- 3 Şubat 2018
- 25.894
- 111.434
- 598
Bir bilsem o sebepleri bir sıkıntım problemim yok sosyal fobi vardı ama bu depresyon yaşamadan önce de vardı hayatımda ne olduysa bu depresyondan sonra oldu ve hayat bitti sanki benim için
Çok isterim bunu daha öncede arastırmıstım hatta ama cok fazla gönüllü olduğundan ihtiyaç olmayabiliyorBen genelde aynı tavsiyeyi veririm. Eğer kabul edilirse çocuk esirgemelere, huzur evlerine ziyaretler düzenleyin. Gönüllü yapılabilecek yardımlar, aktiviteler varsa katılın.
Bazı dernekler sokakta yaşayan insanlara kıyafet, çorba dağıtıyor. Onlara katılın. O tarz yerlerde kimse dışlanmaz. Herkes birbirinin kolunun altındadır. Ve gittiğiniz yerde hiç kimse sizden daha iyi durumda değil. Belki yaşamak için yeni sebepler bulmanıza vesile olur.
Daha uzak semtlere de bakın. Ne kadar yol, o kadar çok insan. En azından sosyal fobinizi yenersiniz yavaş yavaş. Red bile gelse ikili dialog içinde bulunursunuz bol bol. Belki 1-2 arkadaş edinirsiniz.Çok isterim bunu daha öncede arastırmıstım hatta ama cok fazla gönüllü olduğundan ihtiyaç olmayabiliyor
Çok isterim bunu daha öncede arastırmıstım hatta ama cok fazla gönüllü olduğundan ihtiyaç olmayabiliyor
Amin bende psikoloğa gidicem umutsuzluguma mutsuzluğuma çare olabilecek mi bilmiyorum ama gidicam son çare olaraktan gidicam çünki ben bu durumdan çok yoruldum artıkBir anda beni mi yazdı dedim.ama farklılıklar var.Psikologa başlamıştım.2 3 sorunu gerçekten çözdü.ben de inanamadım.hala ihtiyacım var zaman ayiramadim kendime.
Kendi iç sesimle konuşuyorum.etrafta insan var ama bana hitap eden yok.
Esim zaten tirt..
Rabbim kolaylık versin hepimize
Diyorum ya çoğu kez söylüyorum bunları kendime ama fayda etmiyor şımarıklık değil bu emin olun düşmanıma vermesin Allah suan benim yaşadığım durumu çok zor bir şey gerçektenEtrafinizdaki hayat mucadelelerine bakip , her sabah uyandiginizda sevdiklerinizin hayatta olmasiba sukrettiginizde mutlu olursunuz
Ne yapsam mutlu olamıyorum geziyorum alışveriş yapıyorum arkadaşlarımla vakit geçiriyorum hiç bir sıkıntım yok ailevi problemim yok ama yinede mutsuzum ruh gibi dolaşıyorum hiç bir şey mutlu etmiyor hic bir amacım yok zaten ki her sey manasız geliyor yaşamakda dahil yaşım daha genç ama çok ömrüm yoktur diye dua ediyorum çünki böyle yasamaktansa ölmek daha iyi diye düşünüyorum ilaç kullandığım halde aynıyım belki şımarıklık senin yaptığın diyeceksiniz ama emin olun böyle değildim ben en ufak şeye sukreden hayatı dolu dolu yaşayan bir insandim ne olduysa bu son altı aydır oldu ne olacak benim sonum bilmiyorum ve hep böyle kalmaktan çok korkuyorum
Hatırladım seni .Ağır depresyon yaşadım altı aydır ilaç kullanıyorum geçmesi lazımdı şimdiye kadar ama hala aynıyım
Elimden geleni yapıyorum bu durumdan kurtulmak içinHatırladım seni .
