Çok kırgınım çokkk..

Iyi ki varsınız, gerçekten. Yüreğimi ferahlattınız. Estağfrullah siz sert konuşmadınız, asıl ben sinirli olduğum için sert konuşmuş olabilirim dünkü yorumumda.. siz kusura bakılacak birşey söylemediniz, asıl siz benim kusuruma bakmayın :) şimdi ki aklımla düşününce bana da çok tuhaf geliyor, ne gerek varmış ki o yaşta o kadar samimiyete? Ama işte diyorum ya 1 sene bile insanı çok değiştiriyor. Ben o dönem ki çocuk aklımla ileriyi düşünmeden hareket etmişim. Şimdi şimdi üzüntüsü çıkıyor, keşke hiç böyle yapmasaydım ama olmuşla ölmüşe çare yok derler.. Önemli olan bundan sonra aynı hataları tekrarlamamak... Sizin dediğiniz gibi kendimi geri çekeceğim, haftanın her günü görüşüyorsam bunu 1 güne indireceğim... Insallah herşey daha güzel olur... Erkek arkadaşıma gelince "annemlere git, annemleri ara" tarzından yorum yapacağını sanmıyorum, ben onunla paylaştım kırgınlığımı... Üzgün olduğumu biliyor... Ama ilerleyen zamanlarda ne olur ne biter orasını bilemiyorum tabii :44: neyse zamanla onlar da anlarlar zaten öyle umuyorum :) tekrardan çokkkk teşekkür ederim yorumunuz için :KK19:

Rica ederim:KK16: Hem erkek arkadaşınızın da "annemleri ara" tarzında emrivaki cümleler kurmasına izin vermeyin, çok rahatsız edici olur. Bi şey derse verin ağzının payını. Babam anneme bu yaşında hala yapar bunu, annem hep der ben izin verdim ondan oldu diye. Aman dikkat edin. Mutluluklar:KK16:
 
olsun o kadar kirilmaya degmez bence
senden utanilmasiylada alakasi olmadigina eminim bence kizdan cekinmis olabilirler aa bak sevgilisini getirdi gibisinden hani anladinmi olsun nisana filan gidersin

Beni götürmediklerinde aklıma ilk gelen şey "benden utanıyorlar" düşüncesi oldu. O yüzden 3 gündür çok yıprattım kendimi. Konuyu erkek arkadaşımın babasına getirmek istiyorum, çünkü hayal kırıklığına uğramamda onjn da katkısı var...

Erkek arkadaşımın babasının çok farklı bi karakteri var, inanılmaz rahat bi adam. Canı birşey yapmak istiyorsa kimseyi takmaz,umursamaz, kimseden de korkusu yoktur. Bundan bikaç ay önce henüz ortada söz yokken evde konuşulduğu bi babası bana " günün birinde söz kesildiğinde nişan olduğunda sende geleceksin" dedi. Uygun olur mu ki? Dedim. "Neden uygun olmasın sen benim kızımsın, kimsenin sana laf söylemeye hakkı yok. Ne laf söylerim ne de söyletirim." Dedi. Sonra üstünden aylar geçti söz günü geldi çattı kimseden ses seda çıkmadı. İşte ben buna çok kırgınım. Babası istese benim de elimden tutup götürebilirdi, dediğim gibi yapısı gereği çok farklı biri kimseyi takmaz. Madem bana söyledi o zaman lafta bırakmayıp beni de götürseydi oraya, hani kimseye hesap vermek zorunda değildi? İşte ben buna üzülüyorum. Yoksa benim derdim gidip/gitmemek değildi. Benim tek derdim bana bunca şey söylediler ama söz günü gelince kimse bana "kızım sende gel demedi". Bu yüzden çok kırıldım...
 
Ben aileye cok onem veririm diye dusunuyorsun o cok deger verdigin aile gelip sana nezaketen bile bi gel demiyor.Demekki neymis hergun onlarla olman,iyi kotu gunde yanlarinda olman seni gercek anlamda o evin kizi yapmiyormus ve bisey soyleyeyim bak goreceksin diger gelin cok daha el ustunde tutulacak.Bu boyledir.

Konu icinse kesinlikle goturmelilerdi.Cok buyuk bir dusuncesizlik.Demekki okadar tekrarladiginiz kadar evin kizi diye dusunmuyorlar.
senelerdir evlerinden cikmayan kizi yadirgamiyorlar aman kiz hakkinda ne dusunur konu komsu diye dusunmuyorlar da istemeye giderlerken mi dusunsunler.Resmen dusuncesizlik etmisler.Sende kusira bakma ama icinden Gelerek mi yapiyosun yoksa aman iyi olayim diyemi bilmiyorum ama bide ellerinle ugurlamissin.Neden bu kadar fedakarlik? Ve dedigim gibi sen fedakalrlik eder yanlarinda olursun ki cok gereksiz diger gelin gelir kasila kasila el ustunde tutulur.Bunu yasamaya hazirlikli ol bole devam edersen.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Ne kadar güzel ifade etmişsiniz valla, çok teşekkür ederim yorumunuz için :) haklısınız belki de oraya gitseydim daha çok kırılacaktım, kendimi kötü hissedecektim.. İçim git gide rahatladı, sağolun yorumunuzu eksik etmediğiniz için :)

rica ederim canım kadınlar kulubü bunun için var biz bunun için varız :) hem sizde üzmeyin kendinizi aranızada mesafe koyun fazla yüzgöz olmaya gelmez sonra daha çok üzerler allah korusun
 
