söylediklerini aklıma yazdımAblam oldu diyebilirim sürekli bana laf yapardi . Işte sen bu kadar pasifmisin, bu kadar beceriksizmisin, ben seni böyle bilmezdim , insanlar böyle eve yuvaya hasret nankörlük ediyorsun bunun gibi daha bir çok sey söylerdi . Insan tek başina düsününce gerçekten hak veriyor. Benim yemeklerim o kadar güzel değildi mesela, ya tuzlu olur ya da tatsiz olurdu. Sürekli böyle programlara baka baka mükemmel yemekler yapmaya başladim. Yani eşim her zaman annem gibi olmamiş der beni verem ederdi, şuan annesinin yemeklerini yemez :) Sen yapsana der ... Karsidaki insandan da bu lafı duyunca zaten ben daha iyisini yaparim diye hirs ediyorsun azim edince de yeniden doğuşun oluyor resmen.
Kendini ispat etmeye caliş , kendini kendi icinde kanitlamaya calis, o zaman gerçekten cok basarili oluyorsun, ve benim kizim 4.5 aylik oldu. Kendimi hep sartliyorum kizima mükemmel anne olucam diye ...
Bu sekilde denesen bence sende çok yararli olursun.
kızlar dün geceyi çok kötü geçirdim
ne oldu derseniz hiçbirşey.. ama içim çok sıkıldı, nefesim kesildi ve kızımın bir an önce uyuması için dua ettim çünkü kızıma bile sinirim kadem kademe arttı. yavrumun bişe yaptığı da yoktu ama tahammülüm tamamen gitmişti, ağlama krizine girdim giremedim daha doğrusu ağlayıp rahatlamak için kendimi zorladım bi iki damla zor aktı gözümden rahatlayamadım
kendimden nefret ettim
çok başarısız, beceriksiz, işe yaramaz hissettim kendimi
kızıma üzüldüm benim gibi bir annesi olduğu için..
resmen cinnet hali geldi gibi, diyorum bu halime şahit olmasın diye Allahtan yardım istedim bi an önce kızım uyusun diye
ne olacak benim bu halim..
psikolog diyeceksiniz ama ben problemi biliyorum aslında hem bu yüzden, hem de maddiyattan ötürü gitmek istemiyorum
kendimi çok yetersiz hissediyorum
ne evimin temizliği tam
ne yaptığım yemekler çok güzel
ne düzenli bi evim var
ne kızım için birikim yapabiliyorum
ne de yaptığım işler çok düzgün, hep bi eksiğim var
başardığım hiçbişey yok şu hayatta
bunlar benim enerjimi çok düşürüyor
ve daha da başarısız olmama sebep olduğunu düşünüyorum
size sorum ne onu da bilmiyorum sadece yazıp rahatlamak istedim sanırım
açıkcası mükemmelliyetçi bi yapım olduğunu düşünmezdim ama siz dahil bi iki arkadaş daha buna benzer şeyler söylediler, belki de öyleyim ve işler yolunda gitmediği için şimdi şimdi çıkıyor meydanaHer şeyi başarmak, her işi dört dörtlük yapmak zorunda değilsiniz.
Mükemmeliyetçiliğimi ben de çok zor törpüledim ama başardım da. Gerçekten insana çok mutsuzluk veriyor. Bunu aşmanıza yardım edebilecek kitap da önereceğim yorumun sonunda.
Size tavsiyem öncelikle hayatınızda tek bir alana odaklanın. Onu da mükemmel yapmaya değil sizin için kafi olan kadarını yapmaya çalışın. Bırakın diğer şeyler çokça eksik kalsın. İlk aşamada odaklandığınız konuda iyi kötü bir düzen oturtursanız güveniniz gelir kendinize. Bu güven sizin seçtiğiniz diğer alanlara da yansır.
Hayatınızda başarıyı değil de mutluluğu amaç edinin derim. Hiç bir başarının mutluluk vaadi yoktur. Bu kadar hırpalamayın kendinizi.
Bir de başarı tanımınızı yeniden yapın derim. Toplumsal tanımlara itibar etmeyin. Bir kadın her konuda mükemmel olamaz, daha doğrusu buna mecbur değildir. Bu konudaki dayatmaları tabiri caizse "yemeyin". Siz kendiniz belirleyin önceliklerinizi.
