Covid-19 hâlâ devam ederken siz normale dönebildiniz mi?

Maskeli ve mesafeli bir şekilde yavaş yavaş normal hayatıma başladım ben de. Sonsuza kadar evde durmamız mümkün değil zaten.
Doğru
Canım bizde aynen anlattığın gibiyiz. Ailelerimizle dahi henüz görüşmedik ama bu hafta sonu ve bayramda goruscez inşallah. Dışarda planladık maskeli olcaz bide açık hava daha iyi olur diye düşündük. Mecburuz artık bı şekilde birileriyle kuralLara uyarak görüşmek için. Çünkü bitcek gibi değil inşallah bişey olmaz rahatlamaya çalışıyorum bende.
Umarım güzel, keyifli geçer planınız, bir oh der nefes alırsınız. Kurallara riayet ederseniz sorunsuz geçer inşallah.
 
Haklısınız, sağlıkla alırsınız inşallah kucağınıza bebeğinizi.
Amin inşallah sağolun. Marketten aldıklarımızı hala yıkıyoruz ne kadar böyle devam ederiz hiç fikrim yok. Dışarı çıkıp eve gelince kıyafetler direkt makinaya, duş almadan koltuğa falan oturamıyorum baya travmatik oldu bizim için.
 
İlçemizde 5 gün öncesine kadar hiç vaka yoktu. Sonra bir cenaze oldu. Dışarıdan gelenlerin otobüsünde Corona vakası varmış. su an mahalle olarak karantinaya alındık. Yok dememek lazım her an her yerden çıkabiliyor
Malesef ne zmaan biteceği de hiç belli değil. Ne zaman a kadar böyle devam edicez bilmiyoruz. Artık insan olsamda tedavi kurtulsam boyutuna geçiyor valla.
Gerçekten bir süre sonra o psikolojiye giriyor insan olsam da kurtulsam diye ama bağışıklık yok diyorlar bir kez geçiren tekrar hasta olabiliyormuş maalesef.
 
ama bu virüse bağışıklık kazanılmıyormuş. geçirseniz de yine yakalanabilirmişsiniz, hatta eğer ilki vücudunuzda hasar bırakırsa ikinci yakalanışta daha zor atlatabilirmişsiniz.
Emin misiniz? Ben bağışıklık oluşuyor diye biliyorum. Hatta geçirenlerden trombosit plazma alınıyor hastalara verilmek üzere.
 
Emin misiniz? Ben bağışıklık oluşuyor diye biliyorum. Hatta geçirenlerden trombosit plazma alınıyor hastalara verilmek üzere.
o plazma bağışıklığı güçlü olup virüsü atlatanlardan alınıyor diye biliyorum. yani virüse yakalanıp bağışıklık oluşturdukları için değil de, halihazırda kuvvetli bünyeleri olduğundan atlatabildikleri için kanları kullanılan insanlar diye biliyorum. haberlerde konuşan doktorlardan bu şekilde dinlemiştim
 
Yani bu hastalığın biteceği yok ben size söyleyeyim. Mayis 2021 diyorlardı şimdi ona bile uzak ihtimalli diyorlar. Ne yapacaksınız 3-4 sene hiç mi evden çıkmayacaksınız? Virüs kapmayacaksınız belki ama psikolojik sağlığınız bozulacak, psikolojik sağlığınız fiziksel sağlığınızı da etkileyecek. Önlem alarak normalleşmek başka bir şey, paranoyaklaşmak başka bir şey. "Yeni normal" diyorlar adı üstünde. Tabi ki eskisi gibi lay lay lom olmayacaksınız; ama önlemlerinizi aldıktan sonra markete bile sanki zombi istilasına uğramışız gibi çıkmak da çok sağlıklı bir durum değil.
 
Bir sekilde adapte olduk mecburen. Maskeli ve sosyal mesafeli olarak hayatimiza devam ediyoruz. Esim calisiyor,ben Yeni basladigim isimden mecburen ayrildim evde oglumuzla ilgileniyorum. Anneme gidiyorum bir de esimin izole sekilde koyde dagda yasayan akrabalariyla gorusuyorum. O kadar. Herkesle gorusenle gorusmuyorum,kendimce bu kadar onlem alabilirim. Esimin isyerinde her gun birilerinde covid cikiyor,test sonuclari bekliyoruz hep beraber :KK66: bir kiside varsa herkese de gecmis olabilir,belki bende de vardir hatta bilemiyorsunuz ki bazilari normal sekilde atlatiyor bu sureci.

Çoğu normal atlatıyor , olan kronik hastalara oluyor.

Bu yüzden sağlığı yerinde insanlar olabildiğince korunaklı gezmeli.

Bulaştırma endisise taşımalı.
 
Bu hastalığı geçiren yeniden geçirebilir ve taşıyıcı olur.

Bağışıklık kazanmak diye bir şey yokmuş.

Dolayısıyla kronik bir hastaya zarar verme endişesi ile bizde dikkat ediyoruz.

Ancak açık alanlara pikniğe , bisiklet sürmeye v.s gidiyoruz kimseye yaklaşmadan ve maskeli.

Çocuklari evde bu yaz gününde bu kadar fazla tutmak iyi gelmez ki onlara.
 
Yani bu hastalığın biteceği yok ben size söyleyeyim. Mayis 2021 diyorlardı şimdi ona bile uzak ihtimalli diyorlar. Ne yapacaksınız 3-4 sene hiç mi evden çıkmayacaksınız? Virüs kapmayacaksınız belki ama psikolojik sağlığınız bozulacak, psikolojik sağlığınız fiziksel sağlığınızı da etkileyecek. Önlem alarak normalleşmek başka bir şey, paranoyaklaşmak başka bir şey. "Yeni normal" diyorlar adı üstünde. Tabi ki eskisi gibi lay lay lom olmayacaksınız; ama önlemlerinizi aldıktan sonra markete bile sanki zombi istilasına uğramışız gibi çıkmak da çok sağlıklı bir durum değil.
Çoktan bozulmaya başladı sanırım, haklısınız bir şekilde hayatın ucundan tutmaya başlamamız gerekiyor ama psikolojik bir eşik var aşamıyorum, sanki o eşiği aşsam oh diyip kurallara uyarak yeni duruma adapte olacağım.
 
Eh işte diyelim. Ailemin yanına döndüm bu süreçte. Elimizden geldiğince yaşıyoruz. Babamin ara ara işe gitmesi gerekiyor toplu taşıma kullanmıyor ama mecburen ise giden toplu taşıma kullanan insanlara hak veriyorum. Ama keyfi gezmek için toplu taşıma kullananlara diyecek sözüm yok.
Ara ara yürüyüşe cikiyorum zaten bizim burası çok kalabalık olmuyor sahilde biraz yürüyüp geliyorum. Markete gidiyorum ihtiyaç oldukça. Maske takılı ve gerektikçe sürekli degistiriyorum. Yanımda mutlaka dezenfektan var sık sık elime sıkıyorum.
Aileden büyüklerimizle kuzenlerle görüştük. Doktor bir arkadaşım vardı onunla da görüştüm sarilmadan falan. Ama maske takmadım yanındayken. Onun dışında AVM gibi yerlere gitmedim, dışarda oturup yemek yemedim, dışardan sipariş vermedim. Şehirden uzak bağ evimiz var çevresi yesillik, bag ve bahçe. Ara sıra oraya gittik. Yaz için tatil planım vardı onu Nisan ayında iptal etmiştim zaten pişman olmadım. Herkes gidiyor ama ben bu kafayla gitsem hiçbir zevk alamayacağımi biliyordum. Artık evde olmaktan inanılmaz sıkıldım bambaşka bir psikolojiye girdim hiçbir şeyden zevk alamaz hale geldim. Sonumuz ne olacak bilmiyorum.
 
Çoktan bozulmaya başladı sanırım, haklısınız bir şekilde hayatın ucundan tutmaya başlamamız gerekiyor ama psikolojik bir eşik var aşamıyorum, sanki o eşiği aşsam oh diyip kurallara uyarak yeni duruma adapte olacağım.

Mesela benim işe başlayabilmem için sağlık kurulu raporu almam gerekiyor. Pandemi hastanesine sevk edilmişim. Başta duyunca korktum ama zorunluluk olunca mecburen gittim, bir alanı izole etmişler orada hallettim işlerimi. Yani yok ben gitmem diyemem ki yapacak bir şey yok. Artik genel olarak normale dönülüyor, biz de ayak uydurmak zorundayız. Nişanlım sürekli covid hastalarıyla temasta, henüz hastalanmadı ama adam sürekli bunu düşünse delirir.
 
Bu hastalığı geçiren yeniden geçirebilir ve taşıyıcı olur.

Bağışıklık kazanmak diye bir şey yokmuş.

Dolayısıyla kronik bir hastaya zarar verme endişesi ile bizde dikkat ediyoruz.

Ancak açık alanlara pikniğe , bisiklet sürmeye v.s gidiyoruz kimseye yaklaşmadan ve maskeli.

Çocuklari evde bu yaz gününde bu kadar fazla tutmak iyi gelmez ki onlara.
Eh işte diyelim. Ailemin yanına döndüm bu süreçte. Elimizden geldiğince yaşıyoruz. Babamin ara ara işe gitmesi gerekiyor toplu taşıma kullanmıyor ama mecburen ise giden toplu taşıma kullanan insanlara hak veriyorum. Ama keyfi gezmek için toplu taşıma kullananlara diyecek sözüm yok.
Ara ara yürüyüşe cikiyorum zaten bizim burası çok kalabalık olmuyor sahilde biraz yürüyüp geliyorum. Markete gidiyorum ihtiyaç oldukça. Maske takılı ve gerektikçe sürekli degistiriyorum. Yanımda mutlaka dezenfektan var sık sık elime sıkıyorum.
Aileden büyüklerimizle kuzenlerle görüştük. Doktor bir arkadaşım vardı onunla da görüştüm sarilmadan falan. Ama maske takmadım yanındayken. Onun dışında AVM gibi yerlere gitmedim, dışarda oturup yemek yemedim, dışardan sipariş vermedim. Şehirden uzak bağ evimiz var çevresi yesillik, bag ve bahçe. Ara sıra oraya gittik. Yaz için tatil planım vardı onu Nisan ayında iptal etmiştim zaten pişman olmadım. Herkes gidiyor ama ben bu kafayla gitsem hiçbir zevk alamayacağımi biliyordum. Artık evde olmaktan inanılmaz sıkıldım bambaşka bir psikolojiye girdim hiçbir şeyden zevk alamaz hale geldim. Sonumuz ne olacak bilmiyorum.
Ben de benzer bir psikolojideyim, sanırım bu konuyu açmamın nedeni de ben de senin gibiyim diyen birkaç kişi çıkarsa biraz olsun iyi hissederim düşüncesi. İnşallah hayra çıksın sonumuz.
 
Mesela benim işe başlayabilmem için sağlık kurulu raporu almam gerekiyor. Pandemi hastanesine sevk edilmişim. Başta duyunca korktum ama zorunluluk olunca mecburen gittim, bir alanı izole etmişler orada hallettim işlerimi. Yani yok ben gitmem diyemem ki yapacak bir şey yok. Artik genel olarak normale dönülüyor, biz de ayak uydurmak zorundayız. Nişanlım sürekli covid hastalarıyla temasta, henüz hastalanmadı ama adam sürekli bunu düşünse delirir.
Önlemini alarak hayata devam eden çalışanlar durumu psikolojik olarak daha kolay kabullendi sanırım. Eşim öğretmen, evden ders vermeye başlayınca tamamen koptuk hayattan.
 
ama bu virüse bağışıklık kazanılmıyormuş. geçirseniz de yine yakalanabilirmişsiniz, hatta eğer ilki vücudunuzda hasar bırakırsa ikinci yakalanışta daha zor atlatabilirmişsiniz.
Doğru olabilir tabi, kaldı ki ilk seferinde de belki ağır atlatabilirim hatta ölebilirim bile :)) allah bilir sonuçta. Sadece istatistiklere bakarak kendimce tahmin yürütüyorum. Eninde sonunda bu virüs yok olmayacak hep kalacak.
 
Mesele normal hayatına devam etmek değilki mesele her zamanki hayatı kontrollü devam ettirebilmek. Kendi ailemle görüşüyorum marketime gidiyorum göl kenarlarında kimsenin olmadığı saatlerde çayımızı alıp gidip vakit geçiriyoruz kapalı mekanlara hiç gitmiyoruz bol bol dışarıda yürüyoruz. Evden hiç çıkmamanınfa psikolojik götürüleri var. Hijyene mesafeye dikkat ettiğin sürece gerisi nasipten başka birşey değil. Sıkıntı toplu ortamlar şuan. Kışın kapalı mekanlara akın edecekler o daha tehlikeli yaz bitmeden gezin doğaya açılın dediğim gibi risk kapalı ve kalabalık ortamlarda.
 
Önlemini alarak hayata devam eden çalışanlar durumu psikolojik olarak daha kolay kabullendi sanırım. Eşim öğretmen, evden ders vermeye başlayınca tamamen koptuk hayattan.

Evet muhtemelen. Hayatınızda bir zorunluluk olduğu zaman o eşiği aşarsınız diye tahmin ediyorum. Bende de aynısı oldu çünkü.
 
Önlemini alarak hayata devam eden çalışanlar durumu psikolojik olarak daha kolay kabullendi sanırım. Eşim öğretmen, evden ders vermeye başlayınca tamamen koptuk hayattan.
Ben de öğretmenim ve işe başlayan arkadaşlarımın yerinde olmak istiyorum. En azından evden çıkıp farklı ortama giriyorlar kafa oyalaniyor. Bu şekilde çok ama çok zor umarım okullara ciddi önlem bulur da açarlar. Bazı bölgeler için çok zor ama bir umut işte 🤷
 
Anne baba memleket ziyareti yaptım ama hala çarşı pazar gezmiyorum. Maske ile sıcakta gezmek çok rahatsız ediyor. O yüzden mümkün olduğunca evdeyim. Çoğu şeyi internet üzerinden almaya devam ediyorum.
 
Çoktan bozulmaya başladı sanırım, haklısınız bir şekilde hayatın ucundan tutmaya başlamamız gerekiyor ama psikolojik bir eşik var aşamıyorum, sanki o eşiği aşsam oh diyip kurallara uyarak yeni duruma adapte olacağım.
Nerede yaşadığınızı bilmiyorum ama bence ormanlık bi yere pikniğe gidin ailece. Şu şehir içinde herkesin doluştuğu yerler değil de insanların az olduğu kırsal bir yere. Hem temiz hava ve güneş bağışıklığınızı güçlendirir hem de psikolojinize iyi gelir. Evde sürekli güneşe maruz kalmadan durmak psikolojiniz bi yana bağışıklığınızı da ciddi anlamda düşürür. Yani evden hiç çıkmayayım değil de insanlara temas etmemeye çalışayım diye düşünün.
 
Back
X