Çok çirkinim

Bence kendinize bakmiyorsunuz ...
Çirkin kadin yoktur bakımsız kadın vardır klişesi bu yüzden var...yüzünüzde beğenmediği iz biryerler varsa imkanınız da varsa estetik yaptırın burun dolgusu dudak dolgusu falan saçlarınızı daima iyi bir kuafore teslim edin cilt bakımı yaptırın ...umarım durumunuz da vardır...ben bekar olsam çalışıyor olsam ve kendimi begenmesem aldığım maaşı bir süreliğine bunlar için harcardim ..evde sinir kriz geçirmekle olmaz o is
 
Birkaç yorum dışında cidden beni anlayan olmamış. Demek istediğim güzel bir yüzün varsa bakımla makyajla bunu ortaya çıkarırsın. Çirkin bir kemik yapısı ne kadar bakım yapsada güzelleşmez. Ha bahsettiğiniz o çirkin ama sempatik ünlü kesimde olan o sempatiklik bende yok. Çirkinliği boşver öleceğiz bak şunlar şu durumda, senden kötü şeyler yaşıyor adı altında şükürcülük yapmak gerçekten çok komik. Birinin benden kötü olması benim durumumu değiştirmez ve o kötü ben yine iyiyim düşüncesi ile mutlu olmak bana göre etik değil. Herkesin kendi sorunları var birşey diyemem. Peki benden iyi durumdakiler ne olacak onlara bakıp daha da mı delireyim? Birde herkes birşeyler elde etmek için çaba harcamalıdır yazmış birisi. Şimdi Amerika da zengin, eğitimli ve genetiği sağlam bir kız ile benim gibi birisi nasıl yarışabilir? İşte bu beni öldürüyor. Ne yaparsam yapayım tüm hayatım boyunca köpek gibi uğraşsam da asla o kızın sahip olduklarına sahip olamayacağım. Yaşadığım şey eleştiriye bağlı ortaya çıkmış düşüncesel tatminsizlik. En azından ben öyle diyorum-düşünüyorum. Bir iki yorumda yüzüme vurulmuş bu dediklerim, kimseye anlatamadığım gerçekler işte bunlar. Öyle bir aşağılık olduğuma inandırılmışım o düşünceyi öyle bir benimsemişim ki şuan yeni bir bedene sahip olsam dahi düşüncelerimden kurtulmadıktan sonra mutlu olamayacağım. Psikiyatriye psikologa gittim. Bir sürü antidepresan-antipsikotik kullandım. Sonuç alamadım. Param olmadığı için özele gidemedim. Hep tek giderdim hastaneye ilaç alıp kullanırdım. Ailemin umurunda değildi ölmüşüm kalmışım. Hatta bir kere yolda nereye gittiğimi ne yaptığımı ve kim olduğumu bilemedim. Kaybolmuştum ne yaptım nasıl buldum hastaneyi bilmiyorum. Geçici hafıza kaybı gibiydi. Sonraları ara sıra yaşadım bu durumu. Tahminimce ağır bir teşhis koydu. En azından bipolar şizofren ilaçları kullandım. Ne derler bu bedensel ve çevresel yabancılaşma sanırım. Bilmiyorum belki şizofrenimdir. İntihar düşüncelerim çok fazla ama hiç denemedim belki ileride iyileşirim diye bekliyorum. Şuan daha iyiyim. Sizden özür dilerim bir an kriz geçiriyorum. Bir sinirle üye olup konu açtım belki kırmış olabilirim sizi. Yazdıklarınızı tekrar okudum iyi hissediyorum şimdilik. İyi olduğumda sanki bu konuyu ben açmamışım gibi hissediyorum. İtiraf etmeliyim ki kabullenemiyorum sorunlu olduğumu. Kendimi ikna edemiyorum normal olmadığıma. Ama iyiyim şimdi. Belki çirkin değilimdir bilmiyorum. Hiç böylesine açık açık yazmamıştım sorunlarımı. Kimseye anlatamamıştım. Teşekkür ederim hepinize.
 
