- 27 Aralık 2017
- 1.003
- 496
- 38
Tabiki pilini pirtini al ve evine dönBana cok kizan olacaktir muhtemelen bilmiyorum . Su an cimlere oturdum size yaziyorum.
19 yasindayim. Ailemle kucuk bi yerde yasiyoruz. Ben de uniyi orada okuyorum. 3 kardesiz . Abim benden 10 yas buyuk.
Abimin yeri bende cok baskadir. Ne biliyim ilk o sinemaya goturmustur beni ,ilk o bisiklet surmeyi ogretmistir. Benim canimin icidir. Baska sehirde okudu uniyi. Nasil heyecanlanirdim eve gelecegi zaman.
O gelcek diye okulda bekleyemezdim.
Gel zaman git zaman ben abimden hic kopmadim. Buyusem de hala onla bir sey yapmak benim icin cok ozel.
Abim 2 sene once evlendi. Yengemi de cok sevdim. Cok tatli bir kiz dedim hep.
Ama baska sehirde yasadiklari icin cok goremiyorum tabi bayramlarda gelirler o zaman guzel anlasiriz.
Hic gitmemistim evlerine. Iste bi dugunde gordum.
Dun abim ve yengeme geldim.
Daha dogrusu abim ve yengem cagirdi gelmeyeyim rahatsiz etmeyeyim dedim ama yok abim cagirdi gel gel. Degisiklik olur hep evdesin vs. Persembe cuma abim izinli,yengem de persembe erken cikcakti isten. Ctesi pazar da birlikte gezecektik.
Toplamda 4 gun kalacagim. Pazar donecegim.
Ilk geldigimde gayet normaldi. Aksam yemege cikmadan abim gel seni gezdireyim buralarda biraz dedi.
Yengem basim agriyor ben gelemicem dedi ben de yarin cikabiliriz hic acelesi yok dedim de ikisi de kabul etmedi.
Ciktik abimle tatli yedik cok guzeldi. Cevreyi gezdik biraz. Ben dis fircami unutmusum vs onlari aldik. Eve geldim hic sorun yok.
Ben geceleri uyuyamiyorum. Ikisi kavga etti duydum da duymamazliktan geldim ama asiri uzgunum. Yengem,ben hastayim sen gezdir kardesini alin birlikte kalin ben gideyim vs dedi. Abim seninkiler gelince geziyoruz bi ciktim o mu sorun oldu dedi. Sok oldum.
Asla beklemezdim ikisinden de . O kadar uzgunum ki. keske duymasaydim
Sabah oldu yengem isten oglen gelecekti yani oncesinde oyle konusmusttk ama ben gelemicem aksama kadar abinle cikarsin dedi bozuk bozuk
Abimin de morali bozuktu. Abim cikalim hadi vs dedi ama Ben burada arkadaslarim var onlarla buluscam dedim tek basima dolaniyorum sabahtan beri.
Cok uzgunum. Eve erken gitsem annem noldu diyecek darlayacak. Anlatirsam aralari acilir biliyorum. Abime duydugumu anlatmadim.eve gidince nasil davranacaklarini bilmiyorum. Nasil davransam bilmiyorum.
Cok kirginim. Keske gelmeseydim. Eve gitmek istiyorum. Pazari saymazsam Daha 3 gunum var. Ne yapmaliyim
Cok kirginim.
Siz ne yaşadınız özel olmazsa eğer her iyiye bir kötü denk geliyor demek ki hayat ne garip.İki fikrim var:
1) üçünüzün olduğu bir ortamda tartışmayı duyduğunu,üzüldüğünü,isterlerse gidebileceğini söyleyebilirsin;ama bu tartışmalara yol açabilir.
2) hiçbir şey duymamış gibi abimle gezmelere devam edebilirsin. Konuyu hasır altı edip içinde yaşabilirsin. Bu da senin için çatışmalara yol açar.
Ben olsam birinci şıkkı seçerdim. Gençliğimde ikinciyi seçtim,çok üzüldüm,yıprandım.
Sizin gibisi hakkından gelir böylesinin konu sahibi çok sessiz baksanızaAnlat açıkça bilsin annen de baban da, niye örtüvereceksin böyle bir insanın terbiyesizliğini?
İlk kez gitmişsin seneler sonra, dört gün ya, dört gün sığdıramamış mı eve?
Hadi sana kanı kaynamadı hadi yapısı soğuktur sevemedi desek bile, zararın yok bir şeyin yok insan kocasının hatırına zehir zıkkım etmez kardeşi ile geçireceği zamanı.
Valla bilmiyorum, abim de yok ablam da yok ama bildiğin benim için savaş açma sebebi bu, tavır da koyarım, abime de anlatırım ağlarım, araları da bozulursa bozulur kavga ederseler de ederler kendi düşünsün insan olsun derim, anneme de babama da anlatıveririm, denk gelirsek teke tek lafımı da sokar bozarım. Ay sinir oldum çok fena
Senin başın öyle ağrımıyodur böyle ağrır bak deyip duvara sürtesim geldi kadını
Sizin gibisi hakkından gelir böylesinin konu sahibi çok sessiz baksanızaşakası bir yana böyle iyi insanlarada hep çirkef gelinler denk geliyo bendeki görümceleri yollamak lazım ona top gibi oynarlardı aralarında
Özel değil ancak çok uzun :)Siz ne yaşadınız özel olmazsa eğer her iyiye bir kötü denk geliyor demek ki hayat ne garip.
Kıyamam ya, okurken etkilendim. Siz de konu sahibesi gibi iyi niyetlisiniz belli...Hey gidi 10 yıl öncesine gittim birden. Abim yeni evli yengem de benden dört ay büyük, yaşıtız. İyi anlaşıyoruz çok seviyorum zaten. Bir gün beni aradı. "Kuzenlerim gelecek akşam kalacaklar sen de gel hem bana yardım edersin."Dedi. O gün de annem evde yok, babam ve kardeşim tek. Neyse ben yemeklerini hazırladım, ben yengemde kalıcam baba dedim gittim. Temizlik, yemek koşturma derken geldi kuzenleri. Yengem de bana dönüp dedi ki "sağol bebişim çok yoruldun sen babamları yalnız bırakma istersen".
Ben şok. Kendimi bildiğin kullanılmış hissediyorum. Kalkıp eve gitsem ailem orada kalacağımı biliyor, kavga edecekler gelinle. Gitmesem olmaz. Saat gecenin yarısı. Mecbur kalktım. Bir parkta oturdum bir saat kadar. Epey ağladığımı hatırlıyorum. Sonra abimi aradım mecbur. Durumu anlatıp bir arkadaşımda kalacağımı, eve gidersem babamın gelinine kinleneceğini söyledim. Aramızda kalsın bu olay ailem öğrenmesin dedim. Abim delirdi eşiyle kavga etti. Beni zorla parktan alıp evine götürdü. Sonra gelinin ağlaması tribi vs :)
Sonra ne mi oldu ? Canım yengemi altı ay önce kanserden kaybettim ben. Keşke yaşasaydı da beni evinden kovsaydı. Bir daha o olay dısında hiç tatsızlık yaşamadık biz. Hiç kavga etmedik, küsmedik. Belki gerçekten size kastı yoktur. Eşiyle sorunu vardır ya da evliliğin sorumluluğuna alışamamıştır. Siz sonuna kadar haklısınız. Ben de haklıydım on yıl önce. Ama işte bazen cahil davranabilir yeni gelinler. Zamanla olgunlaşır, alışır eşin ailesine. Anlar naz ve kaprisi yersiz yapmaması gerektiğini.
Ben şimdi on yıl önceki bu anıyı ağlayarak yazıyorum. Kırgınlıktan değil, özlemden üstelik. Keşke gitmeseydi de biz kavga etseydik...
Yorumlarınızı sürekli takip ediyorum ve beğeniyorumda iltifat olarak yazmıştımCümleniz iltifat mı değil mi bilemedimTeşekkür edeyim ben yine de.
Yani şimdi şöyle bi şey var, insanlar bazen hayatta karşılaştığı şeyler sonucu bazı yönlerden değişebiliyor, bazılarını görüyor kazanılabilir mi-kazanılamaz mı değer mi-değmez mi bakıyor, insanları az buçuk bilir oluyor, kimi yumuşak dille utanıp anlıyor, kimi ne edersen et anlamıyor.
Hani bi 20 yaşındaki zamanım olsa, alttan alırdım, içime atar, kapatırdım "Ben uymayayım, ayıp ettiler, anlarlar, herkes özünde iyi insandır, büyüklük bende kalsın" derdim. Ama öyle olmuyormuş o işler, büyüklük bende kala kala ekzosfer tabakasına ulaştım, azcık da başkalarında kalıversin.
Tecrübe ede ede görüyorsunuz ki sessiz kalanın tepesine binmek, görmezden gelip şey yokmuş gibi davranmaya çalışana daha eziyet etmek dünya adeti. İyi biri zaten davranışlarıyla bunu belli eder, çünkü ben iyi biriyim ve iyiden anlarım, iyiden iyi anladığım için, kötüden de anlarım ve kötülere merhamet etmek, iyilere yapılan haksızlıktır. Kendime bu haksızlığı yaptırmam, bu kadar basit aslında konu.
Bunlar adam olmuyor (vicdanlarını açacak bi şey yaşamadan), en azından (Mecburi bir arada bulunacaksam) adam olamasalar da yanımda "Bu bizden beter" diye çekinir, adam gibi davranmak zorunda olduklarını bilirler. Bazen gerekiyor yani yapacak bişi yok.
Yok estağfurullah bazen tanımadığımız kişilere içimizi dökmek iyi gelir.hepimizin insanlardan yana bir imtihanı oluyor biz görümcelerden çekiyoruz sizin gibi iyi görümcelerde çirkef gelinlerden dediğim gibi dünyanın döngüsü bu demekki her iyiye bir kötü denk geliyor mutlaka size beterin beteri denk gelmiş o ayrı bazı insanlar iyiliği gerçekten haketmiyor.gece gece aklınıza getirip üzdüysem kusura bakmayınÖzel değil ancak çok uzun :)
Yıllarca en yakın arkadaş olarak büyüdüğüm abim eşinin yanında elini omzuma dahi atamaz,salonda oturuyor isek benim yanıma oturamaz,telefonda benimle uzun uzun konuşamaz,benimle yalnız vakit geçiremez.
Eşi ile herhangi bir konuda fikir ayrılığına düştüğümüzde -kavga olmadan,gayet saygılı bir şekilde - kendi fikrimi belirttiğimde benden kötüsü olmaz. Hakaretler eder,beddua eder.
Ailemi bana şikayet eder,ben ailemi savunduğumda ağlama krizleri geçirir;sonra kardeşin beni ağlattı der.
Liste böyle uzaar gider:)
Çoğu durumu abime ve aileme yansıtmadan tolere etmeye çalıştım,sakladım. Hala da anlatmadım ama ben hiç unutmadım.
Çok üzüldüm çok ağladım. Bunları yazarken de gözlerim doldu.
Şimdiki aklım olsa hiçbir saygısızlığını saklamaz,yüzüne karşı hepsini söylerdim;insanlara iyi geleyim derken kendimizi kötü ettik.
Bazen düşünüyorum bende bir hata var mıydı,hatalarım olmuştur belki bir de gelin hanımı dinlemek gerek;ancak bunları hak edecek bir hatamın olmadığını biliyorum. Saygımı ve mesafemi hiçbir zaman bozmadım.
Bir dokundunuz bin ah işittiniz,ne uzun yazmışım :)
Yorumlarınızı sürekli takip ediyorum ve beğeniyorumda iltifat olarak yazmıştımbende konu sahibi gibi böyle olaylar karşısında sessiz kalıyorum sonra kendimi yiyip bitiriyorum bu huyumu hiç sevmiyorum maalesef tabi böyle oluncada feleğin çemberinden geçmiş üç gözü açık görümce canıma okuyor sonra tutumlu kirpide avuç avuç antidepresan içiyor haliyle yazdığınız yoruma baştan sona katılıyorum öyle olmak gerek böyle kendini bilmezlere ama öyle oluncada sizinde dediğiniz gibi bu beter diyip çekinmeyip tam tersine kocada dahil çevresindeki herkesi size cephe aldıran sizi kötü gelin gibi gösteren onlara karşı gelen istediği gibi olmayanlara cephe alan görümceleriniz olsa ne yapardınız yanlış anlamayın yargılamak için değil fikirlerinizi ve yazdıklarınızı doğru bulduğum için soruyorum bunu size.
Keşke birazcık böyle olabilsem aslında haklısınız iyiye iyi kötüye kötü olmak gerek bu hayatta yoksa gelen vuruyor giden vuruyor bizde sinir hastası olup çıkıyoruz ben aslında boşvermeyi seçtim önceden çok takardım kafama şimdi işin ilahi boyutuna geçtimBu durumlarda de itina ile mağduru oynamak gerek.
Bakın bu söyleyeceklerim belki tuhaf ve nahoş gelecek ama; kısasa kısas diyorum ben buna.
Önceden "Asla, ne şartta olursa olsun söylemem, yapamam, yapmam, vicdanıma sığmaz" dediğim şeylerin bir kısmını karşımdaki vicdansız için perdeliyor, vicdanımı bir süre ona özel örtüveriyorum:
Teke tek sok lafını tehdidini et, alay mı alayını et, sonra o bir şey mi diyor hemen elini yüzünü tutuver ağla "Ne diyorsun sen abla, ben ne yaptım sana? Neden böyle davranıyorsun çok gücüme gidiyor, bir hatam varsa güzelce söyleyin abla, düzeltirim ama böyle deme çok kırılıyorum" diye hıçkıra hıçkıra ağla, eşin gelirken.
Çevreye de oyna mağduru, direkt öfkeyle şikayet etme hiç, ama bir şey mi anlatacaksın, anlatmak istemez gibi ağlamaklı olup anlat ve üzerine de bol bol suyundan kat. Sonra da "Ben bana böyle yapsalar da ne diyeyim, ablalarımdır-kardeşlerimdir, hepsini çok severim. Ben kötü gelin oluvereyim ne yapayım, iyi olalım da" de.
Öfke hata yaptırır, eğer görümcegilleriniz öfkesine yenik düşer de size saldırırsa oh ne ala, daha da güzel oynarsınız mağduru.(Ve kocada da vicdan gerek, yani ne yaparsan yap zaten haklı-haksızı ayırt edemeyip iki lafa size cephe alan eş yani bilemiyorum..)
Tabi bunları yapabilmek için kötü gibi düşünebilmeyi öğrenmek de gerekiyor.
Tamamen iyiye işleyen akıl, bunları yaparken bir yerden açık verir, olmaz.
Kötü-iyi işleyen akıl olmalı insanda.
Yani şöyle bir şey aslında iyi insan olmam benim için:
Kötülükleri de iyilikleri de düşünürüm ve iyiyi tercih ederim. Bu yüzden iyiyim.
Ve bu yüzden kötüler için özel olarak kötüyüm.
Keşke birazcık böyle olabilsem aslında haklısınız iyiye iyi kötüye kötü olmak gerek bu hayatta yoksa gelen vuruyor giden vuruyor bizde sinir hastası olup çıkıyoruz ben aslında boşvermeyi seçtim önceden çok takardım kafama şimdi işin ilahi boyutuna geçtimRabbime havale ediyorum direk sen görüyorsun sen sor hesabını diyorum.Kocaya gelince mağduru oynamaya gerek yok ki direk mağdur olduğunun ve herşeyin farkında olan ama ailesi diye ses çıkarmayan aileci bir kocaya ne yaparsan yap kar etmiyor bir yerde kafanızı şişirdim gece gece kusura bakmayın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?