- Konu Sahibi Biologicca
-
- #21
Denenmişi denemek saçma .hadi aklında kararsızlık var denersen bile resmi nikah kıymaki ayrılması kolay olsun
Denenmişi denemek saçma .hadi aklında kararsızlık var denersen bile resmi nikah kıymaki ayrılması kolay olsunMerhaba KK akıllı hanımları, aklımın yetmediği bir konuda size danışmaya geldim.
10 yıllık bir evliliği 2 yıllık çekişmeli boşanma sonucunda anlaşmalıya çevirerek bitirdim. Sebep bana sürekli küfür etmesi, evden kovması, sürekli kavga etmemiz ve işin sonunun artık karşılıklı hırpalama raddesine varmasıydı. Dava çekişmeli açılınca bir sürü şey yaşandı, çocuklarını göremediği için karakola bile şikayet etti beni. Sırf gıcıklığına. Çok uzun anlatmak istemiyorum, süreç boyunca çok yoruldum, içimdeki bütün hissiyat bitti ona karşı. Ne olumlu ne olumsuz hiçbir şey hissetmiyorum artık. Kızgınlık, kırgınlık vs. bile yok yani, o kadar silmişim.
Resmi olarak ayrılalı 4 ay olacak... 2 küçük kızım var, biri 8 diğeri 7 yaşında. Bir okulda part time çalışıyorum, çocuklara bakacak kimse olmadığı için çalışmaya ara vermiştim, biraz da o sebepten istediğim gibi yüksek maaşlı bir iş bulamadım. Oturdum Kpss çalıştım, atamalar istediğim gibi olmadı.
Özetle, eski eşin çocuklara verdiği nafaka ve aldığım tutarı birleştirince bile geçinmeye yetecek bir meblağ olmuyor. Ailemle yaşamaya devam ediyorum bu sebepten, babam çok otoriter bir kişilik, aynı evde erkek kardeşim annem babam ben çocuklar yaşıyoruz, pek de mahrem bir hayatımız yok açıkçası.
Çocuklar sık sık anne babamla birleşseniz olmaz mı, biz evimizi de babamızı da çok özlüyoruz modundalar. Babamın çocuklara kızıp bağırması, hakaret etmesi durumu da var, hasta huysuz bir adam, değişmesi de bu yaştan sonra asla mümkün değil. Kendi evime çıksam hayatta geçinemem, sadece kirayı öder otururum. Bu şekilde de çocuklar çok yıpranıyor, resmen psikolojileri alt üst olmuş durumda. Parkta anne babası beraber olanları görünce bile üzülüp ağlar oldular. Hani diyorum bencillik mi ediyorum, bu üzüntü ileride onların içinde derin yaralar olarak kalırsa vicdanımı nasıl susturucam?
Danışmak istediğim konuya gelince, eski eş kişisi barışmak istiyor. 2 senede aldığım ders bana hayat boyu yetecek, bütün hatalarımı silip bir kenara at, hepsini eskide bırakalım, gel ikimiz de bu olanları bırakıp tertemiz bir sayfa açalım diyor. Maddî mânevî herşeyi çocukları iyi yetiştirmek için harcayalım, böyle anne baba ayrı, kopuk bir ailede büyümesinler, zaten devir kötü ilerde boşluğa düşmesinler. Başka biriyle evlenip yeni baştan bir düzen de kurabilirim, o da bir seçenek ama çocuklara yeni bir travma yaşatmak olur bu, onları hepten kaybetmeyi göze alamam, son bir fırsat verelim, herkesten herşeyden sıyrılıp son bir kez deneyelim diyor.
Sadece çocuklar için, sadece anne babaları aynı evde olsun mantığı ile bir şans vermeli miyim? Bu şartlar altında olsanız siz ne yapardınız? Bana azıcık fikir verin lütfen... İçim %99 denenmiş denenmez diyor, ama o %1'lik ya yanılıyorsam ihtimali beni günlerdir uykusuz bıraktı.