Ben de bir kayınvalide adayıyım....bir oğlum var...ben de oğlumun söz merasimine diğer oğlumun sevgilisini götürmezdim....nişanlı olsaydınız olurdu ama bence siz daha o ailenin resmi bir üyesi değilsiniz...bu arada ''bu evin kızısın'' lafına da çok takılmayın...lafın gelişidir o....kızım da var benim...size naçizane tavsiyem...erkek arkadaşının evine bu kadar fazla gitmeyin.... çantada keklik yapmayın kendinizi....ağırdan alın biraz...özlesinler sizi... merak etsinler...emin olun daha kıymetli olacaksınız......

Haklısınız, ama dediğim gibi benim onlara asla yaranma çabam olmadı, ne yaptıysak karşılıklı yaptık. Bu kadar samimiyet kurulmasında benden ziyade onların da çok emeği ve katkısı var. Annesi beni hergün arar... Ama doğru değilmiş demek ki bunu anlamış oldum... Yapım gereği de insanlara küs kalamıyorum, tavır alsam bile 2 gün sonra geçiyor.. Ama bu defa öyle değil, bu defa çok kırıldım, belki de bu kırılma bazı şeylerin kırılması da oldu aynı zamanda. Artık eskisi gibi yapmayacağım kendimi geri çekeceğim. Bi önceki yorumumu okursanız daha iyi anlarsınız... Çok teşekkür ederim yorumunuz için, bu arada evlatlarınızı allah bağışlasın, allah iyi insanlarla karşılaştırsın ve kaderleri hep güzel olsun inşallah :)
 
Rica ederim:KK16: Hem erkek arkadaşınızın da "annemleri ara" tarzında emrivaki cümleler kurmasına izin vermeyin, çok rahatsız edici olur. Bi şey derse verin ağzının payını. Babam anneme bu yaşında hala yapar bunu, annem hep der ben izin verdim ondan oldu diye. Aman dikkat edin. Mutluluklar:KK16:

:KK16: :KK16: Yok yok, o konuda kendimden eminim dersimi fazlasıyla aldım :KK16: Baştan nasıl başlarsan öyle gider derler.. Erkek arkadaşım allaha çok şükür öyle biri değil, ben sanmıyorum annemleri ara diye emrivaki yapacağına. Ben bu söz muhabbetinden sonra onunla oturup konuştum, hayal kırıklığına uğradığımı anlattım. " Ben kendimi o kadar sizden biri gibi benimsemişim ki, kimse bana gel demeyince aslında size ne kadar yabancı olduğumu anladım" dedim.

Baban bana aylar öncesinde "sen benim kızımsın, günün birinde söz olsun nişan olsun gittiğimizde sende bizimle geleceksin" demesine rağmen söz günü kimsenin ağzından "sende gel kızım" cümlesi çıkmadı, o yüzden çok üzüldüm dedim.

O da bana "sen tatlı canını üzme, haklısın bu konuda annemle babamın düşüncesizliği, sen canını sıkma herkese hakettiği gibi davran, bu benim kendi öz annem ve babam bile olsa hakettikleri muameleyi yap, ben her zaman senin yanındayım, sen güzel yüreğine dert etme" dedi. Aynen bu cümleleri kurdu o kadar şaşırdım ki.
O da biçok şeyin farkında, yani gitmem doğru değildi evet ama kırgınlığımın da farkındaydı. Bana aylar öncesinden babası "sana kimsenin laf söylemeye hakkı yok, sen benim kızımsın gittiğimiz her yere sende geleceksin" dediğinde bunu erkek arkadaşım da duymuştu. Ama söz günü gelip çatınca babasının söylediği bütün sözler havaya uçtu. Erkek arkadaşım da bunların farkında olduğu için bana hak verdi. Her ne olursa olsun ben yine saygımda kusur etmem ama görüşmelerimi en aza indireceğim, biraz geri çekeceğim kendimi en hayırlısı bu olacak. Şimdi tek düşündüğüm bişey var, erkek arkadasım benim kırıldığımı annesine mutlaka söyler. Annesi de bunun üstüne benimle konuşmak isteyecektir, ben o zaman ne yapacağım? Nasıl davranmalıyım?
 
Son düzenleme:
Hadi annesi babası demedi erkek arkadaşının da mı hiç aklına gelmedin son yarım saate kadar? :KK19: Ayrıca sizin ilişkiniz onlarınkinden daha uzunmuş aileleriniz de tanışıyormuş iyi de anlaşıyormuş neden öncesinde sizin ilişkiniz resmiyete dökülmedi? :44: Kırılmakta haklısınız götürülmeye bilirsiniz ama yalandan bi davet yada götürülemeyişinizin nedeninin nazik bir şekilde izah edebilirlerdi ama kırıldığını sevgiline belli et yada açık açık konuş.
 
Ben aileye cok onem veririm diye dusunuyorsun o cok deger verdigin aile gelip sana nezaketen bile bi gel demiyor.Demekki neymis hergun onlarla olman,iyi kotu gunde yanlarinda olman seni gercek anlamda o evin kizi yapmiyormus ve bisey soyleyeyim bak goreceksin diger gelin cok daha el ustunde tutulacak.Bu boyledir.

