Çok Korkuyorum

sugarpare · 23 Ocak 2018

Çocuğumla ilk yalnız kaldığım gece kendimi çok zavallı hissetmiştim. Ne halt yiyeceğim şimdi demiştim. Yakında üç yaşında olacak. O büyüdükçe sen de birşeyler öğreniyorsun. Korkuyor olman çok doğal.

veda_brs88 · 23 Ocak 2018

labfaresi .!.:
Evet korkuyorum.

Neredeyse 2 yıllık evliyim. Çocuk istediğimiz için tedaviye başladık. Ancak ben korkuyorum. İliğime kemiğime kadar hem de. Ya bakamazsam ona? Ya en az kendi ailemin bana yaptığı kadar zulmedersem? Ya o da bir gün bana kırılır ve keşke senin çocuğun olmasaydım derse?

Kimsemiz yok... Ailemiz yok.. Kimsemiz yok...

Ya bu kadar yalnızlık içinde bir kere bile olsa bir desteğe ihtiyaç duyarsam ve o desteği bulamadığım için ayakta kalamazsam? Ya çocuğum yalnız kalırsa? Ya benim yüzümden zarar görürse? Ya ben iyi bir anne olamazsam...

İliğime kemiğime kadar korkuyorum. "Hamilesiniz" sözünü duymaktan korkuyorum. Doğurmaktan korkuyorum. Ama en çok O meleği hakettiği gibi büyütememekten onu sevememekten incitmekten korkuyorum.

Bu hazır olmadığım anlamına mı geliyor? Çok istiyorum ama çok korkuyorum....

korkman çok normal hamileyim ve bende çok korkuyorum bazen yalnız başına zorlukların üstünden gelmek çok daha iyi emin ol başkaları olsaydı bu seferde öyle dediler böyle dediiler diye başlık açardın sakin ol yalnızlık çoğu zaman iyidir

melo34 · 23 Ocak 2018

Kimse mükemmel değil ki kendini şartlandırma 18 aydır tek basıma bakıyorum kimseden destek almıyorum uykum çok ağırdır ama şimdi uyuyamıyorum günlük 10-25 dakikalık uyuklamalar ile geçiyor. Şimdi böyle yardımsız ne yapacağım diyorsun ya doğunca kimseye vermeyeceksin

livalinda · 23 Ocak 2018

Yapma o zaman canim. Kimse silah dayamiyordur kafana. Istemeyen , kendine guvenmeyen bence cocuk yapmasin. Bir klise olmaktan ciksin.

ZuziD · 23 Ocak 2018

labfaresi .!.:
Evet korkuyorum.

Neredeyse 2 yıllık evliyim. Çocuk istediğimiz için tedaviye başladık. Ancak ben korkuyorum. İliğime kemiğime kadar hem de. Ya bakamazsam ona? Ya en az kendi ailemin bana yaptığı kadar zulmedersem? Ya o da bir gün bana kırılır ve keşke senin çocuğun olmasaydım derse?

Kimsemiz yok... Ailemiz yok.. Kimsemiz yok...

Ya bu kadar yalnızlık içinde bir kere bile olsa bir desteğe ihtiyaç duyarsam ve o desteği bulamadığım için ayakta kalamazsam? Ya çocuğum yalnız kalırsa? Ya benim yüzümden zarar görürse? Ya ben iyi bir anne olamazsam...

İliğime kemiğime kadar korkuyorum. "Hamilesiniz" sözünü duymaktan korkuyorum. Doğurmaktan korkuyorum. Ama en çok O meleği hakettiği gibi büyütememekten onu sevememekten incitmekten korkuyorum.

Bu hazır olmadığım anlamına mı geliyor? Çok istiyorum ama çok korkuyorum....

