Üniversitede iyi derece yaptım. Amerika deneyimim oldu, kendimi geliştirme amacım her daim vardı.
Liseden kalma, çok sevdiğim ve beni çok seven erkek arkadaşımı üniversiteye başladıktan 1-2 yıl sonra bıraktım. Kendisi lise terkti, ayakkabıcılık yapıyordu. Ama bir görsen gözümün içine bakıyordu. Evet yaptığım acımasızcaydı. Çok ağladı, çok ağladım. Ancak benim onunla kurabileceğim ortak bir hayatım olamazdı. Zamanla ya o beni aşağı çekmeye çalışacaktı, ya da ben onu küçümseyecektim. Dolayısıyla sonu gelmeyecekti. Şimdi ise bir sürü güzel anım var ve hep öyle hatırlıyorum onu. Her daim iyi olsun isterim.
Size gelecek olursak bu adamla ne amaçla birliktesin? Karısının karşısında ezim ezim ezilen ve bu psikolojiyle saçmalayan eş konularını hiç mi okumuyorsun? Hadi eğitimsizdir, taşı sıksa suyunu çıkarır diyeceğim ama o da yok. Neyini sevdin kuzum sen bunun?