çok kötü bir gece geçirdim... :(


Kim eleştiriyormuş sizi? Çalışan bir kadınsınız ev işlerini dört dörtlük yapamayabilirsiniz. Yemekleriniz belki annenizin ki gibi olmaz ama zaten onlarda da yılların tecrübesi var. Kimisinde de eli daha yatkındır. Olabilir yani. Takılmayın buna. Bebekle ev her zaman derli toplu olmaz. Hatta bu günler bir daha gelmeyecek bırakın dağınık kalsın ama siz ve bebeğiniz mutlu olun. Birikim de bazen cidden olmuyor. Kızınız için nasıl bir birikim istiyorsunuz bilmiyorum ama olmuyorsa canınızı sıkmayın. Hele kendinizden bebeğinizden ailenizden kısmayın.
 
Probleminiz vitamin eksikliği kaynakli bir sey de olabilir. Yorgunluk, unutkanlık, sinir harbi... bunlar tamamen psikolojik kaynaklı olacak diye bir sey yok. Bir doktor randevusu alıp degerlerinize baktırın. Kendi kendinize teshis koyup biseyleri halletmeye çalıştıkca ancak sorunu daha da cok büyütürsünüz.

Devlet hastanelerinde de psikolig psikuyatri olabiliyor bulundugunuz yerdeki poliklniklere bir bakın.

Ama muhakkak öncesinde bir doktora gidip durumunuzu anlatın sizin degerlerinize bir baksınlar. Ertelemeyin, belki de basit bir vitamin takviyesiyle birlikte bu sikayetlerinizden kurtulabilirsiniz.
 
Gecenin en karanligindan snra gelir ancak seher vakti.
Dertte en dibe vurduktan snra gelir ancak aydinliga. Bu gece hayatinin en dibe vurma ani diye sayip bi adip atabilirsin aydinliga dogru.
Anlattigin kadariyla yemek ev felan halledilir seyler.
Tam olarak sorun ne?
Evlimisin? Bosandinmi? O olabilirmi?
 
sanıyorum ki en doğrusu o olacak ama nasıl yapabilirim onu da bilmiyorum yani doğru noktalara değinmek istiyorum o planda yoksa o da sarpa sarar
Acil olan neyse ondan başla. Mesela dün ben sadece çamaşır katladım buzdolabi temizledim o kadar :)bugün kızımın dolabını düzelticem evi toplayıp süpürücem o kadar :)
 
Canım sen sanıyor musun ki hepimizin hayatı süper. Haftaya teslim etmem gereken çok önemli bir şey var (sadece başlığını yazdım, altını nasıl dolduracağım en ufak bir fikrim yok. En az 14 15 sayfa yazmam lazım), ev çok dağınıktı. Toplarken elektrikler kesildi (içten içe ohh dedim evi makine ile süpürmemek için bir bahane :) ) Ama evi toplama işim bitince elektrikler geri geldi maalesef. Ama ben hiç istifimi bozmadım gelmemiş gibi davrandım. Akşama iftarlık yok. Dondurucan mantı ve yoğurtlu çorba malzemesi çıkardım. Baktım ikisi de yoğurtlu olacak ama oluversin dedim. (Mantıyı umarım ayarında yapabilirim). Saçlarıma baktım kullanmaya başladığım zeytin yağlı sabun (sözde yumuşacık yapacaktı, yoluk yaptı) yoluk yoluk yapmış, başımı yana çeviri verdim. Birde tepeden topladım.
Sıcak hava yanaklarımdaki bir rahatsızlıktan ötürü beni çok çirkinleştiriyor (evde bile güneş kremi sürüyorum) ama dışarı çıkarken, güneş kremini renklisinden sürüveriyorum.
Başarı dersen geçen gün mantarlı pilav yaptım vallahi ben bile beğendim. Güzel olmuştu. Ama her gün aynı şeyi yedirince ev halkı isyan bayraklarını açıyor.
Feci kilo almışım yarın diyetisyene gitmek için randevu aldım ama içimde kaybetmeye mahkum karakter ramazandan sonraya ertele diyor.
Bunları sana neden mi yazdım, bende eskiden herkesin hayatı şahane zannederdim: Bir bendim beceriksiz, poposunu toparlayamayan. Herkes en kral yerlerde tatile giderdi ama ben hep çalışırdım. Herkes mutluydu ben değildim. Sosyal medyada herkesin kocaman gülen yüzleri vardı, bir bendim atarlı cümleler yazan.
Sonra sosyal medyayı kapattım. Kimseyle ilgilenmiyorum artık. Kendi hayatıma ve istediklerime odaklıyım. Herşey bir anda değişti sanki. Kendimi beceriksiz hissetmiyorum. Benimde iyi yapabildiğim şeyler var ama ev işi yapmayı sevmiyorum. Allah beni bunun için yaratmamış diyorum. (Evi çıldırmayacak kadar topluyorum. ) Herşeyi istediğim kadar yapıyorum. Mükemmel yada kusursuz değilim ama inan artık mutluyum ve benimde çok iyi şeyler var, onların yapamadığı :)
Buda benim seninle dertleşmem olsun. :)
 
dün ne yaptım?