Bunun tek sebebi ilgisiz bi ailede büyümek buna siz karar verin sizin gibi büyümesini istemiyorsanız onu yanlz bıramacaksanız hiç doğurmayn günaha girmeyin anneşik kutsaldır sizi anlyorm yanlız kaldığnz için ama eğer onu yanlz bırakmaktan üzmekten korkuyosanız emin olun bunı yapmamak içim yaşadığınızı yaşatmamak için dört kolla sarılacaksınız ALLAHA SIĞININ

Miniksercesezen · 23 Ocak 2018

Ayni endişeleri aynı ölçüde bir korkuyla hissettiğimi yazmak istedim sadece;yalnız olmadığınızı bilin diye :)

littlewaterspirit · 23 Ocak 2018

labfaresi .!.:
Evet korkuyorum.

Neredeyse 2 yıllık evliyim. Çocuk istediğimiz için tedaviye başladık. Ancak ben korkuyorum. İliğime kemiğime kadar hem de. Ya bakamazsam ona? Ya en az kendi ailemin bana yaptığı kadar zulmedersem? Ya o da bir gün bana kırılır ve keşke senin çocuğun olmasaydım derse?

Kimsemiz yok... Ailemiz yok.. Kimsemiz yok...

Ya bu kadar yalnızlık içinde bir kere bile olsa bir desteğe ihtiyaç duyarsam ve o desteği bulamadığım için ayakta kalamazsam? Ya çocuğum yalnız kalırsa? Ya benim yüzümden zarar görürse? Ya ben iyi bir anne olamazsam...

İliğime kemiğime kadar korkuyorum. "Hamilesiniz" sözünü duymaktan korkuyorum. Doğurmaktan korkuyorum. Ama en çok O meleği hakettiği gibi büyütememekten onu sevememekten incitmekten korkuyorum.

Bu hazır olmadığım anlamına mı geliyor? Çok istiyorum ama çok korkuyorum....

Şimdiden bu kadar ince düşünebilen biri çok iyi bir anne olacaktır eminim...

Ben de çok korkmuştum ki benim ki hayatımın hatası bir evlilikti ama bebeğimi kucağıma aldığım günden bu yana kendimi dünyanın en güçlü insanı hissediyorum. Tek başımıza mücadele ediyoruz biz de , şimdilik iyi ki benim annemsin diyen bir oğlum var... Sen neden bu kadar tatlısın diye sorulduğunda çünkü annem beni çok seviyor diyen bir oğlum var... Elbette hatalarım var bazen yetersiz bir anne olduğumu düşünüyorum ama onun için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum ve nefes aldığım sürece de bu böyle olacak...

Poouh · 23 Ocak 2018

Ben hamile kaldıktan sonra bu endişelere sahip oldum çok istiyordum bebeğim olmasını bin şükür hamileyim ama çok zor geçiyor ilk aylar yemek yapıp mutfağa girip eşimi geçtim kendimi bile doyuramıyorum sürekli bunu düşünüp üzülüp ağlıyordum ama etrafımdaki herkes dogunca her şey değişecek sen anne olunca her durumda onu anlayacaksın diyor inşallah korkularınız geçer bebek sahibi olursunuz şimdiden bile çok güzel bir duygu herkesin yaşamasını istiyorum

sn0wdr0p · 23 Ocak 2018

Nasıl anne olunmaz durumunu biliyorsunuz ailem gibi olmaktan korkuyorum dediğinize göre. Ben de hemen hemen tek büyüttüm iki çocuğumu. Ama inanın tek büyütmek sağdan soldan karışan akrabalarla büyütmekten çok çok daha kolay.

Uyanamamaktan da hiiç korkmayın. Bebek sağdan sola dönse, kolunu kipirdatsa yan odada olsa da duyacaksınız. Hamilelikte bu duruma alıştırma olacak. Son aylar sık sık uyanarak vücut kendini ayarlıyor zaten. Ben de uykusuzluğa dayanamam mesela. Ancak günde bir iki saat uykuyla nasıl dinç olunabiliyor doğumun ilk günleri anlayacaksınız. Rabbim yardım ediyor muhakkak. Bol bol dua edin.