öbür tarafta sürekli annelerinin aşağılanmasına küfredilmesine kapıya atılmasına şahit olacaklarOlaya cocuklar tarafından bakıldığında iki durum arasında fark var yine de. Birinde kendilerine ait hiçbir düzen yok, sürekli diken üstündeler, evde istenmiyor ve sığıntı oldukları hissettiriliyor olabilir.
Konu sahibi ayrı ev açmış olsa çocukların olaylara bakışı da farklı olabilirdi belki.
O boşanma kararını verene kadar kim bilir kac kez evliliğinizi gözden geçirdiniz kaç defa içinizde savaşıp vazgeçtiniz boşanmaktan kaç sefer çocuklar için boşanmanın kıyısından döndünüz.Merhaba KK akıllı hanımları, aklımın yetmediği bir konuda size danışmaya geldim.
10 yıllık bir evliliği 2 yıllık çekişmeli boşanma sonucunda anlaşmalıya çevirerek bitirdim. Sebep bana sürekli küfür etmesi, evden kovması, sürekli kavga etmemiz ve işin sonunun artık karşılıklı hırpalama raddesine varmasıydı. Dava çekişmeli açılınca bir sürü şey yaşandı, çocuklarını göremediği için karakola bile şikayet etti beni. Sırf gıcıklığına. Çok uzun anlatmak istemiyorum, süreç boyunca çok yoruldum, içimdeki bütün hissiyat bitti ona karşı. Ne olumlu ne olumsuz hiçbir şey hissetmiyorum artık. Kızgınlık, kırgınlık vs. bile yok yani, o kadar silmişim.
Resmi olarak ayrılalı 4 ay olacak... 2 küçük kızım var, biri 8 diğeri 7 yaşında. Bir okulda part time çalışıyorum, çocuklara bakacak kimse olmadığı için çalışmaya ara vermiştim, biraz da o sebepten istediğim gibi yüksek maaşlı bir iş bulamadım. Oturdum Kpss çalıştım, atamalar istediğim gibi olmadı.
Özetle, eski eşin çocuklara verdiği nafaka ve aldığım tutarı birleştirince bile geçinmeye yetecek bir meblağ olmuyor. Ailemle yaşamaya devam ediyorum bu sebepten, babam çok otoriter bir kişilik, aynı evde erkek kardeşim annem babam ben çocuklar yaşıyoruz, pek de mahrem bir hayatımız yok açıkçası.
Çocuklar sık sık anne babamla birleşseniz olmaz mı, biz evimizi de babamızı da çok özlüyoruz modundalar. Babamın çocuklara kızıp bağırması, hakaret etmesi durumu da var, hasta huysuz bir adam, değişmesi de bu yaştan sonra asla mümkün değil. Kendi evime çıksam hayatta geçinemem, sadece kirayı öder otururum. Bu şekilde de çocuklar çok yıpranıyor, resmen psikolojileri alt üst olmuş durumda. Parkta anne babası beraber olanları görünce bile üzülüp ağlar oldular. Hani diyorum bencillik mi ediyorum, bu üzüntü ileride onların içinde derin yaralar olarak kalırsa vicdanımı nasıl susturucam?
Danışmak istediğim konuya gelince, eski eş kişisi barışmak istiyor. 2 senede aldığım ders bana hayat boyu yetecek, bütün hatalarımı silip bir kenara at, hepsini eskide bırakalım, gel ikimiz de bu olanları bırakıp tertemiz bir sayfa açalım diyor. Maddî mânevî herşeyi çocukları iyi yetiştirmek için harcayalım, böyle anne baba ayrı, kopuk bir ailede büyümesinler, zaten devir kötü ilerde boşluğa düşmesinler. Başka biriyle evlenip yeni baştan bir düzen de kurabilirim, o da bir seçenek ama çocuklara yeni bir travma yaşatmak olur bu, onları hepten kaybetmeyi göze alamam, son bir fırsat verelim, herkesten herşeyden sıyrılıp son bir kez deneyelim diyor.
