştir.
Bilmem anlatabildim mi...
Haysiyet meselesine gelirsek başkasının kendisini tezgaha yatırmasını beklemeden insan kendisine dönüp bakmalı ben ne yapıyorum diye...
Olanların hiçbirini haketmiyor derken? Neler oldu mesela26 yaşındayım. Doğunun ücra bir ilçesinde acil doktoruyum. Aslında konuya nasıl gireceğimi bile bilmiyorum. Burda öyle yalnızdım ki başta alışmaya çalışarak geçti günler...Mutsuzdum zaman geçirecek hiç bir şey yoktu. Bambaşka bi şehir bambaşka bi kültür alışık olmadığım bir dil alışık olmadığım insanlar...2 hekim beraber başlamıştık..O eş durumu yapabilmek için resmi nikahını kıymıştı. Aslında hep kız arkadaşım kadar erkek arkadaşım da oldu..Herşey arkadaşca geliyordu..Önceleri arada bir akşam hastaneden 4 -5 kişi dışarı çıkmaya başladık sonra her akşam çıkmaya başladık , eve dönünce mesaj telefonla konuşmalar bitmiyordu. Eşiyle ilgili ( eşi başka bir şehirde) hayatla ilgili uzun uzun konuşuyorduk. Eskiden çok sevdiğini artık sevginin kalmadığını mutsuz olduğunu, kendisi ile ilgili psikolojik rahatsızlıklarını uzun uzun konuşuyorduk. Zamanla hasta arası çay sigara, hastası olmadığı zaman odama geliyordu benim hastam olmayınca onun odasına gidiyordum. Eşiyle de tanıştırdı beni . Eşi bizim olduğumuz yere gelince beraber zaman geçiriyorduk. Zamanla diğerlerini atlatip yalniz her gün çıkmaya başladık. Herşey yalnızlıktan kaynaklanan arkdaşlık gibi geliyordu başlarda..Ama geçirdiğimiz vaktin fazlalığı hep yalnız kalmaya çalışıyor oluşumuz rahatsız etmeye başladı. Bana göre arkadaştık iyi vakit geçiriyorduk. Hep arkadaşız desemde bazen kendimi biz arkadaş mıyız diye düşünürken bulur oldum. Arkadaşlarıma herhangi bir şey anlatırken bile onun adı çok geçer olmuştu, hatta bazen arkadaşlarım o evli değil mi eşi kıskanmıyor mu sorun olmuyor mu gibi sorular gelir oldu. Bir gün oturup bu durumu konuşmak istediğini söyledi.'Sence ben eşimi aldatıyor muyum?' diye sordu.. Aslında durum çok karışıktı verebilceğim bir cevapta yoktu. Ben bişey hissetmiyorum ama dışardan bakınca durumun kötü olduğunu anlatmaya çalıştım. O gün artık yalnız kalmama başbaşa dışarı çıkmama kararı aldık. Zaten artık o da eşiyle ilgili hep iyi şeyler anlatmaya başladı. Düğün hazırlıklarını anlatıyordu aldıkları eşyaları gösteriyordu, fikrimi bile aldığı oluyordu. Herşey kapandı gitti neyse ki hala arkadaştık zannediyordum. Zamanla yine bir şeyler değişmeye başladı tekrar yalnız birşeyler yapmaya başladık. Günün nerdeyse tamamına yakınını beraber geçiriyorduk. Artık arkadaş mıyız sorusuna hayır cevabını verir olmuştum kendi içimde. Uzak kalmaya mesafe koymaya çalışsamda en fazla 1 gün sürüyordu kararlı duruşum. Ben odasına gitmesem bile o geliyordu hiç görmesem öğle yemeğinde, doktor odasında, kantinde, hastane çıkışında karşılaşıyorduk. 1 ay kadar önce yine konuştuk ikimizde artık arkadaş olmadığımızı kabul ettik. Yine konuşmayalım görüşmeyelim dedik. Ama yine olmadı.. Yine konuşmaya görüşmeye devam ediyoruz. Eşi dünya iyisi biri bu olanların hiç birini hak etmiyor. Neyi nasıl yapacağımı nasıl bu duurma son vereceğimi bilemez oldum. Burda nerdeyse anlaşabildiğim tek kişi o ve yalnız kalmakta zor geliyor. Çok çaresizim duygularım vicdanım kalbim ve beynim birbiriyle öyle çelişiyor ki.. Ne yapacağımı bir türlü bilemiyorum. Düşünmekten çaresizlikten hiç bir şeye odaklanamıyorum. Tabiri caizse hayat işkenceye döndü.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?