Ayrıca maddi olarak imkan yaratamıyorsanız da bir devlet hastanesine gidin hiç değilse, psikiyatriye. O biliyorum nedenini dediğiniz unsuru anlatın bana kalırsa.
Kitap tavsiyelerime gelirsek, ilki mükemmelliyetçiliğinizi, diğeri de ruh halinizi düzeltmenize çok destek olabilir.
Brene Brown- Mükemmel Olmamanın Hediyeleri
David Burns - İyi Hissetmek
Doktora ya da psikiyatriste gidemiyorsunuz madem, bunlardan çok faydalanacağınızı düşünüyorum.
Umarım kendinize böyle yüklenmeyi bir an önce bırakırsınız.
Rica ederim ne demek.açıkcası mükemmelliyetçi bi yapım olduğunu düşünmezdim ama siz dahil bi iki arkadaş daha buna benzer şeyler söylediler, belki de öyleyim ve işler yolunda gitmediği için şimdi şimdi çıkıyor meydana
ya da sürekli kıyaslanmaktan kendime güvenim yerle bir oldu ve o yüzden böyle hissediyorum
ama tavsiyelerinize uyacağım en kısa zamanda da bu iki kitabı edineceğim
zaten çok severim kitap okumayı, uzun zamandır okuyamamıştım bu bahanem olur
çok teşekkür ederim.
kızlar dün geceyi çok kötü geçirdim
ne oldu derseniz hiçbirşey.. ama içim çok sıkıldı, nefesim kesildi ve kızımın bir an önce uyuması için dua ettim çünkü kızıma bile sinirim kadem kademe arttı. yavrumun bişe yaptığı da yoktu ama tahammülüm tamamen gitmişti, ağlama krizine girdim giremedim daha doğrusu ağlayıp rahatlamak için kendimi zorladım bi iki damla zor aktı gözümden rahatlayamadım
kendimden nefret ettim
çok başarısız, beceriksiz, işe yaramaz hissettim kendimi
kızıma üzüldüm benim gibi bir annesi olduğu için..
resmen cinnet hali geldi gibi, diyorum bu halime şahit olmasın diye Allahtan yardım istedim bi an önce kızım uyusun diye
ne olacak benim bu halim..
psikolog diyeceksiniz ama ben problemi biliyorum aslında hem bu yüzden, hem de maddiyattan ötürü gitmek istemiyorum
kendimi çok yetersiz hissediyorum
ne evimin temizliği tam
ne yaptığım yemekler çok güzel
ne düzenli bi evim var
ne kızım için birikim yapabiliyorum
ne de yaptığım işler çok düzgün, hep bi eksiğim var
başardığım hiçbişey yok şu hayatta
bunlar benim enerjimi çok düşürüyor
ve daha da başarısız olmama sebep olduğunu düşünüyorum
size sorum ne onu da bilmiyorum sadece yazıp rahatlamak istedim sanırım
Ya işte canım sanki etrafımdaki herkes dört dörtlükmüş de ben eksikmişim gibi hissediyorumCanim kimin yaptığı yemekler mükemmel kim eevladını dört dörtlük yetisirebiliyor iyi örnek olabiliyor yapma bak evladin kızın varmış onunla ilgilen yarın bi bakmissin kocmaan kız olmuş sen kaynana gelip geçici bu günler esinle kizinla ilgilen bakımını yap mevsimler berbat sicaaaaakk banyo yap durmadanbidahami dogacam ben de keyfine bak değmez...
çok teşekkür ederim ilginize, tavsiyelerinize gerçekten iyi geliyor bunları duymakRica ederim ne demek.
İşte o kıyasın ardında mükemmeliyetçilik oluyor genelde. Kendine başarısız olma hakkını bile veremiyorsa insan çok yıpranıyor. Ayrıca iş dahil bir başarısızlık söz konusuysa bile bunlar durumsal ve dönemsel başarısızlıklar olabilir en fazla. Sizin bir başarısızlık potansiyeliniz olduğunu göstermez. Deneyim kazandıkça koşullar değişir, değişmiyorsa bir yatkınlık olmadığındandır zamanı gelince bir değişiklik yapmaya çalışılabilir.
