Damarima basmayin...

Nevvreste

PATRON ANA
Kayıtlı Üye
9 Ekim 2018
675
1.265
33
32
DÜNYALI
Bu cümleyi malesef ben kullanıyorum. Konu ise çocuklarım. Iki tane küçük bebek. Biri 2 yaşında biri 2 aylık .
Bebeklerimin başına bir şey geldiğinde dünyayı yakacak insanlara donusuyorum. Ben benlikten çıkıyorum başka bir insan giriyor içime sanki .

Bugün kaza yaptık eşim öndeki arabaya çarptı. Ben eşime nasıl ofkelendim bağırdım çağırdım. Senin ara bana bir daha binmem gibi cümleler ve daha neler neler dedim...

Daha önce de annemin dikkatsizligi 2 yaşındaki oğlumun nerdeyse merdivenden düşmesine sebep oluyordu . Annem temizkoliktir ben tuvalete girip cikacam bebeğe bak dedim tamam dediği halde temizlikten bebeğin merdivene gittiğini görmemiş kız kardeşim abla bebek gidiyor der demez çocuğu zor tuttuk.
Ben anneme de bağırdım çağırdım sana guvenemem ben şu yaptığına bak falan dedim .

Bilmiyorum takıntılı bunun adı sanki kendime zarar verecek kadar çok düşünüyorum çocuklarımı. Bu bana fazla gibi geliyor .
Sizce de öyle mi nasıl sakin kalicam
 
Bu kadar bagirip cagirmayin insanlara. Madem wcye giderken yaninizda goturun,arabayi da kendiniz kullanin. Herkes her an size uyacak sekilde davranamazlar neticede. Kimse kaza yapmak istemez,kimse torunu merdivenden dussun de istemez.
Istemeden yaptıklarını ben de biliyorum sorun da burda zaten bu durumlarda çok degisiyorum. Çıldırıyorum o an onu düşünemiyorum. Kendim de aynı şeyi yapsam kendime de kızarım o şekilde yani .
 
Istemeden yaptıklarını ben de biliyorum sorun da burda zaten bu durumlarda çok degisiyorum. Çıldırıyorum o an onu düşünemiyorum. Kendim de aynı şeyi yapsam kendime de kızarım o şekilde yani .
Fazla panik yaptiginiza dair kendi kendinizi ikna etmis durumdaysaniz ofke kontrol probleminiz var demek ki hala insanlara bagiriyorsunuz. 2 yasindaki cocuk merdivenden dusmez ki,tutunur iner. Ya da esiniz kaza yapinca bu kadariyla gecmis olsun diye dusunmeniz gerekir. Sorununuz bence ofkenizi kontrol edememek. Bu konuda kendinize telkinde bulunmalisiniz
 
Gerçekten çocuklarınız çok küçük ve biraz korunmaya muhtaçlar. Verdiğiniz 2 örneği düşünürsek kim olsa sizin tepkinizi verirdi.

Ama biraz daha sakin olabilirsiniz.Özellikle çocuklarınızın yanında ani tepki vermeyin.
Benzer durum yasadiginizda derin bir nefes alın ve öfkeniz geçene kadar sayın.

Sonra olması gerektiği kadar karşınızdskini uyarın.
Ayrıca hala bu durumdan kendinizi rahatsız hissediyorsanız ve bu hal artarak devam ediyorsa iyi bir psikologdan destek alabilirsiniz.
 
Fazla panik yaptiginiza dair kendi kendinizi ikna etmis durumdaysaniz ofke kontrol probleminiz var demek ki hala insanlara bagiriyorsunuz. 2 yasindaki cocuk merdivenden dusmez ki,tutunur iner. Ya da esiniz kaza yapinca bu kadariyla gecmis olsun diye dusunmeniz gerekir. Sorununuz bence ofkenizi kontrol edememek. Bu konuda kendinize telkinde bulunmalisiniz

Merdiven olayı 10 aylıkken yaşandı. Daha yurumuyordu emekliyordu.
Dediğiniz gibi olabilir öğle kontrolüm olmayabilir ama bu sadece çocuklarım konusunda oluyor . Mesela bugünkü kazada ben ve eşim olsaydık arabada sadece bebekler olmasaydı bu tepkiyi vermezdim . Eşime sarılır bir şeyin var mi diye sorardım. Çünkü normalde sakin biriyim . Ama çocuklar olduktan sonra ister istemez değiştim ama bu değişim bebekler üzerine sadece .
 
