Çok yalnızım hiç arkadaşım yok

Khomyuk · Salı 22:21

esradegirmeciiii .!.:
Bu buluşmalarda maalesef ben gruplaşmalar yaşadım genelde dışlamaya çalışıyorlar, diğerleri ne yapıyor bilmiyorum. Ben en ufak istenmediğimi hissettiğim de buna kalbim dayanmıyor maalesef, evet beni aramadı diye pogaça yapmamak değil ama beni sadece menfaati için araması beni uzaklaştırdı, genelde etrafımda bu tarz insanlar var, görümcelerim bile hepsini toplayıp yemeğe alsam çocukları evi darma duman etse sesimi çıkarsam bir daha gelmezler, bende artık içime atmaktan ve telore etmekten çok yoruldum. Tükendiğimi hissediyorum. Çok sosyal olduğum anlar da oldu hatta yıllar ama o zamanlar da aslında limitim tükenmeye başlamış, içindeyken farketmiyordum ama o gerginlikler, alınganlıklar ve kullanılmak artık beni bitirdi ve uzaklaştım herkesten

Bizde böyle bir şey yol mesela. Elbette kendi içinde daha samimi olanlar var ama gruplaşma yok. Gayet yetişkin kadınlarız amacımız sadece oturup keyifli vakit geçirmek. Mesela grup içinde benim eski bir arkadaşım var. O sonradan kendi arkadaşını dahil etti. Onunla çok yakın oturunca kendi arkadaşımdan daha çok görüşmeye başladık. Ama bu dışlamak değil, diğer arkadaşla da hala samimiyiz. Dolayısıyla arkadaşım bize bozulmuyor. Biz onunla samimi olmaya devam ediyoruz. Belli bir yaştan sonra bu konularda daha rahat oluyor insan. Fazla hassasiyet de kişiye yük. Rahat olmak kasmamak lazım.

yenGEnC · Salı 22:31

dostluk arkadaslik emek ister
bu emegi verecek sabriniz, enerjiniz, vaktiniz yoksa böyle olmasi normal

meljjke · Salı 22:43

esradegirmeciiii .!.:
Bu buluşmalarda maalesef ben gruplaşmalar yaşadım genelde dışlamaya çalışıyorlar, diğerleri ne yapıyor bilmiyorum. Ben en ufak istenmediğimi hissettiğim de buna kalbim dayanmıyor maalesef, evet beni aramadı diye pogaça yapmamak değil ama beni sadece menfaati için araması beni uzaklaştırdı, genelde etrafımda bu tarz insanlar var, görümcelerim bile hepsini toplayıp yemeğe alsam çocukları evi darma duman etse sesimi çıkarsam bir daha gelmezler, bende artık içime atmaktan ve telore etmekten çok yoruldum. Tükendiğimi hissediyorum. Çok sosyal olduğum anlar da oldu hatta yıllar ama o zamanlar da aslında limitim tükenmeye başlamış, içindeyken farketmiyordum ama o gerginlikler, alınganlıklar ve kullanılmak artık beni bitirdi ve uzaklaştım herkesten

Bir ortama girdiğinizde acaba onlar beni sevecek mi diye değil ben onları sevecek miyim enerjisine girmeniz gerekiyor.Muhtemelen daha önce yaşadığınız olumsuz arkadaşlık ilişkilerinizden kalan çekimserliğinizi taşıyorsunuz.Bunu da karşı taraf hissediyordur.Sizde hep kendinizden vermeye fedakarlık yapmaya başlıyorsunuz.Alma verme dengesini gözetmek gerekiyor.Kendisi için acaba bende sorun mu var diye düşünen incelikte bir insanın kötü olma ihtimali olduğunu düşünmüyorum.Bu yüzden kendinize yüklenmeyin lütfen.Kendi değerinizi de insanlar üzerinden değerlendirmeyin. Siz daldaki en güzel şeftali olabilirsiniz ama bazıları şeftali sevmez.

nessin · Salı 22:45

Ben de öyleyim. İnsan eleye eleye takıldığım arkadaş grubu 60 yaş üstü oldu :)))
annem ve arkadaşları.
İşte bu diyebileceğim, acaba demeden sırlarımı anlatabileceğim, kimse olmadı. Hatta ben böyle arkadaş gruplarını çok severim ama ne zaman biriyle arkadaş olsam 3. Bi kadın olunca hep arada kalan oldum.

