Yazacaklarım biraz uzun olabilir ama lütfen okuyun hiç iyi değilim..
Erkek arkadaşımla 2 yıldır beraberdik.Önümüzdeki kış sözlenmeyi düşünüyorduk. Bana karşı çok iyiydi hep değer verme olarak. Gerçekten evlenmeyi düşüneceğim birisiydi. Evinden işine işinden evine giden, benle geçirdiği her an mutlu olan,bulduğu her vakitte beni görmek isteyen ,çok özleyen, bağlı ,sadık, beni mutlu etmek için uğraşan bir insan. Buraya kadar herşey çok güzel..
Bundan 5 ay önce falan çok şiddetli bir şekilde kavga ettik ve bana tokat attı. Sonra çok pişmanımlar yalvarmalar affettim. bir süre sonra şiddetli bir kavgada yine vurdu. Ve tabiki sakinleşince yine yalvarmaya başladı. İstemedim. İyi değilim dedi tedavi görücem dedi . Doktora gitmiş ilaç kullanmaya başlanmış. Bende madem çabalıyor ilaç kullanmaya başladı dedim ve yine yeniden affettim! En son olayda artık dayanamayıp en yakın arkadaşıma anlatmıştım . Ve bir süre sonra yine aynı şey oldu
.Aradan bir hafta geçti memleketten annesi geldi benimle tanışma hayaliyle.. Onun hiçbir şeyden haberi yok. Gelince öğreniyor olanları.. Daha önce internetten bikaç kez görüşmüşlüğümüz vardı o kadar. Israrla benimle görüşmek istedi. Bi kişi var ortak tanıdığımız o yazdı ,kırma dedi en azından görüş çok üzülmüş olanlara dedi. Tamam dedim , en yakın arkadaşımda yanımdaydı bende gelicem dedi. Görüştük kadınla. Çok iyi bi kadın. Oğlu adına çok özürler diledi. Ağladı nasıl yapar anlamıyorum dedi. Barışmamızı istedi.. Asla dedim .
Kendisi gitmeden birkaç kez daha görüştük oğlu da vardı .Kadın çok yalvardı . Ben kefilim bu sefer benim hatrıma affet dedi. Tabi bu kişi de çok yalvarıyor. ( Bu arada en son vurduğunda bi önceki gün ilacını içmemiş . Daha önce bende kısa bi dönem kullandım ilaç biliyorum birgün içmeyince ciddi anlamda etkiliyor. Tabi ki gerekçesi olamaz )İstemiyorum dedim . Annesi memeleketine geri döndü. Aradan iki hafta falan geçti. Benim çevremden teyzem gibi gördüğüm birine ulaşmış çok seviyorum lütfen bizi bir araya getirin sizde olun hep eraber konuşalım diye.Konuştuk . Sonuç barıştık.
Ve dün gece.. Ders çalışalım bu akşam bizde kal dedi. Haftasonu ikimizinde sınavı vardı. Tamam dedim. Gittik bana tost yaptı . Herşey çok güzel yemeğimizi yedik.Dersimizi çalışıyoruz. Soru falan soruyor. O ara bi nedenden dolayı telefonu elimdeydi. Bende birini sordum kim diye söyledi. Sonra bişeye takıldım kıskançlık yaptım ve verdiği cevaba sinirlendim . Karşımdaki koltuktaydı al o zaman dedim ve telefonu fırlattım. Amacım koltuğun üstüne atmaktı ama telefon duvara çarptı ve yere düştü. Telefon ona emanetti. Bu çıldırdı resmen, ayağa kalktı napıyosun sen diye bağırmaya başladı . Üstüme yürüdü .Masa vardı masayı devirdi. Ve tabiki vurdu. Ama nasıl
.
Şuan evimdeyim ve tekim. Ailem burda değil. Suratımın sağ tarafında morluklar var . Bi ara boynumu sıktı ve çene kısmım çok agrıyo o yüzden. Ve bunlar olurken ev arkadaşı sadece izledi.. Ben can havliyle yalvardım yardım et diye sadece izledi.. Biraz önce erkek kardeşi aradı annesi numaramı vermiş. kendisi evli memleketlerinde yaşıyor. Şimdi öğrendim çok üzüldüm, sen kesinlikle haklısın sen ona şans verdin hep fedakarlık yaptın hayvanlık yapmış dedi.. konuştuk biraz. Annesi sürekli yazıyor ve ağlıyor. Ben kefil oldum barıştın benim yüzümden yaşadın bunları diye. Kendisi sürekli mesaj atıyor çok kötüyüm, çok pişmanım, seni çok seviyorum, aklımdan çıkmıyor nasıl yaptım sana bunları vs vs .Ama asla umrumda değil.
O anlar gözümün önünden gitmiyor hatırladıkça ağlıyorum. Zaten psikolojim iyi değildi son zamanlarda,2 ay önce annannemi kaybettim ve hepten alt üst oldum. P.tesi psikiyatırdan randevu aldım . Şuan napıcam nasıl atlatıcam bilmiyorum kimseye anlatmak istemiyorum bunları. Aynaya baktıkça ağlamaya başlıyorum..