çok pişanım

nasıl anlatacağımı bilmiyorum çok pişmanım hemde ne kadar çok.ne yapacağımında bilmiyorum.üstünden 7-8 yıl geçmesine karşın hala önüme çıkmasına dayanamıyorum artık.ben bir aptallık yaptım o zaman 20 yaşındaydım.evimize bilgisayarın yeni alındığı seneler.ben asosyal bir kızdım.babam vefat etmişti.evden dışarı pek çıkan birisi değildim.arkadaşlarım olmasa okula gidemiyordum.çünki korkaktım.öyle yetiştirildim.neyse arkadaşım bunun farkındaydı.kendisi telefondan herhangi bir numara çevirerek bir arkadaş edinmişti o zamanlar.bana da telefonu değilde bilgisayardan o zamanlar sohbet odaları vardı .ordan takılabilirsin dedi.hani birileriyle konuş diye.işte ben ordan hiç kimse kalmamış gibi.boşanmış birde çocuğu olan mıymıntı bir uyuzu seçtim.ne kadar pişmanım size anlatamam.bu uyuz herif ben ona söyledim ona karşı bişeyler hissetmediğimi ben o zamanlar msn vardı onu hesaptan silerken ağlamalar.kendimi asarımlar.bilmem neler beni kandırdı.konuştuk.ama ben ona karşı bir his duymadım o da bana karşı bence.sadece onun ailesinin isteyebileceği gibi biriydim oda sırf ailesini memnun etmek için beni kullandı.beni sevdiğini söyledi ama ne sevmiş nede başka bişi.ben saf ve ne kadar malmışım ki o na kandım.birazda ailenin söyledikleri kafama yer etmiş.aynı memleket diye hani annenin dizinin dibinde otururum diye.bu mal kafam ona kanmak istedi belkide.ama sevgi yoktu yeminle.sevgi olsaydı ben onu bırakmazdım.her mıymıntılığına katlanırdım.ama yoktu bu kişi ilk görüştğümüz dakikadan itibaren herşeyi ailesiyle paylaşmış.beni söylemiş ailesine.bu arada biz aynı memleketliyiz tanıyoruz birbirimizi ama ben daha önce kendisini tanımıyordum.nettn tanıdım.keşke tanımasaydım.ben ayrılmak istediğimde hep kendimi öldürürüm dedi.benisana vermezler dedğimde hep ağladı.saçma saçma şeyler.bende sazanım ya hepsini yedim.ne kadar öküzmüşüm.allahım beni affet.ben abime söyledim kesinlikle olmaz dedi.ben kendisine söyledim.abim olmaz dedi diye.işte yine ısrar ısrar.ama onla netten ve telefondan başka hiç görüşmedim.ama bir ayda evlenme kararı aldım.allahım kafamı hangi taşlara vursam.çok pişmanım kızlar.allah bana yardım etsin.amin.ibir gün ben dışarı çıktığımı buna söyledim.şurdayım diye o da geldi ilk ve son buluşmamız.dışarda beni öptü.ne kadar çok utandım anlatamam.eve geldim ağla ağla bir hal oldum.ben bu evde duramam.işte ailem duysa ne olur.duysaydıda daha ileri gitmeseydim.iki bağırır susarlardı ((
ben olacak salak öpüştüm diye sanki dünya yıkıldı.ağla ağla telefon açtım ben yapamam ailem beni keser diye bunla ertesi gün kaçtık (tabi bunlar dünden razı.sabah arabaya bindik manisaya gittik.tabi ailem duydu sağ olsun babası aramış abime nispet yapmış gibi. abim çılgına dönmüş.araya insanları koydu abim.bizi yoldan geri dönderdiler.yani onla cinsel anlamda hiç bişi yaşamadım.sadece öptü beni o kadar.sadece sabah evden çıktım.akşam evime geri geldim.onların beni eve bırakmasının şartı abimin düğün sözünü vermesi olmuştu.ben evime geldim.üzüldük tabi.geberseymişim yolda felan ama olmadı.aileme bunu yaptım rezil ettim işte neyse belirli bir zaman bekledik o zaman zarfında ailem bana bişi demedi.hani istersen olur dediler.allah bin kere razı olsun.ama ben onu bu bekleme sürecinde başka kızlarla yazışırken gördüm.ve aileme de kendim gösterdim.yinede bişi demediler.senin kararın dediler.bunlar cevap istediler bizden ben hayır dedim.ve ip koptu hakkımda söylenmedik söz kalmadı. ne yatmadığım ne başka şeyler.hala herşeyde önüme çıkıyorlar. kaç yıl evden çıkmadım onlar yüzünden.sonra sonra kendi ayaklarımn üstünde durmaya çalışıyorum.ailem hep arkamda ama kimse istese hemen önüme çıkıyorlar.
kendisi nişanlandı başka kızlarla evlenme aşamasına geldi.ama benim evlenmemi istemiyorlar.artık kimsede gelmiyor zatenben ettim kızlar sizler etmeyin.ağlıyorum bunları yazarken.ne olur ailenizi kırmayın erkek arkadaş yüzünden felan onlar bişi söylüyorsa dinleyin ne olur.ben çok pişmanım.sonrası çok acı oluyor.gülüyorsun ama kalbim ağlıyor derler ya yemin ederim öyle.sanki dulmuşum gibi kaldım ortada.

paragraf yok.. okuyamadım.

ayrıca karşıdaki insanının ne mıymıntılığı kalmış ne uyuzluğu !!

güleyim mi ağlayayım mı şaşırdım, iyi ki asosyalmişsin elin koca admıyla kaçmışsın sosyal bir kız olsan ne yapacaktın acaba:) neden bu kadar kafana taktığını anlamadım birşey olmamış evlenip boşanabilirdin de onlar dedikodu yapsın umursama kendini de üzme

ne söylerseniz haklısınız.hak ettim
takmıyorum ama buralar küçük yerler herkes herkesi tanıyor.onlar konuşuyor saçma sapan ben öyle olmadı diyemiyorum.kahvelerde konuştular kaç sene.yatmışım kalkmışım.dedikodu olsunda millete abaratıp abartıp kulağımıza koydular akrabalar bile ne laflar söylediler
üzülüyorum ya.onlar yüzünden hayırlı bir yuva kuramıycam.kim alır ki.böyle laflardan sonra ((