Janet Jak Esim · 23 Ocak 2018

Korkuyorsanız yapmayın, zira ben korktuğunuz için iyi anne olacağınıza inananlardan değilim.
Kendinizi ve çevrenizi biliyorsunuz ki korkuyorsunuz.
Ne zamanki kendinize tam güveneceksiniz işte o zaman yapın.

H E · 23 Ocak 2018

labfaresi .!.:
Evet korkuyorum.

Neredeyse 2 yıllık evliyim. Çocuk istediğimiz için tedaviye başladık. Ancak ben korkuyorum. İliğime kemiğime kadar hem de. Ya bakamazsam ona? Ya en az kendi ailemin bana yaptığı kadar zulmedersem? Ya o da bir gün bana kırılır ve keşke senin çocuğun olmasaydım derse?

Kimsemiz yok... Ailemiz yok.. Kimsemiz yok...

Ya bu kadar yalnızlık içinde bir kere bile olsa bir desteğe ihtiyaç duyarsam ve o desteği bulamadığım için ayakta kalamazsam? Ya çocuğum yalnız kalırsa? Ya benim yüzümden zarar görürse? Ya ben iyi bir anne olamazsam...

İliğime kemiğime kadar korkuyorum. "Hamilesiniz" sözünü duymaktan korkuyorum. Doğurmaktan korkuyorum. Ama en çok O meleği hakettiği gibi büyütememekten onu sevememekten incitmekten korkuyorum.

Bu hazır olmadığım anlamına mı geliyor? Çok istiyorum ama çok korkuyorum....

Güzel bi anne olucaksın .

Duygularımız aynı . 5 yıldır ertelıyorm . Ama sanırım kaçınılmaz sona gelıyorum yavas yavas

Torvi · 23 Ocak 2018

Bunları düşünebiliyorsanız, siz kötü bir anne olmazsınız zaten..
Allah güç veriyor ve herşeyin üstesinden geliyorsunuz inanın..
Sağ selim hayırlısı ile gelir inşallah..

esergry · 23 Ocak 2018

Önce bir psikolojik destek mi alsanız?
Her kadın planlı hamilelikte bunları düşünür ama sizin çok fazla korkularınız var bence.

Ben de eşimin başını ağrıtmışımdır plan aşamasında. Çalışır mıyım, çalışırsam kim bakar, nasıl bakar vs. diye ama olduktan sonra sanki hep varmış gibi yerleşiverir hayatına.

Bir anda anne oluverir insan. Bende böyle oldu en azından :)

Doğumdan sonraki süreç hamilelik kadar kolay değil tabi ki. Ama o da meleğinle oyalanırken geçiveriyor. 1 hafta sonra birebir yalnız kalınca anladım anne olduğumu. 32 yaşımda anne oldum ama onunla büyüyorum sanki.
Çocukken mahrum kaldığım şeyleri yapıyorum. Kafamda daha bir sürü şey var onunla yapmak istediğim.
Senin gibi ailemden zulüm görmedim ama çok şefkat da görmedim. Resmen araya kaynayarak büyüdüm. Dikkat çekme lüksüm bile yoktu..

Demeye çalıştığım kimse mükemmel anne değil. Bak benim de zor bir çocukluğum, gençliğim oldu. Hala sosyal açıdan eksiğim ama oğluma bunu yansıtmıyorum çünkü okuyorum, gözlemliyorum, öğrenmeye çalışıyorum..

Vellanyum · 23 Ocak 2018

Dünyanın en sorumsuz insanı olarak ben bile bebeğime gözümden bile iyi bakıyosam sende bakarsın.. Gurbetteyiz hiç kimsemiz yok yanımızda. Ama emin ol kalabalıktan çok daha rahat büyütüyosun. Evet evin her zaman temiz olmuyo,çamaşırın birikiyo, bulaşık bazen sabahı bekliyo, bazen yemek bile eşine kalıyo ama tek başına bi çocuğu büyütebiliyo olmanın verdiği gurur herşeye değiyo. Onun o güzel suratıyla sana akıp gülmesi, elleriyle yüzüne dokunması bütün yorgunluklara uykusuzluklara değiyo. Allah isteyen her kadına sağlıklı hayırlı mutlu evlatlar nasip etsin inşallah.

esergry · 23 Ocak 2018

Kircicegi1 .!.:
Annelik içgüdüsel bir şeydir. Çocuğu veren Allah annelik kabiliyetini de veriyor

Ben böyle düşünmüyorum. Herkeste işlemiyor bu mekanizma.
Hayvanlar bile sahip çıkarken yavrusuna, doğurup çöpe atanlar da canlı ama anne değil..