8de kalktık kızımla
eşim uyuyordu
kızımın altını açtım, üstünü değiştirdim biraz onunla oynadık sonra kahvaltı hazırlamaya başladım
babalar günü diye biraz özeneyim istedim çeşit çok oldu
çok derken peynir zeytin harici 2 tane daha bişe yaptım
bu arada kızım onunla oynamam için gelip gitti arada ona baktım onu oyaladım sonra işime döndüm
eşim kalktı
kahvaltıyı yaptık
kızımı da yedirdim kahvaltımızı yaparken
sonra bulaşıklara toplamaya giriştim
o arada kızım süt istedi sütünü ısıttım
sonra temizliğe başladım ama büyük temizlik değil
bütün evi süpürgeyel süpürdüm ve mutfak, koridorlar ve banyoyu sildim
bu arada çamaşırları yıkamaya atmıştım onlar çıktı onları astım
sonra kızımın uyku saati geldi onu uyutmaya çalıştım bi saat onunla uğraştım baktım uyumuyor babasına teslim edip yemeğe başladım
sonra da biraz oturdum meyve yedim tv izledim
kızım uyandıktan sonra da parka çıkardım onu 2-2,5 saat dışarıdaydık
sonra eve geldik kızımı yedirdim
kendim yedim
yarım saat sonra kızım süt istedi onu ısıttım sonra da uyku vakti geldiği için yatırdım yaklaşık bi saat uyutmaya uğraştım sonra da ben yüzümü, bıyığımı aldım yattım
 
hangimiz dörtdörtlüğüz ki? inan ben de saysam şimdi kimbilir ne başarısızlıklarım ne eksiklerim çıkacak. en basiti ben de 30 yaşında çalışmaya başladım.mesela hiçbişeye yeteneğim yoktur, hani şunu fevkalade yaparım dediğim bişey yok.ne elimde maddi bir birikimim var ne kendime ait bir yuvam eşim çocuğum vs. siz en azından evlenmişsiniz çocuğunuz var allah bağışlasın. eminim elinizden geleni de yapıyorsunuzdur. bana sanki sıkıntınız aslında bilinçaltınızda başka şeylerle ilgili gibi geldi. eşinizle ilişkiniz nasıl? çünkü örneğin sürekli eleştiren ve memnuniyetsiz bir eş kadına kendini yetersiz hissettiriyor.
 
ya çok sevinirim en kısa zamanda sana mesaj atmak isterim sakıncası yoksa?
 
Bırak evin temiz olmasın,bırak yemeklerin güzel olmasın.. Kızına yap sebzeler çorbalar siz makarna yiyin ne var bunda.. Evine gelen ne dağınıktı diyecekse gelmesin,yemeğini yiyen beğenmeyecekse bırak yemesin. Sen mutlu ol,kızında mutlu olsun.. Temizlik yapılır,yemek yapılır ama onda kötü izler bırakırsan onların dönüşü yok işte.. Yıllar sonra dönüp çocukluğuna baktığında nekadar mutluyduk diyebilsin işte o en büyük zafer senin için
 
Zaten çalışıyorsun canım ve bir bebeğin var. Bu bile hayatında iki büyük şey. İş hayatı zaten yorucu. Çocuk bakmak da öyle. E bir de temizlik, yemek, kocayla ilgilenmek, sosyal yaşam, anne-baba, akrabalar... Ee sana ne kaldı?

Bence birçok çalışan kadın senin bu saydıklarını yaşıyordur. Ama sana şu an batmaya başlamış bu durum.

Herşeye yetişemezsin öncelikle bunu kabullen. Benim bir arkadaşım var aynı sizin gibi. Herşeyi yapayım derken, hiçbirşey yapamıyor. Mesela mutfağı temizleyeyim diyor, başlıyor o arada ayy dışarı çıkıp şunu almam lazım diyor. Dışarı çıkıyor mutfağı bırakıp. O arada komşuyla karşılaşıyor. Komşu hadi gel kahveye diyor. Ona gidiyor. Dışarı işlerini bitirip eve gelince, ayy geç oldu yemek yapmam lazım diyor, yemeğe girişiyor. Ne oldu? Mutfağı temizleme kaldı. Hem de yarım bir şekilde...

