Katılıyorum sizeO evli kadının yerinenkendinizi koyun. Kız kardesiniz ş.....z ve ilişkide olduğu adam müsveddesi de ş....z
Ifşa edin ne diyim. Kadına bildirin. Bu kadar onursuz oluyorsa her sey mübah bence.
Merhaba arkadaşlar.
Kime anlatıcağımı bilemedim. Kız kardeşim evli bir adamla beraber ben bunu yeni öğreniyorum. Ona nasıl davranmam gerekiyo bilmiyorum. Ne yapıcağmıda bilmiyorum. Konuştum vazgeçmiyo ve ilişkileri hala devam ediyo. Siz olsanız nasıl davranırsınız kardeşinize
Evli bir erkekle birlikte olmak ahlaksızlık olarak görülür. Hani mezhep genişliği falan. Dikkatli olması uyarınız da galiba karısı saçını başını yolmasın diyeseviyorsa neden vazgecsin ki .dikkatli olmasini soyleyin fazlasina hakkiniz yok bu onun hayati
Yoksa sen o kiz kardes misin? Cok tepki alan mesajlar alinca uyelik acip boyle bir mesajmi yazayim dedin.Hangi konuda dikkatli olsun?seviyorsa neden vazgecsin ki .dikkatli olmasini soyleyin fazlasina hakkiniz yok bu onun hayati
Arkadaşlar hepinizin yorumlarını okudum. Kimi çok peşin hükümlü kimisi de çok başına buyruktu.
Bu konuyu, kendi sıkıntımla alakalı "yardım, çare" ararken buldum. O yüzden bazı hakaretleri ve yargılamaları çok insafsızca buluyorum.
23 yaşında bir kız kardeşim var. Böyle bir durum yaşadığını dün öğrendim. Asla ama asla kabul etmeyeceğim bir durum. Adam eşinden boşanıp gelse dahi onaylamayacağım bir şey. Başta bunu belirteyim.
Durumu gece öğrendim. Evin içinde kardeşimi takip ettim, dinledim. Şüphelenmiştim çünkü. Ve telefon görüşmesinde her şeyi duydum. O an ne hissettiğimi anlatamam. Kimse gözünden sakındığı bir varlığın böyle aptalca, adice bir durumun içine girmesini istemez. Kardeşim 30 yaşında kadın olsaydı, açıkça konuşur ve yaptığın adilik, şerefsizlik derdim.
Odasına daldım, yatağında konuşmasını bitirmeden yorganını açıp kimle konuştuğunu gördüm. O an kendimi tutamadım ve "sen evli bir adamla mı berabersin, bunu nasıl yaparsın!" deyiverdim. Hemen savunmaya geçti, yanlış anlamışım, yokmuş öyle bir şey, onu nasıl itham edermişim...
Kendi odama döndüm. Annecim ve babacım uyuyorlardı... Onlara anlatsam fevri davranırlar mıydı? Zaten belli bir yaştalar, duruma üzülüp herhangi bir sağlık sorunu yaşarlar mıydı? Bu durumu tek başıma çözebilir miydim? Aklımda deli sorular... Erkek arkadaşım var. Çok iyi biridir. Ama bunu ona bile açamadım.
Çünkü utanç verici bir durum.
Yeniden odasına gidip uyuyamadığımı söyledim. Bana her şeyi anlatabileceğini... Aramızda kalacağını ve bir çözüm bulabileceğimizi... Yanına yatıp ona sarıldığımda ağlamaya başladı... O anda sağlam durmanız çok zor ama kendimi bırakacak an değildi. Adam ondan 15 yaş büyük. Benden bile büyük. Evli 2 çocuğu var. Kardeşimin patronu. Ona anlattığına göre çok genç yaşta evlenmiş ve aşkı hiç tatmamış(mış). Çok zorluklar çekmiş(miş). Aralarındaki yakınlık 1 senedir varmış ve ben bunu yeni öğreniyorum. Sevdiklerinize konduramıyorsunuz... Adamın eşini (sözde) kimse sevmiyor. Bir nedenden ötürü 2 sene bekleyecekmiş boşanmak için...
Bunlar %100 doğru olsa bile, bir kadının aldatılmasına gönlüm razı değil. Kimsenin gözyaşının sebebi olmak istemem. Kardeşimin de aynı şekilde... Kaldı ki durumun adiliği ortada. Kardeşim reşit olabilir. Annelerimiz o yaşta bizleri doğurmuşlar, haklısınız. Ama "sorunlu çocukluk", "geç ergenlik" diye bazı durumlar da var...
Kardeşim odasını bile toplamaz, el bebek gül bebek. Kendini akıllı sanır ama saftır. Özünde iyi olan sert bir babamız vardı.(Şimdilerde yumuşamış olsa da). Belki de ondan göremediği ilgiyi bu adamda buldu. Bunları öğreneceğim...
