- 22 Eylül 2018
- 1.117
- 885
- 123
- Konu Sahibi 1111010001
-
- #1
Harekete geçemiyorum. Sorun orda. Bir şey beni tutuyor sanki.Kendinizi mutlu edecek aktiviteler yapabilirsiniz.Kitap okumak,yürüyüş gibi..
Yeni bir iş bakıyorum ama dönüş yapan yok. Yerime birini bulmam gerek çıkmadan. Ben eşek gibi çalıştığım için beni bırakmak istemiyorlar. Eleman buldum, olmaz dediler. Ayh fenalık bastı bana. Tanıdık aracılığıyla girmiştim şimdiki işime, tanıdığa ayıp olmasın diye birçok şeye göz yumdum... sonunda da her şey batar oldu bana. Çok mutsuzum, hayal kuramıyorum artık. Yaşama hevesimi yitirdim.Valla ben önce saçımı değiştiriyorum. Sonrasını sallamıyorum açıkçası, olursa olur olmazsa olmaz kafama takmıyorum. :)
Hayatta hiçbirşey sizden değerli değil, işte mutsuzsanız mutlu olduğunuz bir iş bulmaya çalışın, sizi sıkan insanları hayatınızdan çıkarın.
Çok teşekkür ederim. Ya kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki anlatamam... anlık bi umut kaplıyor içimi ama anlık. Sonra ise mutsuzluğa devam.Önce vücudunuza bir aynada bakın elleriniz kollarınız bacaklarınız yerinde ise bi şükredin, sonra etrafınıza bakın sizi seven dostlarınız aileniz varsa şükredin, sonra bi güzel yürüyün kulaklığı takın hareketli şarkılar dinleyin , bir de duş alın sonra kahve yapın kendinize kitap okuyun... Bir film açın arkadaşınızla buluşun. Siz nefes alıyorsanız bu dünya için hic bir şey bitmiş değil
Size iyi gelen insanlarla bol bol muhabbet edin mutsuzluk hissine kapildiginizda hemen hosunuza gidecek bir sey yapin muzik dinlemek olabilir dedigim gibi film izlemek olabilir öylece oturup mutsuzum diye düşünmeyin biraz da sizin elinizde azıcık gayret gösterin kendi hayatiniz icinÇok teşekkür ederim. Ya kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki anlatamam... anlık bi umut kaplıyor içimi ama anlık. Sonra ise mutsuzluğa devam.
Teşekkür ederimSize iyi gelen insanlarla bol bol muhabbet edin mutsuzluk hissine kapildiginizda hemen hosunuza gidecek bir sey yapin muzik dinlemek olabilir dedigim gibi film izlemek olabilir öylece oturup mutsuzum diye düşünmeyin biraz da sizin elinizde azıcık gayret gösterin kendi hayatiniz icin
Rica ederimTeşekkür ederim
Ne alaka eleman bulmanız yahu.Yeni bir iş bakıyorum ama dönüş yapan yok. Yerime birini bulmam gerek çıkmadan. Ben eşek gibi çalıştığım için beni bırakmak istemiyorlar. Eleman buldum, olmaz dediler. Ayh fenalık bastı bana. Tanıdık aracılığıyla girmiştim şimdiki işime, tanıdığa ayıp olmasın diye birçok şeye göz yumdum... sonunda da her şey batar oldu bana. Çok mutsuzum, hayal kuramıyorum artık. Yaşama hevesimi yitirdim.
Ne alaka eleman bulmanız yahu.
15 gün önceden çıkacağınızı haber verin. 15 günlük süre dolunca da çıkın. Madem sizden memnunlardı o zaman neden çıkmak istemişsiniz. Demek ki sizin tarafınızdan ters giden birşeyler var. Milleti memnun etmeyi bırakın, boşverin valla size bünyenize yazık.
Merhaba Güzel Hanımlar,
Bu bir yıldır çok yorgunum, mutsuzum.
