Delireceğim.

Çok zor bir durum gerçekten bakan ailelere sabırlar diliyorum.

Kreşe mi gönderseniz acaba ?
Başka pedagoglara götürün derim .
 
Merhaba,
Diyeceğim her şeyi diğer anneler dediği için sabırlar dilemeye geldim.
Mental olarak çok yıpratıcı bir süreç.
 
Benimde onerim krese gitme yonunde ama 25 aylik aliyorlarmi Türkiyede hic bilmiyorum. Gündüz uykuyu bizde iki yas civari biraktik. Benim kizin ilk basladihinda 4 saate perti cikiyordu simdi alisti ama cocuklar icin kres bir is gunu gibi oluyor

25 aylık alıyorlar ancak her kreş değil. Gündüz bakımevi olarak geçiyor. Açıkçası güzel bir eğitim başlangıcı olsun istiyorum. Şu an için 2 okul var aklımızda onlar da 36.ay alıyorlar.
 
Arkadaşlar, 25 aylık bir kızım var.
Çok hareketli demek yeterli olmayabilir.
Maşa ile Koca Ayı çizgi filmindeki Maşa'yı düşünün. Öyle bir kız. Enerjimiz yetmeyecek kadar hareketli. 5 kişi yanında dursa 5 kişi de artık bitip, tükeniyor. Aylarca etkinlik yapayım, kitap okutayım, oyuncak oynayayım diye uğraştım. Bunların hiç biri için sabit durmadığı gibi canı istemediği sürece yüzüne bile bakmaz.
Ekran açmayalım diye karar vermiştik eşimle, çocuk şarkıları vs bir iki tane de izlediği çizgi film var. Peki bunlara odaklanıyor mu? Hayır. O bile sakinleştirmiyor.
Asıl meseleye gelince uyku problemi çok fazla. 2 yaşla birlikte daha da çözülmez bir hal aldı. İlk süreçten beri uyku rutinlerine, saatlerine hep dikkat ettim. 1 yaşından beri çalışıyorum. Ailelerimiz bakıyor onlarda dikkat ediyorlar. Ancak gelin görün ki uykuya öyle çok tepkili ki. Uyuyacağını anladığı anda şiddetli ağlamalar, gözüne parmak batırıp kendini uyandırma, gözü kapalı bir halde yatakta ayağa kalkıp uyumamak için direniyor. Gün geçtikçe artıyor. Artık tahammül edemez hale geldik. Gündüzleri uyumamak için o kadar çok ağlıyor ki. Kurtuluyor bir şekilde bu kez akşama doğru dayanamıyor uyuyor. Bu kez de gece çok geç yatıyor. Sabah zaten iki senedir altı buçuk civarı uyanıyoruz. Yine bu saatte uyudu. Uyurken komşular eziyet ettiğimizi bile düşünebilir. Öyle ağlıyor ki artık içim acıyor. Ayakta sallanmak istemiyor. Kendisi yerde yuvarlanıp yatmaya çalışıyor. Kendi kendine uyuyakalacağında bile çığlık kıyamet.

Çocuk psikologuna gittim. Psikolog arkadaşlarım var onlar da durumu görüp bazı önerilerde bulundu. Yaptığım her şeyi önerdiler, yaptıklarımın üzerine bir şey olmadı maalesef. Hiperaktivite tanısı için psikiyatra şu aşamada gitmenize gerek yok zaten okul süreciyle ancak netleşir dediler.

Uykuya olan bilinçaltındaki tepkisi ne bilmiyorum ama artık psikolojim kaldırmıyor. Uyutması çok büyük mesele, canı istediğinde uyusun desem ne onun sağlığı için uygun ne de bizim vücudumuz o yorgunluğu kaldırmıyor.