Konu icinse kesinlikle goturmelilerdi.Cok buyuk bir dusuncesizlik.Demekki okadar tekrarladiginiz kadar evin kizi diye dusunmuyorlar.
senelerdir evlerinden cikmayan kizi yadirgamiyorlar aman kiz hakkinda ne dusunur konu komsu diye dusunmuyorlar da istemeye giderlerken mi dusunsunler.Resmen dusuncesizlik etmisler.Sende kusira bakma ama icinden Gelerek mi yapiyosun yoksa aman iyi olayim diyemi bilmiyorum ama bide ellerinle ugurlamissin.Neden bu kadar fedakarlik? Ve dedigim gibi sen fedakalrlik eder yanlarinda olursun ki cok gereksiz diger gelin gelir kasila kasila el ustunde tutulur.Bunu yasamaya hazirlikli ol bole devam edersen.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Sizin yorumunuzun bir üstünde benim başka birine yazdığım bi cevap var, işte o cevap tam bunun cevabı olmuş aslında. Öncelikle çok teşekkür ederim yorumunuz için, benim o çok değer verdiğim aile bana nezaketen gel bile demedi evet... Benim kırıldığım nokta babası bana aylar önce demişti ki "günün birinde söz,nişan olduğunda sende geleceksin bizimle, sen benim kızımsın"... Bende bunun üstüne "uygun olur mu ki?" diye sordum ve bana verdiği cevap; "neden uygun olmasın? sen benim kızımsın, kimsenin sana laf söylemeye hakkı yok. Ne laf söylerim ne de söyletirim." demişti. Gel gör ki söz günü geldi çattı kimse ağzını açıp hiçbirşey söylemedi bana. Ben kendi kendime de gelin güvey olmadım ki, adam bana kendi ağzıyla umut verdi kendi ağzıyla "sende geleceksin bizimle" demişti. Eee hani ne oldu şimdi? Bi de onu tanısanız çok rahat bi yapısı var, çok dik başlı. Yani beni de söze götürünce o kızın ailesi benim hakkımda ne dermiş, yadırgarlar mıymış falan onları hiç takmazdı. Düşünmezdi bile... Peki şimdi ne değişti? Olacak iş değil yaaa... Söz vermeseydi, aylar öncesinden konuşulmasaydı tamam ama bu durumda yaptığı gerçekten çok ayıptı... Bütün kırgınlığım ikiye katlanıyor düşündükçe...

Bu arada aileye olan davranışlarıma gelince, gerçekten onlar o kadar iyilerdi ki bana karşı, ben onlara ne yaptıysam içimden geldiği için yaptım. Bugüne kadar 1 gün olsun yaranmak gibi bi derdim olmadı, ne yaptıysam yüreğimden geldiği gibi yaptım kendi annem gibi sevdim annesini çünkü o da beni evlatlarından ayırmadı hiçbi zaman... Ama gel gör ki insanın ailesi gibisi olmuyor, işin içinde ne kadar samimiyette olsa sonuçta "el" işte... Biyerde patlak veriyormuş... Bu yüzden çok üzüldüm çok kırıldım onlardan hiç beklemezdim, kendimi fazla inandırmışım demek ki bazı şeylere :KK14:
 
kusura bakmayın ama daha ortada söz nişan bile yokken şimdiden bu kadar samimiyet kulağa hiç hoş gelmiyor. Karşı taraftan çekindikleri için böyle düşünmüş olabilirler çok normal bence.
 
Ben bu kadar içli dışlı olmanı doğru bulmadım çünkü ne kadar sen onlar benim ailem gibi ne kadarda onlar sen bizim kızımızsın desenizde birbirinize yabancısınız. Bu illaki söz olmazdıda sadece aile içini ilgilendiren başka bir mesele olurdu o zaman yine böyle bir davranışla karşılaşırdın. Birde şöyle bir şey var gerçekten sözlenen kız rahatsız olabilirdi. Mesela benim nişanım evde olmuştu. Biz sadece aile arasında ve yakın akrabalar olacak diye konuşmuştuk karşı tarafla. Nişan akşamı kayınvalidem komşularını getirmiş ve ben şahsen rahatsız olmuştum. Salon gibi bir yer olsaydı kim gelirse gelsin beni rahatsız etmezdi ama evin içinde uzaktan bile olsa akraba olmayan insanların komşuluk sıfatıyla gelmeleri beni germişti doğrusu.
 
Öncelikle benim de 4 seneyi doldurup 5. seneye girecek bir ilişkim var :nazar: Ben de onun ailesiyle daha 1 kere görüştüm onda da babasıyla görüşmemiştim annesi ve ablalarıyla tanıştım. Hepsi beni severler, telefonda konuşmuşluğumuz var bir kaç kere. Ablası evlenecek yazın mesela düğüne davet ettiler onun için beraber kıyafet bakmaya çıktık geçenlerde, nişana da çağırdılar ama ben tereddütte kaldım gitmedim çünkü 'bu kim?' diye sormazlar mı insanlara onlar ne desinler? Böyle aile arasında olan şeylerde ben de genelde aile üyelerinin veya resmiyete dökülmüş(Sözlü-nişanlı) kişilerin olmasından yanayım. Hem diğer aile içinde ters bir durum oluşturabilirdi belki gitmeniz, sizi ne diye tanıştıracaklardı ' öbür oğlumuzun kız arkadaşı' diye mi? Bu tarz ortamlarda hoş olmuyor bence bu.

