Çok şükür ikizlerim dünyaya geldi ama evi terkettim..

herkesin tepkisi bu ufacık olayda insan evini eşini yuvasını terkeder mi meselesinde ama bu restleride çekmeli burnunu sürtmeli.. konu n'olursa olsun tavrın duruşun net olmalı.. çünkü öyle 2 3 saatlik mesafe değilki araları kaynanasıyla 7/24 iç içeler istemeselerde.. kaldıki o sinir bozucu hareketleri ona yaşatması bence anormal derecede sinir bozucu.. yüz göz olmamalı, ipi ona vermemeli, öyle her lafını yutmamalı saygı gösterecem diye.. böyle söylüyorum ama kimse de kaynanın her sözüne cemkireceksin, habire laf vuracaksın, herşeye kaynananla muhalefet olacaksın diye algılamasın.. 2 tarafta o orta yolu bulmalı.

herşeyi sineye çekenleride topiklerde okyurz, çevremizde görüyoruz.. insan kimseye kendini ezdirmemeli.. eşi de anlasın bu sıkıntısının karısına zarar verdiğini.. karısının rahatsız olduğu konuyu anlatmasını gereksiz bulp kadını daha da sinirlendireceğine onu sakinleştirmesi yangına körükle gitmemesi çok mu zor.. gönlünü o an hoş etmesi, annesini bir kenara çekip kırmadan tatlı dille bu sorunu gidermeye çalışması daha iyi olmaz mı? kim durduk yere aksiyon niyetine eşiyle arasını bozar 2 bebekle uğraşırken o da. annesinin evi bile olsa şuan kaldığı yer kendi evinin rahatlığını arar, ister, özler.. kimse yargılamasın bu tavrı bence
 
Ablamında ikiz bebekleri var. Doğduklarından beri annem bakıyor. İlk 6 ay sürekli biz biz baktık. Sonra ablam kendisi bakmaya başladı. Ama inanın ikiz bebek bakmak çok zor. Kayınvalidesi de sadece sevmek için geldi. Geldiğinde de ne yemek yaptı ne çay yaptı. Ama o en başta söylemişti, çocuk doğururken bana güvenmeyin diye. Ablam zaten ondan ne bir beklentisi var ne de isteği. Zaten eniştede biliyor. Allah korusun en ufak hastalıklarında beni çağırırlar. yada annemi. Enişte bile kendi annesini aramaz. Annemin evladı olduğu için kıyamıyor çok yorulmasına yardım ediyor. Allahtan pek gelip gitmezler. Ayda yılda bir uğrarlar. Onun için de sorun yaşamazlar. Ama ablam hiçbir zaman sevmedi kayınvalidesini.
 
Evini neden terk ettin ....bu evde ne kadar kıymetliymiş etmiş iyi olmuş kafayı yese daha mı iyi olurdu ?insan nerde mutlu oluyorsa orayı seçmeli! Kadınlarında bu maddiyat tutkusu beni öldürecek lohusa depresyonu diye birşey duymadınız herhalde? Anne doğum yapmış kızını akıl hastanesine mi yatırsın? Bence en doğru olanını yapmışsın ,kaynanaya bak ya ,hem yardım etmiyor,hemde şikayet ediyor, başta tavır koymalı! Herkes haddini bilsin!
 
Sizin için şu durumda önerilebilecek tek şey eşinizle baştan sona şartlarınızı ve hissettiklerinizi konuşarak bir anlaşmaya varıp evinize geri dönmeniz ve acilen referansları olan bir bakıcı bulmanız.

Bakıcıya ilk etaplarda güvenmiyorsanız anneniz bi süre gelip gitsin ama kendini parçalamasın bebeklere bakıcı yerine ben bakacağım diye. Yolunu yordamını izler, bakar, inceler onun da içine sinerse ilerde bakıcınız tek başına devam eder bakmaya çocuklarınıza. İşten ayrılmayı düşünmediğiniz, maddi durumunuzun iyi olduğunu belirttiğiniz için söylüyorum bunları. Bakıcı için ayıracağınız bütçe sizi zorlamayacak gibi görünüyor. Ana mesele güven sorunu. Onu da dediğim gibi başlarda anneniz refakat eder.

Kayınvalidenizle sorununuza gelince de eşinizle anlaşıp alıp karşınıza beraberce konuşmanız. Neticede ev artık kalabalık. herkes kendi evini, yurdunu, yatağını bilsin.