İşten geldim bir sürü oyun oynadık yemek yedik dans ettik hasret giderdik yaramazlık yaptı her yeri kurcaladı ancak uyumuyor uyumuyor. Tam uyuyacağı anda kalkıp mutfağa kaçıyor, yanında kim varsa tekmeliyor, kendini yerlere atıyor. Vücudum artık sinirden ve yorgunluktan titriyor.
Her çocuğun gelişimi farklıdır,benim kızımda çok zordu,kilere girip ağlardım artık o kadar yaramazdıki dediğiniz gibi hiçbişeye odaklanamazdı,eline tlfn verirdim ona bakmazdı,tv izlemezdi,Hiperaktivite belirtilerinin tamamı vardı hatta 6 yaş zeka testine bile götürdüm normal çıktı,birgün adını hatırlamıyorum ama bir doktor bazı çocuklar çok aktiftir bazıları sakindir onlarda insan değişkenlik gösterirler her hareketli çocuğa hiperaktif deyip ilacı dayıyorlar buna karşıyım demişti,çocuk hareketli çok enerjik,zaten enerjik olunca dikkati yoğunlaşmaz normal yani,parkta oturuyordum bi gün kızımda oynuyordu yanıma bir erkek çocuğu geldi kızımın yaşlarında allahım nasıl oturaklı,zeki,güzel konuşuyor bide benimkine bakıyorum kaydıraktan yüzüstü kaymaya çalısıyor fln,hayran kalmıştım çocuğa,annesine sarılacaktım aferim sana diye,ama şimdi benim kızımda o kadar oturaklı,o kadar zeki,sakin sessizki,7 yaşından beridir herşey o kadar yoluna girdiki,göz kontağı kuramazdı,anlatırdım dinlemezdi,şimdi pür dikkat,aşığım kendisine o derece mükemmel oldu,hiperaktif olsaydı bile sanırım ilaç kullandırmazdım belkide öyleydi bilmiyorum ama bu konuda her doktor farklı birşey savunuyor.
 
33 aylık ikizlerim var. Öncelikle sabır diliyorum. İşimiz zor gerçekten. Bir kaç hafta öncesinde ikizlerim yenidoğan gibi saat başı uyaniyorlardi. Uyanan diğerini uyandırıyordu. Gece 3 de 4 de oyun oynadıklarını biliyorum. Gerçekten çok zor ve sabah ben de ise gidiyorum . Evin işi ayrı iş ayrı çocuklar ayri... büyük oğlumda var 9 yasinda. Bir ara üçü de bizim yatağa geliyordu. Geceyi bütün evde dolana dolana geçiriyorduk. Öğle uykusunu kaçta uyuyor? Geç yatiyorsa gece uykusuna geçmeyi de mi geç vakte bırakıyor acaba. Öğlen uyumasa nasıl oluyor? Ben bu ara bitkisel damla kullanıyorum artık ve memnunum 😓 tv siz hayat düşünemiyorum. Başka türlü yemek yapmak bile mümkün değil. Tv Ye ragmen etegimde üç çocuk iş yapıyorum. Ay yarama tuz oldu resmen ...

Bitkisel damlayı dahi düşündüm. Doktorumuz hiç önermedi maalesef. Ancak uykudan kaçıyor hayatı bırakacakmış gibi hissediyor. Sakinleşmesi gerekiyor ruh hali olarak
 
Sanki bu yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla kızınız zorla unutulmuş başkası tarafından ve sert tepki gördüğü için bi travma yaşamış gibi hissettim. Benim oğlumu da annem zorla ayağında sallayarak uyuturdu ki çok uysal bir çocuktu dedim anneme sen bırak kendi haline o zaman uyku uyuma fobisini yendi kendi başına ağlamadan uyuyor şükür.

Aslında zorla uyutmak değil ama 2,5 Aylıkken ben ameliyat olmuştum. O günden beri biberonu da uykuyu da reddetti.
 
Bi konu daha var yazmayı unutmusum. Cocuklar uyudukları zaman anne-babanin oturdugunu bildigi icin uyumak istemiyorlarmis. Kizinizi yataga goturdugunuzde tum isiklari kapatin, babasıda yatagina gitsin, isiklari kapatin, hep beraber uyuyacaginiz izlenimini verin. Bunu deneyin bence. Ben kizimla konusuyorum, hava karardi, kediler uyuyor, kuşlar uyuyor, anneanne uyuyor, anne uyuyacak, sende uyuyacaksin diye anlatıyorum

Aslında tam da öyle yapıyoruz çoğu zaman gerçekten de yatıyoruz onunla.
 