Hakkı dayak demişsiniz... Ah keşke öyle hallolsa... "Kimseden korkum yok. Kendi canımdan korkmuyorum. Sadece sizin üzülmenizi hiç istemiyorum" diyen ve bu davranışlarıyla bizi kahrettiğini idrak edemeyen bir reşitten bahsediyoruz.
Sert davransam, güvenmeyecek, anlatmayacak, hepten kaybedeceğim onu... Mesela az önce aradı... Anlatabildiği için rahatlamıştı, seni seviyorum dedi bana...
Ya arkadaşlar... Titriyorum öfkeden. Ama sakin kalmak zorundayım! Evli iki çocuk babası bir herif... Benim gözümde şu an resmen kullanıyor kardeşimi... Diyormuş ki sen gencecik bir kızsın... BU çok yanlış ama ben seni bırakamam, sen beni birak!?
Oyunlara bakın....
Planım şu... Hemen randevu aldım pazartesi günü psikoloğa gidiyorum. Ondan da öğreneceklerim vardır diye umuyorum. Onun dışında kardeşime hep sevgiyle yaklaşacağım. Bundan ailemin de haberi olması gerektiğine inanıyorum. Ancak öncesinde kardeşimi teyzemlere vs göndermek istiyorum. O birkaç gün uzaktayken, aileme durumu bildirip yapmamız gerekenleri konuşabilmemiz için... Bu adamla yüzleşmek en doğrusu olabilir... Kardeşimi kendinden soğutmasına ve uzaklaştırmasına ikna etmek...
Bu esnada ben de kardeşimi farklı ortamlara (ruhunu besleyecek) sokmaya çalışacağım. Umudum kendiliğinden vazgeçmesi...
Yoksa asla ama asla bunu kabul edemem. Bir çiftin aralarında sevgi kalmamış olsa dahi, boşanmadan önce bir başka kadının gündeme gelmesi onur kırıcıdır...
Kardeşimin bu hatadan dönmesi için her şeyi yapacağım... Dualarınızı eksik etmeyin nolur...
Eşini çoluk çocuğu düşünmeyen, tek kendi zevki sefasını düşünen insanlara Allahım'dan dileğim ,yuva yıkanın yuvası olmasın ! aminsizinde bu duyguyu tatmanızı çok isterim. Öyle kolay değil o laflar.
Yuva yıkanın yuvası olmaz . bence bu durumu kardesinize dini boyutu ile anlatmaya çalışın . Allah korkusu ve sevgisi aşılamaya çalışın belki vicdan azabı cekebilir . yuva yiktiginin farkına varabilir Allah tövbe kapılarını kapatmazMerhaba arkadaşlar.
Kime anlatıcağımı bilemedim. Kız kardeşim evli bir adamla beraber ben bunu yeni öğreniyorum. Ona nasıl davranmam gerekiyo bilmiyorum. Ne yapıcağmıda bilmiyorum. Konuştum vazgeçmiyo ve ilişkileri hala devam ediyo. Siz olsanız nasıl davranırsınız kardeşinize
İnşallahh herşey gönlünüzce olur. Ben o yazılanları umursamıyorum okumuyorum bile konuşmamın başından belli sonunu getirmiyorum bile. İnşallah derdimize derman buluruzArkadaşlar hepinizin yorumlarını okudum. Kimi çok peşin hükümlü kimisi de çok başına buyruktu.
Bu konuyu, kendi sıkıntımla alakalı "yardım, çare" ararken buldum. O yüzden bazı hakaretleri ve yargılamaları çok insafsızca buluyorum.
23 yaşında bir kız kardeşim var. Böyle bir durum yaşadığını dün öğrendim. Asla ama asla kabul etmeyeceğim bir durum. Adam eşinden boşanıp gelse dahi onaylamayacağım bir şey. Başta bunu belirteyim.
Durumu gece öğrendim. Evin içinde kardeşimi takip ettim, dinledim. Şüphelenmiştim çünkü. Ve telefon görüşmesinde her şeyi duydum. O an ne hissettiğimi anlatamam. Kimse gözünden sakındığı bir varlığın böyle aptalca, adice bir durumun içine girmesini istemez. Kardeşim 30 yaşında kadın olsaydı, açıkça konuşur ve yaptığın adilik, şerefsizlik derdim.
Odasına daldım, yatağında konuşmasını bitirmeden yorganını açıp kimle konuştuğunu gördüm. O an kendimi tutamadım ve "sen evli bir adamla mı berabersin, bunu nasıl yaparsın!" deyiverdim. Hemen savunmaya geçti, yanlış anlamışım, yokmuş öyle bir şey, onu nasıl itham edermişim...
