Kabul edilecek rest var, edilmeyecek rest var. Esnek bir insan olmadığınızı karşı taraf hissediyorsa bir süre sonra boğucu oluyor olabilir. Bu şekilde karşınızdakini fark etmeden kasıyor olabilirsiniz.
Sevdiğimiz insanlarla ilişkiler farklı, 3 yıllık arkadaşım önemli bir konuda böyle davransa oturup düşünürüm. Ama eften püften bir şeyden rest çekmek kapris gibi de algılanabiliyor, itici oluyor. Yeni tanıştığım biriyse veya yeni bir flörtse açıkçası "onunla mı uğraşacağım" derim.
Sizin elbette ki kendi geçerli sebepleriniz vardır ama karşı taraf için rest çeken biri itici algılanıyor. Hele böyle "bir daha konuşmayalım" tarzı bir şeyse "keyfin bilir" dedirtiyor insana.
"Bir daha asla konuşmayalım" diye bana rest çeken biri birkaç aylık flörtümse "tamam" der geçerim. Bana böyle yaklaşan biriyle niye uğraşayım, problemi doğru düzgün çözmeye çalışmak varken? Asıl beni bu şekilde gözden ve hayatından çıkaran biri bana değer vermemiş demektir.
Tabii ki hepimiz öfkemize engel olamayıp bir şeyler söyleyebiliyoruz, çok normal. Sonra hatalı olduğumuzu düşünüyorsak özür de diliyoruz.
Ama şöyle bir durum var. Rest çekmek, hele ki "bir daha asla konuşmayalım" gibi tüm diyalogu bitirici şeylerin karşı tarafta da bir etkisi oluyor. Birkaç aylık bir flörtüm bana "bir daha asla konuşmayalım" dese "keyfin bilir" derim, sonra pişman olup geri gelse bile soğumuş olurum. Çünkü bu tamamen gözden çıkarıldığını gösteren bir şey. Şahsen bana çok itici gelen bir laf. Bana da diyen oldu, bu lafı edeni hayatımdan çıkartmak çok da bir şey kaybettirmedi. Bu tip durumlar karşı taraf için rest çekmekten ziyade kapris, atar yapmak vs gibi algılanıyor. O niyetle yaptınız demiyorum, sadece karşı tarafın açısını anlatmak istedim size. Zira ben de aynı durumda oldum, bana aynı şeyi söyleyen adama he dedim geçtim, tekrar döndüğünde de cevap yazmadım, çünkü itilmiştim bir kere, soğumuştum.
konu sahibine not olarak, o kişi kıymetinizi anlasa bile geri dönmemenizi tavsiye ederim. Bir sonraki anlaşmazlıkta aynı tutumu sergileyecektir