Size bir şey anlatmaya çalışıyor. Fakat nasıl anlatacağını bilmediği için bu tarz şeylere başvuruyor. İzinli olduğunuz bir gün sadece siz ve babası birlikte kaliteli vakit geçirin ve hep ona onu anladığınıza dair onay cümleleri kurun. Uykudan bahsetmeyin. Öğle uykusuna yatırmayın. Çok yorun ama mutlu olacağı bir yorgunluk olsun mesela eğlenmek park ya da denize taş atmak, dağ tırmanmak vs.
Eğer çocuğunuz sizin onu anladığınızı anlarsa düzelecektir. Tecrübeli bir anne olarak şiddetle bunu tavsiye ediyorum.

Haftasonu mutlaka çok keyifli vakit geçirmeye çalışıyoruz. Özellikle onun seveceği şekilde, kış gelince süre olarak biraz daha kısıtlandı tabi etkinliklerimiz ama. Dediğiniz biz anlayamıyoruz o da çok sinir yapıyor onda
 
Her çocuğun gelişimi farklıdır,benim kızımda çok zordu,kilere girip ağlardım artık o kadar yaramazdıki dediğiniz gibi hiçbişeye odaklanamazdı,eline tlfn verirdim ona bakmazdı,tv izlemezdi,Hiperaktivite belirtilerinin tamamı vardı hatta 6 yaş zeka testine bile götürdüm normal çıktı,birgün adını hatırlamıyorum ama bir doktor bazı çocuklar çok aktiftir bazıları sakindir onlarda insan değişkenlik gösterirler her hareketli çocuğa hiperaktif deyip ilacı dayıyorlar buna karşıyım demişti,çocuk hareketli çok enerjik,zaten enerjik olunca dikkati yoğunlaşmaz normal yani,parkta oturuyordum bi gün kızımda oynuyordu yanıma bir erkek çocuğu geldi kızımın yaşlarında allahım nasıl oturaklı,zeki,güzel konuşuyor bide benimkine bakıyorum kaydıraktan yüzüstü kaymaya çalısıyor fln,hayran kalmıştım çocuğa,annesine sarılacaktım aferim sana diye,ama şimdi benim kızımda o kadar oturaklı,o kadar zeki,sakin sessizki,7 yaşından beridir herşey o kadar yoluna girdiki,göz kontağı kuramazdı,anlatırdım dinlemezdi,şimdi pür dikkat,aşığım kendisine o derece mükemmel oldu,hiperaktif olsaydı bile sanırım ilaç kullandırmazdım belkide öyleydi bilmiyorum ama bu konuda her doktor farklı birşey savunuyor.

Ya ne kadar benzer :KK43: umarım kızım da sakinler
 
tanı almak için çok küçük
acele etmeyin bence.
ama onu yoracak sporlara yönlendirebilirsiniz.
ya da kreşe gönderin
iyice yorulup sızmasını sağlayın
bir de öyle deneyin
eğer o durumda da uyumuyorsa o zaman duruma bakarsınız
bir de uykuda kabus görüyor olabilir,yalnızlık korkusu olabilir, yani uykunun korku ile olan bağlantısını da bulmaya çalışın
her hareketli çocuk hiperaktif diye bir şart yok
benim ufak oğlum da dehbli,2 yaşından beri süreci çok iyi bilyorum,şuan 9 yaşında
tanı için acele etmeyin
dediklerimi deneyin,sonra tekrar değerlendirin
 
Yaz tatilinde de böyle miydi? Belki sizden ayrı kaldığı için uyumak istemiyordur.

Bazı çizgi filmler de sakin bir şekilde ilerliyor. Belki kızın ruh halini olumlu etkiler. İsimlerini unuttum. Biri arabalarla ilgiliydi 🤔

Yaz tatilinde de böyleydi maalesef. Oysa ki anne baba hep beraberdik. Busterden bahsediyorsunuz dediğiniz o baya sakin.
 