nessin · Salı 23:04

Ben de evdeyim. Bi dönem aynı şeyleri düşündüm sonra geçti, tabi sonucu değiştirmedi ama hissiyatım geçti takmamaya başladım. Sıkıcı biri değilim aksine eğlenceliyim vizyon sahibiyim. İyi başlayan arkadaşlıklarım oldu ama asla beklemediğim şeyler yaşadım ve hayatımdan çıkardım . Şimdi mesafeliyim insanlara karşı

esradegirmeciiii · Salı 23:27

nessin .!.:
Ben de evdeyim. Bi dönem aynı şeyleri düşündüm sonra geçti, tabi sonucu değiştirmedi ama hissiyatım geçti takmamaya başladım. Sıkıcı biri değilim aksine eğlenceliyim vizyon sahibiyim. İyi başlayan arkadaşlıklarım oldu ama asla beklemediğim şeyler yaşadım ve hayatımdan çıkardım . Şimdi mesafeliyim insanlara karşı

Hiç mi arkadaşınız kalmadı ben yalnız kaldım mesela

esradegirmeciiii · Salı 23:28

meljjke .!.:
Bir ortama girdiğinizde acaba onlar beni sevecek mi diye değil ben onları sevecek miyim enerjisine girmeniz gerekiyor.Muhtemelen daha önce yaşadığınız olumsuz arkadaşlık ilişkilerinizden kalan çekimserliğinizi taşıyorsunuz.Bunu da karşı taraf hissediyordur.Sizde hep kendinizden vermeye fedakarlık yapmaya başlıyorsunuz.Alma verme dengesini gözetmek gerekiyor.Kendisi için acaba bende sorun mu var diye düşünen incelikte bir insanın kötü olma ihtimali olduğunu düşünmüyorum.Bu yüzden kendinize yüklenmeyin lütfen.Kendi değerinizi de insanlar üzerinden değerlendirmeyin. Siz daldaki en güzel şeftali olabilirsiniz ama bazıları şeftali sevmez.

Daldaki en güzel şeftali değilim aslında ama teşekkür ederim yine de, herhalde çok hassasım ve bazı şeyler bana ağır geliyor yada en ufak bir kötü enerjiyi hissediyorum ve kendimi koruma altına alıyorum

Biber Dolmasi · Salı 23:46

Üzülmeyin, oluyor bazen böyle dönemler. İnsan gelişen, değişen bir varlık. Huyumuz, suyumuz, hoşlandığımız şeyler zamanla değişebiliyor. Siz şu an sanırım bir dönüşüm içindesiniz. Yaşadıklarınıza karşı bir farkındalık oluşmuş. Bu yüzden tepki gösterip, şu andaki size uymayanları hayatınızdan çıkarmışsınız. Buda güzel bir şey bence. Bundan sonra hayatınıza sizin istediğiniz kişileri alırsınız. Şimdilik yalnız kalın, kendinizi dinleyin.

Çok arkadaş sahibi olmanın karakterle hiç ilgisi yok. Kötü karakterli birininde çok arkadaşı olabilir, iyi karakterli birinin de.

Benimde çok arkadaşımla yollarımız ayrıldı. Ben, o insanlarla yolum buraya kadarmış, bundan sonraki yolumu başkalarıyla yürüyeceğim, diyorum. Ve her biten arkadaşlığımda gerçekten çok başka bir yola giriyorum, hayatım değişiyor.

Yine çevrem var, yine arkadaşlarım, dostlarım var. Ve evet hiç değişmeyen arada birde olsa görüştüğüm çocukluk arkadaşlarım var. Ama çocukluk arkadaşlarımla görüşmelerim yüzeysel, sanki geçmişe vefa gibi.

