Çok mutsuz bir evliliğin içindeyim

Para konusunda çok savurgan.Ödemeler konusunda üşengeç. Aşırı harcama yapıyor ayın sonu gelmeden eksi hesaptan yemeye başlıyoruz. Bu konuda hesap verme gereği bile duymuyor. Konuyu açtığım an kavga çıkartıyor.
Tedavi olsun.çok harcaması normal değil. Çok sıkıştırması da kaygılı gibi.
 
Kimi arkadaslar demis de yok nisanliyken ayrilmadin yok cocuksuzken ayrilmadinn diye de.. nisanliyken insan sans veriyor iste. Sonradan uzulr muyum psikolojisinde oluyor mesela. Iyi karar vermek zorundayim bekleyeyim belki aci cekicem onu birakirsam belki stres altinda oldugundan bana sariyordur diyip emin olamiyorsun.
Cocuktan once de.. cocuk oncesiyle cocuk sonrasincok farklidir. Kadin da erkek de iliskileri de anlasma duzeyleri de mutlaka degismistir cocuk ile. Yani yapmadan o cocuk dogmadan bilemezsin. Zaten adam boyle olsa cocuk yapmaZdin mesela...
 
E biraz bişeyleri değiştir
Para hesabını sor
Böyle borçlar devam ederse Boşanmakla tehdit et
Çocuk bakımına bu kadar müdahale etmesine izin verme gerekirse sen kavga çıkar
Hani öylece bekleyip hadi adam değişsin diye ummak saçma yani
 
Çok mutsuzum. Eşimle tanıyarak evlendim fakat evlilikten önce de anlaşamıyorduk ve büyük bir hata yaptım nişanı atmaya cesaret edemedim. Evlendim ve her şey çok kötü. Yapamıyorum. İki çocuğumuz var ve gittiğimiz yerlerde sürekli çocuklara bak bak düşecek, oğlan nerde falan sürekli direktif veriyor çocukları bir saniye bile gözümden ayıramıyorum çocuklara da zarar veriyor evin içinde bile sürekli o nerde işte bebek düşecek gibi şeyler söylüyor ki ben çok dikkatli bir anneyim ama o çok boğuyor. Balkonda otururken bile kısık sesle konuşmamı istiyor. İnsanlardan çok çekiniyor beni çok yoruyor. Akrabalarda bir geçmiş olsuna gidilecekse falan benimle gelmiyor. Çocuklara sürekli abur cubur getiriyor ne kadar uyarsam da dinlemiyor ve ne yazık ki çok pasaklı bir insan. Ekonomik olarak sürekli bizi sıkıntıya sokuyor. Evliliğimizin ilk zamanlarında bir gün geldi çok borcumuz var dedi çok kötüydü altınları verdim. Sonra aynı şey devam etti. İki memuruz ama sekiz yıl sonra ancak ev alabildik. Şimdi yine sadece kartlara on bin kadar borç var ev kredisi var. Ve boşanamıyorum. Katlanamıyorum da artık ama elim kolum bağlı.
O,bu, şu farketmez. Benim için ayrılmak için en önemli nedenlerden biri, anlaşamamak ve mutsuzluk. Daha ötesi yok. Sizin için demiyorum,ama hele çocukları bahane edip onları huzursuz ortamda büyüyen tüm annelere şunu diyorum, eğer siz mutlu olmazsanız çocuğunuz asla olamaz. Kural gibi.
 
Çok mutsuzum. Eşimle tanıyarak evlendim fakat evlilikten önce de anlaşamıyorduk ve büyük bir hata yaptım nişanı atmaya cesaret edemedim. Evlendim ve her şey çok kötü. Yapamıyorum. İki çocuğumuz var ve gittiğimiz yerlerde sürekli çocuklara bak bak düşecek, oğlan nerde falan sürekli direktif veriyor çocukları bir saniye bile gözümden ayıramıyorum çocuklara da zarar veriyor evin içinde bile sürekli o nerde işte bebek düşecek gibi şeyler söylüyor ki ben çok dikkatli bir anneyim ama o çok boğuyor. Balkonda otururken bile kısık sesle konuşmamı istiyor. İnsanlardan çok çekiniyor beni çok yoruyor. Akrabalarda bir geçmiş olsuna gidilecekse falan benimle gelmiyor. Çocuklara sürekli abur cubur getiriyor ne kadar uyarsam da dinlemiyor ve ne yazık ki çok pasaklı bir insan. Ekonomik olarak sürekli bizi sıkıntıya sokuyor. Evliliğimizin ilk zamanlarında bir gün geldi çok borcumuz var dedi çok kötüydü altınları verdim. Sonra aynı şey devam etti. İki memuruz ama sekiz yıl sonra ancak ev alabildik. Şimdi yine sadece kartlara on bin kadar borç var ev kredisi var. Ve boşanamıyorum. Katlanamıyorum da artık ama elim kolum bağlı.
Anlayamadığın adamla nişanlandın. Anlasamadigin nisanlinla evlendin. Anlasamadigin kocandan iki çocuk yaptın. Bütün bunlar olurken kusura bakma da aklın neredeydi. Ayrıca niye elin kolun bağlı. Memursun. Evin yarışı senin. Maaşın var. Ilkokul mezunu kadınlar boşanıyor da çocuklarına bakıyor paşalar gibi.
 
