Malum 1 hafta önce covid olduk ailece. Evde 2 küçük çocuk var . Eşim bana göre daha iyi. İlk günden beri kendini karantinaya aldı odasından çıkmıyor. 2 çocuk var evde biri 5 diğeri 8 yaşında. Yemekleri bakımları var. Hepsi bende. O gün dedim küçük olan ı bana birakma gece hiç uyutmuyor zaten gündüzleri bakıyorum gecede sen idare et. Ama yok kapıdan bana bıraktı gitti gece tabi sabah kadar uyutmadı sürekli ağlıyor gece sarılmak istiyor. Neyse sabah kalktım tabi çok kötüyüm çok kızdım ve ne bir kahvalti hazırlama ne bişey her şey beni bekliyor. Eşimle konuşmadım hiç. Surat yaptım. Tabi çokta oralı olmadı neymiş onun virüsü daha kuvvetli olurmuş çocuklara bulasirmis. Akşam oldu yemek yaptım balkonda çocuklarla yedik çağırmadım onu. Beyefendi odasında hep. Adam bana küstü ya neymiş niye cagirmamisim. Kafayı yiycem ya. Hiç umrunda değil bu kadın ne yapıyor nasıl bakıyor nasıl hazırlıyor sadece gelip yemeğini yiyor ve odasına gidiyor. Dün disardan söyledim yedirdim çocuklara hiç sormadım ona. Çok bozulmuş laf vuruyor bana. Vallahi anladım ya bana bir akıl verin ya ben mi hatalıyım.