Bunun dışında, daha evlenmeden sevgilinin ailesiyle bu denli samimi olmak bana çok çok abartı geldi.. Ne demek kendi ailemden fazla görüşüyorum demek.. Bilemiyorum ben her zaman arada ufak da olsa mesafe olmasından yanayım. Her gün her gün birlikte geçirilirse aile ilişkileri laçkalaşır gibime geliyor. Bilemiyorum bu benim naçizane fikrim.

Bana göre gereksiz yere kırgınlık yapmışsınız. Henüz 'Kız arkadaş' sıfatında olduğunuz için aile arası görüşmelere sizi davet etmek zorunda değiller. Tamam çok samimi olabilirsiniz ama ne olursa olsun daha resmiyete dökülmüş bir iş yok ortada. Bence bu kadar kafanıza takmayın, kendinizi boş yere üzmeyin.
 
Hepinize cevaplarınız için çok teşekkür ederim, tek tek cevap vermek istiyorum ama bilgisayardan girmediğim için zor oluyor. Bütün yorumları tek tek okudum...

Öncelikle bizim aramızdaki ilişkiyi resmiyete dökmememizin sebebi henüz okullarımızın olması... Bunun dışında bazı yorumlar gelmiş ben erkek arkadaşımın kardeşinin sevgilisini eleştiriyormuşum tarzından... Böyle bişey asla mümkün olamaz, ben kızı birkaç kere gördüm ve her gördüğümde de gayet iyi anlaştım, yalnızca kız uzak oturduğu için pek samimiyetimiz yok bütün mesele bu... Kızı eleştirme gibi bi amacım yok asla, belki yazı şeklimden kaynaklı olarak yanlış anlaşılmış olabilirim ama ben aileyle olan samimiyetimi daha net bi şekilde anlatabilmek için o şekilde bi kıyaslama yaptım fakat bunda kötü bi niyet yoktu..

Bikaç yorum daha okudum, erkek arkadaşımın annesi bu kadar sık görüşmemizden rahatsız olabilirmiş şeklinde.. Böyle bişey mümkün değil onları tanısaydınız eminim bu şekilde yorum yapmazdınız... Annesi hergün beni kendi arayıp çağırıyor... Onların bundan 6 sene önce kızları vefat etmiş... Annesi hep bana "sen benim ölen kızımın acısını hafifletiyosun,varlığını hissetmek çok iyi geliyor" der... Onun benden rahatsız olmadığına eminim bu konuda içim rahat ama evlenmeden bu kadar içli dışlı olmanın yanlıs oldugu konusunda size hak veriyorum sanırım :KK14: Belki biraz daha ağırlığımı koyabilseydim bu kadar canım yanmazdı. Onları o kadar kendi ailem gibi benimsemişim ki 2 gündür kendime gelemedim çok dert ettim içime :KK14:
Belli ki sen de bir eksikliği onlarda gidermişsin.seni anlayabiliyorum.ama şimdi bir davet için bu kadar üzülürsen dünya hali bu yarın bir gün ayrılırsanız demekki kahrolursun.krndine bunu yapma bence ve bugün sana kızı gibi davranan yarın onu daha çok benimserlerse de şaşırma.unutma ki fazla samimiyet değerini artırmaz yok ede.ben bunu gördüm yaşadıklarımdan.kendi teyzemlerden de biliyorum içki dışlı
olduğu her işine koşturan gelinini sürekli arkasından eleştirir ama
sınırlı seviyede davranan uzak duran gelinini öve öve bitiremez.bundan sonra o sınırı koyamazsın sanmıyorum koysan da inandırıcı olmaz tavır olarak algılanır.hele de evlendiğimizde,bak evlenene kadarmış bunun iyiliği denir.onların ne dediği önemli değil ama sen böyle bir şey duyduğunda da üzülürsün bence.benim nacizane tavsiyelerim bunlar.






gelinini öve öve bitiremeyince.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Üzülmeye gerek yok ileri de belkide nelere şahit olacaksınız kırılmanın anlamı yok evet çok samimi olabilirsiniz ki bence çok samimiyet tez ayrılık getirir lafına hep katılırım geri çekilmelisiniz biraz ağırdan alın inanın daha çok değeriniz bilinir o ayda bir arıyor dediğiniz insan daha çok merak edilir davete gidecekler ve siz hala oradasınız arkadalarından bakacak kadar duruyorsunuz davet etseler de gitmezdim derdim ki söz-nişan yok gerek yok ne kadar sevseler de senelerce görüşsekte ne gerek var resmiyet yok çünkü benimde uzun bir ilişkim var erkek arkadaşımın kardeşine kız istemeye gittiklerinde sözlendiklerinde nişanlandıklarında hatta kına gecesinde bile bulunmadım yanlarında ki nişan kına da davet etmediler annesi söyledi ama ben kızdan erkekten bekledim ağırdan almak iyidir sonradan dediler niye gelmedin davet mi bekledin yabancı mısın diye bende dedim ki resmiyet yok aramızda olsa bile davet davettir bekledim dedim düğün zamanı davetiye verdiler direk çağırdılar olsun hiç kırılmadım da yerimi bilirim çünkü gitsen ne olacak ki merak edilen siz olun ağır olun geri çekilin bakın nasıl değer görüyorsunuz :KK51:Evlerine sık sık gitmeyin en azından nişan zamanına kadar ayda bir uğrasanız yeter ben telefonda kandil dışında falan hiç aramam telefonda ne konuşulacak zaten :KK14:Ailenizden fazla neden duruyorsunuz ki zaten istemediğiniz kadar Allah nasip ederse bir ömür ailenin içerisinde olacaksınız şimdiden girmenin bir anlamı yok ki :KK6:
 