Geçmesi biraz da sana bağlı
Tabi psikolojik zaten kendimi biraz mutlu hissetsem hayata yeniden bağlanabilsem atıcam bende o adımı ama her şey anlamsız geliyor ki zaten hiç bir şey yapasim da gelmiyorBir sorunum yok diyorsunuz. Fiziksel bir rahatsizlik yoksa eger, psikolojik olarak bur soran var demek. Benim depresyonum hayatimi ve hayata karsi tutumumu degistirmekle gecti. Her gün kücük adimlarla. Yapabilirsin sende insallah
Sokak hayvanlarını besliyorum özellikle kediler ile ilgilenmek az da olsa mutlu ediyor beniPsıkologa gidebilirsin birde insanlara yardım etmeni öneririm sokak hayvanlarına yiyecek birşeyler verebilirsin
Evet major depresyon tanım bir sabah kalkıyım geçsin diye düşünmüyorum da altı ay oldu artık her sabah bu hislerle uyanmak bir günün bir yıl gibi geçmesi uzuyor beni ve böyle olunca da haklı olarak iyileşme umudum tükeniyor hayat artık hep böyle devam edicek bu hislerden kurtulamıycam artık hayatı sevemiycam baglanamıycam gibi geliyorSizin temel probleminiz sürekli geçip geçmeyeceğine odaklanmanız. Bu bir süreçtir, bir sabah kalktım ve geçmiş diye bir şey yok. Biraz sabırlı olun lütfen. Hissettiklerinizle sürekli savaşmayın artık. Yanlış hatırlamıyorsam sizin majör depresyon tanınız vardı. İlaçların etki etme süresi zaten 6 aylık kullanımdan sonra başlar. Fakat hala bu kadar çökkün hissediyorsanız ve intihar düşünceleri varsa doktorunuzla görüşün. İlaç değişikliğine gidebilir. İlaçları kullanmak bazı durumlarda gerçekten hayat kurtarıcı. Fakat tek başına yeterli olduğunu düşünmüyorum. İlk 6 aylık dönemi atlatmışsınız zaten, artık alternatiflere de yönelin. Kendi çabanızı ortaya koyabileceğiniz şeylerden bahsediyorum yani. Terapi olabilir, özellikle farkındalık temelli bilişsel terapiler son zamanda çok etkin. Bunu araştırın.
Ne kadar ağır ilaç alırsan al problemin kaynağını çözmedikçe fayda edeceğini sanmıyorum. Bir amaca, bir hedefe ihtiyacın var senin. Bu da bol bol çevreni araştırmakla, insanlarla fikir alışverişinde bulunmakla çıkar inşallah. O yüzden işinde iyi bir psikoloğun sana yardımcı olabileceğini düşünüyorum. Fakat doktorunu mutlaka çok iyi araştırDoktora ilaçlar etki etmiyor dersem daha ağır ilaç verecek bana suan kullandigım ilaçlar bile çok yan etki yapıyor o yüzden söylemiyorum doktora terapi de alicam umarım faydası olur
Bir kere psikologa gittim hiç memnun kalmadım başka araştırıyorum şimdi ama uygun fiyatlı iyi bir psikolog bulmakta çok zorNe kadar ağır ilaç alırsan al problemin kaynağını çözmedikçe fayda edeceğini sanmıyorum. Bir amaca, bir hedefe ihtiyacın var senin. Bu da bol bol çevreni araştırmakla, insanlarla fikir alışverişinde bulunmakla çıkar inşallah. O yüzden işinde iyi bir psikoloğun sana yardımcı olabileceğini düşünüyorum. Fakat doktorunu mutlaka çok iyi araştır
Burada da psikologlar var belki onlardan fikir alabilirsin. Fiyat konusunda haklısın :/ Ama sana iyi gelecekse yapacağına eminim çünkü sen kendi iyiliği için uğraşan, çok güçlü birisin.Bir kere psikologa gittim hiç memnun kalmadım başka araştırıyorum şimdi ama uygun fiyatlı iyi bir psikolog bulmakta çok zor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?