Gerçekten çocuklarınız çok küçük ve biraz korunmaya muhtaçlar. Verdiğiniz 2 örneği düşünürsek kim olsa sizin tepkinizi verirdi.

Ama biraz daha sakin olabilirsiniz.Özellikle çocuklarınızın yanında ani tepki vermeyin.
Benzer durum yasadiginizda derin bir nefes alın ve öfkeniz geçene kadar sayın.

Sonra olması gerektiği kadar karşınızdskini uyarın.
Ayrıca hala bu durumdan kendinizi rahatsız hissediyorsanız ve bu hal artarak devam ediyorsa iyi bir psikologdan destek alabilirsiniz.
Ben de öyle durumlarda daha sakin davranmak istediğim için buraya konu açtım. Dediğiniz gibi yapicam belki ise yarar önce derin nefes ve içimden biraz saymak denemekte fayda var.
 
Çok bi farkımız yok, ben ise daha şöyle düşünüyorum "Bana çocuk emanet edilse, ben ya bakamam diye reddederim ya alırım ama dört dönerim.", aynı itinayı da yakınlarımdan beklerim. Öndeki arabaya çarpmak için takip mesafesinden bihaber olmak lazım, ya da çok ani hızlanmak. Bu yüzden asli kusur olarak geçiyor ya trafikte, lamı cimi yok. Arabada çocuk varken ekstra temkin isterim ve bozulurdum ben de senin yerinde olsam. Ve anne konusunda da hak veriyorum. Merdiven büyük tehlike, insan arkasını dönemez öyle dalamaz temizlik filan, dalmamalı.

Tek kusurunuz "Bağırmak" ... Çocuğun yanında büyük tepkiler, o olayı daha içinden çıkılmaz hale getiriyor. Bağırmayın çocuk varken. Yokken basın odunu ama. Ben de basardım. Çünkü giden gider yani... Şakası yok bu işlerin, iki yaş yılana bile eller çocuk derler. İtina göstersinler.
 
Emanet ettikten sonra bağırıp çağıran anne ve babalardan hiç hazzetmiyorum.

Çocuklarınız ölmedi ama çok kalp kırdınız. Birilerinin size olan sevgisi ölüyor böyle.

Birini ben bu sebepten çıkardım hayatımdan.

Allah sizinle olanlara sabır versin.

Size de şifa versin.

Bu durumdan kurtulmanin yolu öfke kontrolü sağlamaktır. Bir psikolog ile görüşün bence. Çok fayda görürsünüz
 
Çok bi farkımız yok, ben ise daha şöyle düşünüyorum "Bana çocuk emanet edilse, ben ya bakamam diye reddederim ya alırım ama dört dönerim.", aynı itinayı da yakınlarımdan beklerim. Öndeki arabaya çarpmak için takip mesafesinden bihaber olmak lazım, ya da çok ani hızlanmak. Bu yüzden asli kusur olarak geçiyor ya trafikte, lamı cimi yok. Arabada çocuk varken ekstra temkin isterim ve bozulurdum ben de senin yerinde olsam. Ve anne konusunda da hak veriyorum. Merdiven büyük tehlike, insan arkasını dönemez öyle dalamaz temizlik filan, dalmamalı.

Tek kusurunuz "Bağırmak" ... Çocuğun yanında büyük tepkiler, o olayı daha içinden çıkılmaz hale getiriyor. Bağırmayın çocuk varken. Yokken basın odunu ama. Ben de basardım. Çünkü giden gider yani... Şakası yok bu işlerin, iki yaş yılana bile eller çocuk derler. İtina göstersinler.
Bazen emanet çocuk kabul etmiyoruz desek bile bi şekilde bize çocuk emanet ediliyor.
 
Bazen emanet çocuk kabul etmiyoruz desek bile bi şekilde bize çocuk emanet ediliyor.

Etmeyin Boleyn, ben rica minnet geleni bile geri çeviririm "Benim elimde çocuğa bir şey olsa ben iki büklüm olurum ezilirim, biterim; beni bu strese sokmayın arkadaşım ben bakamam çocuk mocuk. Kendiminkine zor bakıyorum" derim. Bunun üzerine de zorla getirip baktırmazlar ya herhalde. Baktıran da bağıramaz elbette o saatten sonra ama bu işler çok bıçak sırtı işler.
 