Son düzenleme:
Hepinize cevaplarınız için teşekkür ederim, hepsini tek tek okudum. Telefondan girdiğim için çoğu mesaja ayrı cevap veremiyorum, ama hepsini okudum ve genel bi cevap vermek istiyorum


Benim kırıldığım nokta erkek arkadaşımın babası bana aylar öncesinde "sen benim kızımsın, günün birinde söz olursa nişan olursa gittiğimizde sende bizimle geleceksin, ben seni de götüreceğim" demişti. Fakat bunu demesine rağmen söz günü kimsenin ağzından "sende gel kızım" cümlesi çıkmadı. Bi de onu tanısanız çok rahat bi yapısı var. Yani beni söze götürseydi kız tarafının ailesi benim hakkımda ne dermiş, yadırgarlar mıymış falan onları hiç takmazdı. Öyle bi adam çünkü...

Ben kendi kendime gelin güvey de olmadım ki, babası bana kendisi söyledi kızım sende geleceksin diye, şimdi ne oldu peki? İş ciddiye binince ben ailenin dışında kaldım... Madem öyle, zamanında bana o şekilde "sende geleceksin,kimsenin sana bişey söylemeye hakkı yok" tarzından konuşmasaydı o zaman. Ben onun yüzünden iki kat daha fazla hayal kırıklığı yaşadım :KK14:

Bu yüzden de kalbim çok kırık onlara karşı... Hem beni o kadar umutlandır, ailenin bi parçası olduğuma inandır, hem de iş ciddiye binince hadi kızım güle güle... Bu kadar incitici birşey olabilir mi... En başından umut vermeseydi bende ona göre hazırlardım kendimi....

Bunun dışında sormak istediğim birşey daha var... Az önce erkek arkadaşımın annesi aradı beni. Açmadım telefonu çünkü nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Açsaydım mutlaka beni çağıracaktı, ama sizlere danışmadan hareket etmek istemedim. Sizce ne yapmalıyım? Bunca samimiyetin üstüne kendimi böyle geri çekince "mesafeli kız" imajından ziyade "trip yapıyor" diye algılayacaklar. Çünkü bunca zaman hep çok samimiydik artık onlar benim mesafeme kolay kolay inanmazlar bence. Kafam allak bullak oldu lütfen yardım edin sizce nasıl davranmalıyım?
 
Son düzenleme:
canım benim sana tl den uzun bi mesaj yazdım ama yanlışlıkla silindi bende pc tekrar yazıyorum...
canım benim yazdığın butün cevapları okudum ve ne kadar üzüldüğünü gördüm,olsun vardır bunda bir hayır senin kendine gelmene silkinmene sebeb oldu.daha üzülüp kafana takmıyosun yoksa hasta olursun..artık araya yavas yavas mesafeni koyuyorsun.insanlarla her zaman sınıriarı olan ilişkilere girmeliyiz diye düsünüyorum.bak sana kendimden örnek vereyim ben tipik basak burcuyum evimi severim.devlet lojmanında oturuyoruz.ben kimseyle içli dışiı değilim.her zaman bir mesafem olmustur.etrafımdaki arkadaşlar biribirleriyle samimı olmayı bırak onun çok otesinde içli dışlı oldular aradan 15 yıl geçti simdi ise bunyeleri yas itibarıyla boylesi curcunayı kaldırmıyor.ve acı olan ise cogunun arası bozuldu.o gece gündüz evinde yedirip içiren ve eşinin yemeğini bile verip evine gönderen arkadaşın bunca özverisine değdimi hayır o yaptıiğı fedakarlıkla öylece kaldı.sana dicem kimseye o kadar değer vermiceksininsanoğlu çiğ süt emmiş nankor olabiliyor.bana eskiden derlerdi sen davet bekliyorsun işte hazırlık bekliyorsun ,cağirmadan çat kapı cık gel ben buraya yeni tasınınca ev,me aniden dalıp ocakta ne piştiğine bakan komşularım vardı.ama kararlı ve masafeli durusumla hiç birine o tavizi vermedim. sonuç nemi şimdi çok değerliyim gözlerinde ve bana gıpta ediyorlar nasıl bu kadar içten ama bu kadarda mesafeli olabiliyon diye,sana diyeceğim yavas yavas elini etegini çek görüşmeni erkek arkadaşınla sınırla,gelip gitmeyi en aza indir gerekirse ailenle git tek basına gitme,bu mesafeyi evlenmeden kurmaya bak yoksa işin ıiçinden cıkamazsın canım.burda niyetim sana kendimi övmek değil yasadıklarımdan örnek vermekti.benimde 19 yasında bir kızım var,hem okuyor hem dershaneye gidiyor seneye ünide tercih yapacak insallah,ben ona evde iş yaptırmaya kıyamazken değilki hiç bi sıfata haiz değilken erkek arkadasının evine annesine yarenlik etmeye göndercem olmaz.bu konu benimde kızım oldugu için ilgimi çekti. empati yapıp düşündüm mümkün değil böyle bir şey,canım kendine çok iyi bak.kendi degerini insan kendi belirler azcık mesafeden kimseye zarar gelmez umarım bundan sonraki davranışlarında kendine çok değer vererek hareket edersin...:KK16:
 