Ben bir işe başladım, bir yıl oluyor. Orda çok sorunlar yaşadım, ortama alışamadım, işteki şefim sorunluydu. Ha çıktım ha çıkacam derken bir yıl oldu. İki haftadır iş arayışındayım. İş bulsam hemen çıkacağım ama iş bulamadım henüz.
Çalıştığım yer ruhumu bitirdi, kafam mal gibi oldu. Ben toparlanmak istiyorum artık. İstiyorum istemesine ama harekete geçemiyorum bir türlü. Herkesin bi duraklama ya da gerileme dönemi vardır. Ben duraklamayı geçtim çoktandır gerilemedeyim.
Siz bu durumlarda nasıl atağa geçiyorsunuz, ilk önce nereden başlıyorsunuz değişime?
Ya evet yaptığınız davranış çok hoş güzel ama bildiğiniz kendinize eziyet yahu. İş hukukunda yerine eleman bulup çıkma diye bir durum yok, evet işi orada öğrenmiş olabilirsiniz, evet size yardım etmiş olabilirler ama bu size takındıkları kötü durumu değiştirmiyor değil mi? Psikiyatri psikolog vs gidip bir de onunla konuşun bence. Bakalım o ne tavsiye edecek size. Ama gerçekten gençliğini ruhunuza bedeninize psikolojinize yazık yahu. İnsanları mutlu edecek kadar uzuuun bir hayatımız yok. Önce kendini düşün lütfen, senden değerli hiçbirşey yok hayatta.Geçen seneden beri para sıkıntısı çekiyorlar. Ellerinin altında ben varım diye en ufak şeyde beni tersleyip durdular, yaptığım işleri beğenmiyorlardı. İstifa mektubumu verdim, ''özür dileriz, sana çok yüklendik. Yaptığın işten memnunuz. Bizi bırakma'' gibi şeyler söylemeye başladılar. Davranışlarını değiştirdiler. Neredeyse her yaptığım işten sonra teşekkür etmeye başladılar. Ama ben çok yoruldum. İşlerim çok yoğunken beni çok yormuşlardı. Şimdi işlerimi yoluna koyduktan sonra bana iyi davransalar ne yazar...
Tanıdık aracılığıyla geldim bu işe. Hiçbir şey bilmiyorken beni yetiştirdiler iş konusunda. Bu nedenle kendimi borçlu hissediyorum ve eleman bulmadan çıkmak istemiyorum. Kendimi borçlu hissediyorum ve kimse arkamdan kötü konuşsun istemiyorum. Zaten hayatım boyunca kendimden önce hep başkalarını düşündüm. Bu yapımı bir türlü değiştirmedim gitti. Ailemden küçükken böyle gördüm malesef.
Yeni başladım sayılır.Terapi almayı denediniz mı?
İnşallah. Çok teşekkür ederim.Mutsuz oldugunuz yerde durmayın. İş hayatı gerçekten çok önemli stresli ve sevmediğiniz bir iş yaparsanız çok yıpranırsınız. İşe severek gidip gelmek lazım ki mutlu olasınız. Çünkü sizin enerjiniz mutlulugunuz bütün çevrenizi etkiliyor. İnşallah seveceginiz bir iş bulursunuz.
Çok teşekkür ederim. Psikoloğa gidiyorum, başlayalı daha yeni oldu. Malesef çocukluğumda yaşadığım bazı olaylar bugünümü etkiliyor.Ya evet yaptığınız davranış çok hoş güzel ama bildiğiniz kendinize eziyet yahu. İş hukukunda yerine eleman bulup çıkma diye bir durum yok, evet işi orada öğrenmiş olabilirsiniz, evet size yardım etmiş olabilirler ama bu size takındıkları kötü durumu değiştirmiyor değil mi? Psikiyatri psikolog vs gidip bir de onunla konuşun bence. Bakalım o ne tavsiye edecek size. Ama gerçekten gençliğini ruhunuza bedeninize psikolojinize yazık yahu. İnsanları mutlu edecek kadar uzuuun bir hayatımız yok. Önce kendini düşün lütfen, senden değerli hiçbirşey yok hayatta.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?