Şurda bi anlaşırsak; bu, hayır aşık olamazsın yasaklıyorum denecek birsey değil,atıyorum 18 yaşından önce cep telefonu almam çocuğuma dersin, bu senin elindedir maddi/somut birsey ama hisler kişinin tekelindedir anne babanın değil
Ben hep babam bneden yüz cevirmesin diye gayret ettim, vefatından sonra bile,o yüzden tüm arkadaşlarım sigara içerdi ben icmedim halen içmem, ders asarlardı asmazdım dayak yiyen olurdu gene yapacağını yapardı
Lose 2de kimyam 1 geldi, babam senden bunu beklemezdim demişti, sadece bu cümle bana yetmisti,ben bu cümleyi bir daha duymamak için yaşadım hep,görece erken bi yaşta sevgilim oldu ama birbirimizi hep iyi yönde etkiledik, yeri geldi ödevimi yaptık birlikte,yeri geldi ben ona kitap özeti çıkardım,polis okulunu derecede bitirdi ankaraya yanıma geldi,ben kpss ye girdim o polis ben de memur olmaliyım diye,bende o gazla sıkı çalışıp ankaraya ilk tercihime atandım, hep ivme kazandırdık birbirimize
Elbette kötü örnekler var dünya kötü çünkü, ama yasakla baskıyla sürekli olumsuz örnek vermekle olmaz bu iş
İzin vermeyeceğimi biliyordu bu nedenle söylemedi. Ben tesadüfen öğrendim. Çocuklar fanusta büyütülmüyor, bu sefer bu çocuğun neden hiç arkadaşı yok diyorsunuz. Üniversiteden önce erkek arkadaş istemediğimi hep biliyordu.Bencede. Bastaa belli edilmesi gerek. 15 yasinda sevgili yapma sansini havadan sudan ogrenmedi sonucta. Aile normalligine vurguladikca ya isteyerek yada istemeyerek, cocukta sorun gormedi. Dunyanin en normal seyiymis gibi asilanmamali asla bu.
vala herkes burda kendi tecrübelerini paylaşıyor değilmi ben sizin mal arkadaşınız gibi birini görmedim ona bakarsan 12 yaşında sevgilisinden hamile kalanda var
Ben de bunu hissettim çok ilginç. Kendisinin sevmesi yetmiyor. Benim de sevmemi istiyor.Ben anneme 17 yasindayken anlattım
Ilk dedigi sey babana soylerim
Ikinci dedigi sey hakkimi helal etmem
Acikcasi boyle bir tepki beklemiyordum
Baktim olacak gibi degil
Yav he ayrildim dedim sonra
21 yasinda da evlendim
4.5 senedir evliyiz
Hala da sevmiyorlar ama ben seviyorum ve saygi duymalarini bekliyorum hala...
Kendileri zaten kendi eslerine karar vermişler
E bana da gerekli uyarilari yapmışlar
Kalkip da zorla ayırmaya ya da o kisiden sogutmaya calismak bosa caba.
Annem babam sevgilim hakkinda olumsuz biseyler söyledikce sevgilimden degil onlardan soguyordum :/ Üzgünüm ama gercek bu
Kesinlikle. Okuldan alsam ne olacak sanki.Elbette var madde bağımlılığı yaşı 10a inmiş falan korkunç, burda ailenin rolü edilgenlik değil etkinlik ama boğmadan,kontrollü ama kontrolcü değil, başka ne yapabilir yani, alternatif var mı okuldan almayacaģını varsayarak söylüyorum
Alakası yok aksine ailesi be kadar tutucu olursa o kadar dışa dönük olabiliyo çocuklar, ha hem tutucu hem dayakçı olunursa dayak korkusu bir yasa kadar engel olabilir
En yakın arkadaşlarımdan biri nette tavla sitesinden tanıştığı adamla sevgili oldu üstüne hamile kaldı,kaçtı evlendi falan,benim ailem baskıcı değildi ben hep onları hayal kırıklığına uğratmama gayesi taşıdım 9 sene çıktım eşimle ama evlenmeden hamile kalmak cinsellik vs tabuydu bana
Yorumcunun yaşını falan bilmiyordum ama galiba çocuğu yok diye geçmişti benim de içinden. Elinize sağlık.Yavrum sen daha kendin çocuksun, bu yorum biraz ağir kaçmamiş mi? Ayrica senin de erkek arkadasin var hani bazi filmler izliyordu ama artik izlemicek, soz verdibaşkalari görüşünce mi cıs oldu annem? Ailesi bilmesin de sonra kizi Müge Anlı'larda mi arasin kuzum?