Kendi odama döndüm. Annecim ve babacım uyuyorlardı... Onlara anlatsam fevri davranırlar mıydı? Zaten belli bir yaştalar, duruma üzülüp herhangi bir sağlık sorunu yaşarlar mıydı? Bu durumu tek başıma çözebilir miydim? Aklımda deli sorular... Erkek arkadaşım var. Çok iyi biridir. Ama bunu ona bile açamadım.
Çünkü utanç verici bir durum.
Yeniden odasına gidip uyuyamadığımı söyledim. Bana her şeyi anlatabileceğini... Aramızda kalacağını ve bir çözüm bulabileceğimizi... Yanına yatıp ona sarıldığımda ağlamaya başladı... O anda sağlam durmanız çok zor ama kendimi bırakacak an değildi. Adam ondan 15 yaş büyük. Benden bile büyük. Evli 2 çocuğu var. Kardeşimin patronu. Ona anlattığına göre çok genç yaşta evlenmiş ve aşkı hiç tatmamış(mış). Çok zorluklar çekmiş(miş). Aralarındaki yakınlık 1 senedir varmış ve ben bunu yeni öğreniyorum. Sevdiklerinize konduramıyorsunuz... Adamın eşini (sözde) kimse sevmiyor. Bir nedenden ötürü 2 sene bekleyecekmiş boşanmak için...
Bunlar %100 doğru olsa bile, bir kadının aldatılmasına gönlüm razı değil. Kimsenin gözyaşının sebebi olmak istemem. Kardeşimin de aynı şekilde... Kaldı ki durumun adiliği ortada. Kardeşim reşit olabilir. Annelerimiz o yaşta bizleri doğurmuşlar, haklısınız. Ama "sorunlu çocukluk", "geç ergenlik" diye bazı durumlar da var...
Kardeşim odasını bile toplamaz, el bebek gül bebek. Kendini akıllı sanır ama saftır. Özünde iyi olan sert bir babamız vardı.(Şimdilerde yumuşamış olsa da). Belki de ondan göremediği ilgiyi bu adamda buldu. Bunları öğreneceğim...
Hakkı dayak demişsiniz... Ah keşke öyle hallolsa... "Kimseden korkum yok. Kendi canımdan korkmuyorum. Sadece sizin üzülmenizi hiç istemiyorum" diyen ve bu davranışlarıyla bizi kahrettiğini idrak edemeyen bir reşitten bahsediyoruz.
Sert davransam, güvenmeyecek, anlatmayacak, hepten kaybedeceğim onu... Mesela az önce aradı... Anlatabildiği için rahatlamıştı, seni seviyorum dedi bana...
Ya arkadaşlar... Titriyorum öfkeden. Ama sakin kalmak zorundayım! Evli iki çocuk babası bir herif... Benim gözümde şu an resmen kullanıyor kardeşimi... Diyormuş ki sen gencecik bir kızsın... BU çok yanlış ama ben seni bırakamam, sen beni birak!?
Oyunlara bakın....
Planım şu... Hemen randevu aldım pazartesi günü psikoloğa gidiyorum. Ondan da öğreneceklerim vardır diye umuyorum. Onun dışında kardeşime hep sevgiyle yaklaşacağım. Bundan ailemin de haberi olması gerektiğine inanıyorum. Ancak öncesinde kardeşimi teyzemlere vs göndermek istiyorum. O birkaç gün uzaktayken, aileme durumu bildirip yapmamız gerekenleri konuşabilmemiz için... Bu adamla yüzleşmek en doğrusu olabilir... Kardeşimi kendinden soğutmasına ve uzaklaştırmasına ikna etmek...
Bu esnada ben de kardeşimi farklı ortamlara (ruhunu besleyecek) sokmaya çalışacağım. Umudum kendiliğinden vazgeçmesi...
Yoksa asla ama asla bunu kabul edemem. Bir çiftin aralarında sevgi kalmamış olsa dahi, boşanmadan önce bir başka kadının gündeme gelmesi onur kırıcıdır...
Kardeşimin bu hatadan dönmesi için her şeyi yapacağım... Dualarınızı eksik etmeyin nolur...
Arkadaşlar hepinizin yorumlarını okudum. Kimi çok peşin hükümlü kimisi de çok başına buyruktu.
Bu konuyu, kendi sıkıntımla alakalı "yardım, çare" ararken buldum. O yüzden bazı hakaretleri ve yargılamaları çok insafsızca buluyorum.
23 yaşında bir kız kardeşim var. Böyle bir durum yaşadığını dün öğrendim. Asla ama asla kabul etmeyeceğim bir durum. Adam eşinden boşanıp gelse dahi onaylamayacağım bir şey. Başta bunu belirteyim.
