yarın kısmetse gıdıcem canım randevu aldım bugun önce kadın dogum sonra psıkolog allah benım durumuma kımseyı dusurmesın inşallahh
benimde bebeğim olmuyor ama hayatta bundan daha çok üzülecek olaylar oluyor inanın bana kendinizi fazla üzmeyin ben bunu çok iyi anladım...
Evet yapmasaydı, çok iyiydi elbette ama olan olmuş canım. Bundan sonrası önemli.
Keşke olmasaydı, herşey gönül rızasıyla olsaydı... belki tutkularına yenik düştü, yada nefsine
belkide nasılsa nikahlı eşim dedi. Gerekçesini ve ruh halini bilemeyiz. Dediğim gibi bu durumu
düşündükçe sanırım daha da kötü oluyorsun. Nasıl bastırırsın bilmiyorum ama küçücükte
olsa bir zamana ihtiyacın olduğu kesin. Keşke en acil şekilde bir uzmanla görüşebilsen;
senin için en doğrusu bu olur....
tecavüzü mazur gösterecek hiç bir gerekçe yoktur,bu fiil kim tarafından işlenirse işlensin hem hukuki hem ahlaki hemde sosyolojik anlamda bir suçtur...buna maruz kalanların maneviyatıda derin yara alır.............bunlar hepimizin bildiği gerçekler...
sizin durumunuzu okuyunca ilk anda tecavüz kelimesi tabiiki tüylerimi diken diken etti bunu yapanın eşiniz olmasıda olayı kabullenilebilir kılmaz.....ilk andaki önyargılarımın verdiği öfke hissini bir tarafa atınca olaya biraz objektif bakmaya çalıştım....durumu biraz daha derin düşünüp birde eşiniz tarafından bakmaya çalıştım....onu sevmediğiniz halde bu evliliği gerçekleştirmeniz bu fenalığın başı olmuş bence,kendinize yaptığınız kötülük bir yana bu evlendiğiniz kişiye yapılmış bir haksızlık aynı zamanda...tamam diyeceksinizki işte annem evleneceksin çünkü bende evleneceğim (ki hakkıdır evlenebilir bunu kimsenin yargılama hakkı yoktur)babam iş şartları kötüye düşer diye çekindi evleneceksin dedi (ki bunu sende demişin babam aç kalırdı diye)..işte eşin ne olursa olsun benimle evleneceksin diyordu.....öyle oldu böyle oldu sen bu evliliği yaptın...hayatım evliliğin gerektirdiği şartlar ve eşlerin birbirine karşı bazı sorumlulukları vardır bunlardan biride (topluma göre %99 'u hatta) cinselliktir...eşin seni 5 ay beklemiş anladığım kadarı ile ...düşünüyorumda söylediğin kadar zorba,kaba şövanist bir adam bu kadar beklermiydi??hemde tutku duyduğu bir kadınla?? beraber olması için önünde hiç bir engel yokken hatta onunla cinselliği paylaşmak için tüm yasal ve sosyal şartları yerine getirmiş kocan olma sıfatını almışken böylesine sevdiği bir kadın hemen yanında uyurken ona dokunmadan 5 ay geçirirmiydi???bence tarif ettiğiniz karaktere sahip olan bir erkek asla beklemezdi....kuzum siz ne zaman hazır olacaktınız yada sizi ne kadar daha bekleyeceğini düşünüyordunuz??eşiniz genç ve sağlıklı bir erkek sizide çok seviyor anladığım kadarı ile yaşam standartlarını orta derecenin üstünde size sağlıyor rahat ettiriyor...sonuç olarakta sizden eşlik vazifelerinizi ve tabii çocuklarını dünyaya getirmenizi istemesinden daha doğal bir şey olamaz kaldıki bu evliliğin şartlarıdır zaten aksi taktirde insanlar niye evlenirki???bakın şimdi diyorsunuzki ne annem ne babam umrumda onlara ne olursa olsun... iyide canım bunu keşke 5 ay önce de düşünse idin şimdi bu fenalığı yaşamazdın....ayrılsam bile ne yapacağım kimsem yok bir işe girsem alacağım üç beş kuruşla nasıl yaşamımı idame edeceğim diyorsun...yani 5 ay önce bu evliliği kabul ederkenki şartlarından farklı bir durum yok(şimdi yasal olarak bir erkeğin soyadını taşıyor olman dışında tabii,üstelik o şartların üstüne birde halkalı köleliği ekleyip isteğin dışında gerçekleşmişde olsa hamile kalarak durumunu daha ağırlaştırmış olmanda cabası)...bunca olumsuz yönünü sıraladığın adamın bebeğini ondan gizleyip aldırmayı bile düşünebiliyorsun üstelik........ama yukarda "bana ya benim olacaksın ya benim diyordu peşimi bırakmazdı"deyip bir anlamda korkup evlendiğin ve karşı gelmeye cesaret edemediğin adamın bebeğini ondan gizli aldirmayı düşünecek kadar cesaret edebiliyorsun!! burda kendinle çelişmiyormusun sence??? sanırım çok sağlıklı düşünemiyorsun o zaman benim aklıma gelenleri söyliyeyim sana...