Çok şükür doğum yapalı 38 gün oldu

Bu dünyada ki en güzel duyguymuş..
bu zamana kadar etrafımda olan bütün olumsuz konuşmalara rağmen kimseyi kafama takmadım lohusalık dönemim de gayet sakin geçti. Tek sıkıntım kızıma adapte olana kadar panik halindeydim,bazen ne yapacağımı şaşırdım.zorlandığım günler de oldu ama üstesinden gelebildim herşeyin çok şükür..
ilk hafta annem yanımdaydı,kv de geldi iki gün ama sağolsun ortalığı karıştırmaktan,saçma sapan tavır yapmaktan başka birşey yapmadı.
Bebeğime lohusa şerbeti mı verelim demedi,annemi kenara çekip su versin söyle diye tutturdu,ama herşeye rağmen tepkimi saygısızlık etmeden koydum.
Ama gelin görün ki bu kadın doğum yapalı torununu görmeye sadece 2 kez geldi. Yaklaşık 30 gündür ne arıyor ne soruyor ne görmeye geliyor bebeği. Haliyle eşim bu duruma üzülüyor.
Ben onu kırıcak hiç birşey söylemedim sadece “anne çok sigara kokusu geliyor senden dedim” ve bunu bahane ederek bir daha gelmedi. Halbuki ellerini yıkasa yeterdi :)
Neyse çok detaya girmek istemiyorum yaptıklarına karşılık sessiz kalmadım diye gelmediği besbelli. Ben evde bayıldım o zaman bile iyi misin diye aramadı. Bu insanların neden bu şekilde davrandıklarını anlamıyorum o kadar sıkıldım ki tripten,tavırdan. Yani herkes haddini bilse durması gerektiği yerde dursa sorun kalmayacak. Kimseden de bir çorba bile beklediğim yok,neyin tavrı neyin tepkisi anlamıyorum. Tek üzüldüğüm konu eşim. Eşim üzülüyor diye muhakkak görüşmek zorunda kalıcam. Neyse az biraz içimi dökeyim dedim :))