Hepinize cevaplarınız için teşekkür ederim, hepsini tek tek okudum. Telefondan girdiğim için çoğu mesaja ayrı cevap veremiyorum, ama hepsini okudum ve genel bi cevap vermek istiyorum


Benim kırıldığım nokta erkek arkadaşımın babası bana aylar öncesinde "sen benim kızımsın, günün birinde söz olursa nişan olursa gittiğimizde sende bizimle geleceksin, ben seni de götüreceğim" demişti. Fakat bunu demesine rağmen söz günü kimsenin ağzından "sende gel kızım" cümlesi çıkmadı. Bi de onu tanısanız çok rahat bi yapısı var. Yani beni söze götürseydi kız tarafının ailesi benim hakkımda ne dermiş, yadırgarlar mıymış falan onları hiç takmazdı. Öyle bi adam çünkü...

Ben kendi kendime gelin güvey de olmadım ki, babası bana kendisi söyledi kızım sende geleceksin diye, şimdi ne oldu peki? İş ciddiye binince ben ailenin dışında kaldım... Madem öyle, zamanında bana o şekilde "sende geleceksin,kimsenin sana bişey söylemeye hakkı yok" tarzından konuşmasaydı o zaman. Ben onun yüzünden iki kat daha fazla hayal kırıklığı yaşadım :KK14:

Bu yüzden de kalbim çok kırık onlara karşı... Hem beni o kadar umutlandır, ailenin bi parçası olduğuma inandır, hem de iş ciddiye binince hadi kızım güle güle... Bu kadar incitici birşey olabilir mi... En başından umut vermeseydi bende ona göre hazırlardım kendimi....

Bunun dışında sormak istediğim birşey daha var... Az önce erkek arkadaşımın annesi aradı beni. Açmadım telefonu çünkü nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Açsaydım mutlaka beni çağıracaktı, ama sizlere danışmadan hareket etmek istemedim. Sizce ne yapmalıyım? Bunca samimiyetin üstüne kendimi böyle geri çekince "mesafeli kız" imajından ziyade "trip yapıyor" diye algılayacaklar. Çünkü bunca zaman hep çok samimiydik artık onlar benim mesafeme kolay kolay inanmazlar bence. Kafam allak bullak oldu lütfen yardım edin sizce nasıl davranmalıyım?

Canım demek ki kız tarafı hoş karşılamazdı iş ciddiye binince geri çekildi inan gittiğinde sen rahatsız olurdun ben rahatsız olurdum şahsen bir düğünlerine illa çagırdı annesi hep beraber kardeşi elti cümleten gittik ee onlar nişanlı ben sap gibi oğlumun kız arkadaşı dedi ne desin kadın nişanlısı değilim bir şey değilim gelinim dedi ama değilim henüz ben acayip oldum tuhaf geliyor bana da kırmamak için gitmiştim ama baktım rahatsız oluyorum bir daha gider miyim hiç evlenmeden gitmem :KK53:Erkek arkadaşımın yengesi kardeşinin eşi mesela beni tanışırtırırken hep eltim der arkadaşlarına falan ben daha adayım derim çünkü gerek yok aileye niye bu kadar hemen girmek isteyeyim ki azıcık onlar istesinler beni söylesinler ağır olayım kız evi naz evi :KK51:bence annesi aradığında aç açmadığında trip attığını düşünebilir güzelce konuş zaten inan trip atacak üzülecek bir şey yok bir anda görüşmeyi kesme zaten dikkat çeker normalde kaç günde bir gidiyorsun mesela çağırdığında bahaneler bulursun yetişirsem gelirim ya da gittiğinde az oturmaya başla erkek arkadaşını almaya gidiyorsan hatırlarını sor biraz bekle dışarı çıkın böyle yavaş yavaş hafta bir gidiyorsan 2 hafta bir gitmeye başla sonra sonra ayda bire düşür anlamazlar anlasalarda farkederler ki ciddiyet yok biraz ağırdan alıyor hiç kırılacaklarını falan sanmam:KK51:
 
Son düzenleme:
:KK16: :KK16: Yok yok, o konuda kendimden eminim dersimi fazlasıyla aldım :KK16: Baştan nasıl başlarsan öyle gider derler.. Erkek arkadaşım allaha çok şükür öyle biri değil, ben sanmıyorum annemleri ara diye emrivaki yapacağına. Ben bu söz muhabbetinden sonra onunla oturup konuştum, hayal kırıklığına uğradığımı anlattım. " Ben kendimi o kadar sizden biri gibi benimsemişim ki, kimse bana gel demeyince aslında size ne kadar yabancı olduğumu anladım" dedim.