Diyeceğim, bu kadar anlam yüklemeyin, kendinizi eksik hissetmeyin. Olabilir insan bazen yalnız kalabilir. Bu anlarda kendinize vakit ayırın, bir hobiniz olsun.

nessin · Salı 23:46

esradegirmeciiii .!.:
Hiç mi arkadaşınız kalmadı ben yalnız kaldım mesela

Onun gibi bir şey, maalesef.

esradegirmeciiii · Salı 23:51

yenGEnC .!.:
dostluk arkadaslik emek ister
bu emegi verecek sabriniz, enerjiniz, vaktiniz yoksa böyle olmasi normal

Maalesef hanımefendi emek verince de dost olunmuyor herkesle ben şahsen bulamadım kendime dost

esradegirmeciiii · Salı 23:53

Biber Dolmasi .!.:
Üzülmeyin, oluyor bazen böyle dönemler. İnsan gelişen, değişen bir varlık. Huyumuz, suyumuz, hoşlandığımız şeyler zamanla değişebiliyor. Siz şu an sanırım bir dönüşüm içindesiniz. Yaşadıklarınıza karşı bir farkındalık oluşmuş. Bu yüzden tepki gösterip, şu andaki size uymayanları hayatınızdan çıkarmışsınız. Buda güzel bir şey bence. Bundan sonra hayatınıza sizin istediğiniz kişileri alırsınız. Şimdilik yalnız kalın, kendinizi dinleyin.

Çok arkadaş sahibi olmanın karakterle hiç ilgisi yok. Kötü karakterli birininde çok arkadaşı olabilir, iyi karakterli birinin de.

Benimde çok arkadaşımla yollarımız ayrıldı. Ben, o insanlarla yolum buraya kadarmış, bundan sonraki yolumu başkalarıyla yürüyeceğim, diyorum. Ve her biten arkadaşlığımda gerçekten çok başka bir yola giriyorum, hayatım değişiyor.

Yine çevrem var, yine arkadaşlarım, dostlarım var. Ve evet hiç değişmeyen arada birde olsa görüştüğüm çocukluk arkadaşlarım var. Ama çocukluk arkadaşlarımla görüşmelerim yüzeysel, sanki geçmişe vefa gibi.

Diyeceğim, bu kadar anlam yüklemeyin, kendinizi eksik hissetmeyin. Olabilir insan bazen yalnız kalabilir. Bu anlarda kendinize vakit ayırın, bir hobiniz olsun.

Evet yalnızlık bana ağır geldi, zor bir süreç, tek başına olmak, kahve içicek kimsenin olmaması, çok hareketli dönemlerim de oldu ama neşem ve umudum kalmadı artık, çünkü birlikte ağladığım güldüğüm insanlar yok oldu, artık vefasızlara hiç gücüm kalmadı, yalnızım ve kabul etmekten başka çarem yok galiba, beni üzen mücadele verdim insan kazanmak için ama başaramamış olmak herhalde beni üzdü, ama yapacak birşey yok

esradegirmeciiii · Salı 23:54

nessin .!.:
Onun gibi bir şey, maalesef.

Yalnız olmadığıma sevindim desem kızar mısınız?

esradegirmeciiii · Salı 23:56

meljjke .!.:
Bir ortama girdiğinizde acaba onlar beni sevecek mi diye değil ben onları sevecek miyim enerjisine girmeniz gerekiyor.Muhtemelen daha önce yaşadığınız olumsuz arkadaşlık ilişkilerinizden kalan çekimserliğinizi taşıyorsunuz.Bunu da karşı taraf hissediyordur.Sizde hep kendinizden vermeye fedakarlık yapmaya başlıyorsunuz.Alma verme dengesini gözetmek gerekiyor.Kendisi için acaba bende sorun mu var diye düşünen incelikte bir insanın kötü olma ihtimali olduğunu düşünmüyorum.Bu yüzden kendinize yüklenmeyin lütfen.Kendi değerinizi de insanlar üzerinden değerlendirmeyin. Siz daldaki en güzel şeftali olabilirsiniz ama bazıları şeftali sevmez.

