hanımlar merhaba. aslında sürekli konuşuyorum habire konuşuyorum diyemem. genelde susmasını da bilen biriyim ama bazen biriyle konuşmaya başladıgım anda hele de beni dinleyecek biriyse birden bi başlıyorum konuşmaya kendimi zapt edemiyorum. mantıksız konuşmam genelde. kendimi iyi ifade ederim ama sanki bazen uzatıyorum gibi geliyor. konuştugum anda kendi kendime ne kadar da konuşmaya ihtiyacım varmış diyorum. rahatlıyorum. ama açıkçası neden kendimi bu kadar çok ifade etmek istiyorum ki. bu çok hoşuma gitmiyor. yani sanki güçsüzmüşüm gibi hissediyorum kendimi çok fazla açınca. eskiden sanki bu kadar değildi. sanırım dönemsel olarak biraz daha yalnız kaldıgım bir dönem yasıyorum ondan olabilir . ama bi yandan hatırlamaya çalışıyorum sanki ben çevrem çok kalabalık olsa da çok konuşuyordum ya
valla , napıcam ben.