Durumu gece öğrendim. Evin içinde kardeşimi takip ettim, dinledim. Şüphelenmiştim çünkü. Ve telefon görüşmesinde her şeyi duydum. O an ne hissettiğimi anlatamam. Kimse gözünden sakındığı bir varlığın böyle aptalca, adice bir durumun içine girmesini istemez. Kardeşim 30 yaşında kadın olsaydı, açıkça konuşur ve yaptığın adilik, şerefsizlik derdim.
Odasına daldım, yatağında konuşmasını bitirmeden yorganını açıp kimle konuştuğunu gördüm. O an kendimi tutamadım ve "sen evli bir adamla mı berabersin, bunu nasıl yaparsın!" deyiverdim. Hemen savunmaya geçti, yanlış anlamışım, yokmuş öyle bir şey, onu nasıl itham edermişim...
Kendi odama döndüm. Annecim ve babacım uyuyorlardı... Onlara anlatsam fevri davranırlar mıydı? Zaten belli bir yaştalar, duruma üzülüp herhangi bir sağlık sorunu yaşarlar mıydı? Bu durumu tek başıma çözebilir miydim? Aklımda deli sorular... Erkek arkadaşım var. Çok iyi biridir. Ama bunu ona bile açamadım.
Çünkü utanç verici bir durum.
Yeniden odasına gidip uyuyamadığımı söyledim. Bana her şeyi anlatabileceğini... Aramızda kalacağını ve bir çözüm bulabileceğimizi... Yanına yatıp ona sarıldığımda ağlamaya başladı... O anda sağlam durmanız çok zor ama kendimi bırakacak an değildi. Adam ondan 15 yaş büyük. Benden bile büyük. Evli 2 çocuğu var. Kardeşimin patronu. Ona anlattığına göre çok genç yaşta evlenmiş ve aşkı hiç tatmamış(mış). Çok zorluklar çekmiş(miş). Aralarındaki yakınlık 1 senedir varmış ve ben bunu yeni öğreniyorum. Sevdiklerinize konduramıyorsunuz... Adamın eşini (sözde) kimse sevmiyor. Bir nedenden ötürü 2 sene bekleyecekmiş boşanmak için...
Bunlar %100 doğru olsa bile, bir kadının aldatılmasına gönlüm razı değil. Kimsenin gözyaşının sebebi olmak istemem. Kardeşimin de aynı şekilde... Kaldı ki durumun adiliği ortada. Kardeşim reşit olabilir. Annelerimiz o yaşta bizleri doğurmuşlar, haklısınız. Ama "sorunlu çocukluk", "geç ergenlik" diye bazı durumlar da var...
Kardeşim odasını bile toplamaz, el bebek gül bebek. Kendini akıllı sanır ama saftır. Özünde iyi olan sert bir babamız vardı.(Şimdilerde yumuşamış olsa da). Belki de ondan göremediği ilgiyi bu adamda buldu. Bunları öğreneceğim...
Hakkı dayak demişsiniz... Ah keşke öyle hallolsa... "Kimseden korkum yok. Kendi canımdan korkmuyorum. Sadece sizin üzülmenizi hiç istemiyorum" diyen ve bu davranışlarıyla bizi kahrettiğini idrak edemeyen bir reşitten bahsediyoruz.
Sert davransam, güvenmeyecek, anlatmayacak, hepten kaybedeceğim onu... Mesela az önce aradı... Anlatabildiği için rahatlamıştı, seni seviyorum dedi bana...
Ya arkadaşlar... Titriyorum öfkeden. Ama sakin kalmak zorundayım! Evli iki çocuk babası bir herif... Benim gözümde şu an resmen kullanıyor kardeşimi... Diyormuş ki sen gencecik bir kızsın... BU çok yanlış ama ben seni bırakamam, sen beni birak!?
Oyunlara bakın....
Planım şu... Hemen randevu aldım pazartesi günü psikoloğa gidiyorum. Ondan da öğreneceklerim vardır diye umuyorum. Onun dışında kardeşime hep sevgiyle yaklaşacağım. Bundan ailemin de haberi olması gerektiğine inanıyorum. Ancak öncesinde kardeşimi teyzemlere vs göndermek istiyorum. O birkaç gün uzaktayken, aileme durumu bildirip yapmamız gerekenleri konuşabilmemiz için... Bu adamla yüzleşmek en doğrusu olabilir... Kardeşimi kendinden soğutmasına ve uzaklaştırmasına ikna etmek...
Bu esnada ben de kardeşimi farklı ortamlara (ruhunu besleyecek) sokmaya çalışacağım. Umudum kendiliğinden vazgeçmesi...
Yoksa asla ama asla bunu kabul edemem. Bir çiftin aralarında sevgi kalmamış olsa dahi, boşanmadan önce bir başka kadının gündeme gelmesi onur kırıcıdır...
Kardeşimin bu hatadan dönmesi için her şeyi yapacağım... Dualarınızı eksik etmeyin nolur...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?