- 8 Mart 2011
- 25.897
- 28.124
- 798
Esi de varmis. Esi anlatir gozlemlerini..
Esi de varmis. Esi anlatir gozlemlerini..Aslında sen mi acaba odaya gizli kamera yerleştirseydin? Hani sensiz nasıl zaman geçiyor ve ne diyor baba vs diye. Sonuçta kendi evin.
Hani konu sahibesi çocuklar için adamın evine düşünmüştü ya? aklıma geldi birden :)))Valla çok çakalsın panpaaaa
O kısmı kaçırmışım. TeşekkürlerEsi de varmis. Esi anlatir gozlemlerini..
Süreç sen ve eşin açısından sancılı geçecektir mutlaka. Tek endişem adam güvenilir çıksın, gerisi belki çözülür. Niyeyse güvenemiyorum...Eşim ve arkadaşlarımız vardı uzman olarak.
Güzel oyun oynamışlar . Babaları çabalıyor , yavrularda uzak davranmadı " diye bir yorum yaptılar..
Çıkarken yarın yine geleyim mi demiş , evet demişler çocuklar. Peki siz gelmek ister misiniz benimle diye sormuş , onlar cevapsız kalmış.
Bu arada kartını pasaportunu getirmemiş. Eşim ustelememiş.
Biraz sonra yine mesaj atacağız.
Daha öncede tanıyordu eşim adamı. Bu kadar yakından muhabbet etme şansları olmamıştı ama. Iste kira kontratinda falan bir araya geliyorlardı.
Iyi birine benziyor ama yaptığı haksizlikliklarla güvenemiyorum , yargım var diyor.
Arkadaşlardan erkek olan dediki bana , " üstüne düşeni yapıp akışa müdahale etme . Şans verilmeli yeniden dedi.
Iki gündür o kadar yorgunum ki , ne düşüneceğimi bilmiyorum..
Böyle böyle alışacağız herhalde
Süreç sen ve eşin açısından sancılı geçecektir mutlaka. Tek endişem adam güvenilir çıksın, gerisi belki çözülür. Niyeyse güvenemiyorum...
İki sene geçmiş üzerinden şaka gibi bir baba, Allah senden razı olsun çocuklar çok kucukmus babaları bırakıp gittiğinde hatirlamazlar bile, travmaya bak şimdi acil bir avukata danış vermemek için2 ve 3.5 yaşlarinda iki çocuklu bir komşum vardı. Babaları Alman bir kadınla kaçtı. " Beni bir daha arayıp sormayın " diye bir mektup bırakmış.
Bir gün sabah apartmanda bir yaygara vardı. Iceriden ağlama sesleri geliyor ama kapıyı açan yok. Neyse çilingirle açtırdık. Komşum vefat etmiş. Kalp krizi dediler.
Defin işlemlerini hepsini biz yaptık. Kadın kimsesizdi zaten. Uzaktan bir kaç akrabası vardı , telefonundan numaralarla aradığımız kimse gelmedi cenazeye.
Çocuklar o gece bende kaldı. Sonraki gece , ve her gün. Biliyorum sosyal esirgemeye haber vermeliydim ama bir türlü yapamadım. Öyle alıştım ki , öyle çok seviyorum ki ..iki sene geçti üzerinden.
Biz taşınmistik. Eski komşum aradı biraz önce.Babası gelmiş çocukları arıyormuş. Almanya' ya götürecekmiş.
Yakındır kapıma dayanması.. Ne yapacağım ben
Hiçbir çaresi yokmuş..
Bakıcıları , okulları ufff... şuan hüngür hüngür ağlıyorum...
çok sevindim olumlu gidiyor. babaları fevri ve düşüncesiz olsa alır çocukları giderdi zaten size hesap verme mecburiyeti yok yasal olarak yani demek ki çocuklarını düşünüyor değil mi?Eşim ve arkadaşlarımız vardı uzman olarak.
Güzel oyun oynamışlar . Babaları çabalıyor , yavrularda uzak davranmadı " diye bir yorum yaptılar..
Çıkarken yarın yine geleyim mi demiş , evet demişler çocuklar. Peki siz gelmek ister misiniz benimle diye sormuş , onlar cevapsız kalmış.
Bu arada kartını pasaportunu getirmemiş. Eşim ustelememiş.
Biraz sonra yine mesaj atacağız.
Daha öncede tanıyordu eşim adamı. Bu kadar yakından muhabbet etme şansları olmamıştı ama. Iste kira kontratinda falan bir araya geliyorlardı.
Iyi birine benziyor ama yaptığı haksizlikliklarla güvenemiyorum , yargım var diyor.
Arkadaşlardan erkek olan dediki bana , " üstüne düşeni yapıp akışa müdahale etme . Şans verilmeli yeniden dedi.
Iki gündür o kadar yorgunum ki , ne düşüneceğimi bilmiyorum..
Böyle böyle alışacağız herhalde
öyle demeyin sizinki çok büyük bir fedakarlık. evet herkes yardımına koşmak isterdi ama imkanlar el vermeyince olmuyo ben tek çocukla zor başediyorum hemde çalışıyorum. düşünüyorum bu durumda olsam napardım alıp onlara da bakıcıma baktırmak isterdim ama eşim ne derdi bilmiyorum sürekli kalmalarına çok taraftar olmazdı yasl boyutunu da düşünerek.. ben de o kada r çekip çeviremeyeceğim için bana da çok güvenmezdiGüzel , kocaman yüreğinizle yazdığınız güzel sözler için çok teşekkür ederim.
Belki çeyreği bile değilim..
Sadece çok kötü bir dünyadayız , iyi şeyler bize çok iyi gelmeye başladı.
Bu iki meleğe evini açan kim olsaydı , kapatmak istemezdi.
Burası kötü muamele görmüş , sokakta kalmış hayvan gördüklerinde seferber olan hatunlarla , koca yüreklerle dolu.
Iki melege hayli hayli koşarlar.
2 ve 3.5 yaşlarinda iki çocuklu bir komşum vardı. Babaları Alman bir kadınla kaçtı. " Beni bir daha arayıp sormayın " diye bir mektup bırakmış.
Bir gün sabah apartmanda bir yaygara vardı. Iceriden ağlama sesleri geliyor ama kapıyı açan yok. Neyse çilingirle açtırdık. Komşum vefat etmiş. Kalp krizi dediler.
Defin işlemlerini hepsini biz yaptık. Kadın kimsesizdi zaten. Uzaktan bir kaç akrabası vardı , telefonundan numaralarla aradığımız kimse gelmedi cenazeye.
Çocuklar o gece bende kaldı. Sonraki gece , ve her gün. Biliyorum sosyal esirgemeye haber vermeliydim ama bir türlü yapamadım. Öyle alıştım ki , öyle çok seviyorum ki ..iki sene geçti üzerinden.
Biz taşınmistik. Eski komşum aradı biraz önce.Babası gelmiş çocukları arıyormuş. Almanya' ya götürecekmiş.
Yakındır kapıma dayanması.. Ne yapacağım ben
Hiçbir çaresi yokmuş..
Bakıcıları , okulları ufff... şuan hüngür hüngür ağlıyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?