Sigara içen yok bizde de. Kızım da çok gıcık olur. Ama yaş ile bu tür şeyler değişiyor farkındayım. Çalıştırır kafasını inşallah.Canetti sınırlarını kendinizin çizdiği, ilişkiye hakim olduğunuz bir halka oluşturun kızınızın çevresinde; bilgi edinin çocuğun ailesi, arkadaş çevreleri vb. hakkında, gerekirse çaktırmadan mini takipleriniz olsun. Eğer yasaklamazsanız, paylaşmaya yönelik bir anne olursanız (ki öylesiniz anladığım kadarıyla) kızınız bu halkanın varlığından haberdar olmadan bu halkanın içinde kalacaktır.
Sigara örneği geçmiş mesela ben de oradan bi durum paylaşayım hayatıma dair;
bizim evde kimse sigara içmez, ne annem ne babam, ne kardeşim (zaten kardeşim o zaman çok küçüktü).
Ben arkadaşlar arasında sigaraya merak saldım, bir - iki kere içtim. Annem kokusunu aldı ve bir daha içmemem için çok katı yasaklar getirdi.
Yine içtim yasaklarla inada bindi biraz, bu kez içtikten sonra sigara kokusunu neyin baskılayacağını da öğrenmiştim ve onu uygulardım. Yakalanmamayı öğrendim.
Üni. yıllarında ise tamamen çoğalttım.
Sonunda annemler "Karışmıyoruz" dediler. Yine de onların yanında içmedim, şimdi de bıraktım zaten.
Ama kardeşimi çektim köşeye ve ona "Bende görüyorsun, hiçbir artısı yok hayatıma, zararlarını zaten biliyorsun ama sigara içmek istersen, merak edersen, orada burada içme, gel benden iste yak ve bak tadına" dedim annem ve babam da hiçbir yasaklama getirmediler ona.
Ve sigaraya hiç başlamadı kardeşim.
Siz de bazı şeylere engel olmayın, cazibesini yükseltirsiniz sadece...
Evet bu muhabbetler her yerde var. İlkokulda, ortaokulda. Ben yok desem ne olacak sanki. Uyum sağlamaya çalışıyorum. Ergenliğe giriyorlar. Regl oluyorlar, erkeklerin sakalları çıkıyor. Dur mu diyelim. Olmuyor işte. Fiziksel değişiklerle bir ruhsal yapıları da değişiyor. Arkadaşım bana geçen ya bir kıza aşık olduğunu söyleseydi ne yapardın dedi. Hak verdim, çünkü o da var. Herşey insanlar için.Kızım 5yaşında kreşe gidiyor ve kreşte çok yakışıklı bulduğumuz bi emirimiz var malesef... Üç gündür kreşe gitmek istemiyor nedeni ise emir artk gelmiyor.... Bende geleyimmi ağlıyım bilemedim... Yeni nesil çok farklı geliyor
Eşimin anlatmasına göre hep de aynı hikayeyle geliyor kızlar, "erkek arkadaşım benim müstehcen fotoğraflarımı ve yazışmalarımızı yayınlamakla tehdit ediyor veya yayınladı" şeklinde. Aile perme perişan oluyor kızlarının peşinde.
12 yaşındaki kız "5 yıldır görüştüğüm erkek arkadaşım bana şiddet uyguladı diye" gelmiş mesela. 5 yıldır demek 7 yaşından itibaren demek yani daha o yaştaki normal oyun arkadaşlığını bile başka şekilde adlandırıyor.
14 yaşındaki kız "erkek arkadaşımın elinde bazı resimlerim var şantaj yaparak para istiyor" diye geliyor...
Ya da kız erkek arkadaşı ile ortadan kayboluyor, aile iki gözü iki çeşme gelip bulun kızımı zorla götürdüler diyor ama hiçbiri de zorla götürülmüş değil, kendi istekleri ile gidiyorlar."Kızınızın arkadaşlarını tanıyor musunuz, nerelere gider en çok kimle görüşür vs. bu sorulara bile doğru dürüst bir cevap veremiyormuş birçok aile.