konu sahibi cahil olsan 2 çocuğu anlarımda devlet memuru aklı başında insansınız ,yani taa nişanlıktan anlaşamayacağınızı anladın daha ne diye çocuk yapıyorsun bişeyler yolunda gitmiyor adam savurgan para yetiremiyorsun bu çocuğukları hangi mantıkla yaptın?onuda geçtim olan olmuş ,çocuk olana kadar bu adamı çektin şimdi ney kafana dank etti kişi aynı kişi ,yazık şu çocuklara valla ya
 
ya güçlü kadinlar niye böle.. memur iki çocuklu...
biraz benim eşime benzettim düşer aman bidi bidi düşsün dedim
ağliyor da ben tınlamiyorum. çocuk düşe kalka öğrenecek sonuçta.
bu konuda eşimle çook kavga ettim ben.
dün de işyerinden çikişi da 15-20 dk geç geldi arabada susmadim başinin etini yedim.. kolumu çemkirdi. sonra bi süre sora hiç bişey olmamiş gibi devam... beklemeyi sevmem. her zaman ayni yapıyor. zaman geçiştiriyo ölmezsin beklemezsin diyo ben intikami alicam ondan... :sinirli: o konuda salak degilim. benimle başedemiyor:) mutsuz değilim. ama kavga işi çözülüyo bazen:KK70: sinir ediyo beni :KK53:
eşler kavgadan boşanilmaz aslinda:) millet ufak tefekten boşanir oldu
 
Çok mutsuzum. Eşimle tanıyarak evlendim fakat evlilikten önce de anlaşamıyorduk ve büyük bir hata yaptım nişanı atmaya cesaret edemedim. Evlendim ve her şey çok kötü. Yapamıyorum. İki çocuğumuz var ve gittiğimiz yerlerde sürekli çocuklara bak bak düşecek, oğlan nerde falan sürekli direktif veriyor çocukları bir saniye bile gözümden ayıramıyorum çocuklara da zarar veriyor evin içinde bile sürekli o nerde işte bebek düşecek gibi şeyler söylüyor ki ben çok dikkatli bir anneyim ama o çok boğuyor. Balkonda otururken bile kısık sesle konuşmamı istiyor. İnsanlardan çok çekiniyor beni çok yoruyor. Akrabalarda bir geçmiş olsuna gidilecekse falan benimle gelmiyor. Çocuklara sürekli abur cubur getiriyor ne kadar uyarsam da dinlemiyor ve ne yazık ki çok pasaklı bir insan. Ekonomik olarak sürekli bizi sıkıntıya sokuyor. Evliliğimizin ilk zamanlarında bir gün geldi çok borcumuz var dedi çok kötüydü altınları verdim. Sonra aynı şey devam etti. İki memuruz ama sekiz yıl sonra ancak ev alabildik. Şimdi yine sadece kartlara on bin kadar borç var ev kredisi var. Ve boşanamıyorum. Katlanamıyorum da artık ama elim kolum bağlı.

Bosanamamanizin sebebi ne ?
 
Aileniz için nişanı atmadınız, aileniz için boşanmıyorsunuz, hadi bi çocuk ki oldukça saçma düzelsin diye yaptınız ki düzelmemiş, ikinci çocuk niye? ki artık çok geç. Ne dememizi bekliyorsunuz ki. Ayakları üstüne basan bir birey olmamanın sonuçları bunlar. Çekeceksiniz başka bir şansınız olduğunu düşünmüyorum.
 
Back
X