0101013 .!.:
Hanımlar merhaba yazım hataları için kusura bakmayın. Sorunum başlıktanda anlaşılacağı gibi çirkin olmak. Küçüklükten beri her ortamda aşağılandım sırf çirkin olduğum için kimse benimle muhatap olmak istemedi. Hep bir pislikmişim gibi bakıldı... Her ne kadar bunu umursamamaya çalışsam da olmadı. Zamanla psikolojik sorunlar, öz güvensizlik ve aşağılık hissi iyice yer edindi düşüncelerim de ve bunu kabullendim. Biliyorum bu zorbalığa hemen hemen herkes maruz kaldı ama ben artık dayanamıyorum. 2 aydır dışarıya çıkmıyorum her gün sinir krizi geçiriyorum. Güzel değilim hiçbir zaman güzel olamayacağım. Hiç sevgilim olmadı hiçbir erkek konuşmayı bırakın, yüzüme dahi bakmıyor. Arkadaşım zaten yok. Ben bunu hak etmedim... Sadece içimi dökmek için açtım konuyu. Yalvarırım bir şey söyleyin artık bitsin istiyorum.
Genişletmek için tıkla...

Sana cirkin diyen kisi cokmu guzel? Dis goruntu icin herzaman care var onemli olan ic guzellik, insanin ici pisse hic birsey onu guzellestiremez.

Baska insanlarin lafini bu kadar onemseme
gunumuzde dis gorunusu guzellestirmek icin tonlarca yontem var
 
0101013 .!.:
Bilmiyorum bu durumda ne yapabilirim inanın bilmiyorum. Anlamıyorsunuz ben kendi kendime bu düşüncelere kapılmadım. Beni bu duruma onlar getirdi. Hergün sinir krizi geçiriyorum artık bu düşünceleri içimde tutamıyorum. Sadece yazmak istedim rahatlarım belki, tavsiye alırım diye. Ama daha kötü hissediyorum kendimi. Kimse anlamıyor beni. Herkes kandırmaya çalışıyor. Ben yaşamak istiyorum ben kendime zarar vermek istemiyorum. Sürekli intihar planları kuruyorum zaten kimse sevmiyor beni bende sevmiyorum kendimi. Ben yaşama tutunmak istiyorum ama toplum buna izin vermiyor. Ben sevilmek istiyorum artık bıktım bu durumdan. Niye kimse sevmiyor beni? Artık çıkıp beni sevin diye yalvaracağım sokaktaki insanlara. Ben artık dayanamıyorum hergün ölüyorum yavaş yavaş. Belki size basit ve aptalca gelebilir sorunum ama öyle değil inanın iyi değilim. Özür dilerim sizden ben aşağılık birisiyim zahmet edip yazdınız ben hak etmiyorum hiçbir şeyi. Özür dilerim.
Genişletmek için tıkla...

sen kendini sevmezsen kimse seni sevmez, maalesef doganin kanunudur, olumlu insanlar cekicidir insan iliskilerinde, kimse bu kadar negatif insanlarla muhabbet etmeyi istemez suanda tamamen fiziksel olaylarin disinda bi yorum yapiyorum.
 