Çoğumuzda var bu mükemmeliyetçilik. Genelde yetiştirmeden ya da bir aile bireyinin baskısından oluyor. Bu yoksa toplumsal baskıdan. Kadın ille sofralar döktürmek zorunda değil. Evi bal dök yala olmasa da olur. İş hayatına hiç girmiyorum bile, bu ülkede hemen herkes geçiyor o süreçlerden. Bunları iyi yapanlar öncelik edinmiştir ya da yatkındır. Hepimiz bir örnek mükemmel olmak zorunda değiliz inanın. Herkes aynı anda birçok şeyi de olduramaz. Bunun için önceliğimize göre hareket edin derim dediğim gibi.
Kitaplardan da fayda sağlayacağınıza inanıyorum. Umarım aşarsınız en kısa sürede
çok haklısınCnm başardığı çok önemli bir şey var. O hepsinden önemli kızın var. Bu vesveselere kapılıp bunu ve kendini harcama ltfn. Sevgiler
Asla kim senden mükemmel olan? Kendini herkes gibi en mükemmeli benim de ben bebegim var kocaman gobegim var ama en mükemmeli benim sende öyle ben anneyim kizim var kadının ben en mükemmeli benim de daha dunku şeyler kendilerini mükemmel görüyor insanoğlu bu o çok 4/4 luk görünen kadınlar da yemekleri yakiyor burnunu kurcalıyor osura osura uyuyor yeri geliyor evi usendiginden supurmuyor insanogluyuz bizYa işte canım sanki etrafımdaki herkes dört dörtlükmüş de ben eksikmişim gibi hissediyorum
bi işte sadece bi tanesinde tam anlamıyla başarılı olsam belki rahata ererim ama yok her işim yarım
Bu çok ağır bir baskı. Lütfen bu kıyası yapmayın bir daha. Anneniz kendi yapısı gereği bu konuma gelmiş olabilir, ama kimbilir belki siz çocukken o da yaşamıştır bunları.çok haklısın
herşeyden güzel ve özel bir miniğim var
zaten bu sıkıntılara kapılma nedenim de biraz ondan kaynaklı
ne biliyim benim annem mesela çok çalışkan çok hırslı bir kadındır
çok da temizdir
sadece yemek yapmayı çok bilmez
ama ben annemden bahsederken gururla annem çok çalışkan bi kadın ya şöyle yapmış böyle yapmış diyebiliyorum ya da ben demesem de biri annem hakkında çok çalışkan bi kadın neler başarmış dediğinde inanılmaz gururlanıyorum o enim annem diye
ama benim kızımın benimle övüneceği hiçbişesi yok
nasıl anlatacak beni
neyimle övünecek
neyimi sevecek ki benim
bunlar beni çok üzüyor işte
tabii ki öyle, sadece annem olması benim onu dünyalar kadar sevmem için yeterliBu çok ağır bir baskı. Lütfen bu kıyası yapmayın bir daha. Anneniz kendi yapısı gereği bu konuma gelmiş olabilir, ama kimbilir belki siz çocukken o da yaşamıştır bunları.
Hem sevgi başarıdan gelmez. İnanın evladınız sizde gurur duyacağı birçok şey de bulacak. Annelik başlı başına bir meziyet, büyük bir sorumluluk. Annenizin bu başarıları olmasa onu sevmez miydiniz, benim annem diye gurur duymaz mıydınız? Ya da bir de çok güzel yemekler yapsaydı daha çok mu severdiniz onu?
Her kadın ayrı bir bireydir, özeldir ve kıymetlidir. Bunun için iyi yemek yapmaya, iş hayatında harikalar yaratmasına, evinin düzeninin dört dörtlük olmasına ihtiyacı yoktur. Nice böyle kadınlar ömürlerinde bir teşekkür bile almadan ömrünü çürütüyor da yok yere.
Amacınız evladınızla iyi bir iletişim kurmak olsun. Ki bunda da her anne az çok sorun yaşar elbet ama o çabanız, evladınızı iyi bir birey olarak yetiştirme gayretiniz, ona güzel bir eğitim verme uğraşınız sizinle gurur duyulması için yeterli olacaktır. Bunlara gayret etmek yeter, sonuç da her zaman mükemmel olmayabilir. Üzmeyin kendinizi artık.
