Çok Yorgunum, Tavaiyenize İhtiyacım Var...

1111010001

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
22 Eylül 2018
1.117
885
123
Merhaba Güzel Hanımlar,

Bu bir yıldır çok yorgunum, mutsuzum.
Ben bir işe başladım, bir yıl oluyor. Orda çok sorunlar yaşadım, ortama alışamadım, işteki şefim sorunluydu. Ha çıktım ha çıkacam derken bir yıl oldu. İki haftadır iş arayışındayım. İş bulsam hemen çıkacağım ama iş bulamadım henüz.
Çalıştığım yer ruhumu bitirdi, kafam mal gibi oldu. Ben toparlanmak istiyorum artık. İstiyorum istemesine ama harekete geçemiyorum bir türlü. Herkesin bi duraklama ya da gerileme dönemi vardır. Ben duraklamayı geçtim çoktandır gerilemedeyim.
Siz bu durumlarda nasıl atağa geçiyorsunuz, ilk önce nereden başlıyorsunuz değişime?
 
Valla ben önce saçımı değiştiriyorum. Sonrasını sallamıyorum açıkçası, olursa olur olmazsa olmaz kafama takmıyorum. :)
Hayatta hiçbirşey sizden değerli değil, işte mutsuzsanız mutlu olduğunuz bir iş bulmaya çalışın, sizi sıkan insanları hayatınızdan çıkarın.
 
Yeni bir iş bakıyorum ama dönüş yapan yok. Yerime birini bulmam gerek çıkmadan. Ben eşek gibi çalıştığım için beni bırakmak istemiyorlar. Eleman buldum, olmaz dediler. Ayh fenalık bastı bana. Tanıdık aracılığıyla girmiştim şimdiki işime, tanıdığa ayıp olmasın diye birçok şeye göz yumdum... sonunda da her şey batar oldu bana. Çok mutsuzum, hayal kuramıyorum artık. Yaşama hevesimi yitirdim.
 
Önce vücudunuza bir aynada bakın elleriniz kollarınız bacaklarınız yerinde ise bi şükredin, sonra etrafınıza bakın sizi seven dostlarınız aileniz varsa şükredin, sonra bi güzel yürüyün kulaklığı takın hareketli şarkılar dinleyin , bir de duş alın sonra kahve yapın kendinize kitap okuyun... Bir film açın arkadaşınızla buluşun. Siz nefes alıyorsanız bu dünya için hic bir şey bitmiş değil
 
Çok teşekkür ederim. Ya kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki anlatamam... anlık bi umut kaplıyor içimi ama anlık. Sonra ise mutsuzluğa devam.
 
Çok teşekkür ederim. Ya kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki anlatamam... anlık bi umut kaplıyor içimi ama anlık. Sonra ise mutsuzluğa devam.
Size iyi gelen insanlarla bol bol muhabbet edin mutsuzluk hissine kapildiginizda hemen hosunuza gidecek bir sey yapin muzik dinlemek olabilir dedigim gibi film izlemek olabilir öylece oturup mutsuzum diye düşünmeyin biraz da sizin elinizde azıcık gayret gösterin kendi hayatiniz icin
 
Teşekkür ederim
 
Ne alaka eleman bulmanız yahu.
15 gün önceden çıkacağınızı haber verin. 15 günlük süre dolunca da çıkın. Madem sizden memnunlardı o zaman neden çıkmak istemişsiniz. Demek ki sizin tarafınızdan ters giden birşeyler var. Milleti memnun etmeyi bırakın, boşverin valla size bünyenize yazık.
 

Geçen seneden beri para sıkıntısı çekiyorlar. Ellerinin altında ben varım diye en ufak şeyde beni tersleyip durdular, yaptığım işleri beğenmiyorlardı. İstifa mektubumu verdim, ''özür dileriz, sana çok yüklendik. Yaptığın işten memnunuz. Bizi bırakma'' gibi şeyler söylemeye başladılar. Davranışlarını değiştirdiler. Neredeyse her yaptığım işten sonra teşekkür etmeye başladılar. Ama ben çok yoruldum. İşlerim çok yoğunken beni çok yormuşlardı. Şimdi işlerimi yoluna koyduktan sonra bana iyi davransalar ne yazar...
Tanıdık aracılığıyla geldim bu işe. Hiçbir şey bilmiyorken beni yetiştirdiler iş konusunda. Bu nedenle kendimi borçlu hissediyorum ve eleman bulmadan çıkmak istemiyorum. Kendimi borçlu hissediyorum ve kimse arkamdan kötü konuşsun istemiyorum. Zaten hayatım boyunca kendimden önce hep başkalarını düşündüm. Bu yapımı bir türlü değiştirmedim gitti. Ailemden küçükken böyle gördüm malesef.
 
Terapi almayı denediniz mı?
 
Bakın kendiniz borçlu hissedebilirsiniz bu insanlara ama bu insanlar size yanlış davranmış. Halinize baksanıza yorulmuşsunuz belli. Kimse babanızın oğlu değil. İş dünyasında herkes önce kendini kurtarmaya bakar. Siz de öyle yapın. Birini bulmayı beklerseniz size iyi davranıyorlar madem goturebildiginiz kadar götürün.
Yorgunluk için de iş disinda aktif bir çevreniz olsun. Hayatınız yalnızca iş arkadaşları ve iş yeri çevresinde dönmesin. Akşam işten çıkarken iş yerini unutun. Kafanız devamlı olarak neden size kötü davrandıkları, neden size çok yuklendikleri ile dolmasın. Hepimizin iş hayatı çok iyi gitmiyor ama işten çıkınca bunları kenara atacaksaniz. Yoksa çok zor sizin için
 

Mutsuz oldugunuz yerde durmayın. İş hayatı gerçekten çok önemli stresli ve sevmediğiniz bir iş yaparsanız çok yıpranırsınız. İşe severek gidip gelmek lazım ki mutlu olasınız. Çünkü sizin enerjiniz mutlulugunuz bütün çevrenizi etkiliyor. İnşallah seveceginiz bir iş bulursunuz.
 
tatile çıkın
yada bir tura katilin gezmeyi seviyorsaniz
puzzle da cok rahatlatiyor
 
Ya evet yaptığınız davranış çok hoş güzel ama bildiğiniz kendinize eziyet yahu. İş hukukunda yerine eleman bulup çıkma diye bir durum yok, evet işi orada öğrenmiş olabilirsiniz, evet size yardım etmiş olabilirler ama bu size takındıkları kötü durumu değiştirmiyor değil mi? Psikiyatri psikolog vs gidip bir de onunla konuşun bence. Bakalım o ne tavsiye edecek size. Ama gerçekten gençliğini ruhunuza bedeninize psikolojinize yazık yahu. İnsanları mutlu edecek kadar uzuuun bir hayatımız yok. Önce kendini düşün lütfen, senden değerli hiçbirşey yok hayatta.
 
İnşallah. Çok teşekkür ederim.
 
Çok teşekkür ederim. Psikoloğa gidiyorum, başlayalı daha yeni oldu. Malesef çocukluğumda yaşadığım bazı olaylar bugünümü etkiliyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…