Eşim kızların sosyal hesaplarını bulup oradan ve okula gidip arkadaşlarına ulaşıp onlardan bilgi almaya çalışıyordu. Ve işin garibi küçük yaştaki ergen kızların 500 küsür arkadaşının olması normalde bu kadar insanı gerçek hayatta tanıyamaz. Gerçek hayatta tanımadığı kişileri de ekliyor yazışıyor belki başka şeyler de yaşıyor ve ailenin bilgisi yok...
Ve böyle durumlar kız ve erkek kesinlikle eşit değil denk de değil. Erkek için gurur duyduğu bir durum ve eğlence iken kız için çok travmatik hatta intihara teşebbüs ettirecek derecede ağır sonuçları oluyor.
Sigara içen yok bizde de. Kızım da çok gıcık olur. Ama yaş ile bu tür şeyler değişiyor farkındayım. Çalıştırır kafasını inşallah.
Teşekkürler. Yorumunuz moral verdi.ben güya muhafazakar bir semtte oturuyorum
ne kadar yasaklayan, kızını güya höt höt diyen komşum varsa
örtülü filan kızları arka pencereden sevgililerini eve alıyor, park köşelerinde yiyişiyor -ben spor yaparken- tabi ailelerin haberi yok gözümün önünde oluyor, görüyorum. bir de benim kızlarla aram iyidir bana çok anlatırlar. anne baba evde habersiz oturuyor sanıyor ki benim kızım yapmaz....neler yapıyorlar.
buna mukabil ne kadar ailesinin bilgisi dahilinde biriyle görüşen çocuk da varsa hepsi efendi uslu takılıyor. dahası benim etrafımda baskı yapmayan ailelerde genelde özellikle erkek çocuklar bu işlerden çok uzak duruyor bilerek, başta benim erkek kardeşim, böyle bir akım var sanırım.
elbette her iki grubunda istisnası vardır, ama büyük çoğunlukla fazla baskı da fazla serbestlik de iyi değildir.
Arayı bulmak zor, zaten çocuk yetiştirmekte kolay ne var ki. 18 yaşına geldiğinde de diyeceksiniz büyüdü ama bu sefer de üniversite stresi başlayacak o zaman da diyeceksiniz bu sene de bi geçseydi :)
Haklısınız. İşte erkek arkadaşı olduğunu bilince biraz daha gözlerinizi açmak zorunda kalıyorsunuz. Nasihat etmekten yorulmuştum ilk öğrendiğimde.Bu çocuklar genelde eğitim düzeyi düşük, yasakçı, baskıcı ailelerin çocukları oluyor. Örnekleriniz korkunç ama bu çocuklar erkek arkadaşlarını ailelerine anlatabiliyor olsaydı, aileler hem destek olur, hem gözetler hem de sınırlarını anlatırdı. Yasaklar genelde bu tip yerlere varıyor. Konudaki anne böyle bir anne değil, baba da öyle değil anladığım kadarıyla. Bu örneklerden biri olma olasılığı düşük burdaki kızımızın.
Ayrıca okul dersler, çok küçük cart curt diyenler var. Sevgili olmak derslere etki etmez, asıl yapacağınız baskılar etki eder. Bir çocuğa sevgili edinme ders çalış derseniz o çocuk korkusundan sevgili edinmese bile ders konusunda sıkıntı yaşayacaktır.
Yanılmıyorsam ilk sevgilim 14 yaşımda oldu. Ailemden bişey gizleyen bir çocuk değildim biliyorlardı. Eve gelip film falan izlerdik birlikte ama benim onların evine gitmem yasaktı. E bizim evde görüşebiliyorduk zaten, hiç ihtiyaç duymadım onun evine gitmeye, niye yasak diye de sormadım. Kural oydu, ben sorgulamadan uydum.
İyi bir liseye gittim, yabancı dil öğrendim, spor yaptım, sosyal faaliyetlere katıldım, iyi bir üniversite kazandım, dereceyle mezun oldum. Bu süreçlerin hepsinde hayatımda birileri vardı. Sevgilim olmadığı bir dönem olmadı. İlk sevgilimle evlenmedim, hayatıma onlarca kişi girdi çıktı. Bu eksiklik ya da kötü bir şey olmadı benim için hiç bir zaman. Doğru insan çıksaydı karşıma belki ilkiyle de evlenirdim yıllar sonra. Ama ben insanları tanıdım, kendimi tanıdım bu şekilde. Evleneceğim adamın da doğru insan olduğuna karar verebildim böylece. Erkek milletini tanımadan nasıl karar verebilir bir insan buna bilmiyorum ben. Tecrübeler her konuda önemli.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?