Baban bana aylar öncesinde "sen benim kızımsın, günün birinde söz olsun nişan olsun gittiğimizde sende bizimle geleceksin" demesine rağmen söz günü kimsenin ağzından "sende gel kızım" cümlesi çıkmadı, o yüzden çok üzüldüm dedim.

O da bana "sen tatlı canını üzme, haklısın bu konuda annemle babamın düşüncesizliği, sen canını sıkma herkese hakettiği gibi davran, bu benim kendi öz annem ve babam bile olsa hakettikleri muameleyi yap, ben her zaman senin yanındayım, sen güzel yüreğine dert etme" dedi. Aynen bu cümleleri kurdu o kadar şaşırdım ki.
O da biçok şeyin farkında, yani gitmem doğru değildi evet ama kırgınlığımın da farkındaydı. Bana aylar öncesinden babası "sana kimsenin laf söylemeye hakkı yok, sen benim kızımsın gittiğimiz her yere sende geleceksin" dediğinde bunu erkek arkadaşım da duymuştu. Ama söz günü gelip çatınca babasının söylediği bütün sözler havaya uçtu. Erkek arkadaşım da bunların farkında olduğu için bana hak verdi. Her ne olursa olsun ben yine saygımda kusur etmem ama görüşmelerimi en aza indireceğim, biraz geri çekeceğim kendimi en hayırlısı bu olacak. Şimdi tek düşündüğüm bişey var, erkek arkadasım benim kırıldığımı annesine mutlaka söyler. Annesi de bunun üstüne benimle konuşmak isteyecektir, ben o zaman ne yapacağım? Nasıl davranmalıyım?

Bence o durumda da "Anlık bir kırgınlıktı, çocukluk etmişim" diyin. Çok uzar öbür türlü mevzu. Ki ben hala kırılmanıza gerek olmadığı düşüncesindeyim zaten. Böyle söyleyin bence. Sonrasında neden daha az gidip geldiğinizi sorarlarsa da "ben de çok istiyorum eskisi gibi gelmek ama o kadar yoğunum ki" falan gibi o tarafı da kırmayacak bahaneler bulun derim. Bence mantıklı:KK1:
 
canım benim sana tl den uzun bi mesaj yazdım ama yanlışlıkla silindi bende pc tekrar yazıyorum...
canım benim yazdığın butün cevapları okudum ve ne kadar üzüldüğünü gördüm,olsun vardır bunda bir hayır senin kendine gelmene silkinmene sebeb oldu.daha üzülüp kafana takmıyosun yoksa hasta olursun..artık araya yavas yavas mesafeni koyuyorsun.insanlarla her zaman sınıriarı olan ilişkilere girmeliyiz diye düsünüyorum.bak sana kendimden örnek vereyim ben tipik basak burcuyum evimi severim.devlet lojmanında oturuyoruz.ben kimseyle içli dışiı değilim.her zaman bir mesafem olmustur.etrafımdaki arkadaşlar biribirleriyle samimı olmayı bırak onun çok otesinde içli dışlı oldular aradan 15 yıl geçti simdi ise bunyeleri yas itibarıyla boylesi curcunayı kaldırmıyor.ve acı olan ise cogunun arası bozuldu.o gece gündüz evinde yedirip içiren ve eşinin yemeğini bile verip evine gönderen arkadaşın bunca özverisine değdimi hayır o yaptıiğı fedakarlıkla öylece kaldı.sana dicem kimseye o kadar değer vermiceksininsanoğlu çiğ süt emmiş nankor olabiliyor.bana eskiden derlerdi sen davet bekliyorsun işte hazırlık bekliyorsun ,cağirmadan çat kapı cık gel ben buraya yeni tasınınca ev,me aniden dalıp ocakta ne piştiğine bakan komşularım vardı.ama kararlı ve masafeli durusumla hiç birine o tavizi vermedim. sonuç nemi şimdi çok değerliyim gözlerinde ve bana gıpta ediyorlar nasıl bu kadar içten ama bu kadarda mesafeli olabiliyon diye,sana diyeceğim yavas yavas elini etegini çek görüşmeni erkek arkadaşınla sınırla,gelip gitmeyi en aza indir gerekirse ailenle git tek basına gitme,bu mesafeyi evlenmeden kurmaya bak yoksa işin ıiçinden cıkamazsın canım.burda niyetim sana kendimi övmek değil yasadıklarımdan örnek vermekti.benimde 19 yasında bir kızım var,hem okuyor hem dershaneye gidiyor seneye ünide tercih yapacak insallah,ben ona evde iş yaptırmaya kıyamazken değilki hiç bi sıfata haiz değilken erkek arkadasının evine annesine yarenlik etmeye göndercem olmaz.bu konu benimde kızım oldugu için ilgimi çekti. empati yapıp düşündüm mümkün değil böyle bir şey,canım kendine çok iyi bak.kendi degerini insan kendi belirler azcık mesafeden kimseye zarar gelmez umarım bundan sonraki davranışlarında kendine çok değer vererek hareket edersin...:KK16:

