Çokmu geç kaldım sizce yeni bir hayat için?

hayatta hiçbişey için geç kalınmaz bence
içinden geliyorsa denemelisin bence ki olmazsa da ne kaybediceksin ki
hayat zaten bi risk
en azından daha sonra neden girmedim sınava demezsin
hayırlısı olsun hakkında
 
bence isinizi degistirmeyin...
zaten 70 yasina kadar calismayacaksiniz ki...
evleneceksiniz, cocugunuz olacak biraz ara verirsiniz o zaman...
sonra tekrar isine devam edersiniz...
hem baska bir bolumde okusaniz bile Turkiye'de bu kadar issizlik varken o meslekte is bulabileceginizi nereden biliyorsunuz? en onemli sorun bu issizlik hat safhada...
isiniz de isinizin kazanci da guzel bence baska meslek dusunmek sacma...
 
Kesinlikle dene...yapamadığın şeyler için keşke demektense yaptığın şeyler için keşke de. Hayatımızı hep kısıtlamalar altında yaşıyoruz. Sen istedikten sonra çok rahat başarırsın,kimseyi dinleme,kendi iç sesini dinle,o sana mutlaka yol gösterecektir
 
neden edebiyat okumak istiyorsun?
yazar olmak icin mi , eleştirmen olmak icin mi , editor olmak icin mi?
bence universiteye girmek icin gec degil ama
4 senenin yarısı temel derslerle gecer zaten universitede onun yerine madem birikmis paran var ve para kazanmak zorunda degilsin bu 4 sene hatta seneye hazırlanıcam diyorsun 5 sene
kapısını cal bir kitabevinin ya da yayıncının bir editörun edebiyat sevdanı anlat
nasıl bir is yapmak istedigini soyle
diploma almakla ugrasıcagına 4 sene usta cırak ilişkisi ile ilerlersen cok daha asama kaydedersin
ama ben akademisyen olmak istiyorum diyorsan o zaman bambaska bir is.
bir de direk lisanstan girmek yerine yuksek lisanslara bak
4 sene lisans okuyacagına bazı okullar 1 sene bilimsel hazırlık programı ile direkyuksek lisansa alıyor.
surdan biliyorum bir ara dil bilim okumayı dusundum , endustri mühendisligi mezunuyum ki bogazicinde hocalarla yazıstım, 1 sene bilimsel hazırlık dersleri alarak basarılı olursam devam edebilcegimi soylediler.
 
sevmediği meslekte ömür tüketenlerden biri de benim... muhasebeyi sevmiyorum, hayalim edebiyat öğretmeni olmaktı ama babam bu mesleği seçti benim için... yaş 37 oldu, hala sevmiyorum işimi... şimdi bile düşünüyorum yeniden bi meslek edinsem mi diye...
eğer imkanınız varsa deneyin derim.. yani okurken maddi olarak desteğiniz olacaksa, çalışmaya ara verince hayatınız değişmeyecekse... (ben sadece bu yüzden yapamadım, çalışmayı bırakıp okumak imkanım yoktu)
daha yaşınız genç... en azından içinizde kalmaz...
 

Ben de ara ara pişmanlık duyardım mesleğimden. Son zamanlar giderek artmaya başladı.
Makina mühendisiyim.
Aslında mesleğimi seviyorum,sevmemek değil derdim. Büyük ideallerim vardı, isteyerek, araştırarak,severek, bilinçli olarak seçtim mesleğimi. Yılmadım, kadın olarak bir çok güçlüğüyle mücadele ettim.
Aktif olarak sahalarda, şantiyelerde çalıştım. O zamanlar enerji vardı, sorumluluklar azdı, mutluydum.
Şimdi masa başında, daha pasif bir görevdeyim. Bıkkınlıklar başladı.
Rahat bir iş özlemi de var.
Keşke en kutsal görevlerden birini, öğretmenliği seçseydim, daha çok tatmin olurdum, gelecek için, ülkem için daha fazla katkıda bulunurdum diye düşünmeden edemiyorum. Çalışma şekli değil ama, süreleri bakımından da rahatlığı cabası....
Ama yaş olmuş 31, artık epey gerisindeyim herhalde hayallerin.
 
Son düzenleme:
Asla hayallerini erteleme!
Fırsatın varsa elinden geleni yap..
ömür öyle de geçiyor böyle de onemli olan nasıl geçirdiğin..
Ben de mühendisim yüksek lisansım biticek bu sene ve yeniden uni.okumak istiyorum; hem de sözel bir bölüm..
Çok şey mi istiyorum hayır, okuma aşkım hiç bitmiyor sadece.
 