0101013 .!.:
Birkaç yorum dışında cidden beni anlayan olmamış. Demek istediğim güzel bir yüzün varsa bakımla makyajla bunu ortaya çıkarırsın. Çirkin bir kemik yapısı ne kadar bakım yapsada güzelleşmez. Ha bahsettiğiniz o çirkin ama sempatik ünlü kesimde olan o sempatiklik bende yok. Çirkinliği boşver öleceğiz bak şunlar şu durumda, senden kötü şeyler yaşıyor adı altında şükürcülük yapmak gerçekten çok komik. Birinin benden kötü olması benim durumumu değiştirmez ve o kötü ben yine iyiyim düşüncesi ile mutlu olmak bana göre etik değil. Herkesin kendi sorunları var birşey diyemem. Peki benden iyi durumdakiler ne olacak onlara bakıp daha da mı delireyim? Birde herkes birşeyler elde etmek için çaba harcamalıdır yazmış birisi. Şimdi Amerika da zengin, eğitimli ve genetiği sağlam bir kız ile benim gibi birisi nasıl yarışabilir? İşte bu beni öldürüyor. Ne yaparsam yapayım tüm hayatım boyunca köpek gibi uğraşsam da asla o kızın sahip olduklarına sahip olamayacağım. Yaşadığım şey eleştiriye bağlı ortaya çıkmış düşüncesel tatminsizlik. En azından ben öyle diyorum-düşünüyorum. Bir iki yorumda yüzüme vurulmuş bu dediklerim, kimseye anlatamadığım gerçekler işte bunlar. Öyle bir aşağılık olduğuma inandırılmışım o düşünceyi öyle bir benimsemişim ki şuan yeni bir bedene sahip olsam dahi düşüncelerimden kurtulmadıktan sonra mutlu olamayacağım. Psikiyatriye psikologa gittim. Bir sürü antidepresan-antipsikotik kullandım. Sonuç alamadım. Param olmadığı için özele gidemedim. Hep tek giderdim hastaneye ilaç alıp kullanırdım. Ailemin umurunda değildi ölmüşüm kalmışım. Hatta bir kere yolda nereye gittiğimi ne yaptığımı ve kim olduğumu bilemedim. Kaybolmuştum ne yaptım nasıl buldum hastaneyi bilmiyorum. Geçici hafıza kaybı gibiydi. Sonraları ara sıra yaşadım bu durumu. Tahminimce ağır bir teşhis koydu. En azından bipolar şizofren ilaçları kullandım. Ne derler bu bedensel ve çevresel yabancılaşma sanırım. Bilmiyorum belki şizofrenimdir. İntihar düşüncelerim çok fazla ama hiç denemedim belki ileride iyileşirim diye bekliyorum. Şuan daha iyiyim. Sizden özür dilerim bir an kriz geçiriyorum. Bir sinirle üye olup konu açtım belki kırmış olabilirim sizi. Yazdıklarınızı tekrar okudum iyi hissediyorum şimdilik. İyi olduğumda sanki bu konuyu ben açmamışım gibi hissediyorum. İtiraf etmeliyim ki kabullenemiyorum sorunlu olduğumu. Kendimi ikna edemiyorum normal olmadığıma. Ama iyiyim şimdi. Belki çirkin değilimdir bilmiyorum. Hiç böylesine açık açık yazmamıştım sorunlarımı. Kimseye anlatamamıştım. Teşekkür ederim hepinize.
Genişletmek için tıkla...
Ortada bir sorun var ve her sorun gibi bunun da bir cözümü var, insanlar size burda yardim eli uzatiyor. Siz bir seyleri degistirmek istiyormusunuz? Bu sizin elinizde her insan kendince güc kaldirilamayacak seyler yasiyor ama intihar cözüm degil ki. Senin her seye sifirdan baslaman gerekiyor. Biraz anlat kendinden dedim anlatmiyorsun ki..
 
Ne cirkinler güzel oldu özguvenli geziyorlar
1)kiloluysan kilo ver gercekten far ettiriyor
2)burnun kotuyse burnunu yaptir diger estetikler degil ama bu gercekten fark ettiriyor benim arkadasim kuzenim devlette cok ucuza yaptirdilar sirani al ne zamana gelirse artik
3)cildin kotuyse cildiyeye git mutlakr
4)makyaj yapmayi ogren iyi makyaj gercekten cok degistiriyo patatesi bile makyajla guzel yapiyorlar sen mi olamayacaksin
5)giyim eger kilo verip spor yaparsan bi kot tsirt bile iyo durur yasina gore giyin
6)en onemlisi ozgüven zaten biraz kendine bakarsan ozgüvenin yerine gelir ama bence sen abartiyorsun cirkinin diye bi psikologa gitmeni de oneririm
Ayrica erkeklerin cogu cirkin bence yakisikli cok az ve cevrendeki kizlara da baksan cogu cok guzel degil ama makyaj bakim ozguven onlari oyle gosteriyor
 