Cevabınız için çok teşekkür ederim, ne kadar güzel yazmışsınız uzun uzun ve cümlelerinizi ne kadar güzel ifade etmişsiniz... Inanın cevabınız beni çok mutlu etti... Öncelikle ben de şimdi 3 buçuk sene öncesine dönüp baktığımda yaptığımın ne kadar yanlıs olduğunu yeni yeni anlıyorum. Şimdi ki aklım olsa erkek arkadaşımla şimdi tanışmış olsam asla bu şekilde bi samimiyet kurmazdım ailesiyle. O kadar üzülüyorum ki, kendimi çok kaptırmışım onların ailesinden biri gibi olmaya... Ama gelin görün ki değersiz olan ben oldum.... Onları o kadar ailem gibi sevmişim saymışım ki bu yüzden bu kadar çok sarsıldım. Demek ki onlar beni benim onları sevdiğim gibi sevmiyorlar, ya da saygı duymuyorlar... Bilmiyorum işte bişeylerden çekindiler ama yine de çok kırgınım değer miydi kalp kırmaya? Ufacık bi davetti benim beklediğim... Sizin de dediğiniz gibi belki de hayırlısı böyleymiş, böyle olması gerekiyormuş... Bu olay benim gerçekten kendime gelmemi sağladı, rüyadan uyanmış gibi hissettim kendimi ve gerçek dünyaya döndüm. Günün birinde onlara böylesine kırılacağım hiç aklıma gelmezdi... Ne kadar yakın da olsan insanın kendi ailesi gibisi olmuyor valla... Ben daha şimdiden onları herşeyde ön planda tutmakla çok büyük hata etmişim... Bu arada allah kızınıza zihin açıklığı versin, dilediği okulu dilediği bölümü kazanır inşallah. Dualarım hep sizinle olacak...

Bu arada konuya tekrar dönecek olursak;

Aklıma takılan tek bişey var, evlenmeden bu kadar samimi olmakla hata etmişim, daha da geç olmadan bunu anladım... Ama şimdi nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum, az önce annesi aradı beni. Biz hergün görüsürüz, eminim beni çağırmak için aradı... Sizlerin yorumunu almadan da geri dönmek istemedim açıkcası o yüzden de duymamış gibi yaptım çaldı çaldı kapandı... Şimdi sizce ben nasıl davranmalıyım? Bunca samimiyetin üstüne benim koyacağım mesafe onlar için inandırıcı olmaz ki, kesin tavır yapıyormuşum gibi algılayacaklar... Nasıl bi yol izlemem lazım?
 
Canım demek ki kız tarafı hoş karşılamazdı iş ciddiye binince geri çekildi inan gittiğinde sen rahatsız olurdun ben rahatsız olurdum şahsen bir düğünlerine illa çagırdı annesi hep beraber kardeşi elti cümleten gittik ee onlar nişanlı ben sap gibi oğlumun kız arkadaşı dedi ne desin kadın nişanlısı değilim bir şey değilim gelinim dedi ama değilim henüz ben acayip oldum tuhaf geliyor bana da kırmamak için gitmiştim ama baktım rahatsız oluyorum bir daha gider miyim hiç evlenmeden gitmem :KK53:Erkek arkadaşımın yengesi kardeşinin eşi mesela beni tanışırtırırken hep eltim der arkadaşlarına falan ben daha adayım derim çünkü gerek yok aileye niye bu kadar hemen girmek isteyeyim ki azıcık onlar istesinler beni söylesinler ağır olayım kız evi naz evi :KK51:bence annesi aradığında aç açmadığında trip attığını düşünebilir güzelce konuş zaten inan trip atacak üzülecek bir şey yok bir anda görüşmeyi kesme zaten dikkat çeker normalde kaç günde bir gidiyorsun mesela çağırdığında bahaneler bulursun yetişirsem gelirim ya da gittiğinde az oturmaya başla erkek arkadaşını almaya gidiyorsan hatırlarını sor biraz bekle dışarı çıkın böyle yavaş yavaş hafta bir gidiyorsan 2 hafta bir gitmeye başla sonra sonra ayda bire düşür anlamazlar anlasalarda farkederler ki ciddiyet yok biraz ağırdan alıyor hiç kırılacaklarını falan sanmam:KK51:



Doğru söylüyorsunuz, valla sizi takdir ettim keşke ben de sizin gibi yapabilseymişim en başından. Ama küçüktüm işte, cahillik vardı saflık vardı. Şimdi olsa asla yapmam, sizin gibi davranırdım bende... Bu arada allah mutluluğunuzu daim etsin :KK16: Erkek arkadaşımın annesine gelince, nedense o kadar korkuyorum ki daha önce aramızda hiç kırgınlık olmamıştı eğer erkek arkadaşım annesine söylediyse benim kırıldığımı ve annesine de benimle konuşmak isterse ne diyeceğim diye düşünüp duruyorum.... Bu arada şu görüşme muhabbetinde de söyledikleriniz mantıklı geldi aynen uygulayacağım inşallah herşey güzel olur çok teşekkür ederim :))
 
Bence o durumda da "Anlık bir kırgınlıktı, çocukluk etmişim" diyin. Çok uzar öbür türlü mevzu. Ki ben hala kırılmanıza gerek olmadığı düşüncesindeyim zaten. Böyle söyleyin bence. Sonrasında neden daha az gidip geldiğinizi sorarlarsa da "ben de çok istiyorum eskisi gibi gelmek ama o kadar yoğunum ki" falan gibi o tarafı da kırmayacak bahaneler bulun derim. Bence mantıklı:KK1:

Evet bence de çok mantıklı, çok teşekkür ederim :KK1:
 
X