Çünkü ben aslında herkesi sevmeye hazırım ama sevilme konusunda sıkıntı var galiba, beni gerçekten seven insanlar oldu mu yoksa sevmekten vazgeçtiler mi aslında hiç mi sevmediler bilmiyorum

strawberry_cake · Çarşamba 00:21

Benimde kendimi çok yanlız hissettiğim zamanlar oldu. Yapi olarak çok seçici bir insanım malesef. Evlenmeden önce geniş bir çevrem ve arkadaş grubum vardı, çok samimi olduğum insanlar vardi. Seçici olmanin çok bir dezavantajini görmüyordum o zamanlar çünkü ya çocukluk çağında başlayan iliskilerdi zaten yada bana denk kişiler vardı çevremde. Sonra ülke değiştirdim. Hayatıma yine sevdiğim ve samimiyet kurduğum bir kaç arkadaşım girdi. Ama memlekete yerleştikten sonra müthiş bir boşluğa düştüm ilk başta. Samimi bulmadığım insanlarla iletişim kurmak beni çok yoruyor. Sevmiyorum böyle ilişkileri. Gerçekten samimi bulduğum 2/3 kişi var çevremde şimdi. Kaliteli ve kendini bilen insanlar. Onların varlığı bana şimdi yetiyor. Veli gruplarına ben şahsen ısınamadım gitti. Gruplaşma, dedikodu falan bana göre şeyler değil. Benim genel kanaatim çok seçici olmamak lazım aslında. Ben seçici olmanin ceremesini evlendikten sonra çok çektim. Belki sizde seçici olduğunuz için bu durumdasınız.

meljjke · Çarşamba 00:38

esradegirmeciiii .!.:
Çünkü ben aslında herkesi sevmeye hazırım ama sevilme konusunda sıkıntı var galiba, beni gerçekten seven insanlar oldu mu yoksa sevmekten vazgeçtiler mi aslında hiç mi sevmediler bilmiyorum

İşte çevresi geniş insanlar hiç bunları düşünmüyor.Sosyalleşmek istiyorlar ve sosyalleşiyorlar.Seviliyor muyum değer görüyor muyum gibi sorgulamalara hiç girmedikleri için ilişkileri iyi.Eğlenmelerine bakıyorlar yani.Çok derin bağ kurmuyorlar.Canı sıkılıyor hemen birini arıyor gülüyor eğleniyor bitti.En azından benim arkadaşlarımda öyle.Çok hassas değiller.Mesela bir yıldır görüşmediği bir arkadaşı aradığı zaman hemen bir buluşma ayarlayıp keyiflerine bakıyorlar.Ben böyle değilimdir mesela.Daha duygusal bakarım sizin gibi.Bu yüzden çevremdeki insan sayısı az.Siz bu durumu değiştirmek istiyorsanız önce çok duygusal olma durumu değiştirmeye çalışabilirsiniz.Ama ben bu durumun sorun olmadığını düşünüyorum.Herkes aynı karakterde olmak zorunda değil.Siz daha sıkı bağları seviyor olabilirsiniz.Birde her arkadaşla her şey yapılmaz.Kimisiyle kahve içilir,kimisiyle dertleşilir,kimisiyle alışveriş yapılır.Ben bunu çok geç fark ettim

meljjke · Çarşamba 00:49

strawberry_cake .!.:
Benimde kendimi çok yanlız hissettiğim zamanlar oldu. Yapi olarak çok seçici bir insanım malesef. Evlenmeden önce geniş bir çevrem ve arkadaş grubum vardı, çok samimi olduğum insanlar vardi. Seçici olmanin çok bir dezavantajini görmüyordum o zamanlar çünkü ya çocukluk çağında başlayan iliskilerdi zaten yada bana denk kişiler vardı çevremde. Sonra ülke değiştirdim. Hayatıma yine sevdiğim ve samimiyet kurduğum bir kaç arkadaşım girdi. Ama memlekete yerleştikten sonra müthiş bir boşluğa düştüm ilk başta. Samimi bulmadığım insanlarla iletişim kurmak beni çok yoruyor. Sevmiyorum böyle ilişkileri. Gerçekten samimi bulduğum 2/3 kişi var çevremde şimdi. Kaliteli ve kendini bilen insanlar. Onların varlığı bana şimdi yetiyor. Veli gruplarına ben şahsen ısınamadım gitti. Gruplaşma, dedikodu falan bana göre şeyler değil. Benim genel kanaatim çok seçici olmamak lazım aslında. Ben seçici olmanin ceremesini evlendikten sonra çok çektim. Belki sizde seçici olduğunuz için bu durumdasınız.

