Şu cümlelerin senin tarafından yazıldığına inanmak istemiyorum.
annen baban boşandı mı şu an nasıllar ?
babam hala sinirli.
Annem ise yılların birikimiyle 5 sene boyunca hap kullandı..Gözlerimizin önünde bayıldı düştü..Şimdi ise yaşından çok büyük gösteriyor..
Hala küfürbaz..
Hala bir olay olsa annemin üzerine yürüyor..
Hala garip.
Hala ısrarcı..
Hala elinden gelse dövebilecek kapasitede.
Evde tartışma çıksa önce azıp kuduruyor alabildigince pis küfürler ediyor (TABİ BUNLARI BEN GÖRMÜYORUM ARTIK KARDEŞLERİM ANLATIYOR) ve hemen akabinde kardeşlerim babama diklendiginde ya da annem artık eskisi gibi susup oturmadıgında karşılıgını misliyle verdiginde kalp spazmı geçiriyor..Beni öldüreceksiniz diyor
Ona sorsan ne istediysek aldı etti evet aldı ama bilemedi ki bizim onun alacagı kılık kıfayete degil sevgiye ihtiyacımız vardı..
ve bizler annem kardeşlerim bir araya geldigimizde bazen bu anları hatırlayıp aglıyoruz..
İşte benim babam bu...
boşverin sizin gibi insanlar varken bana söz etmek düşmez ben zırcahil olduğumdan... iyi günler
ama bu çocuğun annesi dayak yiyor. ve muhtemelen bunlara tanık olarak büyüyecek. Şahsen babamla annemın kavgalarında birbirlerine uyguladıkları şiddete 16 yıl şahit oldum ve benım piskolojimi bozmaya hakkınız yok. boşanın. derdim. babam anneme vurmaya yeltense önüne ben geçerdim. önüne geçtim diye annemiin birde ben yerdim dayak babamdan.
Bence parçalanmış bir ailede olmak, huzursuz,geçimsiz ve sürekli bağırış çığırış olan bir ailede o piskolojiyle büyümekten daha iyi. (şahsi düşüncemdir. sizin düşüncenizede saygı duyarım. )
çok doğru erkek annelerinin daha duyarlı olması gerekYapmayin yahu..
Kadin dayak yesin, kafa göz patlasin ama beklesin, bu adam birgün adam olacak diye..
Bir adami adam edecek olan annesidir..
Ilk önce kadinlar olarak, özellikle erkek cocuklarimiza siddetin ne kadar kötü ve kabul edilemez oldugunu ögretecegiz..
Sonrada, size es olarak, cocuklarinin annesi olarak, bir insan, bir birey olarak saygisi olmayan, sizin gözünüzü patlatan sonrada utanmadan gelip koynunuza girip yatan adamlari cekmeyecek, kendimize önce kendimiz deger verip, onlara verilecek en güzel cezanin ayrilmak oldugunu bilecegiz..
babam hala sinirli.
Annem ise yılların birikimiyle 5 sene boyunca hap kullandı..Gözlerimizin önünde bayıldı düştü..Şimdi ise yaşından çok büyük gösteriyor..
Hala küfürbaz..
Hala bir olay olsa annemin üzerine yürüyor..
Hala garip.
Hala ısrarcı..
Hala elinden gelse dövebilecek kapasitede.
Evde tartışma çıksa önce azıp kuduruyor alabildigince pis küfürler ediyor (TABİ BUNLARI BEN GÖRMÜYORUM ARTIK KARDEŞLERİM ANLATIYOR) ve hemen akabinde kardeşlerim babama diklendiginde ya da annem artık eskisi gibi susup oturmadıgında karşılıgını misliyle verdiginde kalp spazmı geçiriyor..Beni öldüreceksiniz diyor
Ona sorsan ne istediysek aldı etti evet aldı ama bilemedi ki bizim onun alacagı kılık kıfayete degil sevgiye ihtiyacımız vardı..
ve bizler annem kardeşlerim bir araya geldigimizde bazen bu anları hatırlayıp aglıyoruz..
İşte benim babam bu...
bende şaşıyorum bu insnalarda birisi bile mi anne babası tartışmadı mı ne sütliman üllkeyiz biz :)
ee o zaman. neden boşan diyenlere kızdın. . bu konuda boşan diyen bizler şiddet yüzünden diyoruz. adam kafasına vuruyor kadının. gözünü morartıyor.ve bunu hep yapıyor. elinde kalacak bir gün. bu olmasın diyoruz. ayrıl diyoruz. senle ve ailenle alakası yok. telafi edilen şeyler vardır evlilikte. birde edilmeyenler.
Ama o evde kalsa uykusunda bile rahat edemeyecek ki.
Öyle de böyle de ölecek diye o dayağı yiyip, o evliliği sürdüremez ki.
O bir anne, mücadele edecek! Çocuğu ve kendisi için mücadele edecek.
Artık anne olmuş o, tek başına değil, iki kişilik düşünecek. Öyle olmak zorunda.
İlk adım o adamın soyadından kurtulup, yanından uzaklaşmak olacak. Sonrakiler de ardından gelecek.
Kaderci olmamalıyız, değiştirebildiğin kadar değiştirmelisin. Oturarak hiç bir şeyi değiştiremezsin ki.