Astoria · 23 Ocak 2018

Felix_Felicis .!.:
Ben size verdiğim örneği 1 kişiden duymadım. Emin olun icinde biraz annelik sefkati taşıyan herkesin durumu bu. :)

Siz ailenizin yaptıklarından rahatsız oluyordunuz, çünkü onlar gibi degilsiniz. Farklısınız. Keza esiniz de öyle. Yani siz o kötü ailenin içinde dogru kalabilmis ve sonra da birbirini bulabilmiş 2 sevgilisiniz :)

Bu tarz endiseleri sahip kadınlarn ben hep iyi bir anne olduklarını gördüm. Elbette sizin de hatalarınız olucak. Benim annemin de oldu ama onları hatırlayıp gülüyoruz simdi :) önemli olan çocuğu yaralayacak seyler yapmamak

Siz birikim yapmaya başlayın. Ileride yardıma ihtiyac duydugunuzda da ailelerinize minnet etmezsiniz, birikiminizle atlatırsnz o süreci. Dunyadaki herkes ailesiyle büyütmüyor ki

Aileniz size sürekli mutsuzluğu, endiseli olmayı, korkmayı empoze etti. Hala bunu hissetmeniz, hala hayata karşı korkak olmanız cok normal bence. Tabi bu benim biraz cahilce bi yorumum. En doğrusunu Astoria söyler :)

Estağfurullah, cahillik olur mu hiç gayet de doğru söylemleriniz. İnsanlar genel olarak bilinmezden korkar zaten. Mesela ölüm bir bilinmezdir, sonuçlarını bilemediğimiz için korkarız. Annelik keza hiç anne olmamış biri için bilinmezdir. Dünyada olan pek çok kötü olayın da etkisiyle anne adaylarının endişelenmesi olağan bir durumdur. Yalnız çocuk istememekle çocuğu isteyip ona yetemeyeceğini düşünmek ayrı bir şey. İkinci durumdaki endişeyi taşıyan anne adayı aslında bencillikten ziyade kendini sorguluyor, bence konu sahibi gayet naif ve bilinçli bir insan. :)

Vivid · 23 Ocak 2018

Ben evli falan değilim ama ileriyi düşününce korkuyorum bazen biliyor musunuz.. Bazen diyorum Allah'ım onları kıracaksam iyi anne olamayacaksam çocuk da verme bana ama sonra isteyeceğimi bildiğim için söylemese miydim diye çelişkilere girip çıkıyorum :) Tabi henüz öyle çok takmıyorum zamanı var ama arada geliyor aklıma.
Aile içinde çok kırıldım, manen hep tek başıma kaldım ve anneme benziyor bazı huylarım. İmkanım olursa psikologla, pedagogla falan irtibatta kalmayı düşünüyorum o süreçte hatta kendim için öncesinde de psikologa gitme düşüncem var, varsa imkanınız siz de böyle yapabilirsiniz.
Farkındalığın yüksek olması önemli bir şey, bu da sizde var.

synulox · 23 Ocak 2018

labfaresi .!.:
Evet korkuyorum.

Neredeyse 2 yıllık evliyim. Çocuk istediğimiz için tedaviye başladık. Ancak ben korkuyorum. İliğime kemiğime kadar hem de. Ya bakamazsam ona? Ya en az kendi ailemin bana yaptığı kadar zulmedersem? Ya o da bir gün bana kırılır ve keşke senin çocuğun olmasaydım derse?

