Çok yalnızım hiç arkadaşım yok

Çocuğu nasıl Sosyallestiriyorsunuz
Ben bazen asla katlanamadigim cocuklarla
Bazen normalde fılanca tavrına asla tahammül göstermeyeceğim kadınlarla bir arada bulunmak buluşmak zorunda kalıyorum
Kizimin isteği uzerine
 
Yazın park kısın yapacak bir şey yok evde takiliyor
 
O dediğin arkadas edinme olayı


çenelerine, sana uygun olmayislarina, normalde pat pat tartışacağın şeylere katlandığın sürece oluyor


Yoksa yok.
 
Yazın park kısın yapacak bir şey yok evde takiliyor
Ben üzülüyorum yalnız kalmasın diye kendimden ödün veriyorum.
Hayatta hiç kendimden ödün vermemiştim geldiğim hale çok şaşırıyorum analık level atlattı mı diyeyim geriletti mı diyeyim, bılemıyorum artık hangisiyse, doğru neyse.

Sen çalışıyordun bildiğim kadarıyla
Cocuk kreşte ya da bakıcı ile mi sosyqllesiyor peki.
 
Benimki zaten ilkokul orada zaten yeterince sosyallesiyor ama zamanında bakıcıda da kaldı kreşe de gitti
Parkta sürekli takıldığı arkadaş grubu da var
Yeterli
 
Ben şey diyorum artık oğlum herkes kendi kendine mutlu olmayı öğrenmeli her zaman arkadaş olmaz
 
Mesela sizinle arkadaşlık kurmak isteyenler onlar olsun?Neden onların sohbeti sıkıcı olmuyor da sizin sohbetiniz sıkıcı oluyor ?Kendinizi acımasız eleştiriyorsunuz bence.Elbette özeleştiri önemli ama sürekli de hata sizde olamaz değil mi? Son olarak insanlardan bağımsız sosyalleşeceğiniz hobiler edinebilirsiniz.Yeni bir enstrüman olabilir.Spor salonunda çocuklu anneleri görüyorum sporla da ilgilenebilirsiniz.Bence spor insana çoook iyi geliyor.Tek başınıza mutlu olduğunuzda herkes sizinle mutlu olmak istiyor
 
İnanın çok fedakarım kimse bana benim kadar fedakar olmadı ve çok ketum bir insanım, kimseye derdimi oturup anlatmam hep dinlerim ama günün sonunda hep yalnız kaldım
 
Ne kadar doğru dediniz gerçekten o kadar haklı bir yorum ki , hemen bağlanıyor ve derin anlamlar yüklüyorum galiba
 
Evet ya sınıf annesi de beni durduk yere engellemiş düşünün yani
 
İnanın çok fedakarım kimse bana benim kadar fedakar olmadı ve çok ketum bir insanım, kimseye derdimi oturup anlatmam hep dinlerim ama günün sonunda hep yalnız kaldım
O zaman fazla ketumsunuz. Bahsetmek istediğim şey ketumluk değil. Neden tüm insanlar size böyle davransın? Neden sizinle arkadaş olmasın?
Bir yerde bir şeyi farklı yada yanlış yapıyorsunuz demek ki.
 
O zaman fazla ketumsunuz. Bahsetmek istediğim şey ketumluk değil. Neden tüm insanlar size böyle davransın? Neden sizinle arkadaş olmasın?
Bir yerde bir şeyi farklı yada yanlış yapıyorsunuz demek ki.
Hayır arkadaşlarım oldu tabiki de, sorumu yanlış anladınız, ama belli şeyleri yapmaktan vazgeçince dagıldılar, eşimin ailesi var mesela, ama dedikodu kıskançlık laf taşıma var onlarıda ben kaldıramadım ve uzaklaştım hassas bir yapım var ama kötü bir insan değilim
 
O zaman fazla ketumsunuz. Bahsetmek istediğim şey ketumluk değil. Neden tüm insanlar size böyle davransın? Neden sizinle arkadaş olmasın?
Bir yerde bir şeyi farklı yada yanlış yapıyorsunuz demek ki.
Yada insanlar çıkarcı ve menfaatçi yoksa arkadaşlıklarını bile esirgiyorlar
 
Yada insanlar çıkarcı ve menfaatçi yoksa arkadaşlıklarını bile esirgiyorlar
Ben buna katılmıyorum. Öyle insan da vardır elbette ama tek iyi de siz değilsinizdir. Arkadaşlık kuramayanlar kendini böyle teselli ediyor anlıyorum, en iyi benim harika biriyim ama insanlar çıkarcı fesat kıskanç. Öyle insanlar da vardır ama hepsi de sizin çevrenizde toplanmamıştır herhalde.
Mutlaka insanları iten bir şey yapıyorsunuzdur. Bunu bulup çözebilirsiniz.
Bana biraz alıngan gibi geldiniz mesela. “Hassasım” diyenler mesela genelde rutubetten nem kapıyorlar.
 
Her insanın kusurları vardır bu arada. Her insanın. Sizin de. Benim de. Herkesin.
Dolayısıyla tolere edilecek kusurları görmeyeceksiniz. Yani benim için kabul edilemeyenler belli mesela. Yalan söyleyen, laf taşıyan, sürekli dert anlatan, mızmız insan, alıngan hemen küsen trip atan insanla mümkün olduğunca az görüşürüm arkadaşlık kurmam.
Ama normalde alıngan olmayan bir arkadaşım benim bir hareketime kırıldıysa telafi ederim mesela. Yada gergin bir süreçte olan arkadaşımın tribini de çekerim. Ama genel durumuna bakarım. Bir çekerim iki çekerim.
Arkadaşım benden büyük maddi bir şey değilse istediğinde yaparım. Yani sizin örneğinizdeki gibi beni bir ay sonra arayıp poğaça isteyen arkadaşıma yaparım. Üstünde durmam. Ama sonra ben aradığımda görüşmezse bir daha yapmam tabii. Mesela yine yakın bir arkadaşımın kızı altı yaşında benim pişirdiğim pizzaya bayılır. Haliyle arada aratır annesinden ister. Yılda dört beş kere pizza hamuruyla uğraşıyorum yoruluyorum. Genelde de bizde görüşüyoruz haliyle. Ama mesela bu beni mutlu ediyor. Çünkü kızı her seferinde khomyuk teyze en güzeli seninki diye geliyor. Bunları kullanılmak olarak görmüyorum ben. O arkadaşım da ama bugün telefon açayım oğlum bir gece acil sende kalsın diyeyim koşarak gelir alır götürür Çiçek gibi bakar bilirim.
Yani kredileri vardır insanların bende.
İdare ederim, kusurlarını olabildiği kadar görmeden gelirim.
Çünkü benim de eminim çevremi sinir eden bir şeyim vardır idare ederler.
Mesela bizim bir kalabalık grubumuz var. 6 kadınız. Hepimizin çocukları yaş olarak yakın. Ayda bir kere buluşma yapmaya çalışıyoruz. Genelde buluşunca bir sonrakini yazarız. Genelde en kolay çıkan ben olduğum için gün bana göre ayarlanmaz. Bu ara bir arkadaşımız biraz üzüntülü. Ona uygun güne ayarladık. Diğer arkadaşlar biraz zorlandılar ama idare ettiler. İki buluşmadır böyle ve biri gelemiyor bu sebeple. Ama o da idare edilecek bir dönemde olduğu için bunu sorun etmiyor. Sorunu çözülünce de o arkadaşa göre ayarlayacağız çünkü. Ben mesela hiç bir buluşmada sorulan kişi değilim çünkü her akşam çıkabilirim çocuğumu anneme bırakabiliyorum rahatça. Haliyle bana sormuyorlar. Bunu da sorun etmiyorum. Biraz idare edebilmek, ortak müşterek de aramak gerek özetle
 
Beni de tam tersi çok yakınlık yoruyor insanlarla çok görüşünce sıkılmaya başlıyorum. Özellikle de ev gezmelerini hiç sevmiyorum hem üşeniyorum hem yoruluyorum malum bir de çalışınca zor oluyor ama ileride çocuğum için katlanmaya çalışacağım galiba. Ben sosyal olamadım bari çocuğum sosyal olsun diyorum
 
Bu buluşmalarda maalesef ben gruplaşmalar yaşadım genelde dışlamaya çalışıyorlar, diğerleri ne yapıyor bilmiyorum. Ben en ufak istenmediğimi hissettiğim de buna kalbim dayanmıyor maalesef, evet beni aramadı diye pogaça yapmamak değil ama beni sadece menfaati için araması beni uzaklaştırdı, genelde etrafımda bu tarz insanlar var, görümcelerim bile hepsini toplayıp yemeğe alsam çocukları evi darma duman etse sesimi çıkarsam bir daha gelmezler, bende artık içime atmaktan ve telore etmekten çok yoruldum. Tükendiğimi hissediyorum. Çok sosyal olduğum anlar da oldu hatta yıllar ama o zamanlar da aslında limitim tükenmeye başlamış, içindeyken farketmiyordum ama o gerginlikler, alınganlıklar ve kullanılmak artık beni bitirdi ve uzaklaştım herkesten
 
Çalışan insanın ihtiyacı olmuyor zaten, evde olmak sıkıntılı
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…