Sadece çocuklar için, sadece anne babaları aynı evde olsun mantığı ile bir şans vermeli miyim? Bu şartlar altında olsanız siz ne yapardınız? Bana azıcık fikir verin lütfen... İçim %99 denenmiş denenmez diyor, ama o %1'lik ya yanılıyorsam ihtimali beni günlerdir uykusuz bıraktı.
Dışardan bir gözle yazdığınız bu yorum o kadar iyi geldi ki bana... Okurken yaşadıklarım gözümün önünden geçti. :)O boşanma kararını verene kadar kim bilir kac kez evliliğinizi gözden geçirdiniz kaç defa içinizde savaşıp vazgeçtiniz boşanmaktan kaç sefer çocuklar için boşanmanın kıyısından döndünüz.
Kararı verince uygulayabilmek için bile 2 yıldan fazla uğrasmissiniz.
Ailenize çevrenize laf anlatmak için ayrı çocuklara bu durumu açıklayabilmek için ayrı ugrasmissinizdir.Hele kendinize bu durumu kabul ettirmek kim bilir ne kadar yipratmistir sizi.
Ve günün sonunda iki çocuğunuzun babası size hayatınızı yeniden kurabilmek için ne bir toplu para vermiş ne bı ev ne de cömert bir nafaka.
Şimdi bunca şeyden sonra hayatınızı yeniden kurmaya çalışıyorsunuz. Lütfen biraz zaman tanıyın kendinize de çocuklarınıza da.Elbette baba evinde kolay olmaz ama bu demek değil ki hep böyle sürecek.
Yakin zamanda tam zamanlı bir iş bulmaya çalışarak başlayın. Babanızın kötü sözlerini duymazdan gelin. Yeniden başkasıyla evlenmek ya da eski eşinizle evlenmek tek seçeneğiniz degil lütfen unutmayin.
Tek bir odalı dahi olsa kendi evinize gectiginiz gün kizlarinizla çok güzel ve güçlü bir aile olacaksınız ve kendi geminizmin kaptani olacaksınız. Kendiniz plan kurup kendiniz uygulayacaksiniz, hiç kimseye hesap vermeyecek, az da olsa paranızı kendi huzur dolu hayatınızda kendinize harcayacaksiniz.
Eğer yeniden evlenir ve ve yine boşanacak olursanız çocukların psikolojisini de kendi psikolojniizi de mahveder ve kolay kolay gücünüzu yeniden toplayamazsiniz. Tabi yıllar yıllar uğraşıp bosanabilirseniz. Üstelik bunu size evliliğiniz boyunca bir çok kötülük yapmış bir adam için yapacaksiniz.
Çocuklar alışır, siz onlar barışın dedikçe sakin bir dille bunun artık olmayacağını, artık sizin eski eşinizden ayrı bir yaşamınız oldugunu ama onun babaları olarak hep olacağını söyleyin. Çok da duygusallastirip aşırı hassaslasmalarina sebep olmamaya çalışın.
Lütfen bu kötülüğü kendinize de çocuklarınıza da yapmayın.
Size özellikle teşekkür etmek istiyorum, ayrı bir ev açmam için yardımcı olsan diye sizin fikrinizi sundum, bi an kulaklarıma inanamadım ama kabul etti.Çocuklar elbet isteyecekler çünkü çocuklar , gördükleri muamele kesinlikle kötü o tür ortamlarda büyüyen çocuklar da sağlıklı bir ortamda büyümüş olmuyorlar diyelim evlendiniz ve eşiniz aynısı , tekrar boşanıp gitmek daha da yük , eski eşinizle konuşsanız böyle böyle bana bir ev aç çocuklarımızı da hep görmeye gelebilirsin sadece kiramı ver diyebilirsiniz , sonuçta o çocukları tek yapmadınız , ha yeniden evlenme fikrine bir şey diyemiyorum yeni evleneceğiniz kişi nasıl olacak çocuklar ne hissedecek büyük problem. Aklıma da sadece bu geliyor
Allah yardımcınız olsun
Gül gibi adam gibi bi sonuç çıktı burdan jfjfjgülün adını değiştirseniz kokusu değişir mi ?