Neden? Çünkü düzen yok. Halbuki bugün mutfağı temizleme günüm dese ve bunun dışında hiçbirşey yapmasa hem o iş bitecek, hem kendini tatmin etmiş olacak. Bence çok iş yerine sadece bir işe odaklan ve onu bitir
 
kesinlikle höd höd bi anne değilim
kızım herşeyi kendi öğrensin diye kendi haline bırakırım çoğu zaman hatta eşim kızıyor ablamın evinde tek çizik bulamazdın bizim bu evin hali ne diye (kızım kalemi ilk keşfettiğinde aklınıza gelebilecek her yeri boyadı ben de kızımdan kıymetli değil ya diye çok sıkmadım yapma etme diye bunun gibi şeyler)
evim biraz da bu yüzden hep dağınık
ben topluyorum kızım bir oyuncak çıkaracağım diye bütün oyuncak kutusunu boşaltıveriyor her aldığını da bi yerde bırakıyor eee çocuk daha sürekli çocuğa kızıp bağırmak da olmaz ki nasıl olsa toplanır ama işte başkalarından duyduğum ayy benim evim her daim derli topluydu hatta kızım/oğlum kendi toplardı deyince kendimde bir eksiklik olduğunu düşünüyorum
 
Canım bu arada ben senin işin düzene girdiğinde derdinin kalmayacağını düşünüyorum b
ya çok sevinirim en kısa zamanda sana mesaj atmak isterim sakıncası yoksa?
tabiki de at hem ayrıca bak sana güç versin kıyasla diye söylemiyorum sırf kendinde güven bul diye söylüyorum,ben tıp öğrencisiyim üstelik evliyim okul daha bitmedi yani beraber yaşıyoruz,ders olsun ev olsun,sen içinde o gücü bul bir şeyler başar o kadar rahatlarsın ki,diyelim yine sıkıntı içindesin psikiyatr tanıdığım var ona anlatırım seni ama merak etme o da benim gibi düşünecektir
 
ya ne güzel ben de böyle olabilsem hem ben hem kızım daha huzurlu oluruz eminim
 

evde aman allah bi işim olmuyor
yemek yapılır 2-3 gün onu yeriz zaten çoğunlukla
temizliği de haftada bir haftasonları yapabiliyorum çalıştığım için zaten
günlük işlerim bulaşık, mutfak temizliği, kızımı yedirmem, onun kişisel bakımı, kendi bakımım oluyor
aslında abartılacak bi durumum yok yani ama ne biliyim bunlar bile zor gelmeye başladı
kızım altına yapmasın diye gözünün içine bakıyorum resmen var mı böyle bişe
 

ben bile özendim bu rutine
 
eleştiriden çok, bilmem kimin eşi şunu çok güzel yapıyor, benim kızım bunu harika yapar, ben şu konuda asla geri kalmam dendikçe sanki inceden bana laf geliyormuş gibi hissediyorum tam da o bahsettikleri konularda yeterli olamadığım için
kızım işitme engelli ve her an cihaz, ameliyat vs masrafı çıkabilir ve birikimimiz hiç yok dolayısıyla biraz bişeler kenara atmak istiyorum
hem de yarın öbür gün büyüdüğünde eğitimden vs kısmak zorunda kalmak istemiyorum
 
umarım öyle bişedir ve çözümü basittir en kısa zamanda randevu alıp gideceğim
 
evliyim
sorunlarımız var
benim yok daha doğrusu ama eşime göre var
çok kontrolcü olmaya başladı kiminle mesajlaştın
kim arıyor
kime yazıyorsun
hatta geçen gün kavga ettik
ben bi kızdan hoşlanmıyorum abuk saatlerde iki kere aradığı için bunun konusunu açtığımda sen kendine bak dedi o telefon elinden düşmüyor dedi
ben çıldırdım tabi ne demek istiyorsan neyle suçluyosun beni diye
kendine bak işte sen beni sevmiyorsun artık sen benden soğudun saygın bitti vs demeye başladı
çok kırıldım çok üzüldüm
o kadar konuşmama rağmen dün hala yengeme mesaj atarken kiminle yazışıyorsun diye bir soruşu var, babalar günü diye tatsızlık olsun istemedim ağzımı açmadım o yüzden
ama kendine bakmaz asıl kendinin sevgisi saygısı kalmadı bana benden biliyor herşeyi buna da takıyorum tabii ki kafamı
 
Acil olan neyse ondan başla. Mesela dün ben sadece çamaşır katladım buzdolabi temizledim o kadar :)bugün kızımın dolabını düzelticem evi toplayıp süpürücem o kadar :)
işte bunu yapamıyorum dün bi iki yer sildim ya bugün tembellik yaparım, elim gitmez işe
aslında bunu oturtmam gerek bi gün biyer bi gün bi yer ama işte hep atlıyorum hep
 

Hiç kimse mükemmel dört dörtlük değildir. Senin görmediğin ne eksiklikleri vardır insanların. Kafan karışık, yoğun stresli anladığım kadarıyla. İnsanın canı birşeylere sıkkın oldu mu hiç birşey yapası gelmiyor. Ama dedim ya bu bir kısır döngü. Bi yerden başlaman lazım. Sahip olduklarına şükretmen lazım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…