- 17 Ocak 2020
- 28.843
- En iyi cevaplar
- 1
- 42.142
- 598
- Konu Sahibi esradegirmeciiii
-
- #41
Çocuğu nasıl SosyallestiriyorsunuzBen çok sıkıcı biriyim ben bunu biliyorum muhabbetim Sarmaz o yüzden arkadaşım yok sizin de belki öyledir. Ben de bir aralar çok takıyordum bu konuyu özellikle oğlum için çocuğu olan insanlar görüşmek istiyordum. Olmayınca olmuyor boş ver. Evde dizi izlemek daha keyifli şu an
Yazın park kısın yapacak bir şey yok evde takiliyorÇocuğu nasıl Sosyallestiriyorsunuz
Ben bazen asla katlanamadigim cocuklarla
Bazen normalde fılanca tavrına asla tahammül göstermeyeceğim kadınlarla bir arada bulunmak buluşmak zorunda kalıyorum
Kizimin isteği uzerine
O dediğin arkadas edinme olayıEvliyim , çocuğum var ama çok yalnızım, eşimin ailesi ile anlaşamıyorum, arkadaşlarım ile aram bozuldu hep bir sorun çıktı, okul velileri ile görüşsek başım daha çok ağrıyor, toplandıgımız zamanlar da bile bir an önde eve gitmek istiyorum kimseyi bulamadım kafama göre, neden böyleyim ya herkes çok sosyal bir ben böyleyim, kimseyle arkadaş olamadım çok ama çok yalnızım, böyle veli gruplarını görüyorum bazen herkes arkadaşlıklar edinmiş çok özeniyorum ama ben neden yapamadım
Ben üzülüyorum yalnız kalmasın diye kendimden ödün veriyorum.Yazın park kısın yapacak bir şey yok evde takiliyor
Benimki zaten ilkokul orada zaten yeterince sosyallesiyor ama zamanında bakıcıda da kaldı kreşe de gittiBen üzülüyorum yalnız kalmasın diye kendimden ödün veriyorum.
Hayatta hiç kendimden ödün vermemiştim geldiğim hale çok şaşırıyorum analık level atlattı mı diyeyim geriletti mı diyeyim, bılemıyorum artık hangisiyse, doğru neyse.
Sen çalışıyordun bildiğim kadarıyla
Cocuk kreşte ya da bakıcı ile mi sosyqllesiyor peki.
Ben şey diyorum artık oğlum herkes kendi kendine mutlu olmayı öğrenmeli her zaman arkadaş olmazBen üzülüyorum yalnız kalmasın diye kendimden ödün veriyorum.
Hayatta hiç kendimden ödün vermemiştim geldiğim hale çok şaşırıyorum analık level atlattı mı diyeyim geriletti mı diyeyim, bılemıyorum artık hangisiyse, doğru neyse.
Sen çalışıyordun bildiğim kadarıyla
Cocuk kreşte ya da bakıcı ile mi sosyqllesiyor peki.
Bunu sevdimBen şey diyorum artık oğlum herkes kendi kendine mutlu olmayı öğrenmeli her zaman arkadaş olmaz
Ben çok sıkıcı biriyim ben bunu biliyorum muhabbetim Sarmaz o yüzden arkadaşım yok sizin de belki öyledir. Ben de bir aralar çok takıyordum bu konuyu özellikle oğlum için çocuğu olan insanlar görüşmek istiyordum. Olmayınca olmuyor boş ver. Evde dizi izlemek daha
Mesela sizinle arkadaşlık kurmak isteyenler onlar olsun?Neden onların sohbeti sıkıcı olmuyor da sizin sohbetiniz sıkıcı oluyor ?Kendinizi acımasız eleştiriyorsunuz bence.Elbette özeleştiri önemli ama sürekli de hata sizde olamaz değil mi? Son olarak insanlardan bağımsız sosyalleşeceğiniz hobiler edinebilirsiniz.Yeni bir enstrüman olabilir.Spor salonunda çocuklu anneleri görüyorum sporla da ilgilenebilirsiniz.Bence spor insana çoook iyi geliyor.Tek başınıza mutlu olduğunuzda herkes sizinle mutlu olmak istiyorEvliyim , çocuğum var ama çok yalnızım, eşimin ailesi ile anlaşamıyorum, arkadaşlarım ile aram bozuldu hep bir sorun çıktı, okul velileri ile görüşsek başım daha çok ağrıyor, toplandıgımız zamanlar da bile bir an önde eve gitmek istiyorum kimseyi bulamadım kafama göre, neden böyleyim ya herkes çok sosyal bir ben böyleyim, kimseyle arkadaş olamadım çok ama çok yalnızım, böyle veli gruplarını görüyorum bazen herkes arkadaşlıklar edinmiş çok özeniyorum ama ben neden yapamadı
İnanın çok fedakarım kimse bana benim kadar fedakar olmadı ve çok ketum bir insanım, kimseye derdimi oturup anlatmam hep dinlerim ama günün sonunda hep yalnız kaldımBenim hayatımın her döneminde arkadaşlarım oldu. Fedakar değilimdir. Kazık yemem ama kazık da atmam. Arkadaşlık ilişkileri zayıf olanlar genelde böyle düşünüyor ama alakası yok.