Kimsemiz yok... Ailemiz yok.. Kimsemiz yok...

Ya bu kadar yalnızlık içinde bir kere bile olsa bir desteğe ihtiyaç duyarsam ve o desteği bulamadığım için ayakta kalamazsam? Ya çocuğum yalnız kalırsa? Ya benim yüzümden zarar görürse? Ya ben iyi bir anne olamazsam...

İliğime kemiğime kadar korkuyorum. "Hamilesiniz" sözünü duymaktan korkuyorum. Doğurmaktan korkuyorum. Ama en çok O meleği hakettiği gibi büyütememekten onu sevememekten incitmekten korkuyorum.

Bu hazır olmadığım anlamına mı geliyor? Çok istiyorum ama çok korkuyorum....

Şu son cümleniz kadar ben istemiyorsanız yapmayın diyecektim
Ama iki ucu zıt istekle bitirmişsiniz.
Bu nasıl çok isteme ŞEKLİ?

heylily · 23 Ocak 2018

labfaresi .!.:
Evet korkuyorum.

Neredeyse 2 yıllık evliyim. Çocuk istediğimiz için tedaviye başladık. Ancak ben korkuyorum. İliğime kemiğime kadar hem de. Ya bakamazsam ona? Ya en az kendi ailemin bana yaptığı kadar zulmedersem? Ya o da bir gün bana kırılır ve keşke senin çocuğun olmasaydım derse?

Kimsemiz yok... Ailemiz yok.. Kimsemiz yok...

Ya bu kadar yalnızlık içinde bir kere bile olsa bir desteğe ihtiyaç duyarsam ve o desteği bulamadığım için ayakta kalamazsam? Ya çocuğum yalnız kalırsa? Ya benim yüzümden zarar görürse? Ya ben iyi bir anne olamazsam...

İliğime kemiğime kadar korkuyorum. "Hamilesiniz" sözünü duymaktan korkuyorum. Doğurmaktan korkuyorum. Ama en çok O meleği hakettiği gibi büyütememekten onu sevememekten incitmekten korkuyorum.

Bu hazır olmadığım anlamına mı geliyor? Çok istiyorum ama çok korkuyorum....

Eminim ki çok iyi bir anne olacaksınız. Ben de sizin gibiydim. Plânlı bir hamilelik olmasına rağmen tüm gebelik süresince ve öncesindeki 3 yıllık karar verme aşamasında hep endişeliydim. Acaba iyi bir anne olabilecek miyim,ya pişman olursam, ya onu iyi yetiştiremez ihtiyaç duydugu sevgiyi veremezsem ve daha niceleri. Ne zaman ki doğdu sevgiyle ilgili bütün fikirlerim uçtu gitti, ama endişeler hala devam ediyor iyi anne olabilmekle ilgili,sanırım büyüyene kendi ayakları üzerinde durana kadar da devam edecek.
Bu kadar sorgulamanizin nedeni iyi bir anne olma isteğiniz. Eğer böyle olmasaydı bi şekilde buyur bi şekilde bakılır der hicbir şeyi sorgulamazdiniz. Annelik toz pembe değil,iç güdüsel elbette ama sadece bu guduye güvenerek cocuk yapmak da mantıklı değil.
Sizin ailenizin yanlışlarını bildiğinizden aynılarını uygulayacaginizi hiç sanmıyorum. En hayırlı zamanda kucağınıza alırsınız umarım.

yazarhanim35 · 23 Ocak 2018

bunları düşündüğüne göre senden iyi bir anne olacak :)

Çok Korkuyorum

Guru

Üye

Duygularıma Esir Oluyorum Seni Görünce

Guru

Üye

Popüler Üye

Kimbilir , belki de bir gün...

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Durme, durme querido hijico

Nirvana

Arkana bakma, o yöne gitmiyorsun..

Nirvana

Popüler Üye

Nirvana

for whom the bell tolls... time marches on.

Para-Para-Paradise 🌼

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Yazar Hanım

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency