- 24 Şubat 2021
- 1.672
- 2.300
- 83
- Konu Sahibi lotuscicegii
- #1
34 yaşındayım 7 senelik evliyim bir oğlum var şükür 
tam ona bir kardeş düşündüğümüz zamanda yumurtalık rezervimin sıfır küsür olduğunu öğrendik. Bu kararı vermekte çok geç kaldığımı hissediyordum hep yaş aralığı belki daha az olsa daha çok şey paylaşabilirlerdi ama çok başka sağlık sorunlarım oldu onları çözmem çok zamanımı aldı. Tam evet oğlumun bir kardeşi olmasını en çok istediğim, hazırım dediğim anda doktorumun tüp bebekten başka şansın yok demesi şoka uğrattı bizi. Böyle bir sürece psikolojik olarak nasıl hazırlanırım bilmiyorum. Döngüm bile o kadar düzenliydi ki hiç böyle bir ihtimali düşünmemişim istediğimiz anda olur sanıyordum. Eşimin anne babası yok akrabaları çok uzakta benimde ailem kalabalık değil yakın zamanda çekirdek ailemden iki kişiyi kaybettik. Annem ben kızkardeşlerim kaldık. Yalnız büyütmesini istemiyorum ama şu noktadan sonra nasıl olur bilemiyorum. Zaten geçirilmiş gebelik zehirlenmesi öyküm var korkuyordum çok zor hazır hissetmiştim. Oğlum çok yalnız hisseder mi ileride? Hiç olmazsa tabii kader deyip geçeriz ama ileride tedaviyi denese miydim diye pişmanlık duyar mıyım? Çok korkuyorum bir yandan da tüp bebek sürecinden.
İçimi dökmek istedim üzgünüm
tam ona bir kardeş düşündüğümüz zamanda yumurtalık rezervimin sıfır küsür olduğunu öğrendik. Bu kararı vermekte çok geç kaldığımı hissediyordum hep yaş aralığı belki daha az olsa daha çok şey paylaşabilirlerdi ama çok başka sağlık sorunlarım oldu onları çözmem çok zamanımı aldı. Tam evet oğlumun bir kardeşi olmasını en çok istediğim, hazırım dediğim anda doktorumun tüp bebekten başka şansın yok demesi şoka uğrattı bizi. Böyle bir sürece psikolojik olarak nasıl hazırlanırım bilmiyorum. Döngüm bile o kadar düzenliydi ki hiç böyle bir ihtimali düşünmemişim istediğimiz anda olur sanıyordum. Eşimin anne babası yok akrabaları çok uzakta benimde ailem kalabalık değil yakın zamanda çekirdek ailemden iki kişiyi kaybettik. Annem ben kızkardeşlerim kaldık. Yalnız büyütmesini istemiyorum ama şu noktadan sonra nasıl olur bilemiyorum. Zaten geçirilmiş gebelik zehirlenmesi öyküm var korkuyordum çok zor hazır hissetmiştim. Oğlum çok yalnız hisseder mi ileride? Hiç olmazsa tabii kader deyip geçeriz ama ileride tedaviyi denese miydim diye pişmanlık duyar mıyım? Çok korkuyorum bir yandan da tüp bebek sürecinden.İçimi dökmek istedim üzgünüm