Katılıyorum.Olayları cinsiyetlere göre değerlendirmekten hiç hoşlanmam fakat erkekler arkadaşlık konusunda çok rahatlar çünkü seçici değiller,eğlenmelerine bakıyorlar sadece.

Selvann · Çarşamba 01:16

esradegirmeciiii .!.:
Evliyim , çocuğum var ama çok yalnızım, eşimin ailesi ile anlaşamıyorum, arkadaşlarım ile aram bozuldu hep bir sorun çıktı, okul velileri ile görüşsek başım daha çok ağrıyor, toplandıgımız zamanlar da bile bir an önde eve gitmek istiyorum kimseyi bulamadım kafama göre, neden böyleyim ya herkes çok sosyal bir ben böyleyim, kimseyle arkadaş olamadım çok ama çok yalnızım, böyle veli gruplarını görüyorum bazen herkes arkadaşlıklar edinmiş çok özeniyorum ama ben neden yapamadım

Bence yalnızlık kötü birşey değil özellikle kendiyle vakit geçirmeyi bilenler için. Boş vaktinizde kitap okuyun veya imkanınız varsa plates gibi sporlara başlayın hem oralarda muhabbet edicek kişilerle tanışma imkanı bulursunuz hemde bu yalnızlık hissini üzerinizden atarsınız. Şöyle söyleyim size çalışmama rağmen sürekli görüştüğüm konuştuğum ya da iş dışında çok muhabbetim olan arkadaşım yok. Bu benim kendi tercihim çünkü kendimle geçirdiğim vakit daha verimli geliyor. Evde sürekli gelip gidip yapmaya çalıştığım bi puzzle var 4 bin parça genelde felaket oyalıyor, onun dışında spora gitmeye çalışıyorum tüm kötü enerjimi de kardiyo ile atıyorum. Bu bir tavsiye sadece. Yani insan ilişkileriniz çok iyi değilse kesinlikle kendinizle vakit geçirmeyi öğrenmelisiniz

Lunaperi · Çarşamba 01:42

Konu sahibi paylaşımın ilgimi çekti. Öncelikle seni anlayabiliyorum aynı duyguları pandemi döneminde ben de hissetmiştim. Velilerle aranda kıramadığın bir mesafe var galiba. Ancak olmayınca olmuyor belki senin o insanlarla frekansın tutmadı. Kaliteli yalnızlık etrafında sahte insanların olmasından daha yeğdir diye bir söz var ya ha onda da vardır bir hayır diye düşünebilirsin.

Sana kendimden örnek vereyim. Üniversite döneminde hiç ayrılmadığım yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen çok yakın diye tabir ettiğim bir “arkadaşım grubum” vardı. Hatta bir tanesine gerek lisans gerek yüksek lisans esnasında çok faydam dokunmuştu. Sonra ne mi oldu menfaat bitince arkadaşlığımız da bitti. Baştan üzüldüm ama sonradan iyi ki bitmiş dedim. Yani illa ki kafa dengi bir arkadaşın çıkar onunla muhabbet edip kahve içmeye gidersin vs. ama yalnız olmayayım diye kafanın uyuşmadığı insanlarla arkadaşlıkta kurma.

Madamu · Çarşamba 01:54

esradegirmeciiii .!.:
İnanın çok fedakarım kimse bana benim kadar fedakar olmadı ve çok ketum bir insanım, kimseye derdimi oturup anlatmam hep dinlerim ama günün sonunda hep yalnız kaldım

Veli sizi niye engellemis durduk yere.Ne tuhaf insanlar var

nessin · Çarşamba 07:58

esradegirmeciiii .!.:
Yalnız olmadığıma sevindim desem kızar mısınız?

Yoo neden kızayım. Ben kendim çıkardım o insanları hayatımdan. He böyle olmasaydı iyiydi ama yapacak bir şey yok benim vicdanım rahat.

Çok yalnızım hiç arkadaşım yok

Nirvana

Nirvana

Yeni Üye

Nirvana

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Sevgide serbestlik saygıda mecburiyet vardır

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Üye

🌞

Popüler Üye

Nirvana

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency