Çok özlüyormuş..


Teşekkür ederim milana şimdi okuma fırsatım oldu. Eşimle konuştum evet,eşim beni aslında anlıyor.
Ben biraz sert konuştuğum için benimle inatlaşıyor.
Ama çok şükür o günden sonra çok daha iyiyim hatta bugün güldüm neden bu kadar taktığımı anlamış değilim.
Paikoloğa gitmeyi eşim de teklif etti hatta ikimiz gidelim istedi.
Buradaki kişileri de artık takmıyorum çünkü çoğu kişi laf olsun torba dolsun diye konuşuyor.
Çocuğu olmayan,lohusa depresyonun ne olduğunu bilmeyenler konuşuyor.
Gerçekten kötü bir durum ama atlatıcam herşey daha iyi olucak :))
 
Bende bunu yapıyorum. Hatta bu konuyu açarken eşime tartıştığımda ona annenle zaman geçirdikçe senden nefret ediyorum dedim :)
Bildiğin ona sarıyorum. Ama doğru birşey değil kesinlikle. Kimseyi de takmamak gerekir. Ben bu kadını kafama takarak kendime kötülük yapıyorum başka kimseye değil.
 

Evet tabi ki yıpratıyor.
İnanmazdım normalde nasıl etkileyebilir diye düşünüyordum ama yorgunluk çok kötü bişey dinlenmek için birazcık fırsat bulamamak.
Düzelecek ama :)
Aslında eşim bana bişey yapmıyor çok da destek oluyor ama ben olduğum durumdan dolayı pek görmüyorum onun yaptıklarını yada görmezden geliyorum. Haksızlık ettiğimi düşünüyorum ona karşı.
 

Malesef öyle farkındayı iki gündür ne kadar saçma sebeplerden dolayı kendimi üzmüşüm diye düşünüyorum.
Kendimi bu kadar yıpratmam çok gereksiz. Evet inanılmaz cins ve itici bir insan ama bu dönemde ona tahammülüm kalmadı elimden gelen birşey değildi gerçekten.
Bağırdım olmadı güzellikle konuştum olmadı,anlayış olmayınca karşı taraftan,bende de malesef sabır kalmadı.
Eşim kötü birşey yapmıyor aslında bana karşı gayet anlayışlı,çok da destek oluyor.
Evi temizliyor ütü yapıyor çocuğa bakamıyor sadece :) bide annesini ben çok kötülediğim için anneci olmaya başladı. Kendimi durduramadığım için hakaretlere başvurmaya başladım. O da haliyle annesini korumaya çalışıyor.
Neyse bundan sonra takmamaya karar verdim :) baktım olmuyor zaten paikoloğa veya psikiatriste gidicem.
 
Öf aman kınamaya da gelmez iyiysede kötüysede senin çoçuğun sanki kendileri zamanında dört dörtlük bakmış da vazifesizler. Allah yardımcın olsun
 
Öf aman kınamaya da gelmez iyiysede kötüysede senin çoçuğun sanki kendileri zamanında dört dörtlük bakmış da vazifesizler. Allah yardımcın olsun

Onu anlayabilseler keşke ya.
Kimse dört dörtlük bakmıyor bi çocuğa hele ki bu karmaşada gerçekten imkansız birşey. Bi düzen otutturmak 4 ayı buluyor.
 
Bu konuda seni anlıyorum. Benim kayınvalidem de saçma saçma konuşup hareketler etti, Doğum yapan benim her şeye o alındı. İrtibatı kestim, o ararsa açıyorum o kadar. Çünkü bir laflar demiş ki arkamdan şok oldum.
Asla affedemiyorum. Affetmem de. Ha ben ona lafını çat çat veriyordum.
 
Benim bebeğim hasta hastanede yatmışız, canımdan can gitmiş, kadın diyor bebeğe bakamadı, kesin bebeğin çok önemli bir rahatsızlığı var bana söylemiyorlar! Ulan ağzını hayra aç aptal mısın sen? Bebeğimin önemli bir hastalığı olsa (Allah korusun) ay babaannesi üzülmesin diye mi düşünücem? Sen kimsin?
5 gün hastanede kalmışım eve gelmişim haber vermeden sabahın köründe çıkıp gelmiş. Ulan ben de hastayım sen ne yapıyorsun? Evim kirli olsa arkamdan tonla dedikodu yapacak!
Gelmiş “yok kilosu hala az, torunuma siz bakamadınız, ben bakacaktım da şimdiye 10 kilo olmuş yürüyordu, onu hasta ettiniz!”
Delirdim çıldırdım! Suratına bakmadım! Eşim gereken cevabı veriyordu ama zor tutuyordum kendimi.
Nefret ediyorum böyle insanlardan nefret.
 
Onu anlayabilseler keşke ya.
Kimse dört dörtlük bakmıyor bi çocuğa hele ki bu karmaşada gerçekten imkansız birşey. Bi düzen otutturmak 4 ayı buluyor.
Öyledir benim çocuğum yok ama görüyorum etrafta birde çok üstüne de düşmemek lazım milletin çocuğu nasıl büyüyor yani bi şekilde sende atlatacaksın zaten ilk çocuk öğreneceksin yani bunlar şart zaten
 

Bende çat çat cevabını verdim :) ama malesef benimki durmak bilmediği için bağırdım bile yine anlamadı.
Aman hiç ama hiç düşünüp kendini strese sokma. Şu dönemler daha zor bebeğin büyüdükçe sorunları çoğalıcak ve bunalıcaksın.
Bide kv yi düşünerek kendini strese sokma gerçekten lohusa bilindik depresyonlara benzemiyor.
 

Oy canım çok geçmiş olsun nesi var bebeğinin?
Sakin ol bırak konuşsun. Orda önemli olan o bebeğin hastaneye yatmış olması kilosu mu tartışılıyor pes. Ama cahiller malesef laf anlatamıyoruz. Onlara göre onlar en güzel şekilde bakarlar biz hiçbirşey bilmiyoruz.
 

Ya bebekle ilgili bir problemim yok sadece gazı çok olduğu için bende sürekli sallana sallana gezdim evin içinde gece gündüz. O beni mahfetti. Aslında çok şükğr herşeyi yolunda.
Ama gaz dönemi anneleri çok yıpratıyor. E böyle bir dönemde hiç bana desteği olmamışken gelip bana bazı şeyler konusunda diretmesi de beni çileden çıkarmasına yetiyor da artıyor.
Bi çorba yapmamışsın bana çocuğuma nasıl bakacağımı söylüyorsun.
Bu zamana kadar gayet de güzel bakmışım.
Ağzından iyi bir kelime çıkmadığı için de sinirleniyorum.
Ne kilosuna inanır ne boyuna. İmkansız diye dolanıp duruyor düşün. E moral de bozuluyor haliyle böyle dönemlerde benim desteğe morale ihtiyacım var moral bozukluğuna değil.
 
Sevindim canim
Ama kendini yine kotu hissedersen esini dinle ve beraber bir uzman destegi alin
Lohusa depresyonu hafife alinacak bir durum degil
 
Allah sabır versin. Okurken katlanamadım. Bildiğin ömür törpüsü. Konuş diycem laftan da anlamıyor anlaşılan. Nasıl başarırsın bilmiyorum ama az görüşmeye çalış mümkünce.
 
Yeri değil ama sizin bebeğiniz nasıl oldu. Çok üzülmüştüm okuyunca
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…