Ben üzül, kırıl diye yazmadım ki bunca şeyi. Sadece biraz sorgula istedim.
aynı şeyi bende yapardm senin gibi kurtarmaya .. ama şimdi iyi daha iyi.. emin olbir zamanlarda annem abbama fiziksel değilde sözlü seyler siddet uyguluyordu
babam ölecek diye uyumadığım anlar oldu. çünkü babamı bu kadar acı çekerken görmemiştim.. ağlarken :S
çok doğru erkek annelerinin daha duyarlı olması gerek
çocukları yetiştirirken onları nakış gibi işlememiz gerek
hem suçlu hem güçlü desene allah ıslah etsin arkadaşım
Aynen oky. Telefi edilemeyenler vardır bir de... Maalesef bunun affı, açıklaması olamaz, olamaz...
Ben küçüktüm, 7 yaşındaydım sanırım. Kardeşim de 4-5...
Bir gün babamla annem çok fena kavga ediyorlar. Babam çıldırmış gibiydi.
Biz odanın dışındayız ama kapı aralık, görüyoruz kardeşimle.
Baktım babam anneme hızla yaklaşıyor. Dedim hayra alamet değil bu.
O yaşta hızlı bir plan yaptım hemen. Ayağımdaki terlikleri çıkardım. Birini kardeşime verdim, birini kendim aldım.
Hadi yürü dedim. O da o zamanlar ne yapsam aynısını yapıyor. Geldi peşimden hemen.
Babamın üzerine yürüdük ikimiz. Terlikle baba döveceğizBabam o an şaşırdı ve bıraktı gitti.
Bak işte 7 yaşında çocukla 4 yaşında bir çocuk travma anında nelere dönüşüyor, neler yapabiliyor.
Ben hala unutmadım, dövmese bile iz bıraktı görüldüğü gibi.
Bir daha da asla yapmadı babam ama ona karşı bir antipati beslememe sebep oldu.
ee o zaman. neden boşan diyenlere kızdın. . bu konuda boşan diyen bizler şiddet yüzünden diyoruz. adam kafasına vuruyor kadının. gözünü morartıyor.ve bunu hep yapıyor. elinde kalacak bir gün. bu olmasın diyoruz. ayrıl diyoruz. senle ve ailenle alakası yok. telafi edilen şeyler vardır evlilikte. birde edilmeyenler.
şimdi iyiler.. Peki geçen zaman? baban acı çektiğyle kalmış bence. yüreğinden atamaz...
herkesin kendi düşüncesidir beni ilgilendirmez. Türkiyede dul olmak zor. dul ve parasız olmak daha zor. içinde tırnağının ucu kadar insanlık ve vicdan namına birşey kalmamış insanlar arasında dul kalmak dul yaşamak zor. katılıyorum. hak veriyorum. Ama bence böyle yaşamak acı çekmek dul olmaktan daha zor.
dun kocamdan cok fena dayak yedim ve gözüm mor kan oturdu. benm kocam beni sürekli takip eder. ne yesem elime bakar. onu yeme bunu ye der. ne zman kac defa wc ye giderim bunu takip eder.... vs birsürü sey. ve bende her defasında uyarırım böylr yapma beni sıkıyorsun diye. neyse dün elimde meyve vardı oturdum yiyorum. hemen laf attı elindeki güzel mi bari diye bende sinirlendim neden beni takip ediyosun ben sana böyle yapıyormuyum die cıkıstım. ve sonrası kafama sağlam darbeler aldım gözüm morarmış cok canım yandı nefes alamadım. yalvardım yeter diye durmadı. kapıyı kilitleyerek kurtuldum. sonra özür diliyor pişmanım diyor. hep böyle yapıyor. açmadım kapıyı salonda yattı. simd konuşmuyorum onunla. ama ben ona daha okkalı bir ceza vermek istiyorum. sizce ne yapmalıyım onu köpek gibi süründürmek için.
not: ailemde 8 saat uzakta eşimin memleketindeyim 6 aylık bir yavrum var.
tayin isteyip memleketime gitmek istiyorum. ama pişman olmaktan korkuyorum güvenemiyorum kendime
Aynen oky. Telefi edilemeyenler vardır bir de... Maalesef bunun affı, açıklaması olamaz, olamaz...
Ben küçüktüm, 7 yaşındaydım sanırım. Kardeşim de 4-5...
Bir gün babamla annem çok fena kavga ediyorlar. Babam çıldırmış gibiydi.
Biz odanın dışındayız ama kapı aralık, görüyoruz kardeşimle.
Baktım babam anneme hızla yaklaşıyor. Dedim hayra alamet değil bu.
O yaşta hızlı bir plan yaptım hemen. Ayağımdaki terlikleri çıkardım. Birini kardeşime verdim, birini kendim aldım.
Hadi yürü dedim. O da o zamanlar ne yapsam aynısını yapıyor. Geldi peşimden hemen.
Babamın üzerine yürüdük ikimiz. Terlikle baba döveceğizBabam o an şaşırdı ve bıraktı gitti.
Bak işte 7 yaşında çocukla 4 yaşında bir çocuk travma anında nelere dönüşüyor, neler yapabiliyor.
Ben hala unutmadım, dövmese bile iz bıraktı görüldüğü gibi.
Bir daha da asla yapmadı babam ama ona karşı bir antipati beslememe sebep oldu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?