Annenizin gölgesine yerleştirmeyin kendinizi. Onun deneyimlerinden faydalanın elbet ama ayrı bir birey olduğunuzı unutmayın. Emin olun size mutluluk ve güven veren annenizin başarıları değil iyi bir anne olma çabası olmuştur. Siz bu yönde çabalasanız yeter, yavrunuz da o güveni alır.
Siz doktor kısmını da ihmal etmeyin. Bu yetersizlik hissiniz depresyon gibi bir durumdan da olabilir. Ne anlatacağım demişsiniz önceki yorumunuzda, bunları aynen anlatın. Kesinlikle saçma gelmeyecek. Yükünüz az değil. Oradan da bir çözüm geleceğine inanıyorum.tabii ki öyle, sadece annem olması benim onu dünyalar kadar sevmem için yeterli
bütün dünyam annem ve kızım
elimden geleni yapabilmek istiyorum kızıma
geleceğini güzel kurabilmek
ama bunun için bile yetersiz hissediyorum bazen
bu duyguyu aşmam gerektiğinin farkındayım ben böyle düşünüp mutsuz oldukça canımın içi kızımı üzüyorum çünkü agresif bi anne haline geliyorum
çok teşekkür ederim desteğiniz için
sizler yazdıkça kendimi daha iyi hissediyorum
Bunlar hep uykusuzluktan canım.....kızlar dün geceyi çok kötü geçirdim
ne oldu derseniz hiçbirşey.. ama içim çok sıkıldı, nefesim kesildi ve kızımın bir an önce uyuması için dua ettim çünkü kızıma bile sinirim kadem kademe arttı. yavrumun bişe yaptığı da yoktu ama tahammülüm tamamen gitmişti, ağlama krizine girdim giremedim daha doğrusu ağlayıp rahatlamak için kendimi zorladım bi iki damla zor aktı gözümden rahatlayamadım
kendimden nefret ettim
çok başarısız, beceriksiz, işe yaramaz hissettim kendimi
kızıma üzüldüm benim gibi bir annesi olduğu için..
resmen cinnet hali geldi gibi, diyorum bu halime şahit olmasın diye Allahtan yardım istedim bi an önce kızım uyusun diye
ne olacak benim bu halim..
psikolog diyeceksiniz ama ben problemi biliyorum aslında hem bu yüzden, hem de maddiyattan ötürü gitmek istemiyorum
kendimi çok yetersiz hissediyorum
ne evimin temizliği tam
ne yaptığım yemekler çok güzel
ne düzenli bi evim var
ne kızım için birikim yapabiliyorum
ne de yaptığım işler çok düzgün, hep bi eksiğim var
başardığım hiçbişey yok şu hayatta
bunlar benim enerjimi çok düşürüyor
ve daha da başarısız olmama sebep olduğunu düşünüyorum
size sorum ne onu da bilmiyorum sadece yazıp rahatlamak istedim sanırım
İnanın siz anlattıkça hafifledimSiz doktor kısmını da ihmal etmeyin. Bu yetersizlik hissiniz depresyon gibi bir durumdan da olabilir. Ne anlatacağım demişsiniz önceki yorumunuzda, bunları aynen anlatın. Kesinlikle saçma gelmeyecek. Yükünüz az değil. Oradan da bir çözüm geleceğine inanıyorum.
Ayrıca inanın hepimiz bu koşullardan geçiyoruz. Ben anne olma cesaretini bile gösteremedim mesela, o sorumluluğu alamadım. Sizi sırf bu bakımdan bile tebrik ediyorum, sizi ve sizin gibi anneleri... Annelik güdüsü kadında doğal olarak elbette ki vardır ancak hayat koşulları çok zorlayıcı olabiliyor. Hissettikleriniz sizin eksikliğinizi göstermez. Hepimiz insanız neticede. Siz tasalanmayın. Ayrıca bu sorgulayışınız bile iyi bir anne olduğunuzın göstergesi bence.
O agresifliğinize de doktor bir çözüm getirecektir. Kendinizden umudunuzu kesmeyin. Şu an bir dönemden geçiyor olmanız ömür boyu böyle hissedecek olduğunuz anlamına gelmez
Psikolojik bi rahatsızlığa çevirmesinden korkuyorum belki de çevirmiştir bileböyle düşünmeye dewam edersen panik atak olursun. olumsuz düşünme. eşin yok mu bu arada??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?