Selam, çok uzun yazacağım.
Sırf sana bunları yazmak içim girdim siteye, dışardan tüm yazdıklarını okuyarak.
Öncelikle bazı konularda sana katılıyorum. Hep söylerim, “insanlar dış görüntüsünü beğenmediği birinin içini merak etmez” . Sana saygı göstermez. Hayatın her alanında böyle. Hastane acilinde bile, kötü kıyafetler ile gelen ve takım elbise ile gelen hastalar arasında ayrım yapıldığını gördü bu gözler.
Kendimden örnek vereceğim. Makyaj yapmadığım, saçımı şekillendirip güzel kıyafetler giymediğim sürece güzel biri değilim. Öyle günlerde özgüvenim de yerlerde oluyor. Bulunduğum ilde(küçük bir il) yaptığım işte çalışan tek kadın benim. Ve göz önünde olan bir işim var. Ve inan bana, bu işte bile çirkin göründüğüm zaman bazen küfür bile yiyebiliyorken, kendime çeki düzen verdiğimde olumlu tepkilerle karşılaşıyorum. Ve bakımlı ve güzel bir şekilde işe gittiğimde o gün çalışma potansiyelimde çok olumlu yönde farklılıklar oluyor. Daha az hata yapıyorum, ki fazla hata yapmamın sebebi de özgüvensizlik oluyor.
Şimdi, eğer ben senin gibi ben güzel olmak için makyaj ve
estetik yaptırmak zorunda mıyım? Niye herkes doğal güzelken ben insanlar tarafından kabul görmek için çabalamam gerekiyor diye düşündüğüm sürece saygı göremem.
Maalesef insanlar böyle.
Bunu değiştiremeyeceğim için kendi fiziksel özelliklerimde değişiklik/oynamalar yapmak zorundayım.
Ben bunu kabul ettim, neden çirkinim diye düşünmek yerine nasıl daha güzel görünebilirim diye düşünüyorum artık.
Örneğin fiziki özelliklerim (boy kilo) sana yakın, yüzümde estetik yaptırmam gerektiğini düşündüğüm yerler de var. Mesela 7 ay sivilce tedavisi gördüm, kist gibiydiler, yastığa yatamazdım. İzler vardı. Ben eğer neden ilaç kullanmak zorundayım deseydim hala olacaktı ve gerçekten çok kötüydü.
Diyeceğim o ki, bahanelerin arkasına saklanma, sana daha iyi hissettirebilecek şeylere “ neden ” diye sorma.
O kadar çok yazacaklarım var ki, senin bunların okuman için değil de harekete geçmen için yazılan yaşanmışlıklar olduğunu kabul edeceğini bilsem üşenmem yazarım..