Allah yardımcınız olsun.
Kızım şu an 11 yaşında ama anlattığınızdan eskisi yok fazlası vardı küçükken.
2.5 yaşında oyun grubuna başlattım ben yarım gün,o zaman eve gelince uyuyordu yorulup. Sonraki sene tam gün anaokuluna devam etti,orada da öğlen uykusu uyudu 1 sene güzel güzel. Sene sonuna doğru öğretmeni artık uyumak istemiyor dedi de öyle bıraktı uykuyu.
Haftasonu öğlen uyusun diye bebek arabasına koyup saatlerce yürürdüm. Bazen hava soğuksa arabayla gezdirir uyuturdum ,kucaklar eve getirirdim. Tabi ki parkta iyice yorup yapardım bunu da. Yorulmuyor yani çocuk,yorulmuyordu,uyuması için epey yorulmuş olması gerekiyordu.
Biz akşam 8 gibi ışıkları kapatıyor,maaile uyku moduna geçiyorduk,sessiz konusma vb rutinlerimiz vardı hatta onu uyutacakken eşimle uyuyakalıyorduk film izleyelim falan derken bizde.. sonra çoğu zaman kendi yatağımda yatırırdım,bende yanına yatıp öyle uyudu çok uzun süre. Birlikte uyuduk tam alıştı derken gece 3de kalkıp acıktım demeye başladı kalktık yemek hazırladım yedi baktım onu da yemiyor dedim uyumamak için yapıyor bir daha kalkmadım,zaten uyanınca yanında olduğum için hadi sabah olmadı sabah yiyeceğiz bak gece karanlık uyuyalım diyip pışpışlayıp uyutuyordum.
O kadar zorladı ki beni kızım,2.çocuğa 5 sene cesaret edemedim,4-5 yaş civarı düzene girmişti uykusu ben tam rahat etmiştim ki oģluma hamile kaldım. Neyseki o kızıma pek cekmemişti bu konuda da biraz rahat büyüdü.
Sizi anlıyorum yaşadım aynılarını ve geçecek diyorum, biliyorum bunu da,sadece sabır.
Biraz daha yoracak bir aktivite olursa hatta konuşabiliyorsa kreşte bir seçenek,orada uyur arkadaşları ile öğlen,inanın okulda size direndiği kadar direnmeyecek uykuya. Zamanla oturacak düzeniniz.
 
Ya ne kadar benzer :KK43: umarım kızım da sakinler
Sakinleşir merak etmeyin,daha dün annemle bu konuyu konuşuyorduk çocuk yetiştirmedin sen savaştın dedi,haklı yani ama yaş ilerledikçe normale dönecek hatta çokta zeki oluyor yaramaz çocuklar.
 
Allahım kolaylık versin inşallah arkadaşım.

Kreş diyecektim ama farklı bir planın varmış.

Oyun grubu denemelisin.

Arkadaş ihtiyacı olabilir.

Ben de hiç anlamam çocuk yetiştirmekten bu arada.
 
Kreş için 36 ayı bekliyoruz.
Gündüz istemiyor ama 4-5 gibi uyuyakalıyor ağlaya ağlaya. Gece uykusu derbeder oluyor. :'
O uykuyu uyutmayacaksınız.
Ben öğlen uykusunu kaldıracağım zaman mayıştığını gördüğüm anda sulu oyunlar, bulaşık yıkama araba yıkama, buzda saklı oyuncak kırma gibi oyunlarla uykusunu açardım. Yada bir markete gidip gelip uykusunu açardım. Geç öğlen uykusuna yatan çocuk gece geç yatar uyumak istemez.
Öğlen uyutmayacaksınız
 
Sizinle daha çok vakit geçirmek istediği için uyumak istemiyor olabilir mi ? Öyle aklıma geldi anne değilim bilmiyorum. Allah kolaylık versin.
 
X