Şöyle ki ilk adım olarak elinizle yada arkadaşınızla kıyaslamayın. Her ilişkinin dinamiği farklıdır. Kıyaslamak eşinizin kutlamasını sağlamaz yalnızca sizi yorup üzer.
Öte taraftan eşlerin açık iletişime geçmesi önemli. İletişime geçip talebimiz yapıldığında da buna gönül koymamak gerekiyor.
"Bir çiçek gönderdiğinde beni çok mutlu ediyorsun" cümlesi bazı insanlarda çalışır.
Bir kadın olarak eşime işe başladığında, bebek haberi verdiğimde vs... Çiçek alıp göndermişliğim var. Peki eşim? Sadece isteme çiçeği, iki kere de sokak çiçekçisinden çok beğendiğim için aldı. 2008'den beri beraberiz. 2 yıldır da evliyiz. Hani yaşla, sevgiyle, ilişkinin kuvvetiyle falan ilgili değil ama.
Eşim almaz, doğum gününü/tanışma/evlilik yıl dönümünde de ben çok önemsediğim ısrarla yüz kere söylerim hep. Ama bi yürüyüş, bi yemek şeklinde kutlamaya devam ediyoruz.
Yakın zamanda doğum yaptım. Ama eşim çiçek almadı mesela. Ancak yanımda idi duygusal olarak lohusa psikolojisine düşmeyim diye uğraştı.
Mesela babam küsen bir yapıya sahip. Gel barışalım demez anneme ama barışmak istediğinde kocaman poşetlerle alışveriş yapıp gelir. Annem daha çok sinirlenir lüzumsuz şeylere para harcamışım diye bir tur daha kavga çıkar ve barışırlar 30 senedir öyle
Dediğim gibi her ilişkinin dinamiği farklıdır. İlişkinizde eşinizin iyi yönlerini, artılarını bi değerlendirin. Kötü bir insan mı yoksa sizi önemsediği zaman genel geçer kabullerle göstermek yerine farklı şekilde mi ifade ediyor?