Teşekkür ederim tatlım yorumun için, içimde kalacak ömrüm boyunca bir kere şansımı deneyeceğim :26:

Canım çok istiyorsan dene tabi içinde kalmasın , şu anki mesleğinde çalışarak ta okuyabilirsin çok istiyorsan 2. öğretimde okursun , çok istiyorsan kesinlikle içinde ukte bırakma hem yaşının nesi varmış ki tabiki okuyabilirsin tatlım .
 
Çok çok çok çok teşekkür ederim, yıllardır yazdığım denemelerim var, bunları çok sevdiğim önemli bir yazara mail atmak istiyorum, belkide eğer randevu verirse yüzyüze konuşmak, kitap kokusuna aşığım, çocukken sarılır kitaplarıma öyle uyurdum, okumadan durduğum bir saniye bile yok, ama ben bu işi yağacaksam eğitimini de almak istiyorum, bugün iki tane kitap aldım bile konu anlatımlı sınav için, deneyeceğim şansımı, annemin baskılarına rağmen vazgeçmeyeceğim
 
hayatta hiç bir zaman hiç bir şey için geç kalınmaz ....üstelik azmin elinden de hiçbirşey kurtulmaz derler ...ömrü boyu keşkelerle yaşamaktansa elinden geleni yap ,Allah yardımcın olsun
 




temel derslerden kastın 1. sınıf ortak dersleriyse onlardan muaf olacak zaten
 
Hayatımın en büyük çılgınlığını yaparak, sınav sistemi tekrarda değişse ben dün akşam dershaneye yazıldım kızlar :97: yeni bir işe başladım bir hafta öncede, dershaneye hafta içi akşam iş çıkışı gideceğim haftasonlarıda etüt olacakmış, dershane müdürü kutladı beni hayran hayran baktı Bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete bakalım, sizlerle de paylaşmak istedim
 

çok iyi yapmışsın canım.. neticede kaybedeceğin birşey yok.. olur da zaten.. edebiyat çok yüksek puanlı bir bölüm değil.. zamanın bilg. müh. kazanmış okumuşsun, bunu da halledersin

ayrıca hayatına renk heyecan gelir.. güzel bir hareketlenme olur
 

Çok iyi yapmışsınız. Yıllar sonra nasıl da iyi yapmışım diyecek ve iç huzuruyla dolu olacaksınız.
 

İnşallah tatlım, bu ara güzel olaylara hasret kaldım :97:
 
Çok iyi yapmışsınız. Yıllar sonra nasıl da iyi yapmışım diyecek ve iç huzuruyla dolu olacaksınız.

İnşallah, tedirginliklerim çok, annem dershaneye yazıldığımı daha öğrenmedi kıyamet kopacak gerçi ama hazırlıklıyım :26:
 
iyi yapmışsın canım bende hep tarih öğretmenliği okumak istemiştim. Lakin inşaat mühendisiyim, ailem zorla sayısal seçtirmişti zamanında işim, lojmanın bir düzenim var cesaret edemiyorum tekrar üniversite okumaya ama mutlu da değilim malesef.
 

Neden cesaret edemiyorsun canım, bir yerlerden başlamamız gerekiyor, ben bu meslekte mutlu değilim annem bana rahat battığını söylüyor ama, ben tekrardan kampüs havası solumak okumak okumak okumak ders çalışmak istiyorum, ama elbetteki istanbul ve izmit teki üniversitelerden bir bölüm seçeceğim düzenim bozulmasın diye, açıkçası başka bir şehirde tek yaşamayıda istemiyorum bu saatten sonra, yalnızlığa alışamıyorum ben, etrafımda ailem arkadaşlarım olsun istiyorum, ama bak ben biryerlerden başladım sende neden denemiyorsun
 
4 ay geçmiş konumun üzerinden... Dershane son hız devam ediyor, evde kimse desteklemiyor beni, çok üzülüyor bazı geceler ağlamaktan uyuyamıyorum... Aslında insanoğlu çok yalnız
 
Sizin desteğe ihtiyacınız yok ki.İstediniz, dershaneye gidiyorsunuz ve nasipse başaracaksınız..Bunu yapan yüzlerce kişi var hemde 40 yaşlarına geldikten sonra bile başaralanları tanıyorum.

Ha başaramadınız mı ? En azından bir hayalinizin ğeşinden koşmuş olacaksınız..İleride ''ah keşke deneseydim'' demeyeceksiniz.

Ağlamayın, sizi desteklemeyenlere inat daha fazla çalışın..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…