Ben şu an geçici bir işte çalışıyorum ancak daha önceki iş tecrübelerimde de çok başıma geldi bu durum. Ben yüz yüze bakıyoruz ve sürekli birbirimizi görmek zorundayız mantığıyla dedikoduyu sevmiyorum ve yapmıyorum.
Zaten aşırı samimiyete de girmiyorum kimseyle, örneğin normal sohbet ediyorum öğle aralarında veya ufak molalarda. Benim için bundan ibaretler.
Ancak ne zaman sohbet ortamı oluşsa hep o ortamda olmayan kişinin dedikodusu dönüyor. Sonra da dedikosunu yaptığı kişilerle canımlı cicimli konuşuyolar.
Dün yine böyle bir durum oldu, özellikle bir kişi daha çok yapıyor bunu. Ben de dayanamayıp yüzüne söyledim “ben senin gibi dedikodusunu yaptığım insanla sohbet etmezdim şahsen, karakterim böyle değil” dedim. O da cevap olarak “iş dünyası böyle, hem o senin arkandan birkaç kötü şey söyledi” dedi.
Hanımlar o an çok bocaladım bu lafı işitince. “Tamam neyse ne ben duymak istemiyorum” dedim ve işime döndüm.
Yani ben şimdi ne yapmalıyım? Bir taraftan diyorum boşver unut ve sohbetini daha da azalt insanlarla, bir taraftan da diyorum madem dedikodum dönmüş açık açık yüzleştireyim ikisini. Ama işte sonra haftanın 5 günü yüz yüze bakacağız ve bu işe bir süre daha devam etmek zorundayım.
Kızlar çok bunaldım bu dedikodu olaylarından artık ben ne yapmalıyım?