Asistanlik yapiyorum. Ilginc ama tam kafamin dibinde ve 2 dk arayla..ya surekli tam dibimden birileri gecip gidiyor.ablan doğru söylemiş.
ne iş yapıyorsunuz tam olarak anlamadım ama topuk sesine vs takılmanız ilginç geldi.
Aileme daha acmadim. Bir tek ablama actim o da zaten belirttigim gibi mutsuzsan cik ama para biriktir bence dedi..Ve cikip baska bir iste magaza gibi calismak aptallik geliyor ona..Ama ben cikmak istiyorum ailemin tepkisini kestiremiyorum. Bir sey demicekler ama psikolojik baski ile yaptigimi aptallik olarak goruceklerAilen ne diyor ?
Işin rahat mı ?
Parası Güzel mi ?
Asistanlik yapiyorum. Ilginc ama tam kafamin dibinde ve 2 dk arayla..ya surekli tam dibimden birileri gecip gidiyor.
Çıkıp ünv Sınavına mı hazırlanacaksın yoksa dgs falan mj ?Aileme daha acmadim. Bir tek ablama actim o da zaten belirttigim gibi mutsuzsan cik ama para biriktir bence dedi..Ve cikip baska bir iste magaza gibi calismak aptallik geliyor ona..Ama ben cikmak istiyorum ailemin tepkisini kestiremiyorum. Bir sey demicekler ama psikolojik baski ile yaptigimi aptallik olarak gorucekler
Hayiryaptığınız iş mesleğinizle mi alakalı?
Uni sinavinaÇıkıp ünv Sınavına mı hazırlanacaksın yoksa dgs falan mj ?
Zaten işle beraber zor olur. Dershaneye gşdecek misinUni sinavina
Öncelikle herkese merhaba..
Bu aralar kafam o kadar karışık ki..sanırım şu ana kadar hayatımın en mutsuz en üzgün günlerini geçiriyorum ve geçmek bilmiyor. Sorun şöyle ki.. ben mezun oldum üniden 2 yıllık sağlık okumustum. Çok şükür başarı ile bitirdim. Okulun bitmesine yakın, okuduğum okuldan iş teklifi geldi. Ben de o sıralar o kadar bunalmıştım ki evde duramıyordıö durdukça aklıma eski sevgilim geliyordu. O anki hevesle kabul ettim. Tabii öyle daimi kalacağım iş değildi. Okulumu geliştirmek, iyi bir yerlere gelmek istiyordum. O yıl geçirdiğim sorunlar sebebi ile ara vermiştim.İşe başladım her şey güzeldi ilk başlarda, tabii sürekli statüsü yüksek hep eğitim üzerine düşen benden en az 20 yaş büyük insanlarla çalıştıkça yetersizlik duygusu oluşmaya, kendimi sürekli küçük görmeye başladım ve bu durum beni mutsuz ediyordu günden güne...Derken odada çalışıyorken beni odanın dışına aldılar. Bit kadar bölme yapıp katın ortasıma koydular.. fakat ben yapamıyorum artık burada, sürekli bir gürültü, topuk sesleri.. öğrenciler bazen geliyor ya da sürekli bana gelip şu nerde şunun odaso nerde odasında mı vs sorular sormalar.Kat böyle çok büyük olmadığı için sesler insanın dikkatini çekecek düzeyde.Birisi odasından çıkar topuk sesleri.. diğer odadan muhabbetler..Ve bölme uzunluk bakımından o kadar kısa ki..160 üzeri kim varsa önümden geçtiği zaman yukarıdan görüyor ve dikkatim dağılıyor. Ve en kötüsü çalıştığım yer çok soğuk, güneş görmüyor daracık yer..Bunu dile getirdim ama oralı bile olmadılar. Evet belki çok sudan sebepler olarak görülücek ama ben çok mutsuzum burada..Statü farkından kendimi sürekli küçük görüyorum, yaş farkından dışlanıyorum, gürültü kafamı şişiriyor ve rahat edemiyorum. 2 ay boyunca burada kalmak zorundayım paraya ihtiyacım var.Yeniden üniversite sınavına hazırlanıcam.Ama düşünüyorum aileme bakma yükümlüğüm yokkem neden ben bu mutsuzluğu kendime çektiriyorum.Çok ama çok mutsuz olmaya başladım. Nedem böyle oldu onu da anlamıyorum, sabahları işkence ile kalkıyorum..Ama napacağımı bilemiyorum..İşte boş vakitlerimde üniversite sınavına hazırlanayım diyorum ama yok olmuyor o gürültüde..ve bu durumu aileme nasıl açıcam hiç bilmiyorum. Ablama bahsettim sadece o da bana kendini geliştimiyorsa çık ama çıktıktan sonra kalkıp bir magazada ppart time bile çalışırsan aptallık edersin.. ablamın dedikleri kafamı çok karıştırdı ama 1 gün bile dayamamazkem 7 8 ay nasıl dayanıcam.Çok kafam karışık.Sizlerden akıl almak istedim.Şimdiden teşekkür ederim..
Evet bu konuda haklisiniz..Ama insanin kendini oyle hissetmemesi imkansiz..Bahsettigim bu insanlarla sureklu olunca kendinizi cok bos yasiyor gibi hissediyorsunuz..Ama sirf bunun icin de cikma fikri olmadi bende..Dedigim gibi bu sadece bir etken..Birden fazla etkenin bir araya gelmesi ile oldu.Nerede, hangi pozisyonda çalışırsanız çalışın ilk başladığınızda en tecrübesiz siz olacaksınız. Önce bu özgüvensizliği aşmaya çalışın. Yoksa hiç bir iş sizi memnun etmez.
Evet, o kadar iyi anladim ki okul okumanin kiymetini.. kendi meslegimden calismiyorum ama kendi bolumumu sevememistim ztn ...Yone de okulun kiymetini anladim.Bölumünuz nedir. Valla çok zor yaşadiginizin bi benzerini yasamistim. Uzerine 2. Universitemi okudum. Bu da yetmedi . Zaman böyle. 2.bölümü iyi seçin ve bence isten cikmadan sinava hazirlanmaya calisin ilk etapta aksamlari ders calismaya baslayin.
DusunmuyorumZaten işle beraber zor olur. Dershaneye gşdecek misin
O zaman daha zor olur ama hazırlanmakDusunmuyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?