0101013 .!.:
Birkaç yorum dışında cidden beni anlayan olmamış. Demek istediğim güzel bir yüzün varsa bakımla makyajla bunu ortaya çıkarırsın. Çirkin bir kemik yapısı ne kadar bakım yapsada güzelleşmez. Ha bahsettiğiniz o çirkin ama sempatik ünlü kesimde olan o sempatiklik bende yok. Çirkinliği boşver öleceğiz bak şunlar şu durumda, senden kötü şeyler yaşıyor adı altında şükürcülük yapmak gerçekten çok komik. Birinin benden kötü olması benim durumumu değiştirmez ve o kötü ben yine iyiyim düşüncesi ile mutlu olmak bana göre etik değil. Herkesin kendi sorunları var birşey diyemem. Peki benden iyi durumdakiler ne olacak onlara bakıp daha da mı delireyim? Birde herkes birşeyler elde etmek için çaba harcamalıdır yazmış birisi. Şimdi Amerika da zengin, eğitimli ve genetiği sağlam bir kız ile benim gibi birisi nasıl yarışabilir? İşte bu beni öldürüyor. Ne yaparsam yapayım tüm hayatım boyunca köpek gibi uğraşsam da asla o kızın sahip olduklarına sahip olamayacağım. Yaşadığım şey eleştiriye bağlı ortaya çıkmış düşüncesel tatminsizlik. En azından ben öyle diyorum-düşünüyorum. Bir iki yorumda yüzüme vurulmuş bu dediklerim, kimseye anlatamadığım gerçekler işte bunlar. Öyle bir aşağılık olduğuma inandırılmışım o düşünceyi öyle bir benimsemişim ki şuan yeni bir bedene sahip olsam dahi düşüncelerimden kurtulmadıktan sonra mutlu olamayacağım. Psikiyatriye psikologa gittim. Bir sürü antidepresan-antipsikotik kullandım. Sonuç alamadım. Param olmadığı için özele gidemedim. Hep tek giderdim hastaneye ilaç alıp kullanırdım. Ailemin umurunda değildi ölmüşüm kalmışım. Hatta bir kere yolda nereye gittiğimi ne yaptığımı ve kim olduğumu bilemedim. Kaybolmuştum ne yaptım nasıl buldum hastaneyi bilmiyorum. Geçici hafıza kaybı gibiydi. Sonraları ara sıra yaşadım bu durumu. Tahminimce ağır bir teşhis koydu. En azından bipolar şizofren ilaçları kullandım. Ne derler bu bedensel ve çevresel yabancılaşma sanırım. Bilmiyorum belki şizofrenimdir. İntihar düşüncelerim çok fazla ama hiç denemedim belki ileride iyileşirim diye bekliyorum. Şuan daha iyiyim. Sizden özür dilerim bir an kriz geçiriyorum. Bir sinirle üye olup konu açtım belki kırmış olabilirim sizi. Yazdıklarınızı tekrar okudum iyi hissediyorum şimdilik. İyi olduğumda sanki bu konuyu ben açmamışım gibi hissediyorum. İtiraf etmeliyim ki kabullenemiyorum sorunlu olduğumu. Kendimi ikna edemiyorum normal olmadığıma. Ama iyiyim şimdi. Belki çirkin değilimdir bilmiyorum. Hiç böylesine açık açık yazmamıştım sorunlarımı. Kimseye anlatamamıştım. Teşekkür ederim hepinize.
Genişletmek için tıkla...
o kadar ayrıntı düşünürseniz burada çoğu insan zaten amerikalı,zengin,genetiği güzel kızla yarışamaz yani napalım ölelim mi?depresyona mı girelim?herkesin bir eksiği vardır.siz neyi kendinizde eksik görüyorsanız onu gidermeye bakın.kendinizi başkalarıyla kıyaslamayı bırakın.
 
İlle estetiğe gerek yok yüz hatlarını kontürle baştan cizen arkadaşlarım var benim.kaş şeklinden burun şekline göz büyüklüğünden küçüklüğüne kadar kontür ile ayarlanıyor sen kendi düşüncelerinle takıntı yapıp kendini boşa üzüyorsun
 