Merdiven olayı 10 aylıkken yaşandı. Daha yurumuyordu emekliyordu.
Dediğiniz gibi olabilir öğle kontrolüm olmayabilir ama bu sadece çocuklarım konusunda oluyor . Mesela bugünkü kazada ben ve eşim olsaydık arabada sadece bebekler olmasaydı bu tepkiyi vermezdim . Eşime sarılır bir şeyin var mi diye sorardım. Çünkü normalde sakin biriyim . Ama çocuklar olduktan sonra ister istemez değiştim ama bu değişim bebekler üzerine sadece .
Cocuklariniz konusunda hassassaniz da maalesef her seyi ellerinizde tutmaniz gerekiyor. Misal arabayi kendiniz kullanmak,wcye banyoya giderken yaninizda goturmek gibi. Bu kadar sakinirsaniz kotuyu cagirabilirsiniz. Kimseye emanet etmeyin,kendiniz ilgilenin 7/24. O zaman anlayacaksiniz etrafinizdaki insanlarin kiymetini bence. Olabilir sonucta kazadir,kimse cocuguna torununa zarar gelsin istemez.
 
Ben de öyle durumlarda daha sakin davranmak istediğim için buraya konu açtım. Dediğiniz gibi yapicam belki ise yarar önce derin nefes ve içimden biraz saymak denemekte fayda var.

Bence suçu baskasinda degil de kendinizde gorurseniz baskasina bagirmazsiniz.

Mesela kedimi kvye emanet etmistim. "Ben bakarim ben bakarim" diyip durdugu icin...
Cok kisa sureligine birakmistim mecbur. Hicte guzel bakmamis. Asiri sinir oldum eve gelip gorduklerim karsisinda hatta esime de biraz cemkirmis olabilirim ama kvye bisey demedim. "Ben biraktim" sonucta.

Yaptigim sey bi daha "ben bakarim" dese bile kvye kedimi emanet etmemek oldu.
Gerekirse annem 3-4 saat yol yapip gelip kedime bakacak sagolsun misler gibi de bakiyor. Guvenmiyorsaniz veya bisey oldugunda bagiracaksaniz yaninizdan ayirmicaksiniz.
 
Etmeyin Boleyn, ben rica minnet geleni bile geri çeviririm "Benim elimde çocuğa bir şey olsa ben iki büklüm olurum ezilirim, biterim; beni bu strese sokmayın arkadaşım ben bakamam çocuk mocuk. Kendiminkine zor bakıyorum" derim. Bunun üzerine de zorla getirip baktırmazlar ya herhalde. Baktıran da bağıramaz elbette o saatten sonra ama bu işler çok bıçak sırtı işler.
Bence de çok bıçak sırtı. Benden yemek isteyin yapayım,temizlik isteyib yapayım. Ama çocuk demeyin diyorum.

Emanet çocuk gibi emanet mal da kabul etmiyorum. Emanet malın canı burnundadır
 
Çocuk için travma merdivenden düşmek mi annenin canavar gibi bağırması mi?
Başlarına gerçekten kötü birşey bile gelse onların panik olmaması için sizin yumuşak başlı, güler yüzlü olmanız lazım. Gerekirse yüzünüzde sahte gülümseme hastaneye taşımanız lazım.
Benim annem de aynı sizin gibi panik içinde büyüttü bizi. Ablam kursa kalmıştı bir saat, ben de onu beklemistim. Annem o arada biz eve gelmeyince polise gitmişti :)
Annelik budur falan fesmekan ama o böyle bir insan olduğu için hayatımın zor anlarında panik olup beni daha da zora sokacak bir anneye hiç ihtiyaç duymadım. Tüm sorunlarımi ondan gizli kendi kendime hallettim. Küçücük bir çocukken bile...
Bence sizin sonunuz da böyle olabilir. Böyle yaparak tek eşinizi annenizi değil çocuklarinizi da kendinizden uzaklastiriyorsunuz.
Yanlış yoldasiniz. Bu 'iyi annelik' degil
 
O zaman araba kullanmayacaksınız. Ev kazaları yaşadıklarında çocuklar bakımlarını bırakacak, bi bakıcı falan tutacaksınız.

İnsanlarla tüm ilişkileriniz bozulur bu şekilde. Sizde helikopter ebeveyne dönüşürsünüz. Çocukların psikolojiside sizinkide sağlıklı kalamaz bu şartlarda. Ya siz kendinizi kontrol edeceksiniz yada uzmandan yardım alacaksınız.
 
Back
X