İlkokuldan beri görüştüğüm en yakın arkadaşım da var, liseden, yurttan, üniversiteden, eski işyerimden de var. 35 yaştan sonra oğlumun gittiği okuldaki veliler de var.
Sebebi şu bence insanlara sürekli derdimi dinletmem. Sürekli kendimden ve dertlerimden bahsetmem. Genel sohbet ederim. Sohbetim iyidir. Neşeliyimdir. Haliyle kasvetli gelmiyorum. Kendi adıma sürekli şikayet eden dertli insanlarla görüşmem ben de. Tek sohbeti kocasından görümcesinden şikayet etmek olan insan civarımda tutmam.
Elimden gelen bir yardım olursa kaçınmam mesela. Yani tabii ki bunda dengeye dikkat ediyorum. Ama şu an yakın arkadaşımla aynı mahalledeyiz çocuklarımız arkadaş onun çocuğunu bırakacağı kimsesi yok bu nedenle kocasıyla planı varsa mutlaka çocuğunu bana gönder derim. Ben bugüne kadar hiç öyle gönderme ihtiyacı hissetmedim ama arkadaşımın ihtiyacı var. Aynı arkadaş da benim mutfakta iyi olmadığımı bildiğinden çocuğunu gönderirken bana beslenme
İçin kek yapar gönderir mesela. Çok çevresi olmayan arkadaşıma göre mesela yaptığım şey enayilik olabiliyor. Ama değil. İhtiyacı olduğunu bildiğim şeyde yalnız bırakamam ben arkadaşlarımı.
Bir de tripli alıngan insanlarla arkadaşlık kurmam mesela. Öyle misinizdir bilmem ama bazıları da çok nazlı oluyor. Ben mesela kimseye kolay kolay sitem etmem. Bir ay aramayan arkadaşım ararsa sitem yağdırmam yani
Özetle esnek ve uyumlu insanların sohbeti de iyiyse çevresi geniş oluyor bence.
Ne kadar doğru dediniz gerçekten o kadar haklı bir yorum ki , hemen bağlanıyor ve derin anlamlar yüklüyorum galibaMerhaba,ben problemli olduğunuzu düşünmüyorum sürekli kendinizde kusur aramayın lütfen.Muhtemelen ilişkilerinizde daha derin ve duygusal bağlar kuruyorsunuz.Karşınıza çıkan insanlar daha yüzeysel ilişkiler kuran insanlar olmuştur.Size tavsiyem insanlarla tanıştığınıza onlara olan ilginizi 100’den değil 0’dan başlayarak ilerletin.Hemen bir fedakarlık hemen bir sahiplenmeye gitmeyin.Çünkü her insanın ilişkiden beklentisi farklı olabilir herkes için arkadaşlık aynı noktada olmuyor.
Evet ya sınıf annesi de beni durduk yere engellemiş düşünün yaniValla öyle..verilerle oturup ben şu kurslara gönderiyorum,çocuğum şunu yer şunu yemez ,şöyle hasta oldu ,sınıfta kimler guruplaşmış,kimler öğretmene yalakalık yapıyor muhabbetini sevmiyorum..artık belli yaştayız normal arkadaşlık desen kimseye özelini açmıyorsun haliyle, havadan sudan boş muhabbetler. Ben yalnız takılmayı sevenlerdenim..
O zaman fazla ketumsunuz. Bahsetmek istediğim şey ketumluk değil. Neden tüm insanlar size böyle davransın? Neden sizinle arkadaş olmasın?İnanın çok fedakarım kimse bana benim kadar fedakar olmadı ve çok ketum bir insanım, kimseye derdimi oturup anlatmam hep dinlerim ama günün sonunda hep yalnız kaldım
Hayır arkadaşlarım oldu tabiki de, sorumu yanlış anladınız, ama belli şeyleri yapmaktan vazgeçince dagıldılar, eşimin ailesi var mesela, ama dedikodu kıskançlık laf taşıma var onlarıda ben kaldıramadım ve uzaklaştım hassas bir yapım var ama kötü bir insan değilimO zaman fazla ketumsunuz. Bahsetmek istediğim şey ketumluk değil. Neden tüm insanlar size böyle davransın? Neden sizinle arkadaş olmasın?
Bir yerde bir şeyi farklı yada yanlış yapıyorsunuz demek ki.
Yada insanlar çıkarcı ve menfaatçi yoksa arkadaşlıklarını bile esirgiyorlarO zaman fazla ketumsunuz. Bahsetmek istediğim şey ketumluk değil. Neden tüm insanlar size böyle davransın? Neden sizinle arkadaş olmasın?