Umarım sizin için hep hayırla sonuçlanır her şey benim ki sadece bir fikirdi ve umarım istediğiniz gibi olur her şey , kocanızın kötü alışkanlıkları yok değil mi zorla eve falan girmez vb şeylerSize özellikle teşekkür etmek istiyorum, ayrı bir ev açmam için yardımcı olsan diye sizin fikrinizi sundum, bi an kulaklarıma inanamadım ama kabul etti.çocukların kendine ait bi düzeni olsun, ben de istediğim zaman görebilirim, daha iyi olur. Kiranı veririm, geçimine de ufak da olsa yardımcı olurum, zaten sen de çalışıyorsun, dedi. Tam zamanlı da bir iş bulabilirsem daha ne olsun dostlar :)
Denenmiş denenmez ama, işin içinden çıkamıyorsanız nikahsız yaşamayındeneyin.Merhaba KK akıllı hanımları, aklımın yetmediği bir konuda size danışmaya geldim.
10 yıllık bir evliliği 2 yıllık çekişmeli boşanma sonucunda anlaşmalıya çevirerek bitirdim. Sebep bana sürekli küfür etmesi, evden kovması, sürekli kavga etmemiz ve işin sonunun artık karşılıklı hırpalama raddesine varmasıydı. Dava çekişmeli açılınca bir sürü şey yaşandı, çocuklarını göremediği için karakola bile şikayet etti beni. Sırf gıcıklığına. Çok uzun anlatmak istemiyorum, süreç boyunca çok yoruldum, içimdeki bütün hissiyat bitti ona karşı. Ne olumlu ne olumsuz hiçbir şey hissetmiyorum artık. Kızgınlık, kırgınlık vs. bile yok yani, o kadar silmişim.
Resmi olarak ayrılalı 4 ay olacak... 2 küçük kızım var, biri 8 diğeri 7 yaşında. Bir okulda part time çalışıyorum, çocuklara bakacak kimse olmadığı için çalışmaya ara vermiştim, biraz da o sebepten istediğim gibi yüksek maaşlı bir iş bulamadım. Oturdum Kpss çalıştım, atamalar istediğim gibi olmadı.
Özetle, eski eşin çocuklara verdiği nafaka ve aldığım tutarı birleştirince bile geçinmeye yetecek bir meblağ olmuyor. Ailemle yaşamaya devam ediyorum bu sebepten, babam çok otoriter bir kişilik, aynı evde erkek kardeşim annem babam ben çocuklar yaşıyoruz, pek de mahrem bir hayatımız yok açıkçası.
Çocuklar sık sık anne babamla birleşseniz olmaz mı, biz evimizi de babamızı da çok özlüyoruz modundalar. Babamın çocuklara kızıp bağırması, hakaret etmesi durumu da var, hasta huysuz bir adam, değişmesi de bu yaştan sonra asla mümkün değil. Kendi evime çıksam hayatta geçinemem, sadece kirayı öder otururum. Bu şekilde de çocuklar çok yıpranıyor, resmen psikolojileri alt üst olmuş durumda. Parkta anne babası beraber olanları görünce bile üzülüp ağlar oldular. Hani diyorum bencillik mi ediyorum, bu üzüntü ileride onların içinde derin yaralar olarak kalırsa vicdanımı nasıl susturucam?
Danışmak istediğim konuya gelince, eski eş kişisi barışmak istiyor. 2 senede aldığım ders bana hayat boyu yetecek, bütün hatalarımı silip bir kenara at, hepsini eskide bırakalım, gel ikimiz de bu olanları bırakıp tertemiz bir sayfa açalım diyor. Maddî mânevî herşeyi çocukları iyi yetiştirmek için harcayalım, böyle anne baba ayrı, kopuk bir ailede büyümesinler, zaten devir kötü ilerde boşluğa düşmesinler. Başka biriyle evlenip yeni baştan bir düzen de kurabilirim, o da bir seçenek ama çocuklara yeni bir travma yaşatmak olur bu, onları hepten kaybetmeyi göze alamam, son bir fırsat verelim, herkesten herşeyden sıyrılıp son bir kez deneyelim diyor.
Sadece çocuklar için, sadece anne babaları aynı evde olsun mantığı ile bir şans vermeli miyim? Bu şartlar altında olsanız siz ne yapardınız? Bana azıcık fikir verin lütfen... İçim %99 denenmiş denenmez diyor, ama o %1'lik ya yanılıyorsam ihtimali beni günlerdir uykusuz bıraktı.
Size özellikle teşekkür etmek istiyorum, ayrı bir ev açmam için yardımcı olsan diye sizin fikrinizi sundum, bi an kulaklarıma inanamadım ama kabul etti.çocukların kendine ait bi düzeni olsun, ben de istediğim zaman görebilirim, daha iyi olur. Kiranı veririm, geçimine de ufak da olsa yardımcı olurum, zaten sen de çalışıyorsun, dedi. Tam zamanlı da bir iş bulabilirsem daha ne olsun dostlar :)
Rica ederim. Size destek olabildigime çok sevindim.Dışardan bir gözle yazdığınız bu yorum o kadar iyi geldi ki bana... Okurken yaşadıklarım gözümün önünden geçti. :)
O zamanlar hiç bitmeyecek sanıyordum, bu zamanlar da bitecek inşaAllah, sadece zaman zaman tükendiğimi hissediyorum. Mücadele etmek için bana umut verdiniz, çok teşekkür ederim.
Yok yav öyle mi diyorsunGül gibi adam gibi bi sonuç çıktı burdan jfjfj
Son maddeye kadar size tamamen katılıyorum, ama bence verilen cevaplar gayet samimi. Tek başına iki çocuğa bakmanın zorluğunun hepimiz farkındayız. Benimki kafa karışıklığından ziyade, o kuyuya tekrar düşmemek için bi çare aramak.1. eğer adam çocuklarını çok düşünüyorsa durumu da iyiyse alsın bir ev sizi oturtsun. siz de tam zamanlı bir işe girer çalışırsınız, iki çocuk da okul çağında. ama adamın derdi sadece bu değil. ne yeni birini bulabiliyor veya nazını çekmeye gücü var, ne de sizin de başkasıyla evlenip çocuklarıyla başkasının ilgilenmesini gururuna yedirebilir. öyle zortingen bir erkeklik. siz alışık olduğu birisiniz, araya mesafe girdi heyecanlı geliyorsunuzdur. bir de evlenip, boşanmanın intikamınu almak istiyor olabilir.
2. babanız da kocanızdan farklı değilmiş, yağmurdan kaçıp doluya tutulmuş gibisiniz. boşanırken ailenizle yaşamayı planlamış mıydınız? şu durumda babanın hakaretini çekip sığıntı gibi yaşamaktansa evli kalmak daha mantıklıymış gibi görünüyor eğer eşinizle başka sorununuz yoktuysa.
3. açıkça burada kocamı özlüyorum ve vaatlerine kanıyorum deseniz daha samimi cevaplar alırdınız. yalnızca çocuklar için, yalnızca anne baba aynı evde olsun diye, asla karı koca olmadan deyince ne siz kulağa çok inanılır geliyorsunuz ne de bu plan çok başarılı geliyor
Ahaaa gül gibi adam dediler, koşayım hemen barışayım, bi çocuk daha yapayım belki düzelirYok yav öyle mi diyorsunaman konu sahibi ben örnekleme yaptım ne gül dedim ne adam dedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?