Zaten günlerce başkasının evinde kalıp nasıl rahat ediyor insanlar bu yaşıma geldim hala anlayabilmiş değilim. Kendi annemin babamın evine gidince bile kendimi misafir gibi hissediyorum. Geçen hafta sonu onlardaydık buzdolabını açmaya çekindim; ki ben o evde 31 sene yaşadım.
 
az evvel eşim yanıma uğradı , işyerime..yuvayı kurtarma derdinde...bende yuva yıkmak istemiyorum ama seni ne kadar sevsemde içimden dönmek gelmiyor dedim..öyle olacağına annemlerde kalırım daha iyi dedim..sürekli annenler bizde kalıyor daha eve döneli 1 hafta oldu neredeyse her gün bizdelerdi..birde bekar kaynım var..benim çekineceğimi rahat edemeyeceğimi hiçmi düşünmüyor bu insanlar dedim..hem ne gerek varki 5 dk lık mesafede gelir çaylarını içer giderler bu nedemek oluyor..benim artık çocuklarım var ve bir düzen istiyorum kocamla çocuklarımla kalmak istiyorum zaten akşama kadar iş yerindeyim dedim..eğer böyle olmuyosa git annenle yaşa dedim..oda zaten yeterince üzgün fazlada üstüne gitmedim..tamam dedi bundan sonra seni mutlu ederim annemlerde kalmaz dedi..bende mutlu olmak istiyorum artık dedi..bende tamam dedim..yine güzel ayrıldık..bakıcı meselesine gelince 3 gün annen kalır yanlarında 3 gün benim annem kalır dedi..bende senin annen kalamaz . sonra senelerce sizin çocuklarınıza ben baktım der ben dedirtmem dedim..anneni iyice tanıdım o yalancının biri dedim..deme öyle dedi..
bende uzatmadım..

şimdi kızlar sizce en mantıklısı ne..?
bakıcıyla beraber annemler dönüşümlümü baksınlar yoksa ben işi bırakayım mı?
çok kararsız kaldım gerçekten karar veremiyorum..

ve artık eşime iyi davranıyım mı?
 

bence sen çok zeki mantıklı, ne istediğini bilen bir yetişkinsin artık o ev senin kaynana gitsin evine , evet eşine ılımlı davran ama hemende eve dönme kaynın ne işi var sizde,kendi oğluna bakmayada aciz kaynanan tam bela bir kadın olabildiğince mesafeli ol ,o ancak huzurunu bozmaya ve hizmetcilik yan gel yat keyfinde şimdi yardımı dokunmayacaksa unun yüzündende yuva bozulmasın!
 

bence artık uzatma eşin anlamış durumu özür dilemiş barışmak istemiş kocanada iyi davran aksine çünkü böyle yaparak daha çok kaynananı sevindiriyosun sarıl kocana öp kokla nispet yap boşver bak kocanda bende mutlu olmak istiyorum demiş barışın artık uzatmayın sakın kaynanada baktırma çocuklarını mazallah döver bile baksana neler diyomuş belliki üşengeç ve sinirli senin isteklerini kabulde ettiyse eşin barış tabiki
 
Sen esinle iyi konus,bak anlatmissin durumu,istediklerini,o da anlamis gordugum kadariyla.Esinle kotu olma artik,eminim sana daha cok destek olacak bu saatten sonra.Kaynanaya da tepkini surdur,ne rahat kadinmis ya,hic mi vicdani sizlamiyor az da olsa.Pes dedim valla okurken.Birak senin tavirlarina bozulsun,millete anlatsin falan,sakin takma.Sen,ailen neyin ne oldugunu bildikten,esin yaninda olduktan sonra....Rabbim sana sabir versin,bebislere de saglikli mutlu uzun bir omur.
 
Bence eşinle gayet ılım ol .ve kesin kararlı ol.yane kayganana çocuklarıda baktırma derim.eğer maddi yönden sarsılmayacaksanız en güzeli işi bırakman evinin kadını çocuklarının anası olman Ama bırakmam dersende bakıcıyla kendi annen baksın.madem bana güvenip çocuk yapma dedi sende bana güvenip torun sevme diyecen.işte ama ben bile diyemedim.hiç minnet etme derim.
 
Son düzenleme:

öncelikler bebeişlerini güle güle büyüt.Sana kendimden örnek vermek istiyorum. Ben hem kendi hem de eşimin ailesinden uzaktaydım kızım doğduğunda.Doğumumu annemlerin yanında yaptım ve kızım 1.5 aylık olana kadar orada kaldım (sen de bir süre daha kalabilirsin annenin yanında bence ) sonra görev yaptığımız yere döndüm doğum iznimi kullandım tek başımaydım çok stresliydim tahammülsüzdüm doğum sonrası hanımların çoğu yaşıyor bunu eşim sağolsun o dönemler anlayışlıydı bana karşı ama kızım aylık olunca tekrar çalışmaya başladım imkanımız olsaydı ücretsiz izin alıp kendim bakardım çok isterdim bunu ama olmadı.Bunları şunun için anlattım çocuklarını kendin büyüt kimseyi karıştırma annen her daim yardımcı olur sıkıştığında gelir insanın kendi annesi başka oluyor zaten sana sunu tavsiye edebilirim taşınma imkanın varsa kayınvalidenden uzağa taşın ve ihtiyacın yoksa işi bırak çocuklarına kendin bak annelik babalık ilk yıllarda çok zorlu bir süreç eşinle böyle giderse sıkıntı yaşamaya devam edersiniz annesine gelme diyemez kardeşine diyemez onun açısından düşün birde en mantıklısı taşınmanız zor olur belki ama uzun vadede kafan rahat eder hem kayınvaliden uzakta olunca o kadar da antipatik gelmeyecektir görürsün.Eşin de gayet anlayışlı görünüyor onu da tavırlarınla üzme tatlılıkla ikna et derim ben.
 
işten çıkman eğerki sizi maddi açıdan zora sokmayacaksa 1 sn bile düşünme işi bırak çocukllarına kendin bak .kayınvalidenla yaşadığın sorunlar bir tarafa onlarla geçireceğin zmanların güzelliği ve huzuru hiç bir şeyle kıyaslanamaz inan ki.
 
kelebekk
Eşinle konuşman iyi olmuş en azından biraz için rahatlamıştır. umarım annesiyle konuşur ve bi daha gelmezler size.. Yani gelsinler deee bi görüp gitsinler...
hakketen senin kaynının sizde ne işi var zaten garip olan 2 dk lık yolda oturan bi insan ne diye gelir kalır bunu hala anlamış değilim.
ayh böyle anlayışsız insanlar var yaa delirmemek elde değil işte....
işini bırakma bence annen ve bakıcın varsa çok sorun olmaz diye düşünüyorum.. işi bırakırsan daha çok bunalırsın!!!
 

evet işte bende böyle düşünüyorum..işimi bırakayım bırakmasınada bunlar beni dahada delirtir evimden çıkmazlar yayılırda yayılırlar..çünkü anlayış yokki...sonra diyorum dünyanın binbir türlü hali var..ilerde keşke işimi bırakmasaydım demek istemiyorum...

diğer taraftanda iki tane bebeğim var..daha çok küçükler..kendim bakayım kimseye yük olmayayım..çocuklar kreş yaşına geldiğinde de iş bulur çalışırım diyorum..

işte böyle bir ikilem yaşıyorum..hangisi doğru hangisini yapmalıyım bilemiyorum..bir karar verebilsem herşey dahada kolaylaşacak..en azından önümü göreceğim..en iyisini sen bilirsin diyeceksiniz ama öyle bir ruh hali içindeyimki bilemiyorum işte..
 

Canım öncelikle hayırlı olsun. Güle güle büyüt bebişlerini, bende şu an 9 yaşında ikiz annesiyim. şimdi yazacaklarımı yanlış anlama bir ablan olarak yardımcı olmak istedim. Öncelikler sinirlisin anlıyorum ama aynı zamanda şanslısın en azından annen var. Ben doğum yaptığımda yanımda kimsem yoktu. Sağolsun bir yengem geldi oda 3 gün diken üstünde durdu gitti. Ne kayınvalidem, ne görümce, ne elti kimse teşrif etmedi. eşim o zaman askerde ve ben 16 yaşında görümcemin kızıyla başbaşa kaldım. Ama hiç kimseye birşey belli etmedim. Öfkelenmekte çook haklısın ama evi terketmek niye, eşinin ne suçu var. O ev senin evin, Kaynanaya kızıp çocuklarını babasız bırakmak sence ne kadar doğru. Belki sende doğum sonrası depresyon yaşıyorsun. Annende bir süre kal biraz sakinleşince evine dön, yuvana sahip çık.
 
annene gitmen iyi olmuş aslında eşinin gözü korkmuş biraz bundan sonra daha temkinli daha idare eder biçimde dengeli davranacaktır.bence artık evine dön çünkü bu saatten sonra gitmesi gerekn sen değil o kadın.eşinle de tekrar açıkça konuş durumunu anlat.işini bırakma şimdilik.çocuklara bakıcı bulun annen de bakar diyorsun ama eşine senn annen benim annem konularını açma herhangi bir konuda.baktın gördün ileride çocuklar büyürken zor olacak o zaman bırakırsın işini.şimdilik sabret bence.kayınvalidene gelince çok kızdım kendi evinde kalmayışına birde yetişkin bekar oğlu varken.sende yeni doğum yapmışsın gece tuvalete banyoya nasıl rahat gideceksin güven meselesi değil bu kaynın birşey yapacağından değil ama bir çekingenlik olur bilirim bunu çünkü.eşin annesine bu konuda birşey diyemezse sen tavırlarınla belli et.hala kalamaya devam ediyorsa yapmasını beklemek yerine ondan yapmasını iste direk olarak anne akşama yemeği sen yaparmısın gibi mesela.çocuk baktırma tamam ama bu işleri bari yaptır ya bu kadın ne yapıyor saatlerce öööyle oturmakla nasıl vakit geçer anlamıyorum nasıl insanlar var yarabb...belki bu şekilde bıkar usanır da gelme işini azaltır git gide sevgiler canım allah kolaylık versin.
 
Canım maaddi durumunuz iyiyse bi süre annale beraber bakıcı baksa ? İş kolay bulunmuyor .. Çocukta dünyada en değerli varlık ki sende 2 tane birden var ... 2 ini beraber büyütmek zorundasın ....

eğer memur değilsen , işyerin tekrar bulup çaılaşabileceğin özelliklere sahipse 1-2 yıl ara verbilirsin bencede ... Ama ülkemizde heran her şey olabiliyor bişeyde diyemiyorum... aynı durumda olsam kararsız kalırdım .. Yada sanırım zorda olsa anneme emanet edebilirdim yalnızca ... annen tabi bakabilecek kadar iyiyse ...
 
Gözünüz aydın, Allah analı babalı büyütsün. anlayamadığım bir şey var benim. Ne kadar oldu çocuklarınız doğalı, siz neden hemen işe başladınız? hele ikizler olunca doğum iznini daha uzun kullabiliyor olmalısınız. Yasal izninizi kullanırsanız işinizi kaybetme riskiniz mi var?

Benim kayınvalidem de çocuk olursa bakamayacağını açıkça söylemiyor ama ima ediyor ben hak veriyorum bakamaz gerçekten hasta çünkü. annem bakarım diyor ama uzak oturuyorum her gün gidip gelemez kadın kendi düzenini bozup benim evimde kalsa ona da yazık. Ben eşimi ikna edip anneme yakın bi yere kiraya çıkarız diye umut ediyorum ya da başka bir çözüm bulmak zorundayız yani. Siz de çocuklarınız ruh sağlığınız ve işinizin dengesini kurmak zorundasınız. ama önce sakin olun, evi terk etmenize gerek yok. Haklıyken haksız olmayın.
 
benim annemde yeğenimi hep o bakıo die şikayetçi :) çok sevio oynamayı bebekle bakmayı uyutmayı ama hasta olduğunda ağır geliomuş ses neden anneannesi hiç bakmıyor die söylenio sürekli ama yinede bakmazsa bakmasın napalım bağırış çağırış bağlıorum kafamı anlaşıoruz artık dio her ailede sorunlar var valla birinin annesi ilgilenmez diğerinin kayınvalidesi
 
sanırım devlet memuru değilsin maddi durumunuzda kötü değil ben yerinde olsam şu durumda en azından ilk 3 sene çocuklarıma kendim bakardım daha sonra iyi bir kreşe gönderip iş hayatına dönerdim.
kaynananın sürekli yanında kalmasından korkuyorsun ama bu olanlardan sonra bunu yapacağını sanmıyorum artık:97:üstelik seni anlayan bir eşin var buna izin vereceğinide sanmıyorum
tabi bu benim fikrim sen şartlarını daha iyi biliyorsun eşinide kaynananı da en iyi sen tanıyorsun neyin daha doğru olduğuna en iyi sen karar verebilirsin
 
sen niye terkediyorsun ki terketmesi gerkenler terketsin..kaynanı sokma eve evindende çocuklarındanda uzak tut
onlara vereceğin en büyük cezaa bu. evimden kovdum kayın validemi 2 senedir eve sokmuyorum benden çok korkuyor saygı bir yere kadar
kimseye kendime saygısızlık yaptırmam.eşimede annemdir et tırnaktan ayrılmaz diyorsan hadi sende yaylan bavuluna kirlilerinide koymayı unutma
dedim..benden asla ayrılmaz şimdi o da tırsıyor benden bir dediğimi iki etmiyor annesiyle görüşmek için müsade istiyor..dedim ya saygı gösterdim bir
yere kadar eğer saygısızlık gördüysem alırım façasını aşağı..aldımdaaa
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…