Bir yerde bir şeyi farklı yada yanlış yapıyorsunuz demek ki.
Ben buna katılmıyorum. Öyle insan da vardır elbette ama tek iyi de siz değilsinizdir. Arkadaşlık kuramayanlar kendini böyle teselli ediyor anlıyorum, en iyi benim harika biriyim ama insanlar çıkarcı fesat kıskanç. Öyle insanlar da vardır ama hepsi de sizin çevrenizde toplanmamıştır herhalde.Yada insanlar çıkarcı ve menfaatçi yoksa arkadaşlıklarını bile esirgiyorlar
Bu buluşmalarda maalesef ben gruplaşmalar yaşadım genelde dışlamaya çalışıyorlar, diğerleri ne yapıyor bilmiyorum. Ben en ufak istenmediğimi hissettiğim de buna kalbim dayanmıyor maalesef, evet beni aramadı diye pogaça yapmamak değil ama beni sadece menfaati için araması beni uzaklaştırdı, genelde etrafımda bu tarz insanlar var, görümcelerim bile hepsini toplayıp yemeğe alsam çocukları evi darma duman etse sesimi çıkarsam bir daha gelmezler, bende artık içime atmaktan ve telore etmekten çok yoruldum. Tükendiğimi hissediyorum. Çok sosyal olduğum anlar da oldu hatta yıllar ama o zamanlar da aslında limitim tükenmeye başlamış, içindeyken farketmiyordum ama o gerginlikler, alınganlıklar ve kullanılmak artık beni bitirdi ve uzaklaştım herkestenHer insanın kusurları vardır bu arada. Her insanın. Sizin de. Benim de. Herkesin.
Dolayısıyla tolere edilecek kusurları görmeyeceksiniz. Yani benim için kabul edilemeyenler belli mesela. Yalan söyleyen, laf taşıyan, sürekli dert anlatan, mızmız insan, alıngan hemen küsen trip atan insanla mümkün olduğunca az görüşürüm arkadaşlık kurmam.
Ama normalde alıngan olmayan bir arkadaşım benim bir hareketime kırıldıysa telafi ederim mesela. Yada gergin bir süreçte olan arkadaşımın tribini de çekerim. Ama genel durumuna bakarım. Bir çekerim iki çekerim.
Arkadaşım benden büyük maddi bir şey değilse istediğinde yaparım. Yani sizin örneğinizdeki gibi beni bir ay sonra arayıp poğaça isteyen arkadaşıma yaparım. Üstünde durmam. Ama sonra ben aradığımda görüşmezse bir daha yapmam tabii. Mesela yine yakın bir arkadaşımın kızı altı yaşında benim pişirdiğim pizzaya bayılır. Haliyle arada aratır annesinden ister. Yılda dört beş kere pizza hamuruyla uğraşıyorum yoruluyorum. Genelde de bizde görüşüyoruz haliyle. Ama mesela bu beni mutlu ediyor. Çünkü kızı her seferinde khomyuk teyze en güzeli seninki diye geliyor. Bunları kullanılmak olarak görmüyorum ben. O arkadaşım da ama bugün telefon açayım oğlum bir gece acil sende kalsın diyeyim koşarak gelir alır götürür Çiçek gibi bakar bilirim.
Yani kredileri vardır insanların bende.
İdare ederim, kusurlarını olabildiği kadar görmeden gelirim.
Çünkü benim de eminim çevremi sinir eden bir şeyim vardır idare ederler.
Mesela bizim bir kalabalık grubumuz var. 6 kadınız. Hepimizin çocukları yaş olarak yakın. Ayda bir kere buluşma yapmaya çalışıyoruz. Genelde buluşunca bir sonrakini yazarız. Genelde en kolay çıkan ben olduğum için gün bana göre ayarlanmaz. Bu ara bir arkadaşımız biraz üzüntülü. Ona uygun güne ayarladık. Diğer arkadaşlar biraz zorlandılar ama idare ettiler. İki buluşmadır böyle ve biri gelemiyor bu sebeple. Ama o da idare edilecek bir dönemde olduğu için bunu sorun etmiyor. Sorunu çözülünce de o arkadaşa göre ayarlayacağız çünkü. Ben mesela hiç bir buluşmada sorulan kişi değilim çünkü her akşam çıkabilirim çocuğumu anneme bırakabiliyorum rahatça. Haliyle bana sormuyorlar. Bunu da sorun etmiyorum. Biraz idare edebilmek, ortak müşterek de aramak gerek özetle
Çalışan insanın ihtiyacı olmuyor zaten, evde olmak sıkıntılıBeni de tam tersi çok yakınlık yoruyor insanlarla çok görüşünce sıkılmaya başlıyorum. Özellikle de ev gezmelerini hiç sevmiyorum hem üşeniyorum hem yoruluyorum malum bir de çalışınca zor oluyor ama ileride çocuğum için katlanmaya çalışacağım galiba. Ben sosyal olamadım bari çocuğum sosyal olsun diyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?