Haklısınız. Diyorum ya bir anlık kriz geçiriyorum. Neredeyse her gün oluyor bu. Ben nasıl bu hale geldim bilmiyorum. Eskiden sessiz sakin biriydim. Pek hatırlamasam da küçükken 10 lu yaşlardan beri arkadaş çevrem dışlıyor beni zamanla ailemde onlara katıldı. Sonraları sürekli düşünmeye başladım her şeyi. Bu sebeple delirdim sanırım. Varoluşsal ve mantıksal sorunlar yaşıyorum. Sıradan zekada olduğunu düşünüyorum ama çoğu zaman kendimi çok bilinçli ve diğerlerine göre farklı hissediyorum. Sürekli hayal kuruyorum bu istemsiz oluyor. Bir amacım bir hayalim olmadı hiç. Acaba diyorum zihinsel olarak mı sorunluyum. Ama öyle olsa okulda farkedilirdi değil mi? Yani zeka olarak normalim. Belli düşüncelerim yok mesela konuyu açtığımda çirkin olduğumu düşünüyordum şimdi tam tersi. Biliyorum çok genel ve psikolojik sıkıntılar bunlar ama tek bildiğim düşünce olarak yanlıştayım ve bunu engelleyemiyorum. Daha bahsedeyim mi ve ya siz sorun ben cevaplayayım.
 
0101013 .!.:
Birkaç yorum dışında cidden beni anlayan olmamış. Demek istediğim güzel bir yüzün varsa bakımla makyajla bunu ortaya çıkarırsın. Çirkin bir kemik yapısı ne kadar bakım yapsada güzelleşmez. Ha bahsettiğiniz o çirkin ama sempatik ünlü kesimde olan o sempatiklik bende yok. Çirkinliği boşver öleceğiz bak şunlar şu durumda, senden kötü şeyler yaşıyor adı altında şükürcülük yapmak gerçekten çok komik. Birinin benden kötü olması benim durumumu değiştirmez ve o kötü ben yine iyiyim düşüncesi ile mutlu olmak bana göre etik değil. Herkesin kendi sorunları var birşey diyemem. Peki benden iyi durumdakiler ne olacak onlara bakıp daha da mı delireyim? Birde herkes birşeyler elde etmek için çaba harcamalıdır yazmış birisi. Şimdi Amerika da zengin, eğitimli ve genetiği sağlam bir kız ile benim gibi birisi nasıl yarışabilir? İşte bu beni öldürüyor. Ne yaparsam yapayım tüm hayatım boyunca köpek gibi uğraşsam da asla o kızın sahip olduklarına sahip olamayacağım. Yaşadığım şey eleştiriye bağlı ortaya çıkmış düşüncesel tatminsizlik. En azından ben öyle diyorum-düşünüyorum. Bir iki yorumda yüzüme vurulmuş bu dediklerim, kimseye anlatamadığım gerçekler işte bunlar. Öyle bir aşağılık olduğuma inandırılmışım o düşünceyi öyle bir benimsemişim ki şuan yeni bir bedene sahip olsam dahi düşüncelerimden kurtulmadıktan sonra mutlu olamayacağım. Psikiyatriye psikologa gittim. Bir sürü antidepresan-antipsikotik kullandım. Sonuç alamadım. Param olmadığı için özele gidemedim. Hep tek giderdim hastaneye ilaç alıp kullanırdım. Ailemin umurunda değildi ölmüşüm kalmışım. Hatta bir kere yolda nereye gittiğimi ne yaptığımı ve kim olduğumu bilemedim. Kaybolmuştum ne yaptım nasıl buldum hastaneyi bilmiyorum. Geçici hafıza kaybı gibiydi. Sonraları ara sıra yaşadım bu durumu. Tahminimce ağır bir teşhis koydu. En azından bipolar şizofren ilaçları kullandım. Ne derler bu bedensel ve çevresel yabancılaşma sanırım. Bilmiyorum belki şizofrenimdir. İntihar düşüncelerim çok fazla ama hiç denemedim belki ileride iyileşirim diye bekliyorum. Şuan daha iyiyim. Sizden özür dilerim bir an kriz geçiriyorum. Bir sinirle üye olup konu açtım belki kırmış olabilirim sizi. Yazdıklarınızı tekrar okudum iyi hissediyorum şimdilik. İyi olduğumda sanki bu konuyu ben açmamışım gibi hissediyorum. İtiraf etmeliyim ki kabullenemiyorum sorunlu olduğumu. Kendimi ikna edemiyorum normal olmadığıma. Ama iyiyim şimdi. Belki çirkin değilimdir bilmiyorum. Hiç böylesine açık açık yazmamıştım sorunlarımı. Kimseye anlatamamıştım. Teşekkür ederim hepinize.
Genişletmek için tıkla...
Ya sen Amerika’da yaşayan zengin güzel kızla niye yarışasın zaten Allah aşkına niye kendimizi başka insanlarla yarıştıralım niye insanlara bakıp ya bunlar ne güzel ben ne çirkinim deyip kendimizi yaralayalım bak bunlar sağlıklı düşünceler değil. Ayrıca şükretmek asla kötü bi şey değil. Hem şükredip hem kendin için uğraş o zaman sende. Kemik yapım kötü bakım bende işe yaramaz demişsin o zaman mesela çenen için törpü elmacık kemiklerin için dolgu düşün. Ayrıca dolgu kesinlikle pahalı bir uygulama değil bir ay bile çalışsan bir yerde yaptırabilirsin. Dolguyla elmacık kemiğini çıkartıp çizgilerini doldurup güzel bi çene yapısı da yaptırabilirsin. Ya daha bir sürü şey. Yani sana söylemeye çalıştığımız sen ölümcül bir hasta değilsin. Her şeyin çaresi var anladın mı bunlar için biraz çabalaman lazım.
 
0101013 .!.:
Neden insanların doğuştan sahip olduğu özellikler için ben efor, zaman ve para harcamak zorundayım? Neden ben hayatımın en güzel zamanlarını yaşamak yerine, estetik olup normal insan olmaya çalışmakla geçirmeliyim?
Genişletmek için tıkla...
Böyle neden olaylarına girerseniz her şeyde bi neden diye soru sorulur mesela ben güzelim bunu övmek için söylemiyorum peki ben neden babasız büyüdüm neden babam bizi terketti gitti ben neden açlık yokluk çektim ben neden okumak isterken bi kalem bile alamadım neden neden..... Bu böyle uzar gider herkesin hayatında bişeyler eksik estetik olmak sizi mutlu edecekse demek bi çözümü var ya hiç çözümü olmasaydı derdinizin.
 
Çirkin olabilirsiniz, insanlar sizi güzel estetik bulmuyor da olabilir. Bu yaratıcının taktiri değil mi yaratamayan aciz biz insanların haddine mi sizi sınıflandırmak, değil!
Üzülme kendini kahretme demeyeceğim zira fikrin değişmeyecek.
Zorluklarla karşılaşmışsın yıpranmışsın görsel olarak cadı olsan ucube olsan dahi toplumdaki arızalı insanlar sözbirliği etmişcesine sana saldırmazlardı. Böyle bir olasılık hesabının vukuu bulması, imkanlı bi şey değil.
Bence başka şeyler var insanların sana kendini çirkin hissettirmek, çirkinlikten dem vurmak seni üzmek için başka nedenleri var..
 
Melankolik size yazdım ama alıntı olmuyor mobildeyim. Klasik ortadoğulu tipim var. Boy 156 kilo 50 kahverengi göz-saç. Şuan çirkin hissetmiyorum kendimi. Diğer yorumuma bakarsanız daa iyi anlarsınız. Fotoğraf atmak istemiyorum anlarsınız umarım teşekkürler.
 
0101013 .!.:
Birkaç yorum dışında cidden beni anlayan olmamış. Demek istediğim güzel bir yüzün varsa bakımla makyajla bunu ortaya çıkarırsın. Çirkin bir kemik yapısı ne kadar bakım yapsada güzelleşmez. Ha bahsettiğiniz o çirkin ama sempatik ünlü kesimde olan o sempatiklik bende yok. Çirkinliği boşver öleceğiz bak şunlar şu durumda, senden kötü şeyler yaşıyor adı altında şükürcülük yapmak gerçekten çok komik. Birinin benden kötü olması benim durumumu değiştirmez ve o kötü ben yine iyiyim düşüncesi ile mutlu olmak bana göre etik değil. Herkesin kendi sorunları var birşey diyemem. Peki benden iyi durumdakiler ne olacak onlara bakıp daha da mı delireyim? Birde herkes birşeyler elde etmek için çaba harcamalıdır yazmış birisi. Şimdi Amerika da zengin, eğitimli ve genetiği sağlam bir kız ile benim gibi birisi nasıl yarışabilir? İşte bu beni öldürüyor. Ne yaparsam yapayım tüm hayatım boyunca köpek gibi uğraşsam da asla o kızın sahip olduklarına sahip olamayacağım. Yaşadığım şey eleştiriye bağlı ortaya çıkmış düşüncesel tatminsizlik. En azından ben öyle diyorum-düşünüyorum. Bir iki yorumda yüzüme vurulmuş bu dediklerim, kimseye anlatamadığım gerçekler işte bunlar. Öyle bir aşağılık olduğuma inandırılmışım o düşünceyi öyle bir benimsemişim ki şuan yeni bir bedene sahip olsam dahi düşüncelerimden kurtulmadıktan sonra mutlu olamayacağım. Psikiyatriye psikologa gittim. Bir sürü antidepresan-antipsikotik kullandım. Sonuç alamadım. Param olmadığı için özele gidemedim. Hep tek giderdim hastaneye ilaç alıp kullanırdım. Ailemin umurunda değildi ölmüşüm kalmışım. Hatta bir kere yolda nereye gittiğimi ne yaptığımı ve kim olduğumu bilemedim. Kaybolmuştum ne yaptım nasıl buldum hastaneyi bilmiyorum. Geçici hafıza kaybı gibiydi. Sonraları ara sıra yaşadım bu durumu. Tahminimce ağır bir teşhis koydu. En azından bipolar şizofren ilaçları kullandım. Ne derler bu bedensel ve çevresel yabancılaşma sanırım. Bilmiyorum belki şizofrenimdir. İntihar düşüncelerim çok fazla ama hiç denemedim belki ileride iyileşirim diye bekliyorum. Şuan daha iyiyim. Sizden özür dilerim bir an kriz geçiriyorum. Bir sinirle üye olup konu açtım belki kırmış olabilirim sizi. Yazdıklarınızı tekrar okudum iyi hissediyorum şimdilik. İyi olduğumda sanki bu konuyu ben açmamışım gibi hissediyorum. İtiraf etmeliyim ki kabullenemiyorum sorunlu olduğumu. Kendimi ikna edemiyorum normal olmadığıma. Ama iyiyim şimdi. Belki çirkin değilimdir bilmiyorum. Hiç böylesine açık açık yazmamıştım sorunlarımı. Kimseye anlatamamıştım. Teşekkür ederim hepinize.
Genişletmek için tıkla...

Çirkin olup olmamak değil de artık başka şeylere mi odaklansan? Her anlamda sana iyi gelir.
Madem iflah olmaz, duzeltilemez diye takintilisin bu duruma(ki bence oyle degil)
Degistirebileceklerini degistir
Işe geri dönmekle başla
Belki estetik için paran olmaz psikologa gidersin. Tarzını değiştirir, giyim kuşamına harcarsın, kuaföre istediğin gibi gidersin..
Kilon varsa onu ver, spor yap.
Sağlıklı beslen.
Tiyatro, dans, fotoğrafçılık bir şeyler kat hayatına.
Acımasız ve kötü insanlara denk gelmişsin. Ama hayatını onlar yüzünden karartma.
 
Üstte bir arkadaşın yazdığı o kadar doğru ki. Herkes çok mu zeki çok mu güzel hayır. Sen aşırı mutsuz depresif ve negatif bi insan gibi görünüyorsun şu an. Eğer öyleyse gerçekten insanlar seninle arkadaş olmak istemeyebilir. Hele ki kendisine saygısı olmayana kimsenin saygısı olmaz. Sen kendinle barışmadan kimseden sana saygılı davranmasını boşuna bekleme.
 
Turuncupijama çirkin olduktan sonra diğer şeyler benim için pek önem arzetmiyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

gecevekedicik
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
139K
gecevekedicik
gecevekedicik
5February
Elif Şafak / Pinhan - Özet
Yorumlar
1
Görüntüleme
12K
LeYli NaR
LeYli NaR
Back
X