öncelikle evli bir kadın kocasından gizli bebeğini aldıramaz! bu ortak bir canlıdır ister sevin ister sevmeyin eşinizin babalık hakları hasıl olmuştur (sizin annelik haklarınızın olduğu gibi)bunu yaparsanız yasal anlamda da suç işlemiş bir suçlu olursunuz,ve eşiniz size karşı yasal haklarını kullanabilir..hatta bir dr etik olarakta,yasal olarakta kürtaj durumunda bebeğin babasınında onayını arayacaktır...çünkü eşiniz ona karşıda yasal olarak suç duyurusunda bulunma hakkına sahiptir(bildiğim kadarı ile)...bunlar işin hukuki tarafları...gelelim işin başka yönlerine ....bir kadın kocasından gizli niye bebek aldırmaya kalkar???bunu duyan koca karısı hakkında ne düşünür??veya çevre??(kayınvalde,kayınpeder,görümce,kayın eş ahbab dost vs.vs.)..öyle ya çocuğunun babası kocası olduktan sonra niye bunu gizler ki??? sakın yanlış anlamayın size farklı bir şey ima etmek istemiyorum sadece size bu eyleminiz ortaya çıktığı anda olabilecekler konusunda gözünüzü açmaya çalışıyorum..niye duyulsunki demeyin sakın ...tutunki kürtaj oldunuz eve geldiniz bir şeyler ters gitti mesela oalğan dışı bir kanamanız oldu ve eşiniz sizi doğal olarak bir sağlık teşekkülüne götürdü ve orda yapılan muayneden sonra bunun geçirmiş olduğunuz kürtaja bağlı olarak gelişen bir kanama olduğu söylendi ....eşinize....bundan sonra olabilecekleri sanırım en iyi siz bilirsiniz???eğer eşiniz tasvirini çizdiğiniz bir karaktere sahipse şahsen ben olabilecekleri tahmin bile etmeye korkarım...kaldıki bu iyi huylu bir kocanın bile "a karıcığım sen hamilemiydin?? hiç haberim yoktu ne ise sen aldırmak istedin madem yapılacak bir şey yok...ama yinede keşke bana da söyleseydin iyi olurdu"diyebileceği bir durum değildir......dünyanın en melek kocası bile bu durumda çileden çıkabilir....kanama olmazda ileri yönelik bir enfeksiyon gelişir o zamanda gideceğiniz dr geçirdiği kürtaja bağlı enfeksiyonu oluşmuş diyebilir...o da olmadı belki ilerde çocuk isteyecek seni dr a götürecek kürtajda oluşmuş bir hasar neticesi bebeğinin olmadığı söylenebilir..vs.vs...sana böyle bir sürü olasılık listeliyebilirim burda ...açıkcası bir olasılıktan kurtulsan bir diğerine düşme şansını çoğaltabilecek kadar kabarık bir liste olurdu.........sözün kısası bu durumda yukarda dediğim şekilde düşünülmeyeceğini garanti edebilirmisin??üstelikte istemeyerek,sevmeyerek evlilik yapan ve kocasıyla yatmak istemeyen bir kadın için....sakın ha!!! sakın bunu yapacaksan bile kocandan gizli yapmaya kalkma!! bu sana bir abla tavsiyesi...ayrıca unutma hayatta hiç bir şey gizli kalmaz...helede bir masumun hayatına son vereceğin bir eylemin gizli kalacağını hiç umma...onun senden önce sahibi olan ve orda hayat veren bir sahibi var ki onun adaletinden şüphe olmaz...ilahi adalet yerini bulur bunun bedelini çok acı çekerek ödeyebilirsin...bu senin ilk bebeğin geçireceğin bir kürtaj,bir daha asla anne olamamana neden olabilir..oysa o masumun ne suçu var?? anne ve babasının hatalı adımlarının ve başlangıçlarının faturasını o niye ödesin,onun yaşam hakkı var ...bunları iyi düşünmeni tavsiye ederim....
senin yerinde olsam yani şu an içinde olduğun şartlarda ne yapardım diye düşünüyorum...öncelikle bebeğime yaşama şansını kesinlikle verirdim...bebeğim ve kendim için (çünkü tek olarak yaşamımı idame etme şartlarım şu halde yok) evliliğime ve bebeğimin babasına bir şans vermeye çalışırdım....eşime karşı tüm önyargılarımı ve olumsuz düşüncelerimi bir tarafa koyup,tarafsız olarak onu tanımaya, olumlu yanlarını görmeye ve keşfetmeye çalışırdım ....mesela ilk olarak beni çok sevmesi bir artı dır,sonra bana ve bendende önemlisi bebeğime sağlayabileceği yaşam şartları ve yine bebeğimin rahat eğitim görme imkanı bir artıdır... (birbirlerini delicesine seven ne çiftler gördüm iş maddi imkansızlıklara,çocukların eğitim ve sağlık giderlerini karşılıyamamaya vs.vs ye gelince birbirlerinin gırtlağına sarılan ...kadın anne olunca önceliği çocuğu olur...çocuğu rahat ve iyi ise anne mutludur ama çocuğu imkansızlıklarda kaybolurken kocasını beyaz atlı prensi olarak göremez artık yani bu açıdan bakarsan eşine bir artı daha atabiliriz) işte böyle böyle bir şans tanımaya çalışırdım eşime...ama aksini düşünerekte yani tahammül edemeyebilecek bir duruma gelmemide göz ardı etmeyip, diğer taraftan ayrılma durumunda hayatımı tek idame edebileceğim donanımlara sahip olmaya çalışırdım...ne bileyim eğitim veya bebeği doğurduktan sonra iş hayatına atılmak gibi.....sonuçta şu durumda en akılcı ve mantıklı davranış şeklinin bu olduğunu düşünüyorum...zaman ve şartlar o kadar kötüki hiçte bir bilinmeze veya maceraya atılacak bir dönemde yaşamıyoruz....kaldıki artık sen "ben" diyemezsin "biz"diye düşünmek zorundasın çünkü bir bebek bekliyorsun yapacağın her olumlu ve olumsuz şey o bebeğinde hayatına etki edecek....hem eşin seni bu kadar çok seviyorsa onun sevebileceğin bir yapıya ulaşmasını sağlayabilirsin biraz mücadele et bakalım...sivri taraflarını törpüle,kaba yanlarını yumuşatmaya çalış....hayatım bir tas çorbayı bile içmek için düşünsene ne emek harcanıyor...onu yapmak için kullanacağın malzemeyi alacak parayı kazanacaksın! hadi kazandın mutfağa geçip hazırlayıp pişireceksin..pişirmeyle bitiyormu?? tabağından kaşık kaşık en az 15 defa ağzına götüreceksin...düşün işte bir basit çorba bile bu kadar emeği istiyor bir evlilikte bundan fazla emeği hakeder bu durumda değil mi...millet paralar döküyor,hayatını veriyor bebek sahibi olamıyor,Allah sana bir defada bir bebek nasip etti ..her şeyde bir hayır vardır belkide bu evliliği devam ettirmen için o bebek sana nasip edildi...belki sen eşin için,eşin de senin için bir şans ...her şerde bir hayır vardır...biraz sabırlı ol derim....kendi iyiliğin için ...dışarda yaşam çok acımasız öyleki sevmiyorum dediğin bu adamı bile arayacağın durumlara düşebilirsin... en azından şartlarını olumla...hazırlıklığın olsun...başta da dediğim gibi hiç bir şey eşinin sana yaptığını mazur kılmaz...ama bazen hayatın bize taşıdığı şartları ve dayatmaları kabullenmek zorunda kalırız hem de pek çok alanda...yapabilecek daha iyi bir şey veya bir çözüm o an için yoksa,geçici bir sürede olsa dayanmak ve tahammül etmek zorunda kalırız....çok iyi düşün ve düşünmeden harekete geçme derim...birde seni ve içinde olduğun şartları en iyi sen değerlendirirsin bu yüzden herkesten fikir al ama kararını kendin ver...çünkü herkes kendi şartlarının sağladığı düşünme biçimi ile akıl verir...oysa kimsenin şartları,bir diğerininkine uymaz...ALLAH yardımcın olsun....esenkala.s.
herkes cok tuhaf
anne baba tuhaf
eş tuhaf .onu sevmeyen biriyle evleniyor ?? kim böyle bir sey yapar?
kadın da tuhaf. zorla sevmediği birisiyle evleniyor. eğer evleniyorsan cinsellik olmak zo-run-da adam 5 ay iyi sabretmiş
bilmiyorum bana hiç biri mantıklı gelmiyor